ครูสมชาย - นิยาย ครูสมชาย : Dek-D.com - Writer
×

    ครูสมชาย

    โดย Zupiset

    เรื่องราวของครูหนุ่มผู้เปี่ยมอุดมการณ์ที่อยากจะเห็นความยุติธรรมให้เกิดขึ้นในสังคม

    ผู้เข้าชมรวม

    1,517

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    10

    ผู้เข้าชมรวม


    1.51K

    ความคิดเห็น


    23

    คนติดตาม


    7
    จำนวนตอน : 11 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  31 มี.ค. 56 / 20:07 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    แด่

    คนหนุ่ม
    อุดมการณ์
    ความไม่เท่าเทียม
     
         

         ครูสมชาย ครูหนุ่มผูรักในความยุติธรรม เขาพกพาอุดมการณ์ที่อยากจะเห็นสังคมปัจจุบันมีความยุติธรรม ไม่มีความยากลำบาก ไม่มีการกดขี่ข่มเหง แม้ว่าจะต้องพบเจอกับอุปสรรคยากเย็นขนาดไหน เขาก็พร้อมจะฟันฝ่าไปให้ได้ 

         นี่เป็นนวนิยายที่เขียนขึ้นในวิชา "การแต่งนวนิยาย" ของคณะมนุษยศาสตร์ ภาควิชาภาษาไทย มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ในภาคเรียนที่สอง มีประมาณ ๑๐ ตอน เขียนจบแน่นอนครับ(ถ้าไม่จบติดเอฟ) 

         ถ้าหากเพื่อนๆ คนไหนชอบเรื่องราวของครูหนุ่มผู้เปี่ยมอุดมการณ์ผู้นี้แล้วล่ะก็ ติดตามกันได้เลยนะครับ 

         ติดตามผลงานและพูดคุยกับผมได้ที่แฟนเพจ สุพิเศษ ได้เลยครับ 


         ขอบคุณครับ!

     NJ club ครูสมชาย
    ครูสมชาย

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "Youre Story @ รับวิจารณ์นิยาย"

    (แจ้งลบ)

    ฮัลโหลค่า :D ต้านะคะ มารับงานเเล้วค่ะ คือปกติไม่ค่อยถนัดเรื่องเเนวนี้สักเท่าไหร่ เพราะวิธีการเเต่งมันค่อนข้างเเหวกเเนวไปกับนิยายรักทั่วไป ซึ่งเรามาอ่านไม่ใช่ในฐานะนักวิจารณ์ที่เก่งหรืออะไร เเต่มาอ่านในฐานะ 'คนอ่าน' คนนึงเท่านั้นนะคะ :D พอเปิดมาบทเเรกเเอบตกใจเล็กน้อยว่าทำไมมันมีบทบรรยายเยอะจังวะ เพราะปกติไม่ชอบอ่านบทบรรยายเยอะๆ( เเต่ก็เข้าใจเพราะม ... อ่านเพิ่มเติม

    ฮัลโหลค่า :D ต้านะคะ มารับงานเเล้วค่ะ คือปกติไม่ค่อยถนัดเรื่องเเนวนี้สักเท่าไหร่ เพราะวิธีการเเต่งมันค่อนข้างเเหวกเเนวไปกับนิยายรักทั่วไป ซึ่งเรามาอ่านไม่ใช่ในฐานะนักวิจารณ์ที่เก่งหรืออะไร เเต่มาอ่านในฐานะ 'คนอ่าน' คนนึงเท่านั้นนะคะ :D พอเปิดมาบทเเรกเเอบตกใจเล็กน้อยว่าทำไมมันมีบทบรรยายเยอะจังวะ เพราะปกติไม่ชอบอ่านบทบรรยายเยอะๆ( เเต่ก็เข้าใจเพราะมันเป็นนิยายสะท้อนสังคม ) คิดว่ามันคงน่าเบื่อเเต่พอลองอ่านดู มันก็ไม่ได้น่าเบื่ออย่างที่เคยคิด เพราะมีการใช้ถ้อยคำที่ลงตัวสามารถทำให้เราอ่านได้เรื่อย ๆ มีคำผิดอยู่น้อยมากซึ้งมันทำให้ดึงดูด คำผิดที่เห็นก็คำว่า ฝ่าย นั้นเเหละ ตก (ย) ซึ่งตรงนั้นก็ข้ามไปเพราะไม่ได้ทำให้เราเบื่อ บทเเรก ๆ มีซึ้ง เเอบอินไปด้วยนะว่าถ้าได้ครูที่มีความคิดเเบบสมชายบ้างก็คงจะดี อ่านไปอ่านมารู้สึกอินเหมือนเราได้เป็นส่วนหนึ่งในเนื้อเรื่องนั้น เเอบลุ้นเเละเครียดไปเหมือนกันเพราะการบรรยายของหวายนะคะ มีการบรรยายที่มีความละเอียด ทำให้เราเห็นภาพเลยว่าในสภาพพื้นที่จริงนั้นเป็นยังไง เขากำลังทำอะไร เเละเดินเรื่องค่อนข้างเร็วพอสมควร ในความรู้สึกนะเหมือนเนื้อหามันมีนิดเดียวนั่นเเหละคะ เเต่ก็มีการเสียดสีสังคมได้เป็นความจริงมาก อ่านเเล้วเถียงไม่ออกเลยจริงๆว่าคนในเมืองย่อมเป็นใหญ่กว่าคนในชนบท ตอนเเถวๆเกือบจะจบเเอบคาดไม่ถึงด้วย สะเทือนใจมาก ๆ มีความรู้สึกเกลียด สส.อนุชิตมากมาย -___- // เอ๊ะ นอกเรื่อง -.,- มาต่อเรื่องภาษาที่ใช้เขียนนะคะ ก็ไม่มีอะไนจะติเพราะเจอคำผิดน้อยมาก เเทบจะไม่มีเลย เเละก็มีการเชื่อมคำทำให้ได้อ่านไหลลื่นได้เป็นอย่างดี ส่วนตัวละครต่างๆก็ไม่ค่อยมีเยอะมากมายเเละชื่อก็ไม่ได้ยากจนอ่านเเล้วจำไม่ได้ ในเรื่องตัวละครก็โอเคเลยนะคะ เเล้วเรื่องธีมอะไรก็เข้าใจนะคะว่าเเต่งเพื่อส่งอาจารย์ เเต่ไหนๆก็เอามาลงเว็บเเล้วก็น่าจะเเต่งหน้าบทความมั้งเนอะ จะได้ดึงดูดคนอ่านสักหน่อย เเล้วก็เเบนเนอร์ด้วยนะคะ จะได้โปรโมทนิยายของตัวเองด้วยไง ^^ ( เเล้วก็เราไม่ได้มีการให้คะเเนนในเเต่ละส่วนนะคะ เเต่จะให้โดยรวมเลยละกัน) สุดท้ายเเล้วขอบคุณนะคะที่เอานิยายดี ๆ มาให้อ่านรู้สึกชอบมากอ่านจนปวดตาเลยทีเดียว สะเทือนใจมากกับนิยายเรื่องนี้ อินสุด ๆ เเละก็ในฐานะคนอ่านคนหนึ่งชอบมากคะนิยายเรื่องนี้ เป็นนิยายเเนวสะท้อนสังคมเรื่องเเรกที่เราได้อ่านอย่างจริงจังเเละก็รู้สึกชอบมาก ( เเต่ยังติดค้างกับตอนสุดท้ายอยู่ดีที่ยังเเอบลุ้นว่าถ้าตายชนบทก็คงจะเปลี่ยนเเปลง เเต่กลับพลิกล็อคจากสิ่งที่คิดไว้มาก ซึ่งก็ทำให้เราได้คิดเลยว่านิยายเรื่องนี้มันสะท้อนสังคมจริง ๆ ) นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่ดีนะคะ นอกจากได้ความเพลิดเพลินจากการอ่านเเล้ว เรายังได้ข้อคิดด้วย สุดท้ายเเล้วจริง ๆ ถ้าหากพูดอะไรไม่ถูกใจหรือไม่ตรงประเด็นไปก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ บ้ายบาย :D   อ่านน้อยลง

    Until | 31 มี.ค. 56

    • 5

    • 0

    "NJ' Love รับวิจารณ์นิยาย"

    (แจ้งลบ)

    ชื่อเรื่อง :ครูสมชาย นักวิจารณ์ :Gem วันที่ส่งงาน :28/3/2556 ชื่อเรื่อง/การแนะนำเรื่อง [10 คะแนน] ::ชื่อเรื่องและการเดินเนื้อเรื่อง มีความสอดคล้องกันดีไม่มีคำฟุ่มเฟือยจนเกินไปในชื่อเรื่อง และบ่งบอกได้ชัดเจนเกี่ยวกับแนวสะท้อนสังคมหรือแนวชีวิต สามารถนำคำว่า ครูสมชายมาแตกขยายต่อในเนื้อเรื่องได้อย่างดี 9คะแนนค่ะ พล็อตเรื่อง [20 คะแนน] :: ... อ่านเพิ่มเติม

    ชื่อเรื่อง :ครูสมชาย นักวิจารณ์ :Gem วันที่ส่งงาน :28/3/2556 ชื่อเรื่อง/การแนะนำเรื่อง [10 คะแนน] ::ชื่อเรื่องและการเดินเนื้อเรื่อง มีความสอดคล้องกันดีไม่มีคำฟุ่มเฟือยจนเกินไปในชื่อเรื่อง และบ่งบอกได้ชัดเจนเกี่ยวกับแนวสะท้อนสังคมหรือแนวชีวิต สามารถนำคำว่า ครูสมชายมาแตกขยายต่อในเนื้อเรื่องได้อย่างดี 9คะแนนค่ะ พล็อตเรื่อง [20 คะแนน] ::พล็อตเรื่องน่าสนใจและน่าติดตาม เป็นนิยายที่สื่อได้ตรงกับความหมายชีวิตจริงๆ พอได้อ่านนิยายเรื่องนี้ก็รู้สึกตกหลุมรักเลยค่ะ ถึงแม้พล็อตจะไม่ใช่นิยายสมัยใหม่หรือนิยายที่วัยรุ่นชอบกันก็ตามที Gemได้ข้อคิดจากเรื่องนี้มากมาย การสื่อถึงความไม่เท่าเทียมกับของสังคมนั้นทำให้เราค้นพบโลกที่แท้จริงของมนุษย์ ซึ่งใครที่ได้อ่านเรื่องนี้ต้องเก็บไปคิดเกี่ยวกับตนเองทีเดียวค่ะ ค่อนข้างเชื่อว่าต้องมีใครหลายๆคนที่ไม่เคยอ่านแนวชีวิตแต่พออ่านกลับถอนตัวไม่ขึ้นเลยค่ะ! 18คะแนน การตกแต่งบทความ [5 คะแนน] ::ตกแต่งนี้ ดูเหมือนจะไม่เน้นเท่าไหร่นะคะ ฮ่าฮ่า แต่มีการแปะแบนเนอร์หรือเกริ่นนำให้ผู้อ่าน 2คะแนนค่ะ ตัวละคร [15 คะแนน] ::ตัวละครนับว่าออกแบบมาได้มีบุคลิกที่โดดเด่น สามารถโลดเล่นอยู่ในนิยายของคุณได้อย่างเป็นอิสระ และเป็นที่สงสัยเล็กน้อย แม้จะเข้าใจว่าสมชายเขามีใจเอื้อเฟื้อแต่เขาก็ไม่น่าจะเรียนเก่งขนาดนี้และถ้าหากลองปรับให้เรียนต่ำกว่านี้อีกนิดนึงน่าจะดีนะคะ 13คะแนน เนื้อเรื่อง/ภาษา/การใช้คำ [30 คะแนน] ::อยู่ในระดับดีค่อนทางดีเยี่ยมค่ะ ราวกับว่าผู้เขียนนั้นประสบเหตุการ์ณโดยตรงและถ่ายทอดออกมาเป็นเรื่องราวได้อย่างดีเยี่ยม(ต้องขอชมเเล้วชมอีกจริงๆ) ถึงแม้จะมีคำหยาบแอบแฝงอยู่บ้างแต่ก็เหมาะสมกับนิยายสะท้อนสังคมแต่หากต้องการให้เด็กๆได้ลองอ่านหรือฟังผู้ใหญ่เล่าให้เปลี่ยนสรรพนามด้วยนะคะ 27คะแนน บรรยาย/การสนธนา [20 คะแนน] ::บรรยายได้ยอดเยี่ยมมาก อธิบายให้เห็นภาพอย่างชัดเจนแต่อยากให้ลองเปลี่ยนมุมมองเป็นนักอ่านและอ่านผลงานของเราบ้างเพราะเราอาจจะพบข้อผิดพลาดที่ตัวGemอาจมองไม่เห็นก็ได้ค่ะ อีกประการคือเรื่องการอธิบายไม่ต้องละเอียดมากมายก็ได้นะคะ^^ 18 คะแนน   อ่านน้อยลง

    NJ'love | 30 มี.ค. 56

    • 2

    • 0

    ดูทั้งหมด

    คำนิยมล่าสุด

    "FINALE มาวิจารณ์นิยายแล้วเน้อ!!"

    (แจ้งลบ)

    อ่า....สวัสดีจ้าคุณหวาย เรื่องของคุณหวายเป็นแนวที่พักหลังไม่ค่อยได้อ่านเท่าไร เพราะเคยอ่านหลายเรื่อง แล้วสะเทือนใจมากๆ มันรันทดชีวิตสิ้นดี เลยห่างๆ แนวนี้ไปนานพอสมควร ...การวิจารณ์ประโยคไหนไม่เข้าใจถามได้เลยนะ ถ้าวิจารณ์แรงไปก็ต้องขอโทษด้วย การวิจารณ์ในครั้งนี้ เพื่อก่อให้เกิดผลดีต่อนิยายท่านเน้อ... นี่คือความคิดเห็นของคนหนึ่งคน ซึ่งก็คือข้าพเจ้า ... อ่านเพิ่มเติม

    อ่า....สวัสดีจ้าคุณหวาย เรื่องของคุณหวายเป็นแนวที่พักหลังไม่ค่อยได้อ่านเท่าไร เพราะเคยอ่านหลายเรื่อง แล้วสะเทือนใจมากๆ มันรันทดชีวิตสิ้นดี เลยห่างๆ แนวนี้ไปนานพอสมควร ...การวิจารณ์ประโยคไหนไม่เข้าใจถามได้เลยนะ ถ้าวิจารณ์แรงไปก็ต้องขอโทษด้วย การวิจารณ์ในครั้งนี้ เพื่อก่อให้เกิดผลดีต่อนิยายท่านเน้อ... นี่คือความคิดเห็นของคนหนึ่งคน ซึ่งก็คือข้าพเจ้า กระต่าย นั่นเอง 1.ชื่อเรื่อง - ชื่อเรื่องขยายความตัวเรื่องได้ดีเลย แบบไม่ต้องคิดให้เสียเวลาว่าจะเป็นนิยายแนวไหน จะสามารถดึงตัวนักอ่านแนวนั้นๆ ให้สนใจคลิ๊กเข้ามาอ่าน (ต้องนักอ่านแนวนี้จริงๆ นะ) แล้วตรงที่แนะนำเรื่องแบบย่อๆ ก็ใช้ได้เลยทีเดียว มันเข้ากับชื่อเรื่อง นึกภาพออกเป็นหน้าปกหนังสือเล่มหนึ่งเลยล่ะจ้า ให้ 10/10 คะแนน 2.บทนำ - ขอเหมาเอาเองว่าเป็นตอนแรกแล้วกันนะ เหมือนกำลังอ่านหนังสือราชการอยู่หรือไม่ก็มีพิธิการอะไรบางอย่าง ซึ่งมันอ่านแล้วอึดอัด แต่เนื่องจากเนื้อหาเกริ่นน่าสนใจ จึงอ่านได้ต่อไปเรื่อยๆ ไม่เบื่อ แล้วสำนวนหลังๆ เริ่มมีความเป็นนิยายเพิ่มมากขึ้นอีกด้วย พออ่านจบตอนแรกแอบอยากมีครูแบบคุณครูสมชายเหมือนกันนะ (อินเล็กน้อย) ตัดจบตอนแรกได้ดี ชวนให้ติดตามตอนต่อไปจ้า คะแนนอยู่ที่ 6/10 คะแนน 3.โครงเรื่อง - ก่อนอ่านนี่แอบกลัวไว้ก่อนเลยว่า ‘ถ้าน่าเบื่อขึ้นมาจะทำไงล่ะหว่า...’ พออ่านเข้าจริงก็ โอ้ ไม่น่าเบื่อแหะ เป็นเรื่องที่อ่านเรื่อยๆ แอบอินกับความฮึกเหิมหน่อยๆ และรับรู้ได้ชัดเจนถึงเจตนารมณ์อันแรงกล้าของคุณครูท่านนี้ เห็นคนมีอุดมการณ์อย่างนี้ แล้วรู้สึกอยากให้มีตัวร้าย ตัวชั่ว หรือตัวขัดอุดมการณ์อันสูงส่งนี้จังเลย (แอบโรคจิต) แต่มันรู้สึกแบบนั้นจริงๆนะอ่านจนจบ... ก็ดันมีตัวร้ายจริงๆ ด้วยแหะ แล้วพล็อตก็ไม่ต่างจากที่คิดไว้เท่าไร ว่าครูก็ตายตอนจบตามคาดไว้ไม่มีผิด แต่ก็ไม่ได้แอบเซ็ง เพราะเขียนลื่นไหล จนอ่านต่อไปโดยไม่สนใจว่า อ้าว เมื่อกี้ครูตายแล้วนี่หว่า พอดีอยากรู้ตอนจบมากกว่าอ่านะ - โดยรวมแล้วเกือบจะกลายเป็นนิยายโลกสวยในสายตาครูสมชาย (ถึงในเรื่องโลกมันจะไม่ได้สวยก็เถอะ) ไม่ได้รู้สึกเลยสักนิดว่าครูสมชายคิดจริงๆ ว่าโลกนี้มันช่างไร้ความยุติธรรมตามนั้นเท่าไร เลยไม่อินในจุดนี้ อินตามแค่อุดมการณ์เท่านั้น คนดีนี่ไม่มีที่อยู่จริงๆ รอโลกแตกอีกทีคนชั่วถึงจะน้อยลงหน่อย...เอ๊ะ นี่ผมกำลังอินอยู่รึเปล่าเนี่ย? -อ่ะ ลืมให้คะแนนโครงเรื่องผมให้ 23/30 คะแนน 4.ภาษา/การบรรยาย -เรื่องความใฝ่ฝั่นที่อยากเป็นครูยังพอเข้าใจในช่วงแรก แต่พอพูดถึงแรงบันดาลใจจากครูประจำชั้น เหมือนจะเข้าใจแต่ไม่เลย เพราะไม่ได้บอกเลยว่า ครูประจำชั้นทำอะไรให้ พี่แกถึงอยากเป็นครูและมีอุดมการณ์เต็มเปี่ยมขนาดนี้ - การบรรยายดีครับ แต่ดีเกินไป.... มันละเอียด จนบางอย่างไม่ต้องอธิบายก็ได้ เข้าใจว่าคุณหวายอยากจะให้ผู้อ่านได้เข้าใจ ถึงสภาพที่แท้จริง แต่พอเจออภิปรายความยาวบ่อยเข้า ทำให้ผมรู้สึกอยากเข้าไปลบคำ หรือประโยคเหล่านั้นเหลือเกิน อันไหนลบได้ก็ควรลบนะครับ ผมแนะนำว่า ลองห่างจากนิยายครูสมชายไปสักพัก 3 วันก็ได้ ทำตัวเป็น อุ๊ยต๊าย! ฉันไม่เคยอ่านนิยายเรื่องนี้เลย แล้วอ่านนิยายของตัวเองดูอีกครั้ง การใช้คำฟุ่มเฟือย บางคำไม่มีก็ได้ บางประโยคอ่านไปนึกว่าจบแล้วเข้าดีใจ แต่ดันมีคำโผล่มาอีก ต้องให้อ่านอีกรอบว่า เอ๊ะ! เมื่อกี้เราเข้าใจถูกรึเปล่าหว่า... จริงๆ การบรรยายการใช้ภาษาเข้ากับแนวนิยายมาก อ่านไปอ่านมา จากตอนที่ ๒ ไหงมาอยู่ตอนที่ ๖ ได้หนอ =[]=!! - ในหนึ่งตอนจะมีช่วงที่คุณหวายเขียนลื่น กับเขียนฝืด ช่วงที่เขียนฝืดก็จะเป็นปัญหาที่บอกซะส่วนใหญ่ ใช้คำซ้ำ คำที่สามารถใช้แทนกันได้ และให้ความหมายเกือบจะไปในทิศทางเดียวกันน่าจะดูดีกว่าการใช้คำๆ เดียวกันไปเลยนะครับ เรื่องนี้คำซ้ำเยอะจริงจังเลย -แต่ช่วงที่เขียนลื่นนั้น อ่านแล้วอินไปกับเนื้อเรื่องเหมือนเป็นชาวบ้านอยู่ในเหตุการณ์นั้นๆ ด้วย ยิ่งตอนหลังยิ่งเหมือนจะเขียนเข้าที่ เรียกว่าพัฒนากว่าเดิมเยอะ ตอนแรกเหมือนเขียนไม่ถูกว่า จะไปยังไงดี เอาไงดีหว่า? ..ผ่อนคลายในการเขียนนิยายสักนิด อาจจะช่วยคุณได้ - นอกจากบรรยายการกระทำ ลองอธิบายบรรยากาศหรือความรู้สึกควบคู่กันไปด้วย มันจะช่วยผู้อ่านพวกไม่ชอบอ่านนิยายที่บรรยายเยอะๆ ได้นะครับ ยังดีที่ตอนหลังมีการอธิบายบรรยากาศร่วมด้วยแล้ว เลยรู้สึกดีกว่าเดิมมากครับ -ตกใจตรง “พูดจบก็ลุกไปสั่งเมียให้จัดห้องนอนให้ครูสมชาย” ไม่เพียงจะตกใจที่มีเมียโผล่มากลางวง (กล่าวกันดื้อๆ) ถ้าลองใช้คำเปรียบก่อน แล้วค่อยบอกว่าเป็นเมียของผู้ใหญ่น่าจะดูดีกว่านะ เช่น “พูดจบก็ลุกไปสั่งภรรยาของตน (จะเมียของตนก็ได้) ให้จัดเตรียมห้องนอนสำหรับครูสมชาย” อันนี้เป็นแค่ตัวอย่าง...ผมเชื่อว่า คุณหวายต้องแปรประโยคได้ดีกว่าผมแน่ๆ แต่เมียตรงจุดอื่นผมไม่ติดใจอะไร คงเพราะได้รู้จักจากประโยคนี้แล้ว -หญิงสาวที่เป็นรองประธานค่ายขึ้น>หญิงสาวที่เป็นรองประธานค่ายเอ่ยขึ้น/ของเพียงมีอนามัยชุมชนก็ได้>ขอเพียงมีอนามัยชุมชนก็ได้/ผมเชื่อครนะ>ผมเชื่อนะ/บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปห่อใหญ๋>บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปห่อใหญ่/โอกาสหน้าคงไม่ได้มาเหนียบที่นี่อีกเป็นแน่>โอกาสหน้าคงไม่ได้มาเหยียบที่นี่อีกเป็นแน่/ปราถนา>ปรารถนา/ทฤษฏี>ทฤษฎี (2 ที่)/วิขา>วิชา/ควบคุคนจากหลายๆ หมู่บ้าน>ควบคุมคนจากหลายๆ หมู่บ้าน/ซึง>ซึ่ง/ยังคงม่สงบ>ยังคงไม่สงบ/ยังไงเสียเขาก็จะได้รู้คำตอบตอนที่ได้ไปดูโรงเรียนอยู่ดี>ยังไงเสีย เขาก็จะได้รู้คำตอบ เมื่อไปถึงโรงเรียนอยู่ดี/อาหารทุกอย่างหมดไม่เหลือเลย>อาหารทุกอย่างหมดไม่มีเหลือ (ถ้าเป็นแบบเก่ามันจะให้แต่อารมณ์เศร้าประมาณว่า ไม่มีจะกิน อาหารหมดเกลี้ยง อาลัยอาวรณ์อาหาร)/แต่ก็ยังไร้วี่แววของผู้มาใหม่เลยสักที แต่เมื่อเป็นเช่นนั้น>แต่ก็ยังไร้วี่แววของผู้มาใหม่ เมื่อเป็นเช่นนั้น (นี่แหละตัวอย่างหนึ่งในการใช้คำซ้ำกับคำเฟ้อ) - ให้คะแนน 19.5/30 คะแนน 5.ตัวละคร - ตัวละครครูสมชายนั้น อุดมการณ์แรงกล้ามาก ดูแล้วเป็นพวกค่อนข้างดื้อหัวชนฝานะครูเนี่ย... ขัดใจอยู่ตรงเดียว ตอนที่ออกตัวแรงด่าพวกพ่อค้านั่นแหละ ผมว่ามันไม่เข้ากับบุคคลิกของตัวครูสมชายเท่าไร ถ้าเปลี่ยนเป็นพูดด้วยน้ำเสียงเย็นๆ แต่แฝงไปด้วยความกดดันน่าจะเข้ากันมากกว่า - ตัวละครอื่นดูเหมือนเป็นแค่ตัวประกอบเสริมเท่านั้น เหมือนทุกอย่างวิ่งรอบตัวครูสมชาย จนผมแอบคิดว่า คนแต่งเรื่องนี้ แอบโลกสวยไปหน่อยรึเปล่า?... ไม่ก็ ฉันทำได้ทุกอย่าง ถ้าคิดฉันจะทำ!!... เหมือนจะมีคนบอกไว้แล้วในคอมเม้นนิยายครูสมชายที่ชื่อ White คอมเม้นที่ 13 นั่นแหละใช่เลย คอมเม้นได้ตรงจุดมากเพราะผมก็คิดแบบเดียวกับเขา.... ให้คะแนน 15/20 คะแนน – สำหรับคุณหวายแล้ว ผมแนะนำว่าต้องอ่านหนังสือนิยายเยอะๆ ครับ หรือไม่ก็ งานนี้อาจจะโดนกดดันจากอาจารย์ผู้สอน ประโยคมันก็เลยกดดันตาม ประมาณว่า ถึงหัวฉันจะไม่แล่น ฉันก็ต้องเค้นสมองแต่งมันออกมาจนจบให้จงได้ เพราะแบบนี้ ในหนึ่งตอนมันถึงมี สำนวนแบบราชการ กับแบบสบายๆ อ่านลื่นเป็นปลาไหลติดสเก็ต รวม – 73/100 คะแนน #นิยายที่แต่งเอง ผู้แต่งต้องอ่านทบทวนของตัวเองมากกว่าผู้ที่เข้ามาอ่านหลายเท่าตัว เพื่อกรั่นกรองข้อความ ประโยค สำนวน คำตกหล่นต่างๆ การอ่านนิยาย ถ้าลื่นไหล คนอ่านจะ happy มากครับ...^___^#   อ่านน้อยลง

    CEO_Mr.Bunney | 4 เม.ย. 56

    • 0

    • 0

    "Youre Story @ รับวิจารณ์นิยาย"

    (แจ้งลบ)

    ฮัลโหลค่า :D ต้านะคะ มารับงานเเล้วค่ะ คือปกติไม่ค่อยถนัดเรื่องเเนวนี้สักเท่าไหร่ เพราะวิธีการเเต่งมันค่อนข้างเเหวกเเนวไปกับนิยายรักทั่วไป ซึ่งเรามาอ่านไม่ใช่ในฐานะนักวิจารณ์ที่เก่งหรืออะไร เเต่มาอ่านในฐานะ 'คนอ่าน' คนนึงเท่านั้นนะคะ :D พอเปิดมาบทเเรกเเอบตกใจเล็กน้อยว่าทำไมมันมีบทบรรยายเยอะจังวะ เพราะปกติไม่ชอบอ่านบทบรรยายเยอะๆ( เเต่ก็เข้าใจเพราะม ... อ่านเพิ่มเติม

    ฮัลโหลค่า :D ต้านะคะ มารับงานเเล้วค่ะ คือปกติไม่ค่อยถนัดเรื่องเเนวนี้สักเท่าไหร่ เพราะวิธีการเเต่งมันค่อนข้างเเหวกเเนวไปกับนิยายรักทั่วไป ซึ่งเรามาอ่านไม่ใช่ในฐานะนักวิจารณ์ที่เก่งหรืออะไร เเต่มาอ่านในฐานะ 'คนอ่าน' คนนึงเท่านั้นนะคะ :D พอเปิดมาบทเเรกเเอบตกใจเล็กน้อยว่าทำไมมันมีบทบรรยายเยอะจังวะ เพราะปกติไม่ชอบอ่านบทบรรยายเยอะๆ( เเต่ก็เข้าใจเพราะมันเป็นนิยายสะท้อนสังคม ) คิดว่ามันคงน่าเบื่อเเต่พอลองอ่านดู มันก็ไม่ได้น่าเบื่ออย่างที่เคยคิด เพราะมีการใช้ถ้อยคำที่ลงตัวสามารถทำให้เราอ่านได้เรื่อย ๆ มีคำผิดอยู่น้อยมากซึ้งมันทำให้ดึงดูด คำผิดที่เห็นก็คำว่า ฝ่าย นั้นเเหละ ตก (ย) ซึ่งตรงนั้นก็ข้ามไปเพราะไม่ได้ทำให้เราเบื่อ บทเเรก ๆ มีซึ้ง เเอบอินไปด้วยนะว่าถ้าได้ครูที่มีความคิดเเบบสมชายบ้างก็คงจะดี อ่านไปอ่านมารู้สึกอินเหมือนเราได้เป็นส่วนหนึ่งในเนื้อเรื่องนั้น เเอบลุ้นเเละเครียดไปเหมือนกันเพราะการบรรยายของหวายนะคะ มีการบรรยายที่มีความละเอียด ทำให้เราเห็นภาพเลยว่าในสภาพพื้นที่จริงนั้นเป็นยังไง เขากำลังทำอะไร เเละเดินเรื่องค่อนข้างเร็วพอสมควร ในความรู้สึกนะเหมือนเนื้อหามันมีนิดเดียวนั่นเเหละคะ เเต่ก็มีการเสียดสีสังคมได้เป็นความจริงมาก อ่านเเล้วเถียงไม่ออกเลยจริงๆว่าคนในเมืองย่อมเป็นใหญ่กว่าคนในชนบท ตอนเเถวๆเกือบจะจบเเอบคาดไม่ถึงด้วย สะเทือนใจมาก ๆ มีความรู้สึกเกลียด สส.อนุชิตมากมาย -___- // เอ๊ะ นอกเรื่อง -.,- มาต่อเรื่องภาษาที่ใช้เขียนนะคะ ก็ไม่มีอะไนจะติเพราะเจอคำผิดน้อยมาก เเทบจะไม่มีเลย เเละก็มีการเชื่อมคำทำให้ได้อ่านไหลลื่นได้เป็นอย่างดี ส่วนตัวละครต่างๆก็ไม่ค่อยมีเยอะมากมายเเละชื่อก็ไม่ได้ยากจนอ่านเเล้วจำไม่ได้ ในเรื่องตัวละครก็โอเคเลยนะคะ เเล้วเรื่องธีมอะไรก็เข้าใจนะคะว่าเเต่งเพื่อส่งอาจารย์ เเต่ไหนๆก็เอามาลงเว็บเเล้วก็น่าจะเเต่งหน้าบทความมั้งเนอะ จะได้ดึงดูดคนอ่านสักหน่อย เเล้วก็เเบนเนอร์ด้วยนะคะ จะได้โปรโมทนิยายของตัวเองด้วยไง ^^ ( เเล้วก็เราไม่ได้มีการให้คะเเนนในเเต่ละส่วนนะคะ เเต่จะให้โดยรวมเลยละกัน) สุดท้ายเเล้วขอบคุณนะคะที่เอานิยายดี ๆ มาให้อ่านรู้สึกชอบมากอ่านจนปวดตาเลยทีเดียว สะเทือนใจมากกับนิยายเรื่องนี้ อินสุด ๆ เเละก็ในฐานะคนอ่านคนหนึ่งชอบมากคะนิยายเรื่องนี้ เป็นนิยายเเนวสะท้อนสังคมเรื่องเเรกที่เราได้อ่านอย่างจริงจังเเละก็รู้สึกชอบมาก ( เเต่ยังติดค้างกับตอนสุดท้ายอยู่ดีที่ยังเเอบลุ้นว่าถ้าตายชนบทก็คงจะเปลี่ยนเเปลง เเต่กลับพลิกล็อคจากสิ่งที่คิดไว้มาก ซึ่งก็ทำให้เราได้คิดเลยว่านิยายเรื่องนี้มันสะท้อนสังคมจริง ๆ ) นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่ดีนะคะ นอกจากได้ความเพลิดเพลินจากการอ่านเเล้ว เรายังได้ข้อคิดด้วย สุดท้ายเเล้วจริง ๆ ถ้าหากพูดอะไรไม่ถูกใจหรือไม่ตรงประเด็นไปก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ บ้ายบาย :D   อ่านน้อยลง

    Until | 31 มี.ค. 56

    • 5

    • 0

    ดูทั้งหมด

    ความคิดเห็น