คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #35 : [SS2 ภาคการหายไปของวีรบุรุษ] นิสัย
หลังจากการประชุมได้จบลง แอนได้ขึ้นมายืนรับลมบนชั้นบนสุดของคฤหาสน์ห้องนั้นเป็นห้องโล่งๆที่ไม่มีอะไรเลย หน้าต่างทุกบานได้เปิดไว้โล่งโจ้ง แอนได้ยืนอยู่ตรงหน้าต่างและสายตาของเธอมองออกไปทางด้านนอก สายลมอ่อนๆได้พัดเข้ามาทางหน้าด้าน ทำให้รู้สึกเย็นสบาย
แกร่!!!!
เสียงลูกบิดประตูได้ดังขึ้นใครสักคนได้เปิดประตูห้องเข้ามา เสียงเปิดประตูนั้นทำให้แอนได้หันไปมอง สายตาของแอนได้จ้องไปที่บุคคลที่เปิดประตูเข้ามา
" รับลมอยู่เหรอครับ " เสียงของทีโอที่เป็นคนเปิดประตูห้องได้พูดกับแอนที่หันมองมาที่เขา
ปั้ง!!!
ทีโอได้ปิดประตูห้องแล้วค่อยๆเดินเข้ามาหาแอน แอนได้หันกลับไปมาทางด้านนอกของหน้าต่างเหมือนเดิม
" รู้สึกตัวอีกทีผมก็เห็นพี่สะใภ้เริ่มทำนิสัยแบบนี้เหมือนกับลูกพี่แล้ว " ทีโอพูดขนาดที่มองแผ่นหลังของแอนที่ยืนมองไปข้างนอก
" ฉัน.... แค่อยากจะรู้ว่าหมอนั้นคิดอะไรอยู่เวลาทำแบบนี้ก็เท่านั้นแหละ " เสียงเล็กๆของแอนได้พูดขึ้นด้วยเสียงเบาๆในขนาดที่สายตาของเธอนั้นยังคงมองไปที่นอกหน้าต่าง
ตูมมมมมม
เสียงระเบิดได้ดังขึ้นทำให้ทีโอได้วิ่งไปชะโงกดูตรงหน้าต่าง กลางลานกว้างหน้าคฤหาสน์ร่างของเอ็นได้กระเด็นออกมาจากประตูคฤหาสน์ชั้นหนึ่ง ร่างของเอ็มได้กลิ้งไปกับพื้นตรงลานกว้างหน้าคฤหาสน์ ทีโอที่เห็นภาพนั้นก็ได้ทำตกใจออกมา
" พี่สะใภ้!!!! " ทีโอได้เรียกแอนด้วยความตกใจ
" พวกนั้นทะเลาะกันอีกแล้ว " เมื่อได้ยินแอนได้มองไปตรงลานกว้างหน้าคฤหาสน์
" เอาไงดีครับ " ทีโอได้หันไปถามแอนด้วยหน้าตาที่แตกตื่น
" ดูไปก่อน " แอนพูดออกมาด้วยท่าทางใจเย็น
------ ลานกว้างหน้าคฤหาสน์ ------
ยูริได้ค่อยๆเดินออกมาจากคฤหาสน์ และได้มายืนอยู่ตรงลานกว้างเหมือนกับเอ็ม ทั้งสองคนได้หยุดนิ่งเพื่อดูท่าทีของอีกฝ่าย สายลมอ่อนๆพัดอยู่ตลอดเวลาทำให้ฝุ่นที่อยู่บริเวณพื้นนั้นปลิวไปตลอดสายลมตลอดเวลา
" เลิกปากดีได้แล้วสินะ " ยูริได้พูดขึ้น เมื่อได้ยินเอ็มก็แสยะยิ้มออกมา
" แค่ฉันประมาณไปนิดหน่อยก็ได้ใจแล้วเหรอ " เอ็มพูดขึ้นด้วยท่าทางที่หลงตัวเองเล็กน้อย การกระทำของเอ็มทำให้ยูริรู้สึกหงุดหงิด
เหล่าผู้บริหารที่เหลือได้เดินตามหลังยูริออกมา แล้วยืนมองอยู่ห่างๆ
" พวกเราไม่เข้าไปห้ามจะดีเหรอครับ " วายุได้เอ่ยขึ้นขนาดที่มองไปที่เอ็มและยูริ
" ดูนั้นสิ " ภูผาได้เอ่ยขึ้นมาทำให้วายุนั้นหันไปมองทางทิศที่ภูผานั้นหันไปมองอยู่นั้นคือหน้าต่างชั้นบนของคฤหาสน์ พวกเขาเห็นแอนและทีโอได้มองไปที่เอ็มและยูริ
ทั้งเอ็มและยูริได้จ้องกันอยู่สักพัก และแล้ว
ฟิ้ว~
ทั้งสองคนต่างพุ่งเข้าหากันแล้วแลกหมัดใส่กัน การแลกหมัดเป็นไปอยู่สักพักแต่ทั้งสองคนต่างรับการโจมตีของอีกฝ่ายได้ทั้งหมด
" ได้แค่นี้เองเหรอ " เอ็มได้พูดขนาดที่กำลังรับการโจมตีของยูริไปด้วย อยู่ๆยูริก็ได้พุ่งเข้ามาประชิดตัวกว่าเดิม ฝ่ามือทั้งสองข้างของยูริได้แตะเข้าที่หน้าอกของเอ็ม
" หุบปาก.... " ยูริพูดออกมาด้วยเสียงเบาๆ
' คลื่นอากาศ '
ตูมมมม
ร่างของเอ็มได้ถูกซัดลอยขึ้นกลางอากาศ
อ๊ากกกก
สกิล คลื่นอากาศ Rank A
อธิบาย ผู้ใช้สามารถปล่อยคลื่นอากาศที่มีพลังในการทำลายล้างออกมาจากฝ่ามือได้ โดยการโจมตีนั้นยิ่งใกล้จะยิ่งได้รับความเสียหายมาก
ร่างของเอ็มได้ลอยอยู่กลางอากาศ
" เล่นเอาถึงตายกันเลยนิหว่า " เอ็มคิดในใจ ร่างที่ลอยอยู่กลางอากาศของเอ็มนั้นได้กำลังจะใช้หมัดต่อยลงมาที่ยูริ เมื่อยูริเห็นแบบนั้นเธอก็ใช้ขาขวาของเธอเตะสวนขึ้นไปทันใดนั้น
STOP!!!!
การโจมตีของทั้งสองคนที่กำลังจะโดนกัน นั้นได้หยุดลง เพราะมีเถาวัลย์พุ่งขึ้นมาจากพื้นแล้วมัดตัวของพวกเขาไว้
" เฮ้ยทำอะไรน่ะ " เอ็มได้หันไปพูดกับพวกเหล่าผู้บริหารที่ยืนอยู่
" แหม่ๆผมก็ต้องรีบหยุดก่อนมันจะเป็นสิครับ " วายุเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม
" ฉันแค่คิดพอแค่นี้ดีกว่านะ... " ภูผาพูดขึ้นด้วยท่าทางที่เคร่งขรึม พร้อมหันไปทางด้านบนของคฤหาสน์ ทำให้เอ็มและยูริได้หันมองตามไปทางเดียวกัน พวกเขานั้นเห็นแอนและทีโอกำลังพวกเขาลงมาจากหน้าต่าง ท่าทางของพวกเขาก็สงบลง
เถาวัลย์ที่ตรึงร่างกายของพวกเขาอยู่ก็ได้ค่อยๆหายไปทำให้ร่างของพวกเขา เมื่อเถาวัลย์หายไปจนหมดพวกเขาทั้งสองคนก็ได้เดินกันไปคนล่ะทาง
----- ชั้นบนของคฤหาสน์ -----
" ดีนะครับที่ไม่เกิดอะไรขึ้น " ทีโอได้เอ่ยขึ้น
"สองคนนั้นน่ะ.... " แอนพูดขึ้นด้วยเสียงที่เบาๆ
" เก่งกันคนล่ะด้านสักวันฉันหวังว่าพวกเขาจะกลายเป็นคู่หูที่ดีที่สุด " แอนได้พูดขนาดที่มองไปที่สองคนนั้นที่เดินกันไปคนล่ะทาง ทีโอก็ได้แต่เพียงมองใบหน้าของแอนที่มองไปที่สองคนนั้น ทำให้ทีโอนั้นยิ้มออกมาจนหลุดขำเบาๆ เสียงขำของทีโอทำให้แอนนั้นหันมามอง
" ขอโทษครับ " ทีโอได้เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นแอนหันมามอง
" สะใภ้เนี่ยเหมือนลูกพี่จริงๆด้วยสินะ " ทีโอพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม
---- จบตอน ----
ความคิดเห็น