คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #44 : หื่นนัก..รักซะเลย !* [44] ,, จบกันแล้วเหรอ!?
ซองมินมองร่างสูงที่หลับตาพริ้มอยู่บนเตียง จ้องร่างสูงอย่างโมโห ก่อนจะคว้าหมอนแล้วเดินออกจากห้องพักของตัวเอง แล้วไปอีกห้องหนึ่งซองมินใจสั่นๆนิด กลัวว่าอีกคนจะไม่ไห้นอนด้วย
แล้วก็กลัวคยูฮยอนป่วยด้วยแต่ก็พยายามไม่สนใจเพราะร่างสูงก็คงไม่สนใจเขาอยู่แล้ว
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ~
"อ้าว ซองมินมีธุระอะไรครับ?"เสียงนุ่มทักขึ้นประหลาดใจไม่ใช่น้อยที่เห็นซองมินหอบ
หมอนมาด้วย
"เราขอนอนด้วยได้ไหม?=/////="ซองมินบอกอายนิดๆ
"อ่อ เชิญครับ"เสียงนุ่มบอกผายมือให้เข้ามาในห้องนอน
"ซองมินไม่นอนกับคยูฮยอนเหรอ?"ซองมินกระตุกเล็กน้อย เมื่อได้ยินชื่อนั้นก่อนจะหันขวับไปมองคนตรงหน้า
"คือ..."ซองมินอ่ำๆอึ้งๆ
"ไม่เป็นไรครับ นอนกับผมก็ได้ๆ"ซองมินยิ้มแห้งให้ๆ
"เรารบกวนเฮนรี่หรือปล่าว?"ซองมินถาม
"ไม่เลยครับ แต่คยูฮยอนอาจจะเข้าใจผิดก็ได้นะครับ..."เฮนรี่บอกยิ้มๆ
"ทำไมต้องสนใจด้วย ทีเขายังยุ่งกับคนอื่นเลยT^T"ซองมินบอก หน้าเศร้าอย่างเห็นได้ชัด
"ผมว่าซองมินเข้าใจผิดนะครับ"เฮนรี่บอก ลูบหัวซองมินเบาๆ
"อ่อ.."เหมือนกับ มีอะไรสะกดให้ซองมินจ้องหน้าเฮนรี่อย่างลุ่มหลงไม่รู้ว่าทำไม ร่างเล็กขยับเข้าใกล้เบาๆก่อนจะที่ร่างสูงจะโน้มตัวลงมาใกล้เรื่อยๆ ๆ ๆ
"อย่าดีกว่าครับ ผมว่าคุณกำลังสับสน.."เฮนรี่บอกแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
ซองมินนั่งลงบนปลายเตียงก่อนจะปล่อยโฮออกมา
ทำไมนะ ? เมื่อกี้นี้เขาเห็นหน้าเฮนรี่เป็นคยูฮยอน
ทำไมนะ ? ชั้นต้องเป็นแบบนี้
ทำไมนะ ? ทำไม ชั้นต้องรักนาย !!
เช้าวันต่อมา ....
ร่างสูงบรือมาขึ้นมา แล้วหลับตาพริ้มต่อเพราะแสบตาต่อแสงอาทิตย์ที่ส่องมาภายในห้อง หันขวับไปกอดคนข้างๆ แต่พบเพียงความว่างปล่าว ร่างสูงลุกขึ้นอย่างรีบร้อน มืออีกข้างหัวขมับไว้เพราะ
ปวดหัวจากฤทธิ์แอลกอฮอลล์เมื่อคืนนี้ ร่างสูงรีบเข้าไปอาบน้ำอย่างเร่งด่วนก่อนจะรีบออกไปหาคนตัวเล็กข้างนอก
"คยูฮยอน ตื่นแต่เช้าเชียว^ ^"ฮันเกิงทักรุ่นน้องของเขา แล้วส่งยิ้มให้
"พี่เห็นซองมินไหมครับ?"คยูฮยอนยิงคำถามใส่หน้าตาตื่น
"สงสัยตื่นแต่เช้า แล้วไปเดินเล่นมั้ง"ฮันเกิงบอก
"ขอบคุณครับ"คยูฮยอนรีบวิ่งไปชายหาดทันที แต่กับไม่มีเห็นมีผู้คนเลย นอกจาก2 คนนี้
"ตัวเล็กกกก ลองกินแซนวิชนี่สิเค้าป้อน>[]<~"เยซองส่งแซนวิชให้เรียววุคกัด
พลางยิ้มแย้ม
"พี่ทำอร่อยดีนะฮะ"เรียววุคชม
">/////////////<"
"พี่ครับๆเห็นซองมินไหมครับ?"คยูฮยอนถาม 2 คนนั้นจริงๆไม่อยากจะขัดจังหวะ
เท่าไหร่หรอก แต่ถามเสร็จเขาก็เตรียมจ้ำอ้าวไปอยู่แล้ว
"ห๊า ว่าไรนะ เรียวจังเหรอ แน่นอนอยู่แล้วเรียวจังน่าร๊ากก>////<"เยซองบอกเหมือนคนเพ้อฝันบ้าบออย่างไรอย่างนั้นในสายตาคยูฮยอนเลยส่ายหน้าน้อยๆแล้วหมุนตัวไปที่อื่น
ฝ่ายพวกอิทึก ..
"อ้าวดงแฮ เก็บของมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้วเหรอ?"อิทึกถาม
"ครับผม แถมต้องเก็บให้ไอ่คนข้างๆด้วย ฮึ๊ย!!"ดงแฮบ่น หันไปหยิกแก้มคิบอมแรงๆ
"โอ๊ยยย เจ็บนะด๊องจ๋า T^T~~"คิบอมจับแก้มแล้วทำหน้าบึ้ง
"ไปกินข้าวเลยไป~~"ดงแฮบอกแล้วลากคิบอมไปกินข้าว
"พี่ยังไม่เห็นซองมินกับเฮนรี่เลยหล่ะ"อิทึกบอก
"เอ่ะ?เฮนรี่จะกลับกับเราด้วยเหรอ"ฮยอกแจหันไปถาม
"เฮนรี่เคยเป็นศิษย์เก่าโรงเรียนเราน๊า^^"อิทึกบอกยิ้มๆ
ตึงง !!
เสียงทุบโต๊ะของคยูฮยอนที่พึ่งเดินเข้ามา ทำให้ทุกคนให้ขวับไปมองอย่างตะลึง
คยูฮยอนโมโห ? ไม่เป็นที่น่าตกใจเสียมากๆเพราะ คยูฮยอนเองก็ออกจะบ้าๆบอๆ ขำได้ทั้งวัน
ถึงจะออกแนวหื่นๆไปบ้าง แต่มันแปลกที่เขากัดฟันแล้วทำหน้าโหดๆแบบนั้น ดูน่าเกรงขามไม่ใช่น้อยทีเดียว
"เดี๋ยวคยูฮยอน.."ฮีซอลหันไปเรียกรุ่นน้องที่วิ่งไปอย่างไร้จุดหมาย แต่ใครจะรู้จะว่าคยูฮยอนจะไปไหน ?
"รีบไปห้ามเร็วๆๆ"เรียววุควิ่งตามไป
"ไปไหนตัวเล็ก?"เยซองหันไปวิ่งตาม
"ผมว่าคยูฮยอนต้องไปห้องเฮนรี่แน่ๆ"สิ้นเสียงของเรียววุค ทุกคนวิ่งอ้าวกันไปยกใหญ่
ณ ห้องพักของเฮนรี่ ...
ซองมินปรือตาขึ้นมา เพราะแสบตาจากแสงพระอาทิตย์ที่ส่องลงมา เมื่อหันขวับก็พบเฮนรี่กำลังแต่งตัวอยู่ หน้าของเขาแดงขึ้นมาทันที เพราะไม่คุ้นเคยที่เห็นผู้ชายเปลือยอก ซองมินไอเบาๆเพราะไม่อยากแอบดูอีกนาน เฮนรี่หันขวับมาส่งยิ้มให้แล้วใส่เสื้อ
"ซองมินไปอาบน้ำเถอะครับ เดี๋ยวก็ใกล้เวลากลับแล้ว"เฮนรี่บอก
"ทำไมเฮนรี่ไม่ปลุกเราหล่ะ?"ซองมินถาม
"ผมเห็นซองมินนอนน้ำลายไหลอยู่นะสิ ฮ่าๆๆ"เฮนรี่ล้อ ซองมินรีบคว้าหมอนมาตีเฮนรี่ยกใหญ่
"มีความสุขกันจริงนะ..."เสียงเย็นเอ่ยขึ้น ทำให้ทั้งคู่หันขวับไปมองที่หน้าประตู
"คยูฮยอนเดียวสิครับ ฟังผมก่อน"เฮนรี่รีบเดินไปหาคยูฮยอน
ผลั่กก !!
คยูฮยอนเหวี่ยงกำปั้นใส่หน้า และแก้มป่องๆของเฮนรี่อย่างไม่ยั้ง
"หยุดเดี๋ยวนี่นะ คยูฮยอน!!!"เรียววุครีบเข้ามาคว้าคยูฮยอนออกไป
"ปล่อยชั้น !!!!"คยูฮยอนหันไปตวาด เล่นเอาเรียววุคน้ำตาเคลอ
"บ้าไปแล้ว คยูฮยอนหยุดเดี๋ยวนี่ เยซองนายปลอบเรียววุคสิ"ชินดงรีบเข้ามาดึงคยูฮยอนออกไปก่อนจะตกใจที่เห็นดวงตาคม มีน้ำตาเคลอน้อยๆ
"แก!!แกทำไรซองมิน"คยูฮยอนชี้หน้าแล้วพยายามไปประชิดตัวเฮนรี่ ซองมินรีบเข้ามาพยุงเฮนรี่ทำให้คยูฮยอนคลั่งหนักขึ้นอีก
"เราจะทำอะไรก็เรื่องเรา!!!"ซองมินตะโกนใส่หน้าคยูฮยอน
ทุกอย่างเมื่อนิ่งเงียบ สงบ และค้าง อยู่อย่างนั้นเมื่อสิ้นเสียงของซองมิน
เรา งั้นเหรอ ??
คยูฮยอนผละออกจากชินดงเบาๆ ก่อนจะเดินไปอย่างไร้เรี่ยวแรง
"ซองมินม่ะกี้นายพูดอะไรนะ!?"ฮยอกแจอึ้งๆกับคำพุดของซองมิน
"ช่างมันเถอะๆแยกย้าย แล้วไปเก็บของไป!!"อิทึกสั่งน้องๆ ทุกๆคนค่อยสลายกัน
"ซองมินผมขอโทดครับ เพราผมแท้ๆเลย"เฮนรี่บอก จับแก้มตัวเองเบาๆ
"ไม่ใช่เพราะเฮนรี่หรอก เพราะเราต่างหาก"ซองมินช่วยผยุง ก่อนจะน้ำตาไหล
ทำไมเราถึงพูดออกไปแบบนั้นนะ!! แค่อยากประชดเท่านั้นเอง แล้วทำไมคนที่เจ็บกลับเป็นเราหล่ะซองมิน ทำไม !!!
"เรากลับไปที่ห้องก่อนนะ เฮนรี่ไหวหรือป่าว?"ซองมินหันไปถาม
"ผมไม่เป็นอะไรครับ.."เฮนรี่บอกแล้วยิ้มให้
ห้องพักของคยูฮยอนซองมิน
ซองมินเปิดประตูเข้ามาเบาๆ ก่อนทีจะพบคยูฮยอนนั่งนิ่งอยู่ปลายเตียง ซองมินเดินดุ่มไปทางห้องน้ำอย่างรวดเร็ว รู้สึกใจมันสั่น กลัวคนที่นั่งอยู่ปลายเตียงยังไงก็ไม่รู้
"จะไปไหน.."เสียงเย็นเอ่ยขึ้นก่อนจะคว้าแขนเล็กของซองมินไว้
"ปล่อยนะ ชั้นจะอาบน้ำ"ซองมินหันไปบอก ก่อนจะโดนคยูฮยอนประกบปาก
"อื้อๆๆ"ซองมินดิ้นใหญ่ กลัวแทบขาดใจ เพราะคยุฮยอนไม่เคยเป็นแบบนี้ ถึงแม้เขาจะทำตัวหื่นๆบ่อยๆ แต่เขาไม่เคยฝืนใจซองมิน
ผลัก !!
ร่างของซองมินถูกผลักลงบนเตียงอย่างแรง ก่อนที่ร่างสูงจะโถมตัวเข้ามาทับแล้วบดขยี้ริมฝีปากเล็กๆอย่างรุนแรง เล่นเอาร่างบางแทบไม่หายใจทีเดียว
"อยากทำอะไรก็ทำเลยสิ คยูฮยอนนายก็อยากได้มานานแล้วนี่!!!"ซองมินพูดทั้งน้ำตา
"หึหึ นายพูดเองนะ!"คยูฮยอนที่มุมปาก แววตาร้ายกาจอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
"ฮึกๆๆนายก็ได้แต่ร่างกายชั้นนั้นแหละ หัวใจชั้นนะนายไม่มีวันได้หรอก!!"คยูฮยอนชะงักจากซอกคอของซองมินก่อนจะหันไปจ้องหน้าคนที่ข้างใต้
แล้วตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาได้หัวใจซองมินบ้างหรือป่าว ?
ร่างสูงไม่พูดจา ผละตัวออกจากซองมินแล้วเดินออกไปอย่างรวดเร็ว ...
"ฮือๆๆๆๆ"ซองมินนอนร้องไห้อยู่คนเดียวที่เตียงนั้น
"นี่มันเที่ยวแล้วน๊า~~"อิทึกบอก แต่ดูเหมือนน้องๆก็แทบจะไร้วิญญานทั้งทุกคน เก็บของเข้ารถแล้วนั่งเงียบ รอคอยซองมินกับเฮนรี่ขึ้น คยุฮยอนนั่งคนเดียวไม่พูดจาไรทั้งนั้น ทำให้ทุกคนยิ่งอึดอัด
"คยูฮยอนขนมไหม?"ชินดงทักขึ้น พลางเคี้ยวตุ้ยๆ
"............."ไร้เสียงตอบรับจากร่างสูง
"เพ้นกินเป็นเพื่อนนะค่ะ"น้องเพ้นส่งยิ้มให้ชินดง
"คยูฮยอน เอาคลิปป่าวๆมันส์นะเว้ย^O^"ดงแฮส่งมือถือให้พลางยิ้มแป้น คยูฮยอนไม่แม้แต่จะหันไปมองเพื่อนที่ชวนดูคลิป ทั้งๆที่ตลอดเวลาไม่เคยปฏิเสท !! (หื่นนะนั้น-*-)
"ด๊อง คลิปไรอ่ะ!!"คิบอมรีบหันไปดุ ดงแฮหน้าแดงแจ๋หันไปยิ้มแห้งๆให้แทน
"เว้ยยยย เป็นบ้าไรกานหมดว่ะ!!"ฮีซอลบ่นประปอดกระแปด
"นี่ไอ่คยู แกพูดจามั้งสิ"ฮีซอลแขวะคยูฮยอน
"................."
"ซินจ๋า ปล่อยน้องเขาสักพักเหอะน๊ะๆ"ซีวอนคว้าเอวฮีซอลมานั่ง
"ซองมินมาแล้ว!!"เรียววุคทัก ซองมินก็ไม่ต่างไรกันมาก เดินขึ้นมากับเฮนรี่แต่ดูเหมือนจะไร้จิตใจไปด้วย ซองมินเงียบกริบเมื่อเปลี่ยนที่นั่งไปนั่งข้างฮยอกแจ ส่วนฮันเกิงไปนั่งเม้าส์กับเฮนรี่แทน
ภายในรถ มีแต่เสียงของเฮนรี่กับฮันกิง และเสียงชินดงกินขนมกับเถียงกับรุ่นพี่คังอิน ส่วนคนอื่นๆก็มองซองมินกับคยูฮยอนไปมาๆ แล้วถอนหายใจออกมา
"ซองมินหิวไหม?"ฮยอกแจบอก
ซองมินส่ายหัวน้อยๆก่อนจะมองออกไปนอกหน้าต่างต่อ อย่างไร้จุดหมาย
คยูฮยอน นี่นายกับชั้นจบกันแล้วใช่ไหม ?!
โปรดติดตามตอนต่อไป
ฮึกๆๆๆ ปาดน้ำตา T___________T
ไม่อยากให้มันเสร้าเลย แต่ก็นะ ไม่เจ็บ ก็ไม่รู้ว่า
รักกันแค่ไหน จิงหรือปล่าว ?
ขอบคุนนะค่ะ ที่คอยมาเม้นตลอด
และก้อเรื่องที่ 2 ด้วย ขอบคุนจิงๆค๊า >w<
รักทุกคนนะคะ แล้วจะรีบมาอัพๆๆๆ
ความคิดเห็น