ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ระบบเกมส์ออนไลน์​กับโลกซอมบี้[SS4 จบ ]

    ลำดับตอนที่ #58 : [SS3 ภาคกลุ่มเงาอสูร] เอ็ม Vs เดย์

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 966
      82
      4 ธ.ค. 62

    ตอนที่ 57

    เอ็ม Vs เดย์


     

    ตอนนี้ทั้งสองคนได้เตรียมความพร้อมกันเรียบร้อย​แล้ว การประลองกำลังจะเริ่มขึ้นใบหน้าของเดย์นั้นยังคงยิ้มด้วยความมั่นใจ


     

    " ฉันแหละเกลียด​รอยยิ้มแบบนั้นจริงๆ" เอ็มได้พูดขึ้นขนาดที่ทั้งคู่นั้นกำลังจะเริ่มการประลอง


     

    " นายหมาความว่าอย่างไง....? " เดย์ได้ถามกลับไป


     

    " ก็รอยยิ้ม​ที่ทำราวกับตนเองนั้นชนะแล้วอย่างไงล่ะ " สิ้นสุดคำพูดเอ็มได้พุ่งใส่เดย์ทันที


     

    เอ็มได้พยายามใช้หมัดขวาต่อยเข้าไปที่ใบหน้าของเดย์ แต่กับพลาดเพราะการโยกตัวหลบของเดย์ เสียววินาที​นั้นเองเอ็มได้หันไปเห็นว่าเดย์นั้นยิ้มให้ตน เดย์ได้ง้างหมัดขวา


     

    ผัวะ


     

    เอ็มถูกซัดเข้าไปที่หน้าอย่างจังทำให้ร่างของเอ็มนั้นลงไปกระแทก​พื้นอย่างแรง และนอนแน่นิ่งไป


     

    " ร่วงไปแล้วค่ะ.... " นาโนได้พูดขึ้นด้วยเสียงเบาๆขนาดที่จ้องมองการต่อสู้​อยู่


     

    " ฮ่าๆ.... หมัดเดียวเท่านั้น " วายุได้หัวเราะเบาๆพร้อมกับพูดออกมาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม


     

    เดย์ที่มองร่างของเอ็มไปนอนนิ่งอยู่กับพื้นอยู่สักพัก และเขาได้หันหลังพร้อมกับเดินออกไป ในขนาดที่ก้าวออกไปยังไม่ถึงสิบก้าว


     

    เสียงบางอย่างที่แสบแก้วหู​ได้ดังขึ้นไปทั่วบริเวณ​ เดย์ได้ตกใจพร้อมหันไปมองร่างของเอ็มที่นอนนิ่งอยู่กับพื้น เท่านั้นในเอ็มได้ค่อยๆใช้มือดันร่างของตนเองขึ้นมาจากพื้น


     

    " น่าสนุกจริงๆ.... " เสียงของเอ็มค่อยๆพูดขึ้นอย่างช้าๆขนาดที่ร่างของเขาค่อยๆลุกขึ้นยืน


     

    " ความเร็วเสียง "


     

    เอ็มได้เปิดใช้สกิลขึ้นมา ทันใดนั้นเอ็มได้ตั้งท่าเข้าโจมตี และเสียงแสบแก้วหูได้ดังขึ้นอีกครั้ง


     

    ฟิ้ว~


     

    ร่างของเอ็มได้หายไปจากตรงที่เขานั้นยืนอยู่ เดย์ที่เห็นแบบนี้ได้พยายามกวาดสายตา​มองขวาซ้าย ทันใดนั้นเดย์ได้โยกตัวหลบไปทางขวา


     

    ฟิ้ว~


     

    ร่างของเอ็มได้ปรากฏ​ขึ้นอีกครั้งในระยะที่อยู่ห่างจากเดย์ประมาณ5-6เมตร


     

    " แกเห็น..... " เอ็มได้พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความตกใจ แต่เดย์ก็ไม่ได้ตอบอะไรได้แต่แสยะยิ้มให้เท่านั้น รอยยิ้มนั้นทำให้เอ็มโกรธขึ้นอีกครั้ง


     

    เดย์ได้วิ่งเข้าไปหาเอ็มด้วยความเร็ว พร้อมกับใช้หมัดกระหน่ำซัดใส่เอ็มอย่างไม่ยั้ง แต่เอ็มก็พยายามจะหลบแต่ก็ไม่สามารถหลบหมัดได้หมด หมัดของเดย์นั้นโดนมั่งไม่โดนมั่ง


     

    " กำแพงเสียง "


     

    คลื่นเสียงได้ถูกปล่อยออกมาจากร่างของเอ็มทั่วถูกทิศ ร่างของเดย์ที่กำลังโจมตีเอ็มอยู่นั้นได้ถูถผลักกระเด็นออกไป จนร่างของเดย์นั้นได้ลอยขึ้นอยู่กลางอากาศ​


     

    " คลื่นเสียงทำลา​ยล้าง​ "


     

    เอ็มได้บีบอัดคลื่นเสียงให้รวมอยู่ตรงกลางมือทำให้เสียงนั้นเกิดการสั่นไหวอยู่ภายในแล้วปล่อยออกไปเป็นเส้นตรง การโจมตีได้พุ่งตรงใส่เดย์ที่ลอยอยู่กลางอากาศ​ เอ็มนั้นยิ้มออกเพื่อราวกับตนเองนั้นชนะแล้ว


     

    " เป็นความคิดที่ดีนะ....แต่ว่า " เดย์ได้พูดออกมาในขนาดที่การโจมตีกำลังพุ่งเข้ามาหาตน เดย์นั้นได้ยื่นมือออกไปรับการโจมตีนั้นด้วยมือข้างเดียว


     

    ตึง


     

    คลื่นเสียงที่ถูกปล่อยออกไปเป็นเส้นตรงได้ปะทะของกับมือของเดย์


     

    " บ้าหน่า....รับด้วยมือเปล่า" ทีโอที่มองการต่อสู้อยู่ได้อุทานออกมาด้วยความตกใจที่เห็นการกระทำของเดย์


     

    แต่แล้วทุกคนต้องตกใจหนักเข้าไปใหญ่ เมื่อการโจมตีของเอ็มได้ถูกเดย์ใช้มือข้างเดียวบีบจนมันนั้นหายไป เมื่อการโจมตีได้หายไปร่างของเดย์ก็ได้ค่อยๆร่วงลงถึงพื้น


     

    " แกทำได้อย่างไง.... " เอ็มได้เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงและใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตกใจ เมื่อได้ยินเดย์ก็ได้ยิ้มและตอบกลับไป


     

    " สกิลของฉันเอง "


     

    " ฝ่ามือบีบอัด "


     

    " มันสามารถบีบอัดและทำลายทุกอย่างให้แหลกได้ " เมื่อเดย์ได้พูดขึ้นทำให้ทุกคนนั้นได้ตกตะลึง​กับคำพูดของเดย์


     

    " มีสกิลแบบนี้ด้วยเหรอ.... " ทีโอได้พูดขึ้นด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความช็อค เดย์ที่ได้ยินแบบนั้นก็ได้หันมามองที่ทีโอด้วยสิ่งหน้าที่เฉยชา


     

    " สกิลในโลกนี้มีหลายพัยหรืออาจะหลายหมื่นสกิลคนเราก็สามารถมีสกิลที่ซ้ำกันได้ สกิลเองก็มีRankอย่างที่พวกนายรู้กัน E, D, C, B, A, S, สิ่งที่พวกนายรู้ไม่ใช่ทั้งหมดหรอกนะ "


     

    สิ้นสุดคำอธิบายเดย์ได้พุ่งเข้าไปหาเอ็มที่ยังไม่ทันตั้งตัว เขานั้นใช้มือจับไปที่หน้าผากเหมือนตอนที่สู้กับวา


     

    " ราตรีสวัสดิ์... " เดย์พูดกับเอ็มด้วยรอยยิ้ม


     

    ตึง


     

    ร่างของเอ็มได้ค่อยๆ ล้มไปที่กับพื้นเหมือนกับการต่อสู้ของวาไม่มีผิด ร่างของเอ็มได้ล้มลงไปนอนกับพื้นอย่างไม่มีท่าทีว่าจะลุกขึ้นมาอีก


     

    ทุกคนที่ยืนมองอยู่ได้พึ่งแต่งงกับสิ่งที่เกิดขึ้นเท่านั้น ทีโอที่ยืนมองอยู่เขาเพียงได้แต่คิดในใจว่าตอนนี้ลูกพี่ของเขานั้นแข็งแกร่งไปถึงขนาดไหนแล้ว


     

    ------- จบตอน -​------


     


     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×