หลัวเฟยหลาน

การินที่ฟื้นขึ้นมาในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยได้แต่คดิในใจ 'ที่นี่ที่ไหนกันมันเหมือนกับสวรรค์อย่างนั้นแหละ'

"นางหนูถ้าเจ้ายังหลับอยู่เช่นนี้ข้าคงจะช่วยอะไรเจ้าไม่ได้นะ"

การินที่ยังหลับตาอยู่ได้ยินเสียงแว่วเข้ามาในหูของเธอการินจึงรีบลืมตาขึ้นมาและมองไปรอบๆเพื่อสำรวจดูว่านี่ใช่ความฝันหรือไม่แล้วก็ต้องตกใจเมื่อสิ่งที่เธอกำลังคิดว่าเป็นเพียงความฝันกลับกลายเป็นความจริง ก่อนจะไปสะดุดตาเข้ากับชายชราคนหนึ่งเข้าจึงเอ่ยถามกลับไป

"ที่นี่คือที่ไหนค่ะแล้วหนูมาอยู่ที่นี้ได้ยังไงหนูจำได้ว่ากนูกำลังจะข้ามถนน...."

การินที่นึกขึ้นได้ว่าเธอนั้นกำลังจะข้ามถนนเพื่อกลับเข้าหอพักแต่เธอกลับเห็นผู้หญิงคนหนึ่งกำลังข้ามถนนอีกฟากมาพร้อมกับก้มหน้าก้มตาเขี่ยโทรศัพท์โดยไม่ได้สนใจว่าตนเองกำลังจะถูกรถชนเข้าให้แล้ว การินที่ตั้งสติได้รีบวิ่งไปหาผู้หญิงคนนั้นทันทีโดยไม่ได้เอ๊ะใจเลยว่านี่เป็นโอกาศครั้งสุดท้ายที่เธอจะมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ 

"คุณคะระวัง...!!"

 ร่างกายไปไวกว่าความคิดการกินรีบผลักผู้หญิงคนนั้นให้หลบจนผู้หญิงคนนั้นตกใจแต่ยิ่งตกใจมากกว่านี้ถ้าผู้หญิงคนนั้นคนที่ฉันช่วยไว้ไม่เห็นฉันถูกรถชนต่อหน้าต่อตา

ฮึก..!!เจ็บจังเลยแต่ก็ดีแล้วที่ตายๆไปซะ ..พวกคุณจะรู้สึกเช่นไรนะที่รู้ข่าวว่าฉันได้จากโลกนี้ไปแล้วการที่มีครอบครัวสนใจแต่เรื่องงานก็ไม่มีความหมายอะไรที่ฉันจะต้องอยู่อีกต่อไป ลาก่อน..