{HANHYUK} ปฏิบัติการ เปลี่ยนเธอให้เป็นเคะ!! [yaoi]

ลำดับตอนที่ #18 : ปฏิบัติการเปลี่ยนเทอให้เป็นเคะ !! ฉบับที่ 17__+ ผม ...

"คังอิน !"อิทึกวิ่งตามคนร่างสูง นี่มันวันที่สองแล้วนะที่เขาทำแบบนี้ทำไมตาบ้าคังอินไม่หันมาคุยดีๆกับเขาเสียที  วันก่อนๆก็ยังดีๆ ที่มันช่วงหมีขำศีลหรอไงว่ะ!!! =______=

"อะไรครับ?"คังอินหันมาทำหน้าเรียบๆ

"นายโกรธอะไรพี่เนี่ย ไม่ชอบเลยนะ!"มีน้ำโหแล้วนะเฟ้ยยย

"ครับ ผมรู้ว่าพี่ไม่ชอบผม..."ร่างสูงตอบสั้นๆก่อนจะเดินหนีไป
เห้ยยยยยย !!! ไอ้หมีเวร ชักจะทนไม่ไหวแล้วนะ !


ณ คอนโดอิทึก & ฮีซอล
"ชั้นเบื่อไอ้เด็กหมีควายนั้นมากเลยนะ เป็นไรมากป่ะนี่!!!"อิทึกบ่นเป้นครั้งที่2

"เด็กนั้นหึงนายละมั้ง ฮิฮิ"ฮีซอลขำคิก

"บ้านแกเส่!!!"อิทึกหันไปค้อน หน้าร้อนทันที อ๊ากกกก~

"อิทึกนายไม่สบายเหรอ?ไหนๆจับตัวหน่อย"ฮีซอลแตะหน้าผากอิทึกเบาๆ

"ชั้นไม่ได้เป็นไรสักหน่อย.."อิทึกบอก

"แต่นายหน้าแดงแจ๋เลย เห้ยยย!แน่ใจนะ"อ๊ากกกกก ชั้นหน้าแดง-////////- แล้วมันจะแดงทำไมละ?
-//////////////////-  อ๊ากกกกกก !

"เอ่อ...มันร้อนๆอ้ะ ไปนอนก่อนละนะ~~"อิทึกรีบจ้ำอ้าวเข้าไปในห้องทันที

"แปลกคนจริงๆ"ฮีซอลพึมพำก่อนจะหันไปจัดการกับโต๊ะอาหาร


เช้าวันต่อมา ...

"เรียววุค!นายบ้าไปแล้วหรอไง?"ซองมินโวยวาย

"ชั้นทำอะไรหรอ?"เรียววุคขมวดคิ้วเป็นโบได้อยู่ได้ =[]=!

"นายจะคบกะพี่จูมยอกเนี่ยนะ??"ซองมินถาม

"อ่อ..อืม"

"นายมันบ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

"ทำไมละ?พี่เขาหล่อออก"เรียววุคบอก

"แล้วพี่เยซองละ?"

"เกี่ยวอะไรกับพี่เยซองละ?"เรียววุคหันไปถาม ชั้นอุตส่าจะลืมๆนะซองมิน!

"โอ๊ยยยยยย นี่นายประชดอะไรกันไม่เข้าเรื่อง!"ซองมินบอก

"เราไม่ได้เป็นอะไรกัน..."

"นายจะรอให้เป็นก่อนรึไงเล่า!!!"ซองมินแว๊ด

"แล้วนายเกี่ยวอะไรด้วยเล่า!เอาเรื่องของตัวเองไห้รอดก่อนเถอะ ลี ซองมิน!!!"เรียววุคตะคอกน้ำตาไหลออกจากเบ้า ก่อนจะเดินออกนอกห้องเรียนไป 

"กลับมานะ เรียววุค!!!นายจะโดดเรียนไม่ได้นะ!!!!!"ซองมินรีบวิ่งตามออกไป แต่เรียววุควิ่งหนีไปซะแล้ว !

"เรียววุค!นายไม่ฟังชั้น งั้นเจอดีกันหน่อยละ!!!!"

ซองมินรีบวิ่งไปจากห้องเรียนไปที่ตึกเรียนอีกด้านหนึ่ง ร่างเล็กต้องการจะทำให้เพื่อนของตัวเองสมหวังแล้วก็เลิกปากแข็งเสียที !!! แบบนี้มันไม่รู้เรื่องหร๊อกกกก

"ขออนุญาติครับ!!!!"ซองมินผลักประตูเข้าไปในห้องเรียนที่มีแต่รุ่นพี่ของตัวเอง
สายตาทั้งหมดเกือบ 30 ชีวิตจับจ้องไปที่ร่างเล็กที่หอบแฮ่กๆมาแต่ไกล

"ลี ซองมินนายมาก่อกวนอะไรห้องเรียนของครู!"อาจารย์สาวดุ

"ขอโทษครับ สำคัญจริงๆผมขอยืมตัวพี่เยซองเดี๋ยวเดียวครับ!!!"ซองมินบอก

"มีอะไรหรือซองมิน.."เยซองลุกออกจากที่นั่งแล้วไปซองมิน อาจารย์สาวเงียบกริบ
แหมใครละจะกล้ากับเยซองได้ !!!!

"พี่ครับๆเรียววุคโดนเรียนไปแล้วครับ"ซองมินบอก

"อย่างคิม เรียววุคเนี่ยนะโดดเรียนด้วย?"เยซองเลิกคิ้วสูง

"ครับๆ อาจจะ....อ่อไปหาพี่จูมยอกก็ได้นะครับ"ซองมินหาเรื่อง

"ช่างเขาสิ..."เยซองบอกน้ำเสียงตัดเพ้อทันที

"โธ่!!!พี่เยซอง ไปกับพี่จูมยอก2คนมันอันตรายนะครับพี่ก็รู้ว่าพี่จูมยอกนะเป็นคนยังไง?"เยซองนิ่งเงียบใช้ความคิด ก็จริงอยู่เขากับจูมยอกอยู่ในฐานะเดียวกันก็คือ เพลย์บอยของโรงเรียนทีเดียว 
แล้วเด็กใสซื่ออย่างเรียววุคก็คงไม่รู้อะไรแน่ๆ

"เดี๋ยววว พี่เยซองจะไปไหน!?"เยซองรีบก้ามเท้าออกจากบริเวณนั้นทันที

"ไปหาหัวใจของพี่นะสิ!!!"



เรียววุคเดิมดุ่มๆไปตามทางของถนนสายนี้ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะไปไหนทางไหนดี ปกติแล้วเขาไม่เคยคิดเรื่องอะไรนอกจากการเรียนเสียเลย แต่ทำไมวันนี้เขาถึงท้อและอยากจะทิ้งไปทุกๆอย่าง
แม้แต่อนาคตของตัวเอง  นี่เขากำลังเป็นอะไรละนี่ ?

"ไปๆเก็บร้านเสร็จแล้วกลับบ้านกันเถอะ"เสียงคุณตาคนหนึ่งบอกคุณยายข้างๆ 
ที่พึ่งช่วยกันเก็บร้านอาหารเล็กๆแห่งนี้ ทั้งสองคนเดินจูงมือกันกลับไป พร้อมกับเสียงหัวเราะ
เรียววุคมองภาพนั้นแล้วยิ้ม แต่ทำไมนะน้ำตาใสๆกลับไหลลงมาตามแก้มนวล

"ฮึก...ฮือออ"เรียววุคสะอื้นเบาๆ พร้อมกับปาดน้ำตาของตัวเองออก

"มาร้องไห้คนเดียวทำไมเรียววุค?" เสียงหวานเอ่ยขึ้น

"พี่อิทึก!"เรียววุคตกใจ

"ว่าไง?โดดเรียนหรอ?????"อิทึกถาม ขมวดคิ้วเป็นปมทีเดียว

"ครับ.."

"ไหนๆน้องพี่เป็นอะไรเล่าให้พี่ฟังสิ ..." เล่าเหรอ ? เขาควรจะบอกว่าอะไรดีละ
ผมกำลังเจ็บปวดครับพี่ ผมเจ็บปวดหัวใจเหลือเกิน ผมอยากจับมือคนๆนั้นไว้ ผมอยากกอดเขาไว้ผมอยากจะอยู่กับเขาตลอดเวลา ผมหนาวครับพี่ ผมต้องการให้เขาอยู่กับผม ผมหัวใจสั่นตลอดเวลาที่เจอเขา ผมร้องไห้เมื่อเหงาเพราะเขา ... ผมเป็นอะไรครับพี่ ?
ผมเป็นอะไรครับ พระเจ้า ...
ตอบผมหน่อยสิ ... ผมรักพี่เยซองใช่ไหมครับ ?


โปรดติดตามตอนต่อไป
ไรเตอร์ขอโทดค่ะ T^T  ที่มาอัพช้า คืนนี้อัพเพิ่มอีกตอนนะค่ะ
แร้วเจอกันค่ะ ขอบคุนทุกๆคอมเม้นนะค่ะ ดีไจจัง ^^