ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    แสนกลรัก

    ลำดับตอนที่ #13 : บทที่ ๓ ดลให้มาพบกันทันใด (3)

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 32.74K
      32
      10 ต.ค. 64

     

     

     “ก็ไม่ได้ว่าอะไร แล้วว่าไง งานสนุกไหม”

     “ก็ดี” ตอบแล้วก้มหน้าหลบสายตา ‘รู้ทัน’ ของพี่ชายฝาแฝด เพราะโตมาในท้องแม่ด้วยกัน เกิดก็พร้อมกัน ระหว่างเชษฐากับอุรัสยาจึงเหมือนมีสายใยบางๆ ที่แม้มองไม่เห็นแต่รู้สึกถึงกันเสมอ และนั่นก็ทำให้เธอไม่อยากเจอหน้าพี่ชายตอนนี้เลย

     “ไปกินข้าวไปไอ้เอื้อย สายแล้ว ฉันกับพี่ราพณ์จะได้ออกจากบ้านเสียที”

     “แล้วทำไมแกต้องรอฉันด้วยล่ะนายเชษ”

     “ก็ไม่เห็นแกลงมาเสียที ฉันก็เป็นห่วงน่ะสิวะ” เชษฐายักไหล่เบาๆ ชวนน้องสาวไปกินข้าวเช้าก็จริงแต่ยังไม่ยอมขยับไปไหน

     “หลบไปสินายเชษ ฉันจะลงไปกินข้าว”

     “ก็ได้ๆ” หนุ่มหน้าหวานเบี่ยงไหล่เล็กน้อยหลีกทางให้น้องสาวเดินผ่าน แต่มิวายขัดขาแกล้งจนอุรัสยาหน้าคะมำ กระเป๋าสะพายหลุดจากบ่าตกลงบนพื้น

     “ไอ้บ้าเชษ!” น้องสาวแหวใส่อย่างสุดกลั้น ตัวเองก็มีเรื่องให้คิดหนักสุมอยู่แล้ว ยังมาเจอพี่ชายบ้าๆ อย่างนายเชษฐานี่อีก

     “อะไรกัน” พี่ชายใหญ่เดินเข้ามาหาราวกับมีใครปล่อยคิวแสดงตัวมาก็ไม่ปาน

     “นายเชษเป็นบ้าอะไรก็ไม่รู้ ตื่นมากวนประสาทเอื้อยแต่เช้าเลย” ได้ทีก็ฟ้องพี่ชายคนโตทันที เพราะอย่างไรเสียราพณ์ก็เข้าข้างเธออยู่แล้ว ครั้งนี้ก็เช่นกัน

    ราพณ์ก้มลงเก็บกระเป๋าสะพายของอุรัสยาขึ้น ไม่ส่งให้น้องสาวแต่ถือไว้เอง แล้วต้อนทั้งคู่เข้าไปในห้องอาหารที่มีแม่บ้านรออยู่แล้ว แต่พออุรัสยาเผลอ ราพณ์ก็ส่งกระเป๋าของน้องสาวให้เชษฐา ซึ่งพอรับกระเป๋าได้ก็เผ่นแน่บออกไปที่ห้องนั่งเล่นหน้าบ้านทันที!

     “วันนี้ออกไปไหนบ้าง” พี่ชายใหญ่ชวนคุย ซึ่งก็เป็นปกติอยู่แล้วที่ราพณ์จะถามว่าในวันหนึ่งๆ น้องสาวไปไหนบ้าง เผื่อว่าถ้าผิดเวลาจะได้ตามถูก

    ถ้าเป็นก่อนหน้านี้อุรัสยาคงหัวเราะแล้วบ่นว่าราพณ์ช่างเห็นเธอเป็นเด็กน้อยเสียจริง แต่ในเวลาที่กำลังหนาวเหน็บไปทั้งใจเช่นนี้ น้ำเสียงของราพณ์กลับทำให้หัวใจของคนฟังอบอุ่นและคลายความหวาดกลัวไปชั่วขณะ

     “ออกไปกับตาลแค่นั้นเอง”

     “อยู่กับตาลตลอดใช่ไหม”

     “ค่ะ”

     “พี่จะได้ไม่ต้องห่วง” ชายหนุ่มหน้าดุพยักหน้าบอกให้แม่บ้านตักข้าว

     “นายเชษไปไหนแล้วล่ะ” ถามพลางชะเง้อมองพี่ชายฝาแฝดที่เมื่อครู่ยังเดินตามมาแท้ๆ แต่ตอนนี้ไปไหนแล้วก็ไม่รู้

     “มาแล้วจ้า” เสียงของนักมวยหนุ่มหน้าหวานดังขึ้น ก่อนที่เจ้าตัวจะวิ่งหน้าระรื่นกลับมาที่ห้องอาหารโดยที่มือซ่อนกระเป๋าน้องสาวไว้ด้านหลัง จากนั้นจึงวางกระเป๋าไว้อย่างเนียนๆ และกินอาหารพร้อมหน้าพร้อมตากัน 

     “เอื้อยไปแล้วนะพี่ราพณ์” นักข่าวสาวห้าวลุกขึ้นทันทีที่กินอิ่ม หยิบกระเป๋าตัวเองที่อยู่ข้างตัวเชษฐา จากนั้นจึงยกมือไหว้พี่ชายใหญ่ เดินไปขึ้นรถและขับออกจากบ้านไปอย่างรวดเร็ว

     “ว่าไงบ้างเชษ” ราพณ์ถามเสียงเครียด เวลาทำหน้านิ่งแบบนี้ยิ่งหน้าดุขึ้นไปใหญ่ คราวนี้เป็นยักษ์ของจริงแล้ว

     “ผมเจอของไม่ดีเข้าน่ะสิพี่ราพณ์”

    คนถูกถามทำหน้าปั้นยาก พอน้องสาวออกไปแล้ว เชษฐาก็ไม่มีท่าทีสนุกสนานรื่นเริงอีก เขาหยิบอะไรบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกง

    ยาคุมฉุกเฉิน!

    ราพณ์หน้าถอดสี เขาเงยหน้าขึ้นสบตาเชษฐา แววตาวาววับเอาเรื่อง แล้วสั่งเสียงเหี้ยม “หาให้ได้ว่าใครที่ทำน้องเรา...ฉันไม่เอามันไว้แน่!” 

     

    พี่ราพณ์ไม่ยอมแล้วววววว ใครทำน้องเอื้อยยยยยย

     

    เหมือนเดิมค่ะ ฝากผลงานเรื่องอื่นๆ ด้วยนะคะ

    E-book เพื่อนเจ้าสาวมืออาชีพ ค่ะ  : https://bit.ly/2UDgkgi

    ร้ายหวงรัก (ธิติ+คะนึงนิจ) E-book จิ้มเลย https://bit.ly/33g2aC6

     

    #หากรู้สักนิดว่ารัก  (Yoursmile) #ยิ้มหวานของคุณกูร (ฐากูร+กตัญญู)

    Dek-D : https://bit.ly/3xTfeLF

    อยู่ๆ เด็กคนนั้นก็บอกว่าเธอ "ท้อง" กับเขา แถมมาถามหาความรับผิดชอบ แต่ให้ตายเถอะ...เขาไม่มีทาง 'กินเด็ก' แน่ๆ!

    “ยิ้มท้องกับคุณกูรค่ะ”

    “ถ้าเธอท้องกับฉันจริงๆ ก็ต้องบอกได้สิว่าฉันทำ 'ท่า' ไหนเธอถึงท้องได้!”

     

    #อย่าไว้ใจทาง โปรดวางใจรัก (I’ ll always be by your side) (อัศวิน + กุลนิษฐ์)

    Dek-D : https://bit.ly/3tqu8YH

    เพราะถูกคนรักเก่าหักหลัง เธอเลยตกที่นั่งลำบาก แถมยังไปมีอะไรกับผู้ชายท่าทางประหลาด หน้าดุเหมือนโจร ปากก็ร้าย ใจก็ดำ

    "ไปที่ชอบๆ เถอะคุณน่ะ"

    "ไม่ไป...ผมชอบที่นี่ ชอบเวลาอยู่ใน 'ตัว' คุณ"

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×