HBD~ Moo-kun

สวัสดีชาวเด็กดี แผล็บ~ (เลียปาก)

วันนี้กำลังอยากกินกบฟ้า (น้ำลายไหล~)

อยากจับกบฟ้าไปต้มนำทำแกงแซบๆกิน

คงจะแซบหลาย เผ็ดร้อนเหมือนเสื้อกบเขียว

อ๊าก~ หลังจากไม่ได้เข้าบล๊อกกบฟ้ามานาน

ก็ลองเข้าไปหน่อยเจอรูปนี้ >[ ]<

ไม่มีอะไรหรอกก็แค่ถ่ายคู่กับกบเขียว แต่...

คู่กับกบเขียว !! มีความรู้สึกว่ายอมไม่ได้ >{  }<

จบ ไม่มีอะไรมาก แค่นั้นแหล่ะ - -"



วันนี้อาบน้ำเร็ว TTwTT ไปตัดผม...

มันช่างเป็นเรื่องที่เลวร้าย

ผมเราซึ่งยาวเลยติ่งหูไปหนึ่งนิ้วกลางเต็มๆ

ถูกตัดออกไปอย่างไร้เยื่อใย(แมงมุม) TTwTT

อันที่จริงเราไม่สนหรอกว่ามันจะสั้นขึ้น

เพราะสั้นขึ้นแล้วก็หัวเบาขึ้น เย็นขึ้น

แต่ว่าดันกลายเป็นว่าเอ๋อขึ้นด้วย - -"

แล้วคุณคนตัดขา หนูมาที่นี่หลายรอบแล้ว

จำหนูได้ แต่ยังจำไม่ได้อีกเหรอว่าจะตัดอะไร

ก็บอกง่ายๆ ทรงนักเรียน

แต่เค้าก็ตัดมาให้ ยาวกว่าติ่งหูเซนต์กว่าๆ

ให้ตายสิแล้วมันทรงนักเรียนตรงไหน?

หน้าม้าเรอะ? เค้าจัดการสไลด์ให้นานมาก

จนสุดท้ายมันก็ออกมาสั้นกว่าเดิม

แต่ดูไม่เหมือนว่ามีอะไรเปลี่ยนเลยนะ - -"

อันที่จริงมันก็เปลี่ยนแหล่ะ เพราะสั้นขึ้นไง...



กลับมาถึงบ้าน ขึ้นไปหมกตัวในห้อง - -"

นั่งแปลต่ออีก 25% ตอนนี้ได้ 75% แล้ว

(แต่ยังไม่รวมคำแปลเพลง)

แบบนี้ตอนนึงก็ใช้เวลาทีห้าวันได้นะ

วันละ 25% วีดีโอนึงก็สี่วัน

และแปลเพลงอีกวันนึง ก็เป็นห้าวันพอดี

ถ้าไม่ติดที่ความขี้เกียจเราคงแปลวันละ 50%

เผลอๆอาจจะ 100% เลยซะด้วยซ้ำ

พ่อบ้านเจ้าเสน่ห์เนี่ย~



แล้วเย็นนี้ก็จะรีบอาบน้ำมาปทุมฯ

ก่อนนั้นเราก็ให้ยายตัดผมให้อีก (เฮ่ย)

ก็ที่ร้านตัดมาให้ยาวเลยติ่งหูนี่นา

ยายก็เลยจัดการตัดให้ซะน่าร๊าก~ (ประชด)

น่ารักสำหรับคนตัดน่ะสิ ก็เป็นคนตัดนี่นา

คนที่โดนตัดมัน...อุบาทว์ ถึงจะตัดสวย

แต่มันสั้นแบบว่าเออ...เต่อ

เท่าติ่งหูพอดีเป๊ะๆ ย้ำ เป๊ะๆๆๆๆ

แล้วยายก็บอกนะว่าจะตัดอีกหน่อย

พอเถอะยาย ไม่ต้องแล้วล่ะ ไม่ไหวแล้ว~

สุดท้ายก็ลงเอยที่ว่า น่าร๊าก~ ซะไม่มี

ไม่มีความ น่าร๊าก~ อยู่เลย - -"



เอาล่ะวันนี้ไม่ต้องเปิดตารางปฏิทินก็รู้ว่า

เป็นวันเกิดเพื่อนในวิชาดนตรีไทยเสริมตอนม.สองคนหนึ่ง

(อันที่จริงแล้วคือเปิดดูตั้งแต่เมื่อวาน)

เพื่อนคนนี้เป็นเพื่อนของไนซ์จังตอนประถม(มั้ง)

เราก็เลยรู้จักด้วย ชื่อก็น่าร๊าก~ (พอเถอะคำนี้)

ชื่อลูกหมู~ แต่เราเรียกว่า ไอ้หมูๆ

แต่รูปร่างไม่เหมาะกับชื่อเลยนะเพื่อน

ตัวสูงร่างผอมบอบบางเหลือเกิน

ครั้งล่าสุดถามว่าสูงเท่าไหร่ มันบอกว่าสูง 169

ตอนนี้คงดับเบิ้ลร้อยหกสิบเก้าไปนานแล้วล่ะมั้ง

เดี๋ยวเปิดเทอมก็รู้ (จะเจอกันมั้ยเนี่ย)

เอาเป็นว่าสิบสี่แล้วนะเพื่อน ดีใจด้วย เย่ๆ แปะๆๆ



มีความสุข สุขภายแข็งแรง สูงขึ้นๆ TTwTT

สูงขึ้นๆ...(ทำใจอย่างยิ่งที่จะพูดคำนี้)

ก็เอ็งสูงอยู่แล้วนี่หว่า ไม่ต้องสูงแล้วมั้งเอ็ง

เคยเห็นแบบถึงขนาดต้องก้มคุยกับเราเลย

อะไรวะ ฉันเตี้ย(เน้นสุดๆ) กว่าเอ็งแค่ห้าเซนต์

(รึเราจำผิด ที่จริงมันสูง 179 รึเปล่า?)

ถึงกับต้องก้มเลยเรอะ แล้วแบบนี้คนที่สูง 180 อัพ

จะเห็นฉันเป็นแค่มด...มั้ย-เนี่ย... TTTwTTT

ขอให้แก่ขึ้นๆ เฮ่ย ขอให้อ้วนขึ้นๆ (ก็เอ็งผอม)

พอๆๆไม่เอาแล้ว เอาเป็นว่า มีความสุขๆ



หมีสีเทาจมูกฟ้า มีใครเคยได้ยินเรื่องนี้มาบ้าง

พ่อเราเคยส่งมาให้อ่าน แต่เราขอไม่เล่าละเอียดนะ

ขอแค่คร่าวๆ ที่จริงมันมีสีน้ำตาลเนี่ยแหล่ะ

แต่เป็นตุ๊กตาที่ถูกทิ้งกลางหิมะก็เลยหนาว

ตัวก็เลยกลายเป็นสีเทาจมูกฟ้า สกปรก ขาดหลุดรุ่ย

แต่แล้วก็มีเด็กคนนึงมาเจอ ก็เก็บไปที่บ้าน

ยายก็ช่วยเย็บซ่อมแซมมันให้

เจ้าหมีน้อยก็เลยกลับมาหัวใจอบอุ่นอีกครั้ง

ถึงแม้ตัวจะเป็นสีเทาจมูกฟ้าไม่กลับเป็นแบบเดิมก็เถอะ



เอาล่ะวันนี้ขอตัว จะไปดูคิทาโร่~

ราตรีสวัสดิ์ ฝันดี