การกระทำต่อผู้อื่นโดยผิดกฎหมาย

การกระทำต่อผู้อื่นโดยผิดกฎหมาย

หมายถึง การกระทำผิดตามกฎหมาย หรือกฎหมายอื่นที่เกี่ยวข้อง เช่น กฎหมายวิชาชีพ เป็นต้น ไม่ว่าจะเป็นการกระทำฝ่าฝืนหรือไม่กระทำหน้าที่ของตนตามหน้าที่กฎหมายก็ตาแต่การกระทำนั้นจะต้องเป็นการละเมิดสิทธิของผู้อื่นโดยที่ผู้เสียหายมิได้ยินยอมมเช่น บิดามารดางดเว้นไม่ระมัดระวังในการเลี้ยงดูบุตรปล่อยตกบันไดบาดเจ็บ หรือไม่ให้การศึกษาแก่บุตร บิดามารดาย่อมชื่อว่าละเมิดเพราะมิได้ปฎิบัติตามหน้าที่ในการเลี้ยงดูบุตรตามกฎหมาย หรือการฆ่าคนตาย ทำร้ายร่างกายเป็นต้น

การทำโดยจงใจหรือประมาทเลินเล่อ

คำว่าจงใจทางแพ่งมิได้หมายความเหมือนกับความหมายของคำว่า "เจตนา" ในทางอาญาเสียทีเดียว ตามประมวลกฎหมายอาญาซึ่งบัญญัติว่า "การกระทำโดยรู้สำนึกในการที่กระทำและในขณะเดียวกันผู้กระทำประสงค์ต่อผลหรือย่อมเล็งเห็นผลของการกระทำนั้น" แต่จงใจในทางแพ่งนั้น ผู้กระทำไม่จำต้องมุ่งหมายต่อผล เพียงแต่รู้สำนึกในการกระทำแล้วรู้ถึงความเสียหายที่จะเกิดขึ้นจากการกระทำนั้นด้วยส่วนคำว่าประมาทเลินเล่อในทางแพ่งนั้น ก็อิงคำจำกัดความคำว่าประมาทในประมวลกฎหมายอาญามาตรา 59 ดังนั้นคำว่าประมาทเลินเล่อจึงหมายถึงการกระทำโดยมิได้จงใจ แต่การกระทำโดยปราศจาความระมัดระวังซึ่งบุคคลอื่นในภาวะเช่นนั้นจักต้องมีตามวิสัยและพฤติการณ์ และผู้กระทำอาจใช้ความระมัดระวังเช่นว่านั้นก็ได้ แต่หาได้ใช้เพียงพอไม่ เช่น การให้เลือดผิดกรุ๊ป การให้ยาเกินขนาด เป็นต้น

ทำให้บุคคลอื่นเสียหาย