ฉันนี้แหละ! นางร้ายที่'ตอแหล'กว่านางเอก

• บทนำ 01 •

'นางเอกผู้แสนดี.............จริงหรอ?'

'นางร้ายแสนโง่งม.............จริงหรอ?'

.

.

.

.

.

'เรื่องทั้งหมดก็แค่เรื่องในเทพนิยายหลอกเด็ก.....'

" ความจริงน่ะ.....ต่อจากนี้!! "

__________

"วิญญาณดวงที่99,999 เชิญขึ้นมา" ตัวตนไร้ชีวิตที่ได้ชื่อว่า 'ยมทูต' เอ่ยขึ้นด้วยเสียงอันน่สขนลุก....

"มาแล้วค่าๆ!" ฉัน...วิญญาณดวงที่99,999 ได้เดินไปหายมทูตพร้อมรอยยิ้ม.....ที่เสแสร้งปั้นขึ้นมาอย่างเชี่ยวชาญ

"นี้โลกแห่งวิญญาณ การเสแสร้งไม่มีประโยชน์ใดๆหรอกนะครับ" ยมทูตพูดขึ้นด้วยท่าทีเอือมระอา

"ว่ามา" ในเมื่อการปั้นหน้ายิ้มแสนน่าเบื่อนั้นไร้ประโยชน์ รอยยิ้มอันแสนสดใสก็กลายเป็นความเบื่อหน่ายมาแทนที่ หน้าตา, อารมณ์รอบตัวได้เปลี่ยนอย่างกระทันหัน เมื่ออะไรไร้ประโยชน์เธอก็ไม่ลังเลที่จะโยนมันทิ้ง

หญิงสาววัยกลางคน ผมดำสนิทพริ้วไหวตามสายลมอ่อนๆที่พัดมาไม่ขาดสาย ดวงตาสีดำลึกเสมือนหลุมดำ ที่พร้อมจะดูดกลืนทุกสิ่ง  ปากสีแดงสดที่ไม่ได้รับการเติมแต่งชวนดึงดูดให้ลิ้มลอง จะให้มองอย่างไรก็ต่างกับคนที่มีรอยยิ้มดึงดูดตราตรึงใจเช่นครั้งแรกที่ได้พบ ครั้งนี้เปรียบเสมือนคนไร้ดวงวิณญาณ เป็นเพียงร่างเปล่าแค่นั้น

"ผมจะส่งคุณไปเกิดใหม่ พร้อมพร.....ถ้าคุณทำได้" ยมทูตพูดเว้นช่องเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มอย่างมีเลศนัย

"ไม่จำเป็น.." ทำไมต้องเอาชีวิตไปเสี่ยงด้วยวะคะ ได้ไปเกิดใหม่ก็ดีแล้ว

ยมทูตย้นคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะส่งยิ้มหวานพร้อมพูดเรื่องพรต่อ 'เขาว่างงานจนต้องมากวนคนอื่นเล่นงั้นหรอคะ?' แต่ก็เลือกที่จะไม่ได้ขัดอะไร และฟังข้อเสนอ

"วิธีการได้รับพรนั้นง่ายเป็นอย่างมาก ขนาดเจ้าอายุ5เดือนยังสามารถทำได้ ขอแค่คุณทอยลูกเต๋าได้เลข6เท่านั้น" พอยมทูตพูดจบ ฉันก็ยักคิ้วส่งสัณญาณ ประมาญว่า 'อธิบายเพิ่มมาซิ'

ยมทูตยังคงยิ้มหวาน พร้อมประกบมือสองข้างเข้าด้วยกัน และอธิบายต่ออย่าเชื่องช้า

"ถ้าสามารถทอยลูกเต๋าได้เลข6คุณจะได้พร6ข้อฟรีๆ" 'นี้เขาเป็นยมทูตหรอคนขายโฆษณาชวนเชื่อคะ'

"แต่ถ้าไม่ได้ คุณต้องเจอเรื่องโชคร้าย1เรื่อง ในชีวิตใหม่"ยมทูตพูดพร้อมยิ้มกินใจ

"เราตกลง" กำไรเห็นๆ

พอข้อตกลงเป็นอันเสร็จสิ้น ก็มีลูกเต๋าสีดำปรากฎบนมือ

ฉันเริ่มทอยตามกติกา ในตอนแรกมันจะออก1 แต่ด้วยแรงลมทำให้มันพัดไปทางเลข6..........แล้วมันก็หยุดลง.......แบบกึ่งกลางทั้ง2เลขเลย!

'นี้มันหลักฟิสิกส์แบบไหนกันห๊า?!'

ฉันหันไปมองยมทูตว่าจะเอายังไง ยมทูตทำหน้าตาคิดเล็กน้อยก่อนยิ้มเจ้าเล่ห์อีกครั้ง

"เราจะให้พรเจ้า6ข้อเพราะเจ้าทอยได้6 เราจะส่งเรื่องร้ายไป1เรื่องเพราะเจ้าทอยได้เลขอื่นด้วยเช่นกัน" ยมทูตพูด

"1. ข้อให้มีความทรงจำในชาตินี้ 

2. ข้อให้มีพลังมากมาย ถ้าเป็นโลกเวทย์มนตร์ ขอให้เรามีพลังที่มหาศาล และพลังที่สาปสูญ 

3. ขอให้ข้าสามารถจดจำสิ่งรอบตัวได้ดี มีสัมผัสที่เร็วกว่าทุกสิ่ง รู้ทุกอย่างที่อยู่ใกล้ตัว 

4. ขอให้มีร่างกายที่พิเศษ แข็งแรงดั่งเพรช เลือดของเราเป็นพิษร้ายแรง ตัวเราสามารถเป็นดั่งเยลลี่ มีแรงอะไรมากระทบก็ไม่รู้สึก 

5. ขอให้เราสามารถเสกของที่คิดได้ ไม่ว่าจะเป็นอะไร และใช้ได้ไม่จำกัดเวลา.......ส่วนข้อสุดท้าย...คิดไม่ออก" ด้วยความเป็นคนเก็บตัว จะเค้นคิดยังไงก็คิดออกเพียงเท่านี้จริงๆแฮะ

"เก่งเกินไปแล้วนะครับ" ยมทูตพูดด้วยหน้าเจื่อนๆ

"......" 'ก็ได้พรทั้งทีเสียของปล่าวคงแย่'

"เอาล่ะ ไปได้แล้ว ส่วนข้อสุดท้ายข้าจะคิดแล้วส่งให้เจ้าทีหลัง" หลังจากนั้นยมทูตก็สวดบทสวดอะไรสักอย่าง หลังจากนั้นก็เกิดหลุมดำใต้เท้า ทำให้ฉันตกลงไปในนั้น

.

.

.

.

.

__________

ไรท์:

นิยายเรื่องนี้แนว "ตอแหล" นะคะ แค่กๆ-- ผิดๆ

-เอาเป็นว่าขอให้สนุกนะคะ-

[ Favorite & Comment ]

รีไรท์: 13 / 7 / 2019

T
B