ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    {HANHYUK} ปฏิบัติการ เปลี่ยนเธอให้เป็นเคะ!! [yaoi]

    ลำดับตอนที่ #28 : [SF*]SWEETWINTER~ KIHAE ; 2 [END]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.17K
      4
      29 ธ.ค. 51

    ฝนเริ่มตกพรำๆแล้ว อากาศข้างนอกอับและชื้นมาทีเดียว ถนนก้อเปียกไปด้วยหยาดฝน ร่างบางก็เผลอหลับ สะดุ้งขึ้นเพราะมีหยดฝนหล่นใส่หัวของเขา
    อะไรกันนี่ มันบ้าชัดๆ ฝนหน้าหนาวหรอกเหรอ?
    ร่างบางคิดก่อนจะรีบยันตัวขึ้น ก่อนจะจามออกมา
     
    ฮัดชิ้ว!”ท่าทางใกล้จะเป็นหวัดเสียแล้ว รีบกลับบ้านดีกว่า หนาวจัง ...
    ร่างบางก้าวขา ออกมาอย่างยากลำบาก ทำไมขามันสั่นๆนะ หนาวจัง หนาวมากๆด้วยแหละ ทำไมมองตามถนนมันพร่ามัวแบบนี้
     
    โอ้ยย..ร่างบางกุมขมับ ปวดหัวมากๆจนมึนทีเดียว ไม่ได้แล้วมืดๆแบบนี้อันตรายมาก
    เขาต้องรีบกลับบ้าน
     
     
    ร่างสูงหอบหายใจถี่ๆ นี่เขาแทบจะวิ่งไปรอบเมืองอยู่แล้วนะ เจ้าตัวเล็กของเขาหายไปไหนกันละเนี่ย ร่างสูงก้มลงมองนาฬิกาข้อมือของเขา
     3 ทุ่ม ครึ่ง แล้ว .. นายอยู่ไหนลีดงแฮ?
    เขาตัดสินใจที่จะวิ่งไปเรื่อยๆ ราวกับคนบ้า นายเป็นอะไรหรือป่าว อย่าเป็นอะไรไปนะ
    ชั้นกลัว กลัว กลัว ... ดงแฮ ชั้นอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีนาย !
     
    แท็กซี่ ๆ โอ้ยย เวลาแบบนี้ทำไมไม่มีแท็กซี่หยุดเลยนะดงแฮบ่นพึมพำ กุมหัวของตัวเองไว้แน่น ป่านนี้ คิบอมจะทำอะไรอยู่นะ ไม่สนใจชั้นบางเลยหรอไง?
     
    อ้าว .. มือถือแบตหมดตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย?ร่างบางหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาก็พบว่าแบตเตอรี่มันหมดเสียแล้ว กะว่าจะโทรหาฮยอกแจตัวแสบให้มารับเสียหน่อย
    ทำไงดีละ ... สงสัยต้องยืนตากฝนแน่ๆเลย คืนนี้
     
     
    ร่างสูงหยุดอยู่ตรงหน้าสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง ร่างสูงหอบถี่ ก่อนจะน้ำตาไหลออกมา น้ำตาของลูกผู้ชาย คิม คิบอม ...
    ซานต้า นี่มันอะไรกัน ทำไมคริสมาสตร์คืนนี้มันช่างโหดร้ายเหลือเกินคิบอมเอ่ยออกมา ก่อนจะเดินไปเรียนแท็กซี่ เพราะจะตัวเองก็เหนื่อยเกินกว่าจะวิ่งอีกแล้ว ...
     
    คิบอม..เสียงหวานเอ่ยขึ้นมา
     
    ดงแฮ!!!”คิบอมร้องเสียงหลง ก่อนจะคว้าคนตรงหน้าเข้ามากอด
     
    พระเจ้า..นี่นายจริงๆใช่ไหม ดงแฮทำไมนายกับแบบนี้!”คิบอมกอดคนตรงหน้าอย่างสุดแสนจะรักใคร่
     
    ชั้นทำอะไรหรอ?อื้ออออออ!”เสียงหวานขาดหายไปพร้อมกับริมฝีปากอุ่นๆของร่างสูงที่มอบให้ ร่างบางแทบทรุดลงไปกับพื้น เพราะความหวานหอมและอบอุ่นของมัน
     
    แสบมากนะลีดงแฮ แอบออกมาเที่ยวกลางคืนใช่ไหม นี่นายไม่แคร์ชั้นเลยหรอ!”คิบอมตะคอกใส่คนหน้าหนาว
     
    นี่นาย ..
     
    นายรู้ไหมว่าชั้นวิ่งหานายกี่ชั่วโมง ชั้นกลัวว่าจะเสียนายไป แล้วนี่คือสิ่งที่นายตอบแทนชั้นหรอดงแฮ นายทำแบบนี้ได้ยังไง นายไม่เคยรักชั้นเลยหรอ!”คิบอมตะโกนออกมา ดีที่มันมืดแล้ว แถวๆนั้นเลยไม่มีคนอยู่
     
    ไอ้คิบอม ฟังชั้นก่อน!”
     
    เงียบนะดงแฮ ... นายจะไม่เคยจะสนใจชั้น มานี่!”คิบอมกระชากแขนเล็กๆนั้น ก่อนจะจูงมือดงแฮ ให้เดินกลับบ้านของตน
     
    คิบอม นายฟังชั้นก่อนสิ ชั้นปวดหัวนะดงแฮแย้ง
     
    ทำไมละ ดื่มมากหรือไงเลยปวดนะ หึหึคิบอมบอก
    นี่ๆ พุดจาอะไรของแกอ่ะ ทำไมไม่หัดฟังมั้งห้ะดงแฮตะคอกกลับ น้ำตาไหลอาบแก้ม ทำไมนะคนตรงหน้าใจร้ายกับเขาเหลือเกิน เขานั่งถักผ้าคันคือนี่ จนไม่ได้หลับทั้งวันทั้งคืน จนเผลอหลับในสวนสาธารณะ แล้วดูคนๆนี้พุดจากับเขาสิ
     
    หมับ!”คิบอมคว้าคนข้างๆเข้ามากอดอย่างแนบแน่น ก่อนจะก้มลงไซร้คอเนียนนั้น
    อย่าคิดว่าเขาเองก็ไม่เจ็บ ทำไมไม่เจ็บละ
     
    ปล่อยนะ ไอ้คิบอม ปล่อยๆปล่อยชั้นนะ!”ดงแฮโวยวายลั่น คิบอมช้อนตัวตรงหน้าขึ้นมาแนบอกก่อนจะพาเข้าบ้านของตัวเอง 
    พ่อแม่ของคิบอมอาศัยอยู่ที่อเมริกา เขาอยู่ที่นี่จึงอยู่คนเดียว ทำให้เขาพาดงแฮมาที่บ้านได้บ่อยๆ และไม่มีใครรู้แต่ทั้งคู่ก็ไม่เคยทำอะไรกันสักครั้ง เพราะคิบอมให้เกียติดงแฮเสมอ
     
    ไอ้บ้าๆๆ ตุ๊บบ!”ดงแฮ ดิ้นไปมาร้องให้ใหญ่ แล้วเอาผ้าพันคอตีหน้าคิบอมเป้นการใหญ่
     
    เอ๊ะ..คิบอมดึงผ้านั้นมาดู
     
    เอามานี่นะ!”ดงแฮกระชากไป แต่คิบอมก้อแย่งมาได้อยู่ดี
     
    ดงแฮ รัก คิบอม ...คิบอมมองลายผ้าที่ปักด้วยอักษรสีเหลืองยึกๆยือๆนั้น แล้วยิ้มกว้าง
     
    มันไม่ได้สวยอะไรหรอกนะ แต่ก็นั่งทำทั้งวันแหละคิบอมหันขวับไปมองหน้าคนตรงหน้าก่อนจะหอมแก้มเบาๆ
     
    ไอ้บ้าO////O!”ดงแฮผลักคิบอมออกไป แต่เขาโอบรัดดงแฮมาสู่อ้อมอกของตัวเอง
     
    น่ารักมากเลย รักที่สุดเลย..คิบอมจุ๊บผ้าพันคอนั้นเบาๆ
     
    อารมณ์ดีเร็วจังนะ ไอ้แก้มบวม!”ดงแฮหน้าบึ้ง ก่อนจะจามออกมาอีกรอบ
     
    อ้าว..ไม่สบายหรอคิบอมบอก ก่อนจะแตะหน้าผากคนตัวเล็ก
     
    ตัวร้อนจี๋เล้ยย..”คิบอมบอก
     
    ฮึ..บอกแล้วก็ไม่เคยเชื่อชั้นเลยนะดงแฮบอก
     
    ง้อนะง้อ..ปะๆไปอาบน้ำ ตัวเปียกหมดเลยอ่ะคิบอมบอกแล้วอุ้มดงแฮขึ้นมา
     
    เห้ยยๆ..ไอ้บ้า ปล่อยนะเว้ย ไม่เอาๆ ชั้นอาบเอง
     
    ไม่ได้ๆ คุณภรรยาไม่สบายสามีต้องอาบน้ำให้สิครับที่รักคิบอมบอกพลางยิ้มแฉ่ง
     
    ใครเป็นภรรยาแก!ปล่อยนะๆๆๆ
     
    อ่อ..ลืมไปเลย งั้นก็เป็นคืนวันคริสมาสตร์เลยดีกว่า!”
     
    แอร้กกก!อย่านะไอ้บ้า ๆ ปล่อยยยชั้นนน!!!!”


    ตอนข้างบนมันหายไปอ่ะ
    เด็กดีเพี้ยนมากๆ อัพอันใหม่ อันเก่าหาย - -*
    อารมเสีย เดวจะรีบมาแก้ไขนะคะ TT
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×