ร่างบางเดินกลับบ้านอย่างปวดหัว โอ๊ยยย ทำไมไอ้คนจีนบ้านี่ตามหลอกหลอนจังวะเนี่ย ชีวิตตรูชักจะเครียด ตรูเป็นเมะนะเว้ย ! ไหง มาทำเป็นจีบแบบนี้ละวะ แบบนี้ลีฮยอกแจขวัญใจหญิงไทยเกาหลีเมะเคะ ก็เหวอนะสิ เอาไงดีละ ?
“ตรูเป็นเมะนะเว้ยยย =[]=~”ฮยอกแจตะโกนอย่างอัดอั้น
“แต่พี่เมะกว่าฮยอกแจ ^ ^”
----------------------------------------------
“อ๊ากกก ก ก TOT!”ฮยอกแจตะโกนร้องอย่างบ้าคลั่ง
“แฮ่ก ก ๆ แฮ่ก ..”ร่างโปร่งหอบอย่างเอาเป็นเอาตาย อย่างกับพึ่งผ่านศึกรบมายังไงอย่างงั้นแหละ
เสียงตึกตังดังไปทั้ว พร้อมกับไฟเปิดพรึบ
“ฮยอกแจ !นายเป็นอะไรรึป่าว”ดงแฮเปิดประตู พร้อมส่งเสียงตกใจ ก่อนจะก้าวเท้ายาวๆเข้ามาใกล้ๆฮยอกแจที่เหงื่อท่วมตัวและสั่นระริกไปหมด
“อ่อ..ผมไม่เป็นอะไรครับ ผมฝันร้ายเฉยๆนะ”ฮยอกแจปฏิเสทอย่างรวดเร็ว ก่อนจะยิ้มแห้งๆกลับไป
“โอ๋ๆไม่เป็นไรฮยอกแจ มันก็แค่ฝันนะ”พี่ชายตัวดีของเขา ลูบผมนุ่มๆสลวยนั้นพร้อมกับโอบกอดอย่างปกป้อง
ใช่แล้ว .. มันก็แค่ฝันใช่ไหม ลีฮยอกแจ มันก็แค่ฝัน นายเป็นเมะนี่ จะกลัวอะไรเล่า จริงไหมละ!?
รุ่งเช้า ..
ดงแฮง่วงอยู่กับการทำอาหารเช้าอยู่ในครัว กลิ่นหอมๆลอยฟุ้งไปหมด ทำให้คนตัวเล็กอีกคนแปลกใจเล็กน้อย ปกติพี่ชายตัวแสบของเขาไม่เคยแม้แต่จะเข้าครัวเลยนี่ ซื้อมากินตลอดแม้แต่วันเกิดแม่ของเขาเอง ยังซื้อพิซซ่ามากินเลยคิดดู! แล้วนี่อะไร เข้าครัว ทำอาหารเยอะแยะ ให้ตายเถอะโรบิน อะไรเข้าสิงลีดงแฮ !!
“พี่ทำอะไรนะ = =?”ฮยอกแจถามอย่างงุนงง
“ทำอาหารเช้าสิ ให้ตายเหอะนายเห็นพี่ดูมังกรกดไก่หรอไงห้ะ?”ดงแฮสวนกลับ
“จะบ้าหรอไง อะไรมังกรกดไก่ ? เออช่างเหอะ พี่ทำอาหารเช้าทำไม ?”
“ทำไว้กินสิ จะกินไหมละ ถามแปลกๆเด็กคนนี้”ดงแฮส่ายหน้าอย่างเอือมๆก่อนจะจัดโต๊ะอาหารให้แลดูน่ารักเสียไปหมด นอกจากนั้นในครัวของเขายังดูสะอาด สวย น่ารัก กว่าปกติเสียอีก มันเป็นไปได้อย่างไรละนั้น ? ฮยอกแจเดินออกมามองไปรอบๆบ้านของตัวเอง ทุกอย่างดูสะอาดสะอ้านผิดปกติมาก และดูเป็นระเบียบ
“พี่ดงแฮ ทำความสะอาดบ้านหรอครับ?”ฮยอกแจถามอีก
“ก็ใช่นะสิ บ้านเรารกอย่างกับอะไร ฉันก็ต้องจัดการอะไรบ้างนะ”ดงแฮตอบ พร้อมกับจัดเสื้อผ้าตัวเองให้เรียบร้อย
กิ๊ง ก๊อง . . ~
“เช้าแบบนี้ ใครมาวะ -*-”ฮยอกแจขมวดคิ้ว แต่หยุดชะงักเมื่อดงแฮยิ้มแป้น แล้ววิ่งไปเปิดประตูบ้าน
“คิบอม..มาเช้าจังเลย ไหนบอกจะโทรมาบอกก่อนไงละ”ดงแฮว่าเอียงคอเล็กน้อย
“อ่อ..พอดีผมว่าถ้าดงแฮตื่นสาย ผมจะได้ช่วยทำอาหารไงครับ ”คิบอมบอกพร้อมกับยิ้มหวานๆใส่ดงแฮ “อ้าว..ฮยอกแจ อรุณสวัสดิ์จ้ะ”
“หวัดดีฮะ..พี่คิบอม”ฮยอกแจกล่าว ลืมนับจานบนโต๊ะเชียว ว่าแล้วทำไมดงแฮแปลกๆไปที่แท้ก็เปลี่ยนไปเพราะ ‘รัก’นั้นเอง จะบ้าตายจริงๆพี่ชายของฮยอกแจ เอ้ะ!? ทำไมจานมันวางไว้ 4 ที่ละ
“น้องฮยอกแจ ว๊าววว~หน้าใสแต่เช้าเลยนะครับ ^^”
“ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”ฮยอกแจอ้าปากกรีดร้องอย่างตกใจ กรูว่าแล้ว กรูหนีมันไม่พ้น T T
“ฮยอกแจ! แหกปากแบบนั้นทำไมอ้ะ!”ดงแฮหน้าเสียอย่างเห็นได้ชัด
“น้องฮยอกแจตกใจอะไรหรอครับ?”ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครที่พูดจาแบบนี้
“พี่ดงแฮ มานี่เดี๋ยวนี้เลย!!”ฮยอกแจลากดงแฮเข้าในห้องนั่งเล่น
“อะไรๆ ดงแฮ นายปล่อยให้แขกยืนรอหน้าบ้านไม่ได้นะ มันเสียมารยาทมาก”
“พี่ชวนพี่ฮันเกิง มาทำไมเล่า!”
“ก็ฮันเกิงเป็นเพื่อนคิบอม ทำไมฉันจะชวนไม่ได้ละ อีกอย่างนะนายจะได้มีเพื่อนคุยไง ไม่ดีหรอไงฮยอกแจ?”
“แต่ผมมีนัดนะ ซองมินนัดผมไว้ 10 โมง!”ฮยอกแจโวยขึ้น
“นี่!ฮยอกแจ วันนี้ 10 โมงเราจะออกไปเที่ยวกัน ไม่ดีหรือไง นานๆเราจะออกไปเที่ยวพร้อมๆเยอะๆแบบนี้ เราไปเดินเล่น ซื้อของกันไงน่าสนุกออก ^^”ดงแฮยิ้มหวาน
“พี่สนุกเพราะมีพี่คิบอมนะสิ - -*”ฮยอกแจบอก
“ก็ใช่ไง นายไปเที่ยวกับฮันเกิง ก็ไม่เห็นแปลกนี่ ถูกไหม ?”
“แปลกครับ มันแปลก!!”
“นี่ฮยอกแจ มันไม่เห็นเสียหายเลยนะ นายเป็นเมะไม่ใช่หรอกลัวอะไรเล่า!”
เออนั้นนะสินะ ใช่ๆๆๆเราเป็นเมะ แล้วเราจะกลัวทำไมละ โอ๊ยยยย! ใช่ๆๆ เราจะกลัวทำไมฮยอกแจแค่ออกไปเที่ยวประสา ผู้ชายเมะเมะไม่เห็นแปลกเนอะ = =;
“เอ่อ...เอางั้นก็ได้ฮะ”ฮยอกแจตอบ
“ก็แค่เนี้ย ย พี่จะบ้าตายอะไรก็ไม่รู้ เร็วๆอาหารเย็นหมด ไปกินกันเร็วๆ”
ต่อ.. ดงแฮหัวเสียใหญ่เมื่อน้องชายตัวแปลกคน มากลัวอะไรกับรุ่นพี่คนหนึ่งเท่านั้นเองทำไมน้องชายเขาถึงทำตัวเหมือนเด็กผู้หญิงนะไม่เข้าใจจริงๆ ก็ออกจะแมน เต้นก็เก่ง สาวๆก็กรี๊ดอยากให้มารู้เบื้อหลังจริงๆเล้ยยย …
“ขอโทษนะคิบอม ฮันเกิงที่ทำให้ช้า”ดงแฮกล่าว ทั้งๆที่ไม่ความผิดของกรูเลยนะเนี่ย
เหตุใดต้องมารับเคราะห์กรรม ?
“ฮยอกแจเป็นอะไรหรอ หน้ามุ้ยเชียว สองคนนี้ทะเลาะกันหรอ?”คิบอมถาม
แหก!เวรจริงๆ กลายเป็นว่า ทะเลาะกันอีก คิ้วคิบอมขมวดขึ้นไปสูงๆ แบบคนหล่อเค้าสงสัยกันนะ แปลกใจจริงๆทำไมมันยังหล่อวะครับ ดงแฮกลุ้มใจม๊ากมาก !!
“ป่าวนะ คือฮยอกแจแค่ ...”
“ไม่มีอะไร!”ดงแฮกล่าวหนักแน่นก่อนส่งยิ้มให้ทุกคน จะพูดมากทำไรหนักหนา
กรูหิวข้าวแล้วนะ เดียวฆ่าหมดเลยหนิ - -‘
“โอเคๆงั้นเรากินข้าวกันดีกว่า โอ้ดงแฮทำอาหารน่ากินมากเลยหล่ะ”ฮันเกิงบอกก่อนจะเริ่มตักอาหารให้ฮยอกแจ
“พี่เห็นผมเป็นอะไร?ทำไมต้องมาตักอาหารด้วย ผมตักเองได้”ฮยอกแจรีบวีน
“แหมก็มันไกลนี่ เดียวหกไง ^^”
“ไม่ต้องงงงงงง”
“ดงแฮ ทานนี่ไหม?”
“ง่ำๆๆๆๆ!! = =”
“อันนี่อร่อยมากเลย น้องฮยอกแจกินอีกนะ”
“ไม่ต้องไงเล่า!!!”
“ดงแฮอ่อ กินนี่ละกันนะ –O-”
“อื้อ กินๆๆๆ = =;”เมื่อไหร่มันจะหุปปากกก กรูจะกินข้าวอย่างมีความสุข
กรูอยากคุยกับคิบอมเว้ยยยยยยยยยย
“ทำไมน้องฮยอกแจต้องวีนเสียงเหมือนไก่ด้วยละ ง่ำๆ”
“ผมไม่ได้เป็นไก่นะ!พี่ด่าผมหน้าไก่หรอ”
“ตอนนี้ยิ่งเหมือนไก่จิกเข้าไปใหญ่เลยอะฮ่าๆๆๆ”
องค์เริ่มลง ฮยอกแจไม่ไหวแล้ว กวนไปไหนคนอยู่เฉยๆ รุ่นพี่คนนี้ต้องเป็นบ้าแหงๆ
โอ้ยยยอยากไปหาซองมินใจจะขาด โมโหนะ - -
“เห้ยยย อยากตายหรอ เดียวซัดหรอก!”
“แม่ไก่โมโห แม่ไก่ตัวโตโต ~”
“โว้ยยยยยยยยย ยย ย”ฮยอกแจลุกออกจากที่นั่งแล้วปรี่เข้าไปปีปคอฮันเกิงทันที
“อ๊ากกกกกกก ไก่จิกแล้วอะTOT”
“อ๊ากๆๆๆยังไม่หยุดหรอ”
“เห้ย ใจเย็นๆ ฮยอกแจใจเย็น”
“หุปปากเดียวนี้นะ!!!!!!!!!!!!!”
และทุกสิ่งมีชีวิตในบ้านก็เข้าสู่สภาวะเงียบฉับพลัน รวมถึงปลาทองในบ้านด้วย ..
แหม กรูโมโหแล้วพวกมรึง แหกปากอยู่ได้ ไม่ไหวแล้ว !
"ไม่ต้องกงกินมันแล้ว ไร้สาระมาก เรื่องไรก็ไม่รู้ รำคาณ!!!" ดงแฮเอ่ยพร้อม
ก้าวขาออกจากห้องครัวไป ทิ้งให้เหลือแต่ความเงียบสงบ ฮยอกแจรู้สึกผิดมาก
ทำไมนะ อยากจะร้องไห้จังเลย แต่เขาเป็นผู้ชายจึงเก็บอาการเอาไว้ข้างในลึกลึก
ก่อนจะจ้องที่ฮันเกิงเขม็ง
"พี่จะไปดูดงแฮเองละ ฮยอกแจ"คิบอมบอกพลางบีบไหล่เบาๆ
"ไม่ครับ ผมเองดีกว่า ."
ก้าวขาเล็กๆนั้นไปที่ห้องนอนของพี่ชายตัวเอง ห้องนอนที่เคะดีๆเขามีกัน = =?
ห้องนอนสีเหลืองอ่อน แล้วก็ตุ๊กตาปลาสีน้ำเงินตัวใหญ่ที่เข้าตัวกอดอยู่ เข้ากับสติกเตอร์
ปลากสีน้ำเงิน ที่ชอบเอาไปไว้ที่โต๊ะคอมกับบอร์ดตรงข้างๆโต๊ะเรียนเสียจริง
"พี่ครับ .."
"ทำไมไม่เคาะห้องงงงงงงงงงงงง!"ดงแฮหันมาขู่พร้อมกับทำหน้ามุ่ย
"ขอโทษนะครับ แล้วขอโทษเมื่อกี้ด้วย "ฮยอกแจบอก
"นายต้องไถ่โทษ.."ไถ่โทษหรอ อะไรละคงไม่ใช่ให้วิ่งรอบบ้าน หรือเปลี่ยนน้ำในอ่างปลาทอง
แบบคราวที่แล้วนะ ไม่ไม่ไม่ทำ ไม่ทำเว้ยยยยยยยยยยยย TT
"ฉันจะกิน MK !"
"ห๊า? อ่อครับได้ไปกันเลยไหม"
"แต่มีข้อแม้อีกยะ!"
"...."
"แกต้องเลี้ยงชั้นนนนนนนนนนนนนน^O^"
ชิปหายแล้วเว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย TOOOT
ณ MK . (สาขากรุงโซล)
"ง่ำๆๆ คิบอมสั่งเป็ดมาอีกทีดิ๊ ขอหมี่หยกด้วย"
"ได้เลยครับ ดงแฮระวังอ้วกนะนี่จานที่ 5 แล้ว"คิบอมเอ่ย แต่ก็สั่งพนักงานอยู่ดี
"ไม่เป็นไร ยังหิวอยู่เลย อ่อเอาปลาหมึก กุ้งเพิ่มด้วยนะ MK แซลมอนด้วย"
"=___=;"สีหน้าของฮยอกแจไม่ดีนัก นั่งแอบมุดใต้โต๊ะนับเงินอย่างละเอียด วันนี้จะตายไหม?
อย่าว่าเลย พรุ่งนี้จะเอาอะไรกินเนี่ย ถ้าฮันเกิงไม่หาเรื่องเขานะ ป่านนี่เค้าคงนั่งกินไอติมสบายๆ
แถมเดินช็อปปิ้งกับดงแฮไปแล้ว อีกอย่างไอ้คนที่ว่าก็นั่งกินอยู่ด้วย หน้างี้แป้นแล้นอย่าบอกใคร
หมั่นไส้ครับ ฮยอกแจหมั่นไส้ !!
"พี่ช่วยออกก็ได้นะ ฮิฮิ" ฮันเกิงบอกพร้อมเคี้ยวอาหารเต็มปาก อ๊า~อร่อย แถมคนนน่ารักเลี้ยง
ซะด้วยคนหล่อก็ต้องเต็มที่หน่อยสิ จริงไหม >_<
"ผมไม่ได้ขอนะครับ ขอบคุณ"ฮยอกแจกล่าวสั้น ๆ แต่พอเห็นบิลที่ได้มาหน้าซีดทันที
กรูอยากตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยT_T
"เดียวฉันออกเองนะ"ฮันเกิงกล่าว แล้วยื่นบัตรเครดิตสีทองให้พนักงาน
"แต่ฉันยังไม่อิ่มนี่ ง่ำๆๆ)-O-("ดงแฮแย้ง
"พอเลย กินให้หมดหม้อเลยรับรองอิ่มแน่ดงแฉ เชื่อผม!" ดงแฮเคี้ยวไปเรื่อยๆ
ก่อยจะจัดการทุกอย่างหมดหม้อ แล้วลูบพุงตัวเองเบาๆ
"อิ่มจังเลยเว้ยยยยยยยยยยยยย ^U^"ดงแฮบอก
แหง๋สิ กินซะแทบหมดร้านขนาดนั้น ไม่อิ่มสิโคตรจะแปลกเลย!
"ผมจะคืนตังให้นะ พี่ฮันเกิง"ฮยอกแจบอก
"ไม่เป็นไร เผื่อน้องฮยอกแจละก็พี่ยอม ^^"ฮันเกิงบอก
ยอมไปเหอะ เดียวปั๊ดยอมให้เคะให้กรูไหมละ พูดมาก = =;
"ครับ.."ฮยอกแจบอก ใจจริงอยากจะด่านะ แต่ไม่มีตังอะ กลัวพี่ดงแฮ
องค์ลงอีกรอบด้วย เดียวซวยซะป่าว ๆ
"ไปไหนกันต่อละดงแฮ?"คิบอมถาม
"ช็อปปิ้ง ใช่ไหมฮยอกแจ???"ดงแฮบอก
"อ่อ ใช่แล้วๆไปช็อปกันดีกว่า" หลังจากนั้นพวกเขาทั้ง 4 คนก็เดินไปแผนกขายเสื้อผ้า
2 คนข้างหน้าเดินจับมือกันอย่างน่ารัก ทำไมน้า ~ ดงแฮดูโหดๆ คิบอมดูใจเย็น น่ารัก
เข้ากันได้ดีจริงๆ ฮยอกแจนึกคิด เขาไม่มีทางมีแฟนอย่างพี่ตัวเอง วีนแตกที่ได้กลายเป็น
ศพไก่ปีกหักแหกๆ สู้อยู่กับซองมินดีกว่า น่ารักกว่าเยอะ พูดถึงก็เหงาแฮะ โทรหาซองมินดีกว่า
"หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ ..."ฮยอกแจขมวดคิ้ว
สงสัยจะแบตหมดละมั้ง
"โทรหาใครนะ น้องฮยอกแจ?"ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าใคร โอยยยย อย่ายุ่งได้ไหม!
"เพื่อนครับ ทำไมต้องถามเนี่ย - -"
"เพราะพี่หึงไง"
หึง ห๊า!!! พี่ฮันเกิงชอบซองมินหรอออ เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!
"พี่ชอบซองมินหรอ!!!!?" ฮยอกแจถามพร้อมกับกัดฟัน
ร่างสูงของหันเกิงหันมายิ้มยิงฟัน อย่างที่เจ้าตัวทำบ่อย ..
"ไม่ครับ พี่ชอบน้องฮยอกแจครับ"
โปรดติดตามตอนต่อไป ...
"ผมบอกว่าผมเมะไง!"
"ก็พี่บอกแล้วไงว่าพี่เมะกว่า!"
"นี่ ร้อนจังถอดเสื้อให้ฉันหน่อยสิคยูฮยอน ~"
---------------------------------------------------------------------------------
เย้เย้ อัพครบ 100% แล้วน้า หลังจากหายไปนานมากๆเลย
ขอโทษแฟนฟิคทุกคนนะ เราจะพยายามแก้คำผิด ที่เคยเขียนผิดนะคะ
เนื่องจากแต่งไว้นาน แต่ก่อนมีเขียนผิดบ้าง ขออภัย
แฟนฟิค รบกวนช่วย วิจารณ์เรื่องนี้กันเยอะๆเลยได้ไหมคะ?
จะขอบคุณมากๆเลยนะจ้ะ :)
ขอบคุณสำหรับคอมเม้น + โหวตน้า รักทุกคนมากจ้า เจอกันตอนหน้าเน้อ
ตอนหน้า ขอคยูมินนะคะ ^^
ความคิดเห็น