[SUJU*] หื่นนัก..รักซะเลย !! [yaoi]

ลำดับตอนที่ #47 : หื่นนัก..รักซะเลย !* [47] ,,ทำไม!?

ซองมินเหม่อมองเข้าไปในสวนหญ้าที่กว้างขวางไปหมด มันดูสวยงามมากในยามค่ำคืนถึงแม้ว่าจะไร้ผู้คนก็ตาม ร่างบางยิ้มให้กับตัวเองก่อนจะเดินลึกเข้าไปอีกซักหน่อยแล้วทิ้งตัวลงนั่งที่พื้นสนามหญ้าตรงนั้น ที่ๆเคยนั่งกับคนอีกคน ที่ๆคนๆนั้นร้องเพลงให้เขาฟัง

ที่ที่ทำให้เขาหวั่นไหว ~

"ดึกป่านนี้แล้วยังออกมาเดินเล่นเหรอครับ?"เสียงทุ้มดังขึ้น ซองมินหันขวับไปทันที

"ที่นี้สวยนะครับ แม้จะเป็นยามค่ำคืน...."ชายร่างสูงเหม่อมองไปรอบๆก่อนจะหันมาประจันหน้ากับคนร่างบาง

"ซองมิน!!!"





ณ บ้านซองมิน

"หวัดดีจ้า ^O^ แหมๆเพื่อนๆซองมินดีใจจังนะจ้ะที่มาเยี่ยม"คุนนายแจยิ้มร่าต้อนรับเป็นอย่างดี

"ผมไม่ได้ติดต่อซองมินมานานแล้วครับ เลยมาเยี่ยม^^"ชินดงยิ้มกริ่ม

"ตอนนี้พี่ซองมินอยู่ไหนค่ะ?"เพ้นเอ่ยถามอย่างสุภาพ

"ตอนนี้ซองมินออกไปเดินเล่นนะ ซักพักคงกลับมาหล่ะ"คุนยุนโฮบอกแล้วยื่นกาแฟให้ 2 คน

"ขอบคุนคะ/ครับ"ชินดงและเพ้นตอบพร้อมกัน

"เพื่อนซองมินนี่น่ารักกันจริงๆนะจ้ะ^ ^"แจจุงชม

"อ้าวแล้วหนู!?"ยุนโฮหันไปถามอีกคนที่ยิ้มอยู่

"ผมเฮนรี่ฮะ เป็นเพื่อนของซองมิน^^"เฮนรี่บอก

"เฮนรี่ ใช่คนที่ซองมินเคยเล่าให้ฟังหรือปล่าว?"แจจุงหันไปถามอย่างสนใจ เพราะคนตรงหน้าหน้าตาน่ารัก กิริยาก็ออกจะดี แถมโสดอีกต่างหาก ทำให้แจจุงสนใจเป็นพิเศษ

"ครับผม คุณน้า^^"เฮนรี่บอก

"เรียกแม่ก็ได้จ้ะ ฮิๆๆๆ"ยุนโฮขมวดคิ้วอย่างไม่ปลื้มเท่าไหร่นัก เพราะเขาชอบลูกเขยอีกคนหนึ่งมากกว่าอีก

"ครับๆ"เฮนรี่ตอบ


ในครัว ...
"โบแจ คุณคิดจะทำอะไรนะ?"ยุนโฮถามคนรักของเขาในขณะที่คนหน้าสวยกำลังล้างจาน

"ชั้นอยากให้ลูกมินแต่งงานกับนุ๋เฮนรี่นะสิ!!"แจจุงบอกพร้อมกับรอยยิ้ม

"ไม่ได้นะคุณ!!นั้นแค่เพื่อนซองมินไม่ใช่คนรักนะ"ยุนโฮเถียง

"แล้วทำไมหล่ะ?ซองมินก็ไม่สนใจใครอยู่แล้ว แต่งๆไปเถอะ"แจจุงบอกแล้วหันไปล้างจานต่อ

"แล้วคยูฮยอนหล่ะ?"ยุนโฮถาม

"โอ๊ยย!!แกจะบ้าเหรออิหมี?ลูกนะเลิกกับเด็กคนนั้นตั้ง4ปีแล้วนะ บ้าบอจิง"แจจุงค้อนยุนโฮอย่างไม่พอใจแล้วหันขวับเดินจ้ำอ้าวออกไปทันที

"โบแจ คุณก็เคยเลิกกับผมเหมือนกันไม่ใช่เหรอ?"ยุนโฮถามขึ้น เล่นเอาคนหน้าสวยนิ่ง

"ไม่นะยุน เราจะไม่พูดเรื่องนี้อีก สันยากันแล้วไงเล่า!!!!"แจจุงตวาดเสียงลั่น

"ไม่!!ผมจะไม่ทำร้ายลุกเราเด็ดขาดนะแจจุง"ยุนโฮบอก แล้วเดินไปจับไหล่ของคนรักของเขาแล้วของคนหน้าสวยลึกเข้าไปในดวงตา

"ซองมินกับคยูฮยอนเขายังรักกัน เขารอกันและกันเหมือนที่เรา2คนรอกันมาตลอดไงแจจุง!!"





ร่างบางจ้องหน้าคนตรงหน้าอย่างอึ้งๆราวกับว่า โดนมนต์สะกด ไม่อยากจะเชื่อเลยคนที่จากเขาไปนานแสนนาน คนที่ห่างกับเขาตั้งแต่วันนั้นราวกับไม่รู้จักกันเลย แต่ตอนนี้
คนๆอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว

"ซองมิน.."ร่างสูงเอ่ยออกมาเบาๆอีกครั้ง จ้องหน้าคนตรงหน้าอย่างไม่น่าเชื่อ

"โจ คยูฮยอนใช่ไหม?"ซองมินถามทั้งๆที่ในใจก็รู้คำตอบอยู่แล้ว

"จำผมไม่ได้เลยเหรอ?"คยูฮยอนบอก เดินเข้ามาใกล้ๆหวังว่าจะได้เห็นหน้าคนตรงหน้าชัดๆ

"จำได้สิ ใครจะไปลืมนายหล่ะ?!"ซองมินบอก คยูฮยอนส่งยิ้มหวานให้ รอยยิ้มนี้ชั้นยังจำได้นะ
คยูฮยอน นายส่งให้ชั้นตั้งแต่วันแรกที่เราเจอกัน ..

"อยากไปเดินเล่นกับผมไหม!?"คยูฮยอนชวน

"เอาสิ .."ซองมินบอก แล้วเดินดุ่มๆไปข้างๆคยูฮยอน

"ซองมินจำที่นี่ได้หรือปล่าวครับ?"คยูฮยอนถามขึ้น

"จำได้สิ ก็ตอนเรียนมหาลัยฯใหม่ๆนายเคยลากชั้นมาที่นี้ ฮ่าๆ"ซองมินบอกแล้วขำ

"ใครบอกหล่ะ ผมอุ้มซองมินมาต่างหาก ตอนนั้นนะซองมินดิ้นจนผมแทบกลิ้งเลยหล่ะ"คยูฮยอนบอกเล่นเอาซองมินน่าแดง เมื่อคิดถึงอดีต

"ฮ่าๆแทบตอนนั้นนายทำเหวอมากเลยหล่ะที่ชั้นร้องเพลงให้ฟัง"ซองมินบอก

"ใช่ครับ^^"คยูฮยอนยิ้ม

"คยูฮยอนนายมีแฟนหรือยัง!?"ซองมินเอ่ยถามขึ้นหลังจากเงียบกันมาสักพัก

"ผมไม่มีเลยครับ ตั้งแต่มหาลัยฯปีหนึ่ง"คยูฮยอนบอก

"อ้าวทำไมหล่ะ!?"ซองมินถาม

"เพราะผมยังรักคนๆนั้นอยู่นะสิ..."คยูฮยอนพูดจบแล้วหันไปสบตากับซองมิน ร่างบางน้ำตาเคลอ
ใช่ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา เขาจะไม่รักคนๆนี้ รักสิ รักมาก ถึงแม้ว่าจะเจ็บมากเขาก็ยอมที่จะเจ็บ
เพราะเขาเลือกที่จะรอ ...

"ชั้น .."ซองมินเอ่ยออกมาเบาๆน้ำตาไหลออกจากดวงตาคู่สวย

"อย่าร้องเลยครับ.."คยูฮยอนปลอบเบาๆแล้วใช้นิ้วเรียวปาดน้ำตาอุ่นๆออกจากแก้มใส

"รีบกลับเถอะครับ มันดึกมากแล้วเฮนรี่คงจะเป็นห่วง.."คยูฮยอนบอกอย่างฝืนใจก่อนจะจูงมือซองมินออกจากมาที่นั้น

"เฮนรี่กับชั้นเป็นแค่เพื่อนกันมาตลอดนะ คยูฮยอน!!"ซองมินบอก สะอื้นหนักขึ้น

"ครับ ผมขอโทดครับ"คยูฮยอนตอบไปเบาๆ แล้วจูงมือซองมินไปส่งที่บ้าน


ณ บ้านซองมิน

"เข้ามาดื่มอะไรหน่อยไหม?"ซองมินบอก คยูฮยอนยิ้มน้อยๆ

"ผมเข้าไปทักทายคุณแม่ซองมินก็ดีนะครับ..."

"เข้ามาสิ"ซองมินบอก เขาอยากคยูฮยอนอยู่กับเขานานๆ


"แจจุง คุณฟังผมสิ!!ผมเหมือนกันนะ"

"ไม่นะ!!ไม่เหมือนกัน ชั้นไม่ยอมหรอกTOT"

"ทำไมคุณต้องห้ามหัวไจลูกเราห๊ะ!!?"

"ชั้นแค่อยากจะไห้ลูกได้สิ่งที่ดีต่างหาก คุณนั้นแหละไม่รักลูก!!!"



"หมี๊แจ ป๋ายุน มีไรกานครับ?"ซองมินเข้าไปหา พบแจจุงร้องไห้อยู่บนโซฟา

"ฮือๆๆๆป๋าไม่รักเราแล้วTOT"แจจุงน้ำตาไหล

"สวัสดีครับ.."คยูฮยอนโค้งตัวน้อยๆก่อนจะส่งยิ้มให้

"โจ คยูฮยอนนายมาทำไรที่บ้านชั้น!!!!"แจจุงตะโกนลั่นทันที

"แจ!!เบาๆหน่อยสิ แล้วไปตะคอกแฟนลุกทำไม!!"ยุนโฮเถียง เล่นเอาแจจุงเดือดหนัก

"ซองมินจะแต่งงานกับเฮนรี่แล้วย่ะ!!"แจจุงบอก เล่นเอาคยูฮยอนอึ้งเงียบ แล้วหันไปซบตาซองมิน

"อะไรนะครับ?O[]O!!"ซองมินอ้าปากค้าง

"นู๋ต้องแต่งงานกับเฮนรี่นะซองมิน..."แจจุงบอก

"หมี๊แจ!!"

"ผมขอตัวนะครับ..."คยูฮยอนบอกลาแล้วเดินออกไป

"หมี๊แจ .. ฮึกๆๆ"ซองมินน้ำตาไหลอีกคน

"แจจุง นี่เหรอความสุขที่คุณให้ลุกอ่ะ!!!?"ยุนโฮตวาดลั่น แล้วเดินขึ้นไปข้างบน

"ฮืออ...ออ"ซองมินรีบวิ่งขึ้นไปข้างบน

"เดี๋ยวซองมิน มาหาหมี๊นะซองมิน!!!"แจจุงตะโกนน้ำตาไหลอาบแก้ม ตอนนี้เขาไม่เหลือใครเลยใช่ไหม ?

ความรักที่เขามีให้ มันกลับทำร้ายคนที่เขารักที่สุดอย่างนั้นเหรอ ?


ยุนโฮนอนหลับตาพริ้มที่เตียงนุ่มนั้น แจจุงมองอย่างเสียใจ ... ถ้าเขาเป็นซองมินก็คงเจ็บมากสินะ
ถ้าคนตรงหน้าหายไปจากชีวิต เจ็บมากสินะถ้าเราเขาแล้ว รอเขาเล่า ...
ผมควรทำอย่างไรดี ? ผมไม่อยากจากลูกผมเลย  ผมแค่อยากอยู่กับเขา
ผมแค่เป็นห่วงเขา ........

"ยุนโฮ.."แจจุงเรียกคนที่หลับตาอยู่

"................"

"โบแจขอโทดนะยุนโฮ.."

"....................."

"โบแจเข้าใจละนะ.."



เช้าวันต่อมา ซองมินตื่นมาอย่างยากลำบาก นี่เขาจะต้องแต่งงานจริงๆเหรอ ? ทำไมนะ ทำไม ?
พระเจ้าต้องใจร้ายกับชีวิตของเขาด้วย เขาเกิดมาไม่เคยทำร้ายใครเลย ทำไมนะผมถึงโดนแบบนี้นะ
ทำไมขอแค่อยู่กับคนที่ผมรัก ก็พอ ...

ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ? วันนั้นผมก็ไม่งอลคยูฮยอน ผมคงไปกอดเขาและบอกเขาว่าผมรักเขามากเท่าไหร่

ถ้าย้อนเวลาได้ ? ผมก็คงไม่ประชดคยูฮยอน

ถ้าย้อนเวลาได้ ? ผมก็คงกอดคยูฮยอนไม่นานๆ


ปฏิหาร ... ไม่มีจริง 




คยูฮยอนนั่งเงียบที่ปลายเตียง เหม่อมองออกไปยังนอกหน้าต่าง ... อย่างไร้จุดหมาย


"อ่าา งั้นเล่นตอบปัณหานะๆ"
"อะไรเอ่ยยยย ใส่หมวกสีแดง น้ำตาไหลไม่หยุด ..?"
"คน =O=!"
"ไอ่บ้า ตอบให้สร้างสรรค์หน่อยดิ"
"อ่อ -*- แอบเปิ้ล ฮ่าๆ"
"แอปเปิ้ลบ้านนายไงใส่หมวก เทียน ตะหากก -O-!"
"อ้าวแล้วเทียนบ้านนายใส่หมวกไงห๊ะ - -"
"ก็เวลาจุดไฟไงไอ่บ้า ; P"
"จุดไฟแล้วเอาหมวกมาครอบไง?นายแหละบ้า ฮ่าๆๆๆๆๆๆ"
"โอ๊ยย!!นายบ้ากวนประสาทชะมัด>O<"
"ฮ่าๆๆ ชั้นชนะขอรางวัลได้ป่าว? ^  ^"
"อะไร .. อ่ะ !!" 
จุ๊บ ~

ลี ซองมิน ทำไมนายต้องมาวนเวียนอยู่ในหัวใจชั้นด้วยนะ!? ทำไมต้องเป็นนายด้วยหล่ะ

ทำไม !!?


โปรดติดตามตอนต่อไป ...
ตอนหน้า จบแล้ว TT_TT"
ฮึกๆๆๆๆ

คิดถึงทุกคนมากๆเลยหล่ะ
แล้วจะรีบมาอัพนะค่า

รักทุกคนนะค่ะ : ))))