คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #38 : [SS2 ภาคการหายไปของวีรบุรุษ]ค่ำคืนนั้น
ค่ำคืนหลังจากทีโอได้เดินทางออกจากค่ายไป แอนได้ยืนพระจันทร์บนท้องผ่านหน้าต่างที่อยู่ในห้องทำงานของตนเอง
" คุณหนูค่ะ... " เสียงเรียกดังมาจากหน้าประตู
" เข้ามาได้ " แอนได้พูดขึ้นในขนาดที่สายตาของเธอยังจดจ้องไปที่พระจันทร์บนฟากฟ้า
แกร่ๆ
เสียงลูกบิดประตูได้บิดประตูห้องนั้นได้เปิดออกป้าเพ็ญได้ค่อยก้าวเข้ามาภายในห้องและปิดประตู ป้าเพ็ญได้เดินเข้าไปหาแอนที่ยืนมองพระจันทร์อยู่
" ยัยหนูหลับแล้วหรอค่ะ.. " แอนได้เอ่ยถามกับป้าเพ็ญ
" ค่ะ.. " ป้าเพ็ญได้ตอบกลับ
" วันนี้พระจันทร์สวยเหรอค่ะทำไมคุณหนูถึงเอาแต่มองมัน " ป้าเพ็ญเอ่ยถามแอนที่เอาแต่มองพระจันทร์
" ตลอดสามปีที่ผ่านมาพระจันทร์ในวันนี้เหมือนกับพระจันทร์ในวันนั้นมากที่สุดวันที่หมอนั้นบอกว่าพระจันทร์มันสวย " แอนได้เอ่ยพร้อมมองพระด้วยสายตาคิดถึง
" ถ้าเป็นไปได้คืนนี้หนูอยากจะนั่งมองมันทั้งคืนจังเลย " แอนได้เอ่ยกับป้าเพ็ญ
------ ณ บริเวณกำแพงหลังค่าย ----
มีชายปริศนาเหล่าคนกระโดดเข้ามา พวกเขาสวมชุดดำทั้งตัวพร้อมกับผ้าปิดปาก เข้ามาด้วยท่าทางลับๆล่อๆ
" จะไปไหนกันล่ะนั้น " เสียงของชายคนหนึ่งดังขึ้นทำให้กลุ่มชายปริศนาเหล่านั้นหยุดเดินและมองซ้ายมองขวาเพื่อหาที่มาของเสียงนั้น
เอ็มและเหล่าผู้บริหารได้ปรากฏตัวออกมาจากเงามืด ทำให้เหล่าคนปริศนาตกใจ
"1,2,3,4,5 คน" เอ็มได้ใช้นิ้วไปที่ล่ะคนพร้อมกับนำจำนวนคนออกมา
" ขอหมดเลยได้มั้ย... " เอ็มได้หันไปถามเหล่าผู้บริหารคนอื่น ทันใดนั้น เหล่าชายปริศนาสี่คนได้พุ่งเข้ามาโจมตีใส่เหล่าผู้บริหารด้วยหมัดแต่พวกผู้บริหารก็สามารถรับการโจมตีเหล่านั้นไว้ได้
" ไปซะ... " ชายปริศนาคนหนึ่งได้ที่โจมตีใส่เอ็มอยู่ได้หันกลับมาบอกกับชายคนที่ห้า
ชายปริศนาคนที่ห้าได้รีบวิ่งไปอีกทางเมื่อได้ยิน
" ไอ้พวกนี้มันเป็นพวกผู้มีพลังหมดเลยนิหว่า " เอ็มได้พูดขึ้นขนาดที่ยังรับหมัดของชายปริศนาอยู่
------- ณ ชายปริศนาคนที่ห้า ------
เขาได้วิ่งมาอีกทางทางนั้นเป็นพื้นที่ส่วนเพราะปลูกเพราะเป็นนั้นพื้นที่แถวนี้จนไร้ผู้คนในยามค่ำคืน เขาได้วิ่งเรื่อยบนเส้นทางที่ตรงไปข้างหน้า และแล้วเขานั้นก็ต้องอยู่ลงเมื่อแอนได้ยืนรออยู่ก่อนแล้ว แอนได้สวมใส่ชุดที่กระทัดรัด เหมาะกับการเคลื่อนไหว ชายปริศนาได้หยุดและถอดผ้าปิดปากออก
ชื่อ????? LV.80
ชายปริศนาได้ถอดผ้าปิดปากออกทำให้เห็นหน้าตาของเขาอายุได้น่าจะสักยี่สิบกว่าๆ ผมสีดำทั้งหัว
" คุณปิดชื่อไว้เหรอค่ะ " แอนได้เอ่ยถามด้วยเสียงเบาๆ
" เห็นระบบแบบนี้ก็แปลว่าเธอเองก็เป็นผู้ได้รับพลังสินะ "
" ... " แอนได้แต่เงียบ
" ชั่งมันเถอะอีกเดี๋ยวก็ตายอยู่ดี " ชายปริศนาพูดขึ้นพร้อมกับพุ่งเข้าใส่แอนเพื่อโจมตีแต่แอนก็ได้หลบได้
เรียกใช้อาวุธ
เมื่อข้อความจากระบบแจ้งเตือนขึ้น ก็ได้มีลูกแก้วลูกหนึ่งที่มีขนาดเล็กกว่าลูกบอลหน่อยหนึ่งปรากฏขึ้นมาสีของมันนั้นเป็นสีดำทั้งลูก
" นั้นมัน..... " ชายปริศนาได้ตกใจเมื่อได้เห็นอาวุธของแอน ท่าทางหวาดกลัวได้แสดงออกมาจากอย่างเห็นได้ชัด เหงื่อบนใบหน้าไหลออกมาอย่างกับน้ำ
" คุณคือราชีนีแห่งการทำลายล้าง.. " เขาได้พูดออกมาด้วยท่าทางที่หวาดกลัว
" รูปลักษณ์ที่งดงามภายนอกแต่กลับทำลายทุกอย่างที่ขวางทางตนเองนั้นคือคำบอกเล่าที่เล่าต่อกันมา " ชายคนนั้นได้พูดออกมาราวกับสติตนเองหลุดไปแล้ว
ลูกแก้วที่ลอยอยู่บนมือของแอนได้แตกออกกลายเป็นลูกเล็กๆนำสิบลูก ลูกแก้วเหล่านั้นได้พุ่งสิบชายปริศนาที่ยืนอยู่พวกมันได้ล้อมตัวเขาไว้
" แรงดันอากาศ "
ลูกแก้วลูกเล็กเหล่านั้นได้ปล่อยแรงดันอากาศออกมาจากทุกทิศทางทำให้ร่างของชายคนนั้นถูกบีบ
อ๊ากกกกก
เสียงร้องของชายคนนั้นที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดได้ดังลั่นไปทั่ว มันยังบีบเข้าไปเรื่อยๆจน
อ๊ากกกก
ตูมมมม
ร่างของชายคนนั้นได้ระเบิดออก เลือดสีแดงฉานได้กระจายไปทั่วพื้น แอนได้แต่มองร่างของชายคนนั้นที่ระเบิดออกด้วยท่าทางที่เย็นชา
----- จบตอน -----
ความคิดเห็น