ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic hxh]The Dangerous Girl

    ลำดับตอนที่ #4 : :Dangerous 2:ป่านูเมเล่

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.34K
      79
      20 ธ.ค. 59

    :Dangerous 2:ป่านูเมเล่

    การสอบรอบแรกยังไม่จบลงอย่างที่ใครหลายคนคิด เพราะสนามสอบรอบที่สองยังต้องวิ่งไปอีกเล็กน้อยโดยการนำทางของซาร์ทอต...ซึ่งทัศนวิสัยมันช่างแย่ยิ่งนัก ไอริสวิ่งตามซาร์ทอตกับพวกกอร์นเช่นเดิมหากแต่เด็กสาวกลับรู้สึกถึงจิตสังหารที่หลุดออกมาเล็กน้อยของใครบางคน... 

     

    มาจากเจ้าตัวตลกนั้นแน่ๆ...

     

              ฉันว่า...เราขึ้นไปด้านหน้าอีกหน่อยดีกว่านะ...ไอริสบอกกับกอร์นและคิรัวร์ด้วยสีหน้าเปื้อนยิ้มที่หมองลงเล็กน้อย

              ฉันเห็นด้วย...เราต้องห่างจากเจ้าฮิโซกะนั่นที่สุด...คิรัวร์พูดขึ้นมาสมทบกับความคิดของไอริสอย่างเห็นด้วย และเว้นจังหวะไว้ให้ทุกคนลุ้น(?)ก่อนจะพูดต่อ

              “…”โดยมีไอริสและกอร์นคอยฟังเงียบๆ

    ถ้าหมอกลงจัดเมื่อไหร่...มันลงมือแน่...

    กอร์นที่ได้ยินดังนั้นก็มองไปทางข้างหลังก่อนจะตะโกนบอกคุราปิก้าและเลโอลีโอ

              คุราปิก้า! เลโอลีโอคิรัวร์กับไอริสบอกว่าให้ขึ้นมาข้างหน้าอีกหน่อยแหละ!!!!”

     

    เลิกห่วงคนอื่นไปทั่วซักทีจะได้มั้ยวะเนี่ยกอร์น!!

     

    คิรัวร์คิดในใจอย่างปลงๆกับนิสัยของกอร์น...





    .

              เหม็น...ไอริสบ่นออกมาด้วยสีหน้าที่เหมือนเดิมแต่แต่งเติมด้วยรังสีฆ่าฟันอย่างแรง...เพราะเมื่อไม่นานมานี้มีกบที่ไหนไม่รู้มากินกอร์นกับคิรัวร์ ไอริสที่เห็นว่าเจ้ากบนั่นมันหวังจะเขมือบของเล่นใหม่ก็ชกเข้าไปที่ท้องของกบยักษ์นั่นเต็มๆ พอกบโดนแรงต่อยของไอริสก็คายพวกกอร์นออกมาทันที...พร้อมกับน้ำลายที่กระเด็น(?)สาดตัวไอริสจนเปียกทั้งตัว

              ...ไอริสกับคิรัวร์นำหน้าไปก่อนเลยนะเดี๋ยวฉันตามไปว่าจบกอร์นก็วิ่งไปไหนไม่รู้ ซึ่งไอริสก็ไม่รอช้ารีบตามไปในทันทีเพราะเธอรู้ว่ากอร์นน่าจะไปหาเจ้านั่น....

     

    เจ้าตัวตลกไร้สาระ...

     

              จะไม่ยอม...ให้ของเล่นของฉัน...มีรอยขีดข่วนแน่...ไอริสพูดเสียงเย็นพร้อมแววตาที่ขุ่นมัวลง...

    ..........................................................................................................................................

                 เลโอลีโอ...พอฉันให้สัญญาณให้แยกกันหนีไปทางซ้ายกับขวานะคุราปิก้าเอ่ยขึ้นเบาๆกับเลโอลีโอที่อยู่ด้านข้าง พร้อมมองไปที่ฮิโซกะที่ค่อยๆเดินเข้ามาหาพวกเขาทั้งสองทีละนิด

              ว่าไงนะเลโอลีโองุนงงกับแผนของคุราปืก้าที่เอ่ยขึ้นมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยเล็กน้อย

              ...ถ้าเทียบกันจริงๆแล้ว...ประสบการณ์การต่อสู้จริงของมัน...เหนือกว่าเรา...ราวฟ้ากับเหวเลยคุราปิก้าพูดอธิบายเสียงเย็น

              ...

              “ต่อให้ร่วมมือกันสองคนก็เอามันไม่อยู่หรอก...ตอนนี้พวกเราน่ะ...จะมาเสียเวลากับการต่อสู้ที่เปล่าประโยชน์ไม่ได้หรอกนะคุราปิก้าอธิบายเพิ่มเติมโดยมีเลโอลีโอฟังอยู่เงียบๆและกัดฟันกรอดอย่างจนใจ

              อึก...

    ฮิโซกะยังคงค่อยๆเดินเข้ามาหาคุราปิก้าและเลโอลีโออย่างช้าๆพร้อมปล่อยจิตสังหารเข้าข่ม ก่อนจะเริ่มหยิบไพ่ออกมา

              ตอนนี้แหละ!”คุราปิก้ารีบส่งสัญญาณให้เลโอลีโอและวิ่งแยกกันไปคนละทิศคนละทาง

              ...หืม...เล่นแบบนี้เลยเหรอ...หัวแหลมไม่เบานี่นา...ฮึๆๆ...ฮะๆๆๆๆฮิโซกะบ่นพึมพำเพียงคนเดียวเมื่อคุราปิก้าและเลโอลีโอเริ่มวิ่งออกไปจนลับสายตา และเริ่มหัวเราะอย่างนึกสนุก และทำท่าจะเดินไปทางอื่น

     

    กึก!

     

              หือ?ฮิโซกะที่กำลังจะเดินกลับไปยังสนามสอบรอบสองสังเกตเห็นเงาอะไรบางอย่างจึงหยุดลงเพื่อเพ่งมองอย่างชัดๆ

              ...ทำไม่ได้จริงๆด้วย...ต่อให้เป็นการต่อสู้ที่หาทางชนะไม่เจอก็เหอะ...เป็นเลโอลีโอนั่นเองที่กลับมาเผชิญหน้ากับฮิโซกะก่อนจะพูดประโยคต่อไปที่ดูเท่ไม่สมกับเป็นเลโอลีโอ

              แต่จะให้หนีไปแบบนี้...มันไม่ใช่นิสัย...ของฉันเลยสักนิด!”     

                 เลโอลีโอ!”คุราปิก้าที่วิ่งไปอีกทางร้องเรียกชื่อเลโอลีโออย่างนึกงง

     

    เจ้านั่นมันโง่หรือมันโง่ฟระ!!?

     

              ย้ากกก!!!”เลโอลีโอกู่ร้องเสียงดังก่อนจะพุ่งเข้าไปหาฮิโซกะตรงๆ

     

    แต่ระดับฮิโซกะน่ะหรือจะโดนฟาดด้วยไม้และแพ้โง่ๆ

     

    ฟุ่บ!

     

              “อะไรเนี่ย!!?”เลโอลีโอร้องขึ้นทันทีที่หวดไม้หวังจะฟาดฮิโซกะแต่กลับกลับเป็นเสียงแหวกอากาศแทน ฮิโซกะเคลื่อนตัวของตนมาด้านหลังของเลโอลีโออย่างรวดเร็วและเตรียมพุ่งเข้าโจมตีเลโอลีโอที่ไม่ทันได้ตั้งตัว

     

    ฟึ่บ! เพี๊ยะ!

     

    เสียงอะไรบางอย่างแหวกอากาศพุ่งตรงมาทางฮิโซกะที่กำลังจะเล่นงานเลโอลีโอและกระแทกเข้ากับหน้าของนักมายากรหนุ่มอย่างจัง เลยทำให้เลโอลีโอรอดพ้นจากเงื้อมือมัจจุราชอย่างหวุดหวิด ฮิโซกะมองหาที่มาของเบ็ดตกปลาที่กระแทกเข้ากับหน้าอย่างนึกสงสัยก่อนจะพบกับเด็กหนุ่มผมตั้งที่มีเด็กสาวหน้ายิ้มยืนขนาบข้างไม่ห่าง

              กอร์น! ไอริส!”เลโอลีโอร้องเรียกชื่อบุคคลมาใหม่อย่างฉงน

     

    มาที่นี่ได้ไง!?

     

              มาถึงทันพอดี! แฮ่ก...กอร์นที่รีบวิ่งมาหยุดพักหายใจเล็กน้อย ก่อนจะหอบออกมาอย่างเหนื่อยอ่อนกับการตามหาเพื่อนของเขา

     

    โดยมีไอริสที่ยืนยิ้มจ้องหน้าฮิโซกะอย่างแค้นเคืองใจเป็นฉากหลัง...

     

              ...ไม่เบาเลยนี่...เจ้าหนู...ฮิโซกะละสายตาจากไอริสก่อนจะมองมาที่กอร์นอย่างนึกสนใจเล็กๆ กอร์นที่ได้ยินดังนั้นก็กำคันเบ็ดแน่น

              “…”

              “นั่นคือคันเบ็ดเหรอ? ใช้อาวุธน่าสนใจดีนี่พอกล่าวจบฮิโซกะก็ทำท่าที่จะเดินเข้ามาหากอร์นอย่างช้าๆ

              ขอดูหน่อยสิเบ็ดนั่นน่ะ

              “คู่ต่อสู้ของแก...คือฉัน!!!”เลโอลีโอที่ลุกพรวดขึ้นมากู่ร้องพร้อมวิ่งมาทางฮิโซกะที่ยังคงเดินไปหากอร์นอย่างช้าๆ

     

    เปรี้ยง!!!

     

     ร่างของเลโอลีโอลอยขึ้นตามแรงต่อยของฮิโซกะและตกลงมาที่พื้นอย่างรุนแรง

              “ย๊าก!!!!”กอร์นกระโดดขึ้นเพื่อหวดเบ็ดใส่ฮิโซกะอีกครั้งแต่แล้วก็ฟาดโดนแต่อากาศ

              เอ๊ะ?

              “มาช่วยเพื่อนอย่างนั้นเหรอ...เสียงของฮิโซกะดังขึ้นมาข้างหูของกอร์นอย่างรวดเร็ว จนกอร์นแทบกระโดดหนีไม่ทัน ไอริสที่เห็นท่าไม่ดีรีบดิ่งเข้าหาฮิโซกะพร้อมฟาดขาลงที่กลางหัวของฮิโซกะทันที

     

    ฟึ่บ! วูบ!

     

    แต่สิ่งที่เตะกลับกลายเป็นเพียงแค่หมอก

              แหมๆ...เป็นเด็กที่ใจร้อนจังนะ...แค่แหย่เล่นเองฮิโซกะมาโผล่อยู่ด้านหลังของไอริสด้วยความรวดเร็ว จนไอริสที่ว่าตาไวมากๆยังมองแทบไม่ทัน และเมื่อรับรู้แล้วว่าฮิโซกะอยู่ด้านหลังไอริสก็กระแทกศอกเข้าไปที่ตัวตลกด้านหลัง แต่ก็กลายเป็นหมอกอีก  

              ชิ...รอยยิ้มบนใบหน้าของไอริสเลือนหายไปเพียงเสี้ยววิก่อนจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม และเริ่มมองหาฮิโซกะ สัญชาตญาณของไอริสบอกว่าตัวตลกนี่

     

    อันตราย...

     

              อั่ก!!”เสียงของกอร์นดังขึ้นมาจากด้านหลังของไอริส ไอริสหันขวับไปมองกอร์นด้วยสีหน้าที่เคืองๆเล็กๆ เพราะฮิโซกะดันบีบคอของเล่นอันล้ำค่าของเธอซะนี่สิ

              อย่ายุ่ง...กับกอร์นไอริสพุ่งไปหาฮิโซกะด้วยความเร็วและเตะเข้าที่ข้อมือของฮิโซกะซึ่งมันแรงพอที่จะทำให้ฮิโซกะปล่อยมือจากกอร์น กอร์นหล่นตุบลงพื้นอย่างแรงรีบหายใจเอาออกซิเจนอย่างรวดเร็ว

              หวงจังเลยนะ หึๆฮิโซกะจ้องมองเด็กสาวตรงหน้าที่กำลังยิ้มแย้มแต่สร้างบรรยากาศเย็นเยียบอย่างไม่น่าเชื่อด้วยสีหน้าที่เหมือนกำลังสนใจเด็กสาว

              ก็ดันมีตัวตลกที่ไหนไม่รู้มายุ่งกับของที่สนใจ...เป็นใครก็ต้อง หวงไม่ใช่รึไงคะ?ไอริสยิ้มเย็นและจ้องกลับไปที่ฮิโซกะอย่างกินเลือดกินเนื้อบอกกลายๆว่า อย่ามายุ่งกับของของฉัน

              หึๆ ฉันไม่ทำอะไรพวกเขาหรอก...เพราะพวกเขาสอบผ่านฮิโซกะพูดพร้อมมองไปที่กอร์นและเลโอลีโอ ก่อนจะมองตรงมาที่ไอริสอีกครั้ง

              ...ไอริสเงียบไม่พูดอะไรก่อนจะส่งสายตาไล่ฮิโซกะไปไกลๆ

              หึๆ โอเคๆฉันจะพาเจ้านี่ไปส่งที่สนามสอบเอง...ไม่ต้องห่วงฮิโซกพูดพลางหัวเราะคิกคักกับท่าทางหวงของที่เหมือนกับแมวหวงก้างไม่มีผิดก่อนจะเดินไปแบกเลโอลีโอพาดบ่าและทำท่าจะเดินจากไป

              ฉันหวงแค่กอร์นกับคิรัวร์เท่านั้นไอริสบอกฮิโซกะคล้ายๆจะบอกว่า ตาลุงที่แกแบกน่ะจะไปต้มยำทำแมวอะไรก็ตามใจ เรียกเสียงหัวเราะเบาๆของตัวตลกตรงหน้าเป็นอย่างดี 

     

    ถ้าครั้งหน้าแกยุ่งกับกอร์นอีก...ฉันจะเชือดแกซะ...

    .
    .
    .
    .
    .

    Writer Talk

    ไม่มีอะไรจะแก้ตัวค่ะ ยอมรับว่าไรท์อู้จริงๆค่ะ แต่มันก็มีหลายต่อหลายครั้งที่ไรท์พยายามจะมาแต่งต่อ แต่ดันมีค่ายเยอะเหลือเกิน...อาทิตย์หน้าไรท์ก็จะไปค่ายวิทยาศาสตร์ตั้งแต่วันที่ 6-10 ธ.ค. ช่วงนี้ไรท์เรียนหนักจริงๆค่ะหาเวลาพักแทบไม่ได้ ยังเหลือการบ้านและรายงานที่กองท่วมหัวสุดๆ ไรท์เตอร์คนนี้จะไม่ขอให้รีดเดอร์รอนะคะ ถ้ารอไม่ได้จริงๆเราก็ไม่บังคับให้รอค่ะ เพราะเราเข้าใจค่ะ เราต่อช้าจริงๆ ยังไงก็ขอบคุณที่ติดตามมาตลอดค่ะ...

     ตอนนี้มีเพจแล้วนะคะเดี๋ยวแปะลิ๊งค์ไว้นะ แล้วไปติดตามข่าวสารได้เลยยยย

    https://www.facebook.com/Kinari_Ran-Writer-686920068143653/?skip_nax_wizard=true


      
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×