ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    {HANHYUK} ปฏิบัติการ เปลี่ยนเธอให้เป็นเคะ!! [yaoi]

    ลำดับตอนที่ #20 : ปฏิบัติการเปลี่ยนเทอให้เป็นเคะ !! ฉบับที่ 19__+ รู้สึกใช่ไหม ?

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 4.32K
      5
      14 ส.ค. 51

    ผมหายใจไม่ออก .. ผมกำลังล้มลง
    ผมไม่มีแรง .. .. เพราะผมไม่มีลมหายใจ
    เขาคนนั้นคือลมหายใจของผม


    ผมนั่งเงียบอยู่ที่ร้านกาแฟเล็กๆแถวโรงเรียนกับพี่อิทึก ผมไม่รู้จะพูดออกไปอย่างไรดีนอกจากน้ำตาไหลออกมา พี่อิทึกก็คอยส่งทิชชู่ให้ผมอย่างเดียว ทำไมนะผมมันอ่อนแอเสียจริงๆ

    "ไม่เป็นไรนะเรียววุค .."

    "ครับ..."

    ผมออกจากร้านกาแฟมาได้ชั่วโมงหนึ่งแล้ว วันนี้ผมโดนเรียนแถมนั่งน้ำตาไหลอยู่ครึ่งค่อนวันโดยไม่พูดไม่จากับพี่อิทึกเลยซักคำ ตอนนี้ก็เริ่มเย็นแล้ว ... ผมยังไม่อยากกลับเลยจริงๆ
    แล้วผมจะไปไหนละ .... ? ถ้าผมโทรหาซองมิน นายนั่นต้องโวยวายผมแหงๆเลย หรือไม่แน่ก็
    โทรไปบอกพ่อแม่ผม ทีนี้ละยุ่งไปกันใหญ่เลย !!!ตอนนี้ผมควรจะโทรหาคนๆนี้ดีกว่า
    ถึงแม้ว่า ผมจะคิดสั้นก็ตาม

    ตุ๊ดดดด ตุ๊ดดดด ~

    -ฮัลโหล เรียววุค ^^- เสียงลายสายรับ

    "พี่ฮะ ผมอยากไปเที่ยวกับพี่ฮะมารับผมหน่อย"

    -จริงเหรอจ้ะ โอเคๆงั้นพี่ไปรับเดี๋ยวนี้เลย ! -

    ผ่านไป ครึ่งชั่วโมง ~
    นี่มันอะไรกันเนี่ย!!! ผมมาทำอะไรที่นี้ ที่นี่เองนะเหรอที่คนชอบมาดื่มเหล้าแล้วก็เต้นเมามันส์ทำไมมันดูน่ากลัวๆยังไงก็ไม่รู้นะ แถมผู้ชายตัวใหญ่ๆชอบมองผมด้วย ผมทำอะไรหรือยังเนี่ย TOT

    "เรียววุค ดื่มอะไรหน่อยไหม?"ร่างสูงทัก

    "อ่อ..ผมอยากดื่มน้ำมะนาวปั่นฮะ"

    "ฮ่าๆๆๆเรียววุคมาเที่ยวผับเนี่ย ไม่ดื่มของพวกนี้หรอก"

    "อ้าว...แล้วพวกเขาดื่มอะไรกันละครับ?"

    "งั้น..เดี่ยวพี่สั่งให้ละกัน ^^"

    เวลามาผับก็ต้องมีเครื่องไว้ดื่มเฉพาะในผับด้วยหรอ =[]=!!!?!

    "เครื่องดื่มมาแล้วครับบ~"

    "ว๊าวววว~"เรียววุคร้องลั่น

    "ทำไมเหรอ?"

    "สีสวยจัง*0*"เรียววุคพูดอย่างตื่นเต้น

    "ดื่มเลยสิ เรียววุค ^^"

    "อึกก อึกกก อึกกก~"
    หึหึ ดื่มไปเยอะๆเลย คิม เรียววุค นายกำลังจะเป็นของชั้น !



    ท้องฟ้าด้านนอกมืดสนิทบ่งบอกให้ผู้คนผ่านไปมารู้ว่าเป็นยามราตรี รถบนท้องถนนยังอัดแน่นไปด้วยรถของคนที่กลับจากโรงเรียนและที่ทำงาน ฝนตกพำๆเล็กน้อย อากาศเริ่มผ่านเข้ามาทำให้ร่างสูงต้องกระชับเสื้อหนาวทีเดียว แต่ในใจไม่ได้หนาวเหน็บเท่ากับอากาศภายนอก เขากำลังคลุ่มคลั่งเสียมากกว่า ในใจร้อนไปหมด !
    นายอยู่ไหนนะเรียววุค ...

    เยซองนายไปตามหาเรียววุคหน่อยสิ ..

    ทำไมครับ ? เรียววุคหายไปไหน

    เขาร้องไห้ฟูมฟายเพราะนายนั้นแหละ

    เขาจะร้องเพราะผมทำไม  ?

    นายอยากได้คำตอบ ก็ไปหาจากปากของเขาเอง

    .....

    ตอนนี้นายรีบไปหาเขาเดี๋ยวนี้นะ !!

    ร่างสูงหลับตานึกถึงประโยคของพี่อิทึกกับเขาที่พึ่งคุยกันไม่นานนี้เอง เขาใจสั่นไปหมด หลังจากที่วางสายไปก็ออกตามหาเรียววุคแล้วนะ แต่ทำไมที่บ้านก็ไม่อยู่ ซองมินก็โทรมาบอกว่าโดดเรียน
    แล้วนี่เขาจะไปตามหาเจ้าตัวเล็กนี่ที่ไหนกัน ถึงแม้จะไม่รู้จุดหมายปลายทางแต่เขาก็ยังคงขับรถตามหาคนตัวเล็กไปเรื่อย ๆ

    ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ~

    "ฮัลโหลล~"เสียงเข้มกรอกเสียงลงไปในโทรศัพท์มือถือ

    -พี่เยซอง!!!เรียววุคออกไปที่ไหนพี่รู้หรือยังครับ?-

    "ที่ไหน!!?!"ร่างสูงใจตกไปอยู่ที่ตาตุ่มทันที เมื่อได้ยินเสียงหวานนั้นสั่นไปหมด
    เกิดอะไรขึ้นกับเรียววุค
    นายอยู่ไหน ?
    กลับมาหาพี่เถอะ ...


    ผมรู้สึกหนักไปหมดเลย โอ๊ยยยยยย! ปวดหัวเป็นบ้าเลยหล่ะ ว่าแต่ ? ทำไมอยู่ที่ไหนละ
    ผมจำได้ว่าผมมา ที่ผับ ดื่มน้ำสีสวยๆนั้นลงไป หลายแก้มเลยหล่ะ มันอร่อยดีนะ ^ ^
    มันซ่าๆ กินไปเยอะแล้วหัวติ๊วๆๆๆๆ ~ แล้วผมก็จำอะไรไม่ได้เลยละ  แล้วนี่มันกี่โมงแล้วนี่
    ผมค่อยๆลืมตาหนักๆของผม ขยี้มันแล้วก็พยายามหาสวิตช์เปิดไฟ ผมอยู่ที่ไหนละนี่ ?
    รู้แค่ว่ามันเป็นห้องนอนละมั้ง ก็ผมอยู่บนเตียงนี่ = =~

    "หาอะไรเหรอเรียววุค?" เสียงเจ้าเล่ห์ดังขึ้น

    "พี่ฮะ..ผมปวดหัวจังเลย อ่อ..นี่กี่โมงแล้วเนี่ย?"ผมถามในขณะที่ผมกำลังยันตัวลุกขึ้น
    แต่ก็มีมือหนาๆมาจับผมไว้

    "จะรีบไปไหนเรียววุค?"

    "ผมจะกลับบ้านฮะ ดึกมากๆแล้วโดนดุแน่เลยT^T"ผมบอก มืดซะขนาดนี้ตายแน่ๆเลย
    แถมวันนี้ผมก็โดดเรียนอีก เห้อออออออออออ ~

    "ไม่หรอกน้า~มาสนุกกันต่อเถอะ"เสียงเจ้าเล่ห์บอก ก่อนจะก้มลงไซร้คอขาวหอมของเรียวุคเล่นเอาเรียววุคตัวแข็งเลยทีเดียว กลัว ... ใช่ตอนนี้เขากำลังกลัว

    "ปล่อยผมนะ!!!"เรียววุคใช้แรงที่เหลืออยู่ทั้งหมดผลักคนตรงหน้าออกไป

    "หึหึ...แรงเยอะดีนี่ไม่เป็นไร พี่ชอบบบบบบ~"น้ำเสียงปนหื่น ทำให้เรียววุคน้ำตาแถบไหล

    "อย่านะ...ออกไป!!!พี่เยซองช่วยผมด้วยยยย"เรียววุคร้องลั่นราวกับเด็กน้อย เข่าแทบทรุดลงกับพื้นเพราะกลัวคนตรงหน้าจับใจ รู้แต่ว่าจุดหมายของเขาตอนนี้คือประตูเท่านั้น !! ร่างเล็กรีบวิ่งสุดชีวิตไปที่ประตูแต่ทว่า ... โดนร่างสูงกระชากกลับมาซะก่อน

    "มาถึงขั้นนี้แล้วยังจะคิดหนีอีกเหรอเรียววุคจ๋า!หึหึ"

    "ปล่อยผม!!!!อย่านะ ฮึกก...ฮือออ ปล่อยๆๆๆ"เรียววุคดิ้นเป็นการใหญ่เมื่อร่างสูงลากเขาไปกระแทกบนเตียง

    "ไม่!!!อย่า ปล่อยยผมม!!"เรียววุคร้องลั่น น้ำตาใสๆไหลออกมาเป็นทาง

    "หึหึ...ในที่สุดนายก็เป็นของชั้นสะทีนะเรียววุค"

    "ไม่นะอย่า!!!ปล่อยผมไปเถอะ!!!พี่เยซองช่วยผมด้วย"

    "หึหึ..ร้องมาเยอะเลยเรียววุค ไอ้เยซองไร้น้ำตามันคงไปนอนกกกับผู้หญิงคนอื่นแล้ว ฮ่าๆ"
    เจ็บที่หัวใจมากกว่าที่กำลังโดนบีบตามต้นแขนซะอีก ใช่สิ..พี่เยซองพี่มาสนใจอะไรผม
    พี่มาสนใจอะไรเด็กติ๋มๆอย่างผม ในเมื่อพี่ก็มาผู้หญิงเป็นสิบเรียงรอพี่อยู่ !

    "ปล่อยเมียกูซะ.."น้ำเสียงเย็นๆเอ่ยขึ้น

    "พี่เยซอง!!!"เรียววุคร้องลั่น

    "กูบอกให้มึงปล่อยเมียกูไอ้จูมยอก!!!!"ร่างสูงวิ่งเข้าไปกระชากคนที่คร่อมเจ้าตัวเล็กของเขาอยู่จนกระแทกลงกับพื้น ร่างสูงใช่ขายาวๆเตะเข้าไปที่ท้องของจูมยอกที่บังอาจมาแตะต้องดวงใจของเขา

    "อ๊อกกก..เยซองปล่อยยกูเถอะ...อ๊อกก!"

    "ไอ้เลว!ทำได้แม้กระทั้งคนตัวเล็กๆที่ไม่มีทางสู้!"

    "กูไหว้แล้ว กูไม่ทำอีกแล้ว..."

    "มึงตายเหอะ ไอ้สารเลว!!"

    "อย่านะ ฮืออ...พี่เยซอง"เรียววุคเข้ามากอดเยซองซบหน้าลงกับแผ่นหลังน้ำตาอุ่นๆไหลซึมเข้าไปในแผ่นหลังของเยซอง

    "ฮืออ..ฮึกก..ฮือออ~"
    ร่างบางสะอื่น ร่างสูงค่อยโอบร่างบางก่อนจะช้อนตัวคนตัวเล็กมาแล้วเดินออกจากที่นั้น
    ต่อไปนี้เขาจะดูแลคนๆนี้เอง !จะไม่ยอมให้ผู้ชายหน้าไหน แตะต้องคนๆนี้อีกเด็ดขาด !!

    "ต่อไปนี้...มึงแตะตัวของๆกูอีก มึงจะไม่ได้หายใจถึงวันพรุ่งนี้"เยซองทิ้งคำไว้ก่อนจะก้าวขาออกจากห้องนรกที่นี้

    "ฮึก...ฮืออ"เรียววุคยังสะอื้นอยู่ในรถคันหรูของเยซองร่างสูงโอบคนตัวเล็กไว้ก่อนจะเช็ดน้ำตาไห้
    แต่ร่างบางยังคงน้ำตาไหลออกมาไม่หยุด

    "หยุดร้องไห้เถอะนะเรียววุค.."

    "ฮือ..ฮึกกก..ฮึกกก"
    เยซองเหนื่อยใจแทน ที่เห็นคนตัวเล็กยังคงสะอื้นไม่หยุด จึงก้มลงประกบริมฝีปากบางๆนั้น
    ที่ยังสั่นๆเพราะแรงสะอื้น ...

    รู้สึกอุ่นใช่ไหม ? 
    รู้สึกโหยหาใช่ไหม ?
    รู้สึกต้องการใช่ไหม ?
    รู้สึกใจเต้นแรงใช่ไหม ?
    รู้สึกแล้วใช่ไหม ... รักเขา 
    นายรู้สึกกับคนๆนี้ใช่ไหม เรียววุค ...


    ไรเตอร์ขอโทดนะค่ะ ที่ไม่ได้มาอัพนานนนนนนนนนนนนนนนน
    งานเยอะมากค่ะ + กะมีเรื่องไห้เครียด
    แล้ว เมื่อ 4 วันก่อนไปตามพี่ๆมาค่ะ !
    เหนแต่รถ ละก้อคนไส่แว่นไม่รู้ว่าไคอ่ะ
    แล้วก็เงาพี่เรียววุคแว๊บๆ T T~
    อิดช๋าคนตามวันแม่ ได้เห็น TT_______TT
    เห้อออออ ~
    แต่ว่าเหนมีคนบอกว่า วันเสามีคนใส่ผ้าพันคอแบบคยูไป
    แบบเอสเจเอ็ม กรี๊ดดด! เพราะวันนั้นไรเตอร์ก้อใส่ไปตรงกะพี่ๆเพราะดีเลย
    ไม่แน่ไจว่าพี่ฮยอก หรือ พี่ทึก แต่เป็นไคก้อแล้วแต่ ดีไจม๊ากกกกก
    รัก 13 คนที่สุดเลย !

    ขอบคุนทุกคนที่เม้นนะคะ
    มาอัพช้าขอโทด ณ ที่นี่ด้วยค่ะ
    จะหาเวลามาอัพไห้เร็วที่สุดนะค่ะ !!

    คิดถึงฮันฮยอกกันไหม๊เอ่ย ? :')))))

    รั๊กทุกคนค๊า >O<

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×