แสนกลรัก

ลำดับตอนที่ #15 : บทที่ ๓ ดลให้มาพบกันทันใด (5)

เช้าวันเสาร์ที่รถยังไม่ติด อุรัสยาขับรถออกจากบ้านย่านฝั่งธนมาเรื่อยๆ พลันสังเกตเห็นโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง ภาพความทรงจำเฮงซวยเมื่อคืนก็ผุดขึ้นมาอีกจนได้ ทำเอาสาวคนเก่งเหงื่อตก

ถ้าผู้ชายคนนั้นเป็นนักฟุตบอลจริงๆ เขาก็ต้องผ่านการตรวจโรคเป็นประจำไม่ใช่หรือ...แต่เธอจะแน่ใจได้ยังไง

สมองอันชาญฉลาดสั่งให้เธอคิดมากไว้ก่อน อุรัสยาตัดสินใจขับรถเลี้ยวเข้าโรงพยาบาลและตรวจร่างกายทันที...ช่างหัวความอายไปก่อน เธอยังไม่อยากตายเพราะโรคติดต่อตอนนี้!

ตลอดชีวิตยี่สิบห้าปีของอุรัสยา เธอถูกเลี้ยงดูแบบไข่ในหินมาตลอด พี่ชายทั้งสองตามใจเธอเสียยิ่งกว่าลูก เรียกว่ายุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม แต่พอพ้นอกพี่ไม่เท่าไหร่ก็โดนตอมไปเสียแล้ว

จากโรงพยาบาลมาถึงคอนโดของตุลยดา อุรัสยาหน้าแดงเหมือนคนกำลังเป็นไข้ จนเพื่อนสาวถามด้วยความเป็นห่วง

 “แกหายแฮงก์แล้วแน่นะ”

 “แน่สิ”

 “ทำไมหน้าแดงแบบนั้น”

 “อากาศมันร้อน”

ตุลยดามองเพื่อนอย่างกังขา...อยู่ในรถแอร์เย็นฉ่ำจะร้อนได้ยังไง แต่ก็ช่างเถอะ ถ้ามีอะไรร้ายแรงจริงอุรัสยาก็คงจะบอกนานแล้ว

ก่อนถึงเวลาไปสัมภาษณ์ สองสาวเข้าไปที่สำนักพิมพ์เพื่อช่วยปรูฟก่อนปิดหน้าข่าว พอดีนวินดาลงจากรถเมล์เดินมาถึงหน้าปากทางเข้าพอดี เลยรับขึ้นรถมาด้วยกัน

 “วันนี้พี่ราพณ์ไม่มาด้วยเหรอพี่เอื้อย”

นวินดาถามเสียงใส ตาเป็นประกายด้วยความหวัง ทำเอาตุลยดาหัวเราะ แต่น้องสาวของราพณ์กลับถอนใจเสียงดัง พอจอดรถได้ก็เอื้อมมือไปผลักหัวเด็กสาวเต็มแรง

 “แกเจอฉันก่อน แทนที่จะทักทายฉัน ดันถามถึงพี่ชายฉันโน่น” สาวห้าวลงจากรถแล้วเท้าสะเอวใส่เด็กสาวที่ยังยิ้มเผล่

 “ก็เห็นอยู่คาตาว่าพี่เอื้อยมาแล้ว ท่าทางสบายดีนี่คะ จะถามถึงทำไม”

 “ไอ้เนย!”

 “เอาน่าเอื้อย ไปทะเลาะกับเด็กมันทำไม” ตุลยดาหัวเราะเบาๆ

 “ว่าแต่พี่ตาลเป็นอะไรคะ ทำไมหน้าซีดจัง”

 “นอนไม่พอ”

 “เมื่อคืนเมากันเละสิท่า” เด็กสาวทำปากยื่น อิจฉานิดๆ ที่ไม่ได้ไปด้วย 

 “ไม่เป็นไรแล้ว”

 “แกนี่อยากรู้อยากเห็นสมกับที่อยากเป็นนักข่าวจริงๆ ไอ้เนย” อุรัสยาหัวเราะเบาๆ แล้วกอดคอตุลยดาเข้าไปในสำนักงาน

 “พี่เอื้อยไม่ได้จะพูดว่าเนยขี้เสือกใช่ปะ” เด็กสาวยิ้มแหย

 “นั่นแหละคือสิ่งที่ฉันต้องการจะบอกแกไอ้เนย”

 “พี่เอื้อยใจร้าย” เด็กสาวทำแง่งอน แล้ววิ่งเข้าสำนักพิมพ์ไปก่อน ปล่อยให้อุรัสยาและตุลยดาได้แต่มองตามไปอย่างขำๆ แต่ก็ยอมรับว่าระยะนี้บรรยากาศการทำงานมีชีวิตชีวาขึ้นเพราะนวินดาเข้ามาฝึกงานนี่ละ

วันนี้สองสาวเข้ามาดูพี่ที่อยู่เวรเตรียมปิดหน้าข่าวก่อนลงออนไลน์บนเว็บไซต์ข่าวของสำนักพิมพ์ ฆ่าเวลารอไปสัมภาษณ์ในช่วงเย็น ส่วนนวินดานั้นอยู่หอเฉยๆ ก็ฟุ้งซ่าน เลยมาที่ทำงานเช่นกัน

 “พี่ตาลยังหน้าซีดอยู่เลย แล้วอย่างนี้จะออกไปทำงานไหวเหรอ” นวินดายังเกาะติดสองสาวไม่ลดละ ต่อให้ไปช่วยงานในแผนกอื่นๆ อย่างไร แต่พอว่างเมื่อไหร่ก็เข้ามาพันแข้งพันขาเหมือนลูกลิง

 “ก็ฉันไปด้วยนี่ไง” อุรัสยา

 “ให้เนยไปด้วยไหม” เด็กสาวยิ้มจนตาหยี

 “ห่วงฉันขนาดนั้นเลยหรือ”

ตุลยดามองเด็กสาวด้วยแววตาซาบซึ้งใจ น้ำตาปริ่มจะไหลออกมาเสียให้ได้ ในขณะที่อุรัสยาได้แต่กลอกตา เพราะแค่มองตาก็เห็นไปถึงลำไส้ตรงแล้วว่ายายเด็กแสบนี่หวังอะไร

นวินดาหัวเราะแหะๆ แล้วส่ายหน้า “ที่ตามไปก็เผื่อว่าพี่ราพณ์จะมาส่งข้าวส่งน้ำพี่เอื้อยต่างหากจ้ะ”

 “ไอ้เนย!” สองสาวรุ่นพี่ดุออกมาพร้อมๆ กันแล้วส่ายหน้าระอา แต่สุดท้ายก็ตกลงให้นวินดาออกไปด้วยกันอยู่ดี

เหมือนเดิมค่ะ ฝากผลงานเรื่องอื่นๆ ด้วยนะคะ

E-book เพื่อนเจ้าสาวมืออาชีพ ค่ะ  : https://bit.ly/2UDgkgi

ร้ายหวงรัก (ธิติ+คะนึงนิจ) E-book จิ้มเลย https://bit.ly/33g2aC6

#หากรู้สักนิดว่ารัก  (Yoursmile) #ยิ้มหวานของคุณกูร (ฐากูร+กตัญญู)

Dek-D : https://bit.ly/3xTfeLF

อยู่ๆ เด็กคนนั้นก็บอกว่าเธอ "ท้อง" กับเขา แถมมาถามหาความรับผิดชอบ แต่ให้ตายเถอะ...เขาไม่มีทาง 'กินเด็ก' แน่ๆ!

“ยิ้มท้องกับคุณกูรค่ะ”

“ถ้าเธอท้องกับฉันจริงๆ ก็ต้องบอกได้สิว่าฉันทำ 'ท่า' ไหนเธอถึงท้องได้!”

#อย่าไว้ใจทาง โปรดวางใจรัก (I’ ll always be by your side) (อัศวิน + กุลนิษฐ์)

Dek-D : https://bit.ly/3tqu8YH

เพราะถูกคนรักเก่าหักหลัง เธอเลยตกที่นั่งลำบาก แถมยังไปมีอะไรกับผู้ชายท่าทางประหลาด หน้าดุเหมือนโจร ปากก็ร้าย ใจก็ดำ

"ไปที่ชอบๆ เถอะคุณน่ะ"

"ไม่ไป...ผมชอบที่นี่ ชอบเวลาอยู่ใน 'ตัว' คุณ"