[EXO] The Killer [Chanbaek] จบแล้ว
ข้าชื่อชานยอล ข้าเป็นนักฆ่า งานของข้าคือสังหารคน ข้าชื่อแบคฮยอน องค์ชายใหญ่ของอาณาจักรพันทิวาราตรี ข้าเตี้ยแล้วทำไมห๊ะ?
ผู้เข้าชมรวม
14,059
ผู้เข้าชมเดือนนี้
40
ผู้เข้าชมรวม
14.05K
อัปเดตล่าสุด : 11 มิ.ย. 58 / 22:51 น.
แท็กนิยาย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
The Killer
เปิดจองละนะตัวเธอ ไปกันๆ
https://docs.google.com/forms/d/14K8wSFiEtM2Lj50fq5xtrEGgvug5QuJwIeeXOeukBzo/viewform?c=0&w=1
Chanbaek
#cbthekiller
"ข้าไม่เคยมีคำถามใด งานของข้าคือสังหาร ข้ามีหน้าที่ทำตามเท่านั้น"
ชานยอล นักฆ่าอันดับหก
"ข้าไม่เป็นองค์รัชทายาทหรอก ไม่ใช่เพราะข้าเตี้ยนะ! ข้าขี้เกียจต่างหาก!"
แบคฮยอน องค์ชายใหญ่
มี Trailer กับเค้าด้วยนะ ทำกากๆ ด้วยมือพี่เอง 555
by : noeybaekbd
fanart : Baria @ZBBXXR
twitter @noeybaekbd
สวัสดี พี่ชื่อเนย ค่ะ
เมนน้องแบค แต่เป็นภรรยาพี่จงแด แฟนจงอิน และกิ๊กโอเซฮุน
แวะไปคุยกันได้ที่ทวิตเตอร์เลย พี่ตอบตลอด
ขอบคุณทุกๆ คนที่เข้ามาอ่าน โดยเฉพาะคนที่เฟบไว้ ขอบคุณมากๆ อยากกอด
ขอแทนตัวเองว่าพี่เพราะแก่แล้ว อิอิ
แต่งเรื่องนี้คือไม่หวังอะไรเลย คืออยากแต่งให้จบสักเรื่อง
แต่ตอนนี้หวังนิดๆ อยากได้ แท็ก #cbthekiller จังเลย
แหะๆ แต่ไม่เอาไม่ซีเรียส
รักทุกคนนะ จุ๊บุ จุ๊บุ
ส่งน้องแบคไปจุ๊บ
ปล. ในที่สุดเราก็มีแฟนอาร์ตแล้ว จุดพลุ ฉลองงงงงง
code : themy butter
ผลงานอื่นๆ ของ Noeybaekbd ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Noeybaekbd
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"First time when i read your fiction :)"
(แจ้งลบ)หมายเหตุ! ตอนแรกกะจะส่งเป็นบทวิจารณ์ แต่มันจะดูอาจหาญเกินไป อาจทำให้องค์ชายทรงกริ้วได้ แต่จริง ๆ คือส่งไปแล้วแต่มันต้องผ่านการตรวจ เลยเปลี่ยนมาเป็นคำนิยมแทน ตอนแรกคิดอยู่ว่าจะพิมพ์ในโพสวิจารณ์ หรือในคอมเม้นดี แต่คิดว่าพิมพ์ในโพสวิจารณ์เลยดีกว่า มั่นมาก!!!! ก็บอกว่าจะวิจารณ์ให้แล้วนี่เนอะ แต่จะว่าไปหนูยังไม่รู้เลยว่าการจะวิจารณ์ฟิคเนี่ยเขาทำกัน ... อ่านเพิ่มเติม
หมายเหตุ! ตอนแรกกะจะส่งเป็นบทวิจารณ์ แต่มันจะดูอาจหาญเกินไป อาจทำให้องค์ชายทรงกริ้วได้ แต่จริง ๆ คือส่งไปแล้วแต่มันต้องผ่านการตรวจ เลยเปลี่ยนมาเป็นคำนิยมแทน ตอนแรกคิดอยู่ว่าจะพิมพ์ในโพสวิจารณ์ หรือในคอมเม้นดี แต่คิดว่าพิมพ์ในโพสวิจารณ์เลยดีกว่า มั่นมาก!!!! ก็บอกว่าจะวิจารณ์ให้แล้วนี่เนอะ แต่จะว่าไปหนูยังไม่รู้เลยว่าการจะวิจารณ์ฟิคเนี่ยเขาทำกันยังไง ฮ่า ๆ จะไปโฟกัสที่เนื้อเรื่องก็คงจะไม่ใช่ เพราะเนื้อเรื่องมันเป็นสิทธิ์ของเจ้าของ มันเป็นจินตนาการของคนแต่งนะ คนอ่านย่อมมีทางเลือกที่มากกว่าอยู่แล้ว มันเป็นความชอบของแต่ละคน คงเหมือนกับอาหารที่ชอบรสชาติประมาณนี้ก็ทานแบบนี้ คนที่เข้ามาอ่านฟิคเรื่องนี้ส่วนใหญ่คงเพราะมีพื้นจากการชอบชานแบคอยู่ก่อนแล้ว เขาก็คงจะอยากเห็นคู่จิ้นที่ถูกนำคาแรคเตอร์มาเปลี่ยนเป็นจินตนาการในรูปแบบต่าง ๆ ที่คนแต่งพาเขาเข้าไปในห้วงจินตนาการ เคยอ่านเจอในหนังสือสักเล่มหนึ่งเนี่ยแหละ เขาบอกว่าคนแต่งที่ดีก็คือคนที่สามารถดึงให้คนอ่านรู้สึกไปกับตัวหนังสือที่เราเขียนออกมาได้ ส่วนระดับภาษาที่ใช้สื่ออกมานั้นมันเป็นทักษะของบุคคล แต่ละคนก็ต้องมีภาษาเขียนเป็นของตัวเองอยู่แล้ว แรกเริ่มเลยมันก็อาจจะมาจากการเลียนแบบอะไรสักอย่าง แต่พอเขียนไปนานวันเขาเดี๋ยวเราก็จะมีภาษาเป็นของตัวเอง เพราะฉะนั้นแล้วส่วนของเนื้อเรื่องนี่ข้ามนะ ไม่วิจารณ์ ฮ่า ๆ สำหรับหนูเนื้อเรื่องมันเป็นความชอบส่วนบุคคล แต่ขอนิดนึงนะ เนื้อเรื่องที่อ่านได้ กับอ่านเพราะชอบ มีคำว่าอ่านเหมือนกัน แต่อ่านเพราะชอบเนี่ยแสดงว่าในเนื่องเรื่องมันต้องมีเสน่ห์อะไรอยู่ในบรรทัดตัวหนังสือที่สามารถทำให้คนหลงมันได้ ถ้าหาเจอนี่คือดีงาม ขอวิจารณ์ตรงส่วนเนื้อหานะ อ่านแล้วก็พอจะคิดภาพตามได้อ่ะ แต่มันแบบถ้าบอกว่าทื่อนี่โกรธไหม มันก็ไม่ถึงกับกระด้างนะ แต่แบบถ้าพี่เนยเติมลักษณะเข้าไปมันจะทำให้ดูละมุนแล้วก็ลื่นขึ้นรึเปล่า? อย่างชายคนนั้นที่สวมชุดอย่างไร สีไหน คือ เพิ่ม รูปร่าง สี กลิ่น เสียง ไรแบบนี้อ่ะ มันจะยิ่งทำให้เวลาอ่านแล้วมีอารมณ์คล้อยตามไปได้ง่ายขึ้น แล้วก็การใช้คำซ้ำอย่าง ข้า บ่อยง่ะ เปลี่ยนจาก ข้า เป็นแทนด้วยชื่อ บุคลิกลักษณะแทนรึเปล่า ลองใช้คำสรรพนามแทนคำนามดูบ้างไรงี้ หนูพอจะเข้าใจได้นะว่าบางทีสิ่งที่เราคิดกับสิ่งที่เขียนออกมามันไม่เป็นไปในทิศทางเดียวกัน วิธีแก้ของหนูก็จะแบบหลับตามองให้เห็นในภาพรวมของสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในหัวเรา แล้วก็พิมพ์รายละเอียดปลีกย่อยประกอบกับใจความหลักที่เขียนไว้ เวลาจะเขียนตอนหนึ่งมันก็จะมีพลอตที่อยู่ในหัวอยู่แล้ว ก็เขียนมันลงไปก่อนตอนอ่านทวนอีกครั้งก็มาเติมรายละเอียดลงไปเพิ่ม แบบนี้อย่างน้อยมันก็จะช่วยให้เนื้อหาละมุนแล้วก็สื่อสิ่งที่เราคิดแล้วเขียนออกมาให้คนอ่านเข้าใจตามเราไปได้ สรุปที่หนูอยากจะบอกคือ ถ้าพี่เนยบรรยายรายละเอียดเพิ่มขึ้น มันจะ work มากค่ะ หนูว่าการวิจารณ์ของหนูมันก็ไม่ได้ดูน่ากลัวอย่างที่คิดนะ ฮ่า ๆ ไม่รู้ว่าจะพอช่วยอะไรได้บ้างรึเปล่า? ชอบคาแรคเตอร์ของน้องแบคอ่ะ ลูกดูแก่นเซี้ยวดี สู้นะคะ มีคนรออ่านอยู่อีกเยอะเลย แต่งไปตามจินตนาการของเรา แต่งสิ่งที่เราอยากเขียนยังไงมันก็ต้องส่งไปถึงใจคนอ่านสักคนอยู่แล้ว หนูพอจะเข้าใจนะคะว่าการได้อ่านคอมเม้นสักข้อความหนึ่งมันทำให้รู้สึกว่ามีกำลังใจแค่ไหน เพราะมันเป็นสิ่งที่สามารถมองเห็นและยืนยันได้ว่าอย่างน้อยก็มีคนที่อ่านเนื้อเรื่องที่เราเขียนขึ้นมาจริง ๆ ไม่ใช่แค่ยอดวิวที่เป็นตัวเลขซึ่งไม่รู้ว่าจำนวนตัวเลขนั้นมีคนอ่านจริงอยู่สักกี่คน สุดท้ายขอมอบประโยคสุดคลาสสิคให้นะคะ ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น ปล. อย่าฝืนตัวเองมากนะคะ ถ้ารู้สึกไม่โอเคก็พักก่อนหายเหนื่อยหรือดีขึ้นแล้วก็ค่อยมาต่อ ยังไงในบรรดาแฟนสองร้อยกว่าคนเชื่อว่าต้องมีคนที่รออ่านเสมอจนกว่าจะถึงบทสรุปของตัวละคร เป็นกำลังใจให้ always ค่ะ Fighting!!! อ่านน้อยลง
Kim Mition | 23 พ.ย. 57
-
4
-
0
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยม"First time when i read your fiction :)"
(แจ้งลบ)หมายเหตุ! ตอนแรกกะจะส่งเป็นบทวิจารณ์ แต่มันจะดูอาจหาญเกินไป อาจทำให้องค์ชายทรงกริ้วได้ แต่จริง ๆ คือส่งไปแล้วแต่มันต้องผ่านการตรวจ เลยเปลี่ยนมาเป็นคำนิยมแทน ตอนแรกคิดอยู่ว่าจะพิมพ์ในโพสวิจารณ์ หรือในคอมเม้นดี แต่คิดว่าพิมพ์ในโพสวิจารณ์เลยดีกว่า มั่นมาก!!!! ก็บอกว่าจะวิจารณ์ให้แล้วนี่เนอะ แต่จะว่าไปหนูยังไม่รู้เลยว่าการจะวิจารณ์ฟิคเนี่ยเขาทำกัน ... อ่านเพิ่มเติม
หมายเหตุ! ตอนแรกกะจะส่งเป็นบทวิจารณ์ แต่มันจะดูอาจหาญเกินไป อาจทำให้องค์ชายทรงกริ้วได้ แต่จริง ๆ คือส่งไปแล้วแต่มันต้องผ่านการตรวจ เลยเปลี่ยนมาเป็นคำนิยมแทน ตอนแรกคิดอยู่ว่าจะพิมพ์ในโพสวิจารณ์ หรือในคอมเม้นดี แต่คิดว่าพิมพ์ในโพสวิจารณ์เลยดีกว่า มั่นมาก!!!! ก็บอกว่าจะวิจารณ์ให้แล้วนี่เนอะ แต่จะว่าไปหนูยังไม่รู้เลยว่าการจะวิจารณ์ฟิคเนี่ยเขาทำกันยังไง ฮ่า ๆ จะไปโฟกัสที่เนื้อเรื่องก็คงจะไม่ใช่ เพราะเนื้อเรื่องมันเป็นสิทธิ์ของเจ้าของ มันเป็นจินตนาการของคนแต่งนะ คนอ่านย่อมมีทางเลือกที่มากกว่าอยู่แล้ว มันเป็นความชอบของแต่ละคน คงเหมือนกับอาหารที่ชอบรสชาติประมาณนี้ก็ทานแบบนี้ คนที่เข้ามาอ่านฟิคเรื่องนี้ส่วนใหญ่คงเพราะมีพื้นจากการชอบชานแบคอยู่ก่อนแล้ว เขาก็คงจะอยากเห็นคู่จิ้นที่ถูกนำคาแรคเตอร์มาเปลี่ยนเป็นจินตนาการในรูปแบบต่าง ๆ ที่คนแต่งพาเขาเข้าไปในห้วงจินตนาการ เคยอ่านเจอในหนังสือสักเล่มหนึ่งเนี่ยแหละ เขาบอกว่าคนแต่งที่ดีก็คือคนที่สามารถดึงให้คนอ่านรู้สึกไปกับตัวหนังสือที่เราเขียนออกมาได้ ส่วนระดับภาษาที่ใช้สื่ออกมานั้นมันเป็นทักษะของบุคคล แต่ละคนก็ต้องมีภาษาเขียนเป็นของตัวเองอยู่แล้ว แรกเริ่มเลยมันก็อาจจะมาจากการเลียนแบบอะไรสักอย่าง แต่พอเขียนไปนานวันเขาเดี๋ยวเราก็จะมีภาษาเป็นของตัวเอง เพราะฉะนั้นแล้วส่วนของเนื้อเรื่องนี่ข้ามนะ ไม่วิจารณ์ ฮ่า ๆ สำหรับหนูเนื้อเรื่องมันเป็นความชอบส่วนบุคคล แต่ขอนิดนึงนะ เนื้อเรื่องที่อ่านได้ กับอ่านเพราะชอบ มีคำว่าอ่านเหมือนกัน แต่อ่านเพราะชอบเนี่ยแสดงว่าในเนื่องเรื่องมันต้องมีเสน่ห์อะไรอยู่ในบรรทัดตัวหนังสือที่สามารถทำให้คนหลงมันได้ ถ้าหาเจอนี่คือดีงาม ขอวิจารณ์ตรงส่วนเนื้อหานะ อ่านแล้วก็พอจะคิดภาพตามได้อ่ะ แต่มันแบบถ้าบอกว่าทื่อนี่โกรธไหม มันก็ไม่ถึงกับกระด้างนะ แต่แบบถ้าพี่เนยเติมลักษณะเข้าไปมันจะทำให้ดูละมุนแล้วก็ลื่นขึ้นรึเปล่า? อย่างชายคนนั้นที่สวมชุดอย่างไร สีไหน คือ เพิ่ม รูปร่าง สี กลิ่น เสียง ไรแบบนี้อ่ะ มันจะยิ่งทำให้เวลาอ่านแล้วมีอารมณ์คล้อยตามไปได้ง่ายขึ้น แล้วก็การใช้คำซ้ำอย่าง ข้า บ่อยง่ะ เปลี่ยนจาก ข้า เป็นแทนด้วยชื่อ บุคลิกลักษณะแทนรึเปล่า ลองใช้คำสรรพนามแทนคำนามดูบ้างไรงี้ หนูพอจะเข้าใจได้นะว่าบางทีสิ่งที่เราคิดกับสิ่งที่เขียนออกมามันไม่เป็นไปในทิศทางเดียวกัน วิธีแก้ของหนูก็จะแบบหลับตามองให้เห็นในภาพรวมของสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในหัวเรา แล้วก็พิมพ์รายละเอียดปลีกย่อยประกอบกับใจความหลักที่เขียนไว้ เวลาจะเขียนตอนหนึ่งมันก็จะมีพลอตที่อยู่ในหัวอยู่แล้ว ก็เขียนมันลงไปก่อนตอนอ่านทวนอีกครั้งก็มาเติมรายละเอียดลงไปเพิ่ม แบบนี้อย่างน้อยมันก็จะช่วยให้เนื้อหาละมุนแล้วก็สื่อสิ่งที่เราคิดแล้วเขียนออกมาให้คนอ่านเข้าใจตามเราไปได้ สรุปที่หนูอยากจะบอกคือ ถ้าพี่เนยบรรยายรายละเอียดเพิ่มขึ้น มันจะ work มากค่ะ หนูว่าการวิจารณ์ของหนูมันก็ไม่ได้ดูน่ากลัวอย่างที่คิดนะ ฮ่า ๆ ไม่รู้ว่าจะพอช่วยอะไรได้บ้างรึเปล่า? ชอบคาแรคเตอร์ของน้องแบคอ่ะ ลูกดูแก่นเซี้ยวดี สู้นะคะ มีคนรออ่านอยู่อีกเยอะเลย แต่งไปตามจินตนาการของเรา แต่งสิ่งที่เราอยากเขียนยังไงมันก็ต้องส่งไปถึงใจคนอ่านสักคนอยู่แล้ว หนูพอจะเข้าใจนะคะว่าการได้อ่านคอมเม้นสักข้อความหนึ่งมันทำให้รู้สึกว่ามีกำลังใจแค่ไหน เพราะมันเป็นสิ่งที่สามารถมองเห็นและยืนยันได้ว่าอย่างน้อยก็มีคนที่อ่านเนื้อเรื่องที่เราเขียนขึ้นมาจริง ๆ ไม่ใช่แค่ยอดวิวที่เป็นตัวเลขซึ่งไม่รู้ว่าจำนวนตัวเลขนั้นมีคนอ่านจริงอยู่สักกี่คน สุดท้ายขอมอบประโยคสุดคลาสสิคให้นะคะ ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น ปล. อย่าฝืนตัวเองมากนะคะ ถ้ารู้สึกไม่โอเคก็พักก่อนหายเหนื่อยหรือดีขึ้นแล้วก็ค่อยมาต่อ ยังไงในบรรดาแฟนสองร้อยกว่าคนเชื่อว่าต้องมีคนที่รออ่านเสมอจนกว่าจะถึงบทสรุปของตัวละคร เป็นกำลังใจให้ always ค่ะ Fighting!!! อ่านน้อยลง
Kim Mition | 23 พ.ย. 57
-
4
-
0
ความคิดเห็น