ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    What & Why .. เพราะอะไรและทำไม? (YAOI-YERYEO)

    ลำดับตอนที่ #1 : What & why .. เพราะอะไรและทำไม? : intro

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.05K
      3
      28 ต.ค. 54


    intro


    ผมกำลังเดินไปตามริมถนนสายนี้ วันนี้เป็นวันที่ผมตื่นเต้นและมีความสุขเสียจริง อากาศที่เย็นสบาย
    กับผู้คนไม่มากมายนั้นในบริเวณนี้ และความฝันของผมก็กำลังจะมาเร็วๆนี้อีกด้วย

    กริ๊ง . . เสียงกระดิ่งที่ร้านขายและรับทำเครื่องดนตรีแบบพิเศษดังขึ้น

    "อ้าวพ่อหนุ่มมาแต่เช้าเชียว.."ชายหนุ่มท่าทางใจดีเอ่ยขึ้น

    "ผมอยากได้เร็วๆนะครับ " เจ้าของร้านพยักหน้าก่อนนจะเดินไปหลังร้านเพื่อหยิบที่สิ่งที่ผมต้องการ
    ออกมา เป็นกล่องสีดำที่ใหญ่มากๆเหมือนกัน เขาวางมันลงบนเคาร์เตอร์แล้วเปิดออกช้าๆอย่าง
    ระมัดระวัง ตาของผมลุกวาวไปหมด มันสวยอะไรเช่นนี้นะ ..

    "สั่งทำพิเศษแบบพิเศษเลยพ่อหนุ่ม" ผมส่งยิ้มให้เขาก่อนจะกล่าวขอบคุณแล้วหยิบของมา
    ไวโอลินสีขาวเด่น สวยที่ไม่เหมือนใครอันนี้ผมว่าเพื่อนของผมต้องชอบมากๆแน่ และเชื่อว่ามันจะ
    โดดเด่นกว่าใครทั้งหมด .. ผมยังคงถือกล่องไวโอลินอย่างระมัดระวังไปเรื่อยๆ ว่าจะหาอะไรทาน
    ให้รางวัลตัวเองเสียหน่อย .

    ปึกก!
    "โอ๊ยยย .."ผมทรุดตัวลงไปเล็กน้อย เพราะมีคนหนึ่งมาชนผมอย่างจังทีนะที่ไม่ล้มเพราะคนนนั้น
    ตัวเล้กมาก โชคดีจังเลย 

    "ช่วยด้วย .. ฮึก"หยาดน้ำตาใสๆ นั้นไหลออกมาจากตัวตาของเขา ทำเอาผมใจหายทีเดียว
    ตากลมโตหวานๆนั้น ภายในบอบช้ำมาก เหมือนกับผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก  ผมไม่แน่ใจ
    เสียเท่าไหร่ว่า ผู้หญิง หรือ ผู้ชาย .. 

    "อ่อ..เป็นอะไรครับ "ผมถาม ในขณะที่เค้าเกาะแขนผมแน่น พร้อมซุกหน้าลงกับอกของผมแล้วสะอื้น
    ใจของผมสั่นอย่างไม่เคยเป็น ผมกำลังตกใจ หรือกำลังตกอยู่ในภวังผมเองก็ไม่ทราบ ..

    "ช่วยด้วย ช่วยผมด้วย .."

    "คิม เรียวอุค!"เสียงเข้มดังขึ้น ทั่วทั้งท้องถนนปราศจากผู้คน ชายหนุ่มสูงใหญ่คนหนึ่งจ้องมองผม
    ในสายตาที่แทบจะฆ่ากันได้เลยทีเดียว .. พระเจ้า ผมกลัวครับ

    "หึ . กล้าได้แม้กระทั้งกอดผู้ชายข้างถนนนะ!"พูดจบ เขากระชากร่างเล็กๆนั้นไปทันที ร่างเล็กนั้น
    แทบบลอยไปไกลเพราะ ตัวเขาเล็กมากๆจริงๆ .

    "ไม่นะ ไม่นะปล่อย ปล่อยฉันไปซะ!"ร่างเล็กเอ่ยเสียงใสๆด้วยความหวาดกลัว

    "นายเป็นของฉัน ลืมไปแล้วหรอ!!!"

    ""หยุดนะ ปล่อยคนตัวเล็กเดี๋ยวนี้นะ .."ผมกล่าว

    "อย่าสาระแนเลยไอ่ตี๋ วันนี้ฉันไม่อยากฆ่าใครหรอกนะ .."ร่างสูงเอ่ยด้วยสายตาเย็นชา 
    สายตาที่อ่านไม่ออกด้วยซ้ำว่าคิดอะไรอยู่ สายตาที่ว่างเปล่า ... แทบจะทำให้ผมสั่นทีเดียว
    จากนั้นก็กระชากคนตัวเล็กคนรถ และรอบๆบริเวณนั้น มีชายหนุ่มใส่แว่นดำ 2 - 3 คนคอยคุมพื้นที่


    เขาเป็นใครกัน ..
    ผมไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น .. ผมไม่รู้ว่ามันคืออะไร 
    ฉันขอให้นายปลอดภัยนะ คิมเรียวอุค..

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×