ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ระบบเกมส์ออนไลน์​กับโลกซอมบี้[SS4 จบ ]

    ลำดับตอนที่ #108 : [SS4 The END] สกิลที่ได้มา

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 304
      28
      20 ก.พ. 63

    ตอนที่ 106

    สกิลที่ได้มา

    " แผนการต่อไปของฉันน่ะเหรอ "

    ริวได้เอ่ยออกมาพร้อมกับเงยหน้ามองบนท้องฟ้า สายตาที่ไม่ขนาดพวกเขาเองก็ยังบอกไม่ได้เลยว่าริวนั้นคิดจะทำอะไรอยู่

    สายตาที่ว่างเปล่ากับรอยยิ้มที่เบาบางบนใบหน้าของริว มันทำให้สายตาของทุกคนที่จับจ้องอยู่นั้นต่างพากันตั้งคำถามไปต่างๆนาๆในใจ

    ผ่านไปเพียงครู่เดียวเท่านั้นใบหน้าที่เงยมองฟ้าอยู่ได้หันองกลมองับลงทางพวกของเดย์า

    " พวกนายอยากรู้งั้นเหรอว่าทำไมฉันถึงฆ๋า THE END "

    " นั้นก็เพราะว่า.... "

    " นี่อย่างไงล่ะ "

    " สกิลผู้ควบคุมอาณาเขต ''

    ทันทีสกิลผู้ควบคุมอาณาเขตทำงานพื้นที่พวกเขายืนอยู่มันได้เริ่มเคลื่อนไหว พื้นดินมันขยับขึ้นลงราวกับน้ำทะเล พื้นที่โยกขึ้นลงราวกับยืนอยู่บนน้ำทะเล พวกเขาเริ่มแตกตื่นกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น ร่างที่ค่อยๆทยอยล้มลงที่ละคนสองคน การทรงตัวของพวกเขาเริ่มเสียศูนย์

    " แย่แล้ว!!! "

    ทุกคนลุกลี้ลุกลนกับสถานการ์ณที่เกิดขึ้น

    บริเวณที่พื้นที่เคลื่อนไหวจากสกิลผู้ควบคุมอาณาเขตนั้น มันมีรัศมีกว้างเป็นวงกลมขนาดใหญ่หลายร้อยเมตร พวกเขาเริ่มมองหาทางรอบๆที่จะหนีออกจากตรงนี้

    เอ็มที่ยืนอยู่เขานั้นคิดแต่กลับคนส่วนใหญ่ โดยนิสัยที่เป็นคนอารมณ์ค่อนข้างอารมณ์ร้อน เขาได้ตัดสินใจจะโจมตีสวนกลับไป เอ็มนั้นเขากำลังจะใช้สกิลคลื่นเสียงโจมตีใส่ริวที่ยืนอยู่ห่างหลายเมตร

    แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็ได้เกิดขึ้น เอ็มที่ยกมือข้างที่ไม่ได้ถือเคียวขึ้นมา เขากำลังจะปล่อยสกิลคลื่นเสียงออกไป แต่ขนาดที่กำลังจะเริ่มใช้สกิลโจมตีนั้นเอง ระบบก็ได้แจ้งเตือนขึ้นมาตรงหน้าของเอ็ม

    ‘ การเรียกใช้สกิลล้มเหลว ’

    ‘ สกิลของท่านถูกลบล้าง ’

    " อะไรกัน.... "

    เอ็มได้อุทานออกมาขนาดที่เขานั้นเห็น ข้อความดังกล่างแจ้งเตือนขึ้นมา เขาเองก็ยังไม่เคยเห็นข้อความแบบนี้แจ้งเตือนขึ้นมาเลยสักครั้ง มันเลยทำให้ใบหน้าของเอ็มนั้นแปลกไปอย่างเห็นได้ชัด ดวงตาที่เบิกกว้างใบหน้าที่แสดงความมึนงงออกมา

    เดย์ได้หันไปสังเกตเห็นพอดีได้เขาได้เอ่ยถามถึงเหตุที่ทำให้บนหน้าของเขาเป็นแบบนั้น ‘ อะไรของนาย ’

    เดย์ได้เอ่ยถามออกมาขนาดที่ตนเองกำลังพยายามทรงตัวกับพื้นที่กำลังเคลื่อนไหวไปด้วย

    " ทำไมฉันใช้สกิลใส่มันไม่ได้.... "

    เอ็มได้เอ่ยออกมาพร้อมกับใบหน้าที่มึนงง

    ทุกคนที่ต่างพยายามทรงตัวอยู่นั้นเมื่อได้ยินสิ่งที่เอ็มนั้นพูดออกมา พวกเขานั้นเองก็สงสัยกับสิ่งที่เอ็มได้พูดออกมา

    พวกเขาเองก็ไม่รู้ถึงความหมายของคำพูดของเอ็ม มันหมายความว่าเขาไม่มีแรงเหลือจะใช้สกิลแล้วงั้นเหรอแต่มันก็ไม่น่าจะใช่ พร้อมเอ็มยังคงสามารถยืนได้อยู่เลยไม่น่าจะใช่ แล้วอย่างนั้นทำไมเอ็มถึงเอ่ยแบบนั้นออกมา

    ทุกคนที่เหลือได้ต่างลองใช้สกิลโจมตีของตนเองแต่ดูเหมือน แต่มันก็เป็นเหมือนกับเอ็ม สกิลที่พวกเขาพยายามจะใช้ออกมามันกลับไร้ผล ตรงหน้าของทุกคนนั้นต่างขึ้นข้อความเหมือนกับเอ็มขึ้นมาตรงหน้าของพวกเขา

    ทุกคนต่างตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น พวกเขาเริ่มรู้ถึงการตกใจของเอ็มที่แสดงสีหน้าแบบนั้นออกมา มันไม่เคยปรากฏตรงหน้าของพวกเขาแบบนี้

    ความตื่นตระหนกของพวกเขานั้นยิ่งหนักขึ้นกว่าแต่ก่อนหน้านี้เสียอีก

    " ข้อความพวกนี้มันอะไร "

    " เกิดอะไรขึ้นกันแน่ "

    " นี่มันเรื่องอะไรกันแน่ "

    คำถามมากมายได้พวกเขาได้เอ่ยถามกันเอง เดย์ที่ยืนอยู่เขาเริ่มประเมินสถานการณ์ที่เกิดขึ้นไปทีละอย่างจนได้เขาก็สามารถรู้ได้ทันที ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันเป็นฝีมือของริว

    " คุณงั้นเหรอที่เป็นคนทำ "

    เมื่อได้ยินอย่างนั้นริวได้ยิ้มออกมาพร้อมกับเอ่ยอย่างเบาๆ ‘ อาณาเขตราชันย์ ’

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×