:::The Past of My Birthday:::Thank You:::

:::The Past of My Birthday:::Thank You:::

:::แผนการก่อนวันเกิด:::
1. Date Logan Lerman ( Movie - Percy Jackson)
วางแผนเอาไว้ว่าจะไปเดทโลแกน (ไปดูหนังนั่นเอง กร๊ากก)
2. Drink Hot Milk in the Montagnola Café
วางแผนว่าจะไปดื่มนมร้อนๆ ที่ร้าน Montagnola
3. Read "Where Rainbow Ends" by CeCelia Ahern
อ่านหนังสือของซิเซเลีย อเฮิร์น

Saturday 13th February
:::สิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตจริง:::
1. เปิดคอม (เพราะมันช้ามาก)
2. เปิดมือถือ (เพราะรู้ว่าต้องมีคนอวยพร)
3. ล้างหน้าแปรงฟัน เก็บห้องนิดหน่อย
4. เมื่อคอมเปิดตัวเองเรียบร้อยแล้วก็เปิดเมล ได้เมลจาก Facebook
ไม่มีเมลจากเพื่อนสักฉบับ แต่ได้รับคำอวยพรวันเกิดอันแรกจาก
คนที่เปลี่ยนแปลงชีวิตนาตได้ส่วนหนึ่ง ข้อความสั้นๆ ได้ใจความ
ไม่มีอะไรพิเศษหรือหวานหยดย้อย ไม่อวยพรให้ยืดยาว แค่...
"Happy Birthday Nat" (ตอนเที่ยงคืนตีหนึ่งจำไม่ได้แล้ว)
อ่านแล้วก็...  "อ้า เบิร์ธเดย์เหรอเนี่ย ฉันแก่แล้วสินะ" 5555
โคตรหดหู่เลย แก่แล้วเหรอเนี่ย แล้วก็เดินเซไปรอบบ้านหาอะไรทำ
5. กลับมาดูข้อความในมือถือ ได้ข้อความจาก Jasmin น่ารักดี
เขาส่งมาให้ตอนตีหนึ่งเหมือนกัน เหมือนคนข้อสี่เลย นาตหลับไปแล้วอ่ะ

ทำโน่นทำนี่ไปเรื่อยเปื่อย แล้วก็รอรับโทรศัพท์น้าจากสเปน
สรุปว่า...น้ายังไม่โทรมา >_< แต่...เพื่อนแม่โทรมาแทน
น้าโจ้เพื่อนแม่ก็คุยกับนาต นาตก็เผลอพูดอะไรไปไม่รู้จนเขานึกขึ้นได้
ว่าวันนี้เป็นวันเกิดนาต ก็เลยถามแพลนว่าจะทำอะไร นาตก็ไล่ให้เขาฟัง
เขาเลยถามว่า "ไปคนเดียวเหรอ" นาตก็เลยบอกว่า "ก็คนเดียวแหละ"
น้าโจ้เลยว่า "น้าทำก๋วยเตี๋ยว มากินไหมล่ะ ชวนปูกับผึ้งมาด้วย"
นาตก็ "จริงเหรอ หิวอ่ะ เนี่ยกำลังจะทำอาหารกินแต่ขี้เกียจ ไปกินด้วยดีกว่า"
น้าโจ้ "เออดีๆ มีขนมหวานอร่อยด้วยนะ" นาตยาไม่ปฏิเสธค่ะ 555
รีบจัดการโทรหาผึ้งเสร็จสรรพแล้วไปรับตอนเที่ยงพอดี
ยัยตัวน้อยวิ่งหลบซ้ายหลบขวาไม่ยอมคุยกับพี่นาตเลยในตอนแรก



ได้ข่าวว่ารู้จักกันมาสี่ปีแล้วนะ
ตั้งแต่เธอตัวแดงๆ เหมือนลูกหนู 555



ตอนนี้ยอมโผล่แล้ว 555



ยังเกาะแม่อยู่ กลัวโดนพี่นาตตะครุบ ไม่ตะครุบหรอกจ้ะ
มือถือกล้องอยู่ >_< เห็นไหมยัยเด็กจอมซน

แต่เหตการณ์กำลังจะเปลี่ยนไป



พอถึงบ้านน้าโจ้ กินข้าวเสร็จ เธอเกาะเป็นตังเมเลย
ทำไมตาสวย (น่ารักอย่างนี้นะ แบ่งความน่ารักมาให้พี่หน่อย)
แม่นาตไม่ได้ไปด้วย เพราะเหนื่อย แก่แล้ว แม้ว่าเจ้าตัวจะ
เพิ่งบอกลูกสาววัย 23 ไปหยกๆ ว่าตัวเองอายุ 15 ก็ทีเถอะ 555
เชื่อเขาเลย ^-_-



นั่งเล่นกันหลังจากกินอิ่มแล้ว 555



รู้สึกเหมือนตัวเองแก่ขึ้นเลย 555



ทำไมต้องหลบ (ผึ้งชอบเล่นกล้องมาก)
จับส่งไปเป็นนางแบบได้เลยนะเนี่ย >O<



แล้วก็ขันอาสาแกะกล่องของขวัญให้เอง
ยึดถุงเท้านาตอีกต่างหาก เธอช่างมีแววความเป็น "นักจัดการ" ตัวยง



นี่ผึ้งถ่ายให้ เขาบอกให้นาตมานั่งด้านหน้า
สั่งเชียว 555 นาตยิ้มแปลกๆ จะว่าไปแล้ว
รูปนี้แปลกทุกคน 555

(ป.ล. ไม่ได้รับโทรศัพท์น้าเลย เพราะน้าโทรมาตอนนาตอยู่บ้านน้าโจ้)



นี่คือยัยผึ้ง ดูหน้าเขาสิ ^-_- ไม่กวนเลยนะ

ตอนเย็นกลับมาบ้าน ก็มาเปิดคอมนั่งพัก สลบ จะตาย
โดนผึ้งฟัดจนเหนื่อยเต็มสตรีม 555
แล้วก็เปิดเฟสบุ๊ค เพราะว่าตัวเองก็รอเขาอยู่
คุยกับเขาคนนั้นจนถึงตีหนึ่ง (ได้ข่าวว่า ไมเกรนขึ้นตอนสี่ทุ่ม บอกจะไป)
--> She didn't want to go กร๊ากก (ซักผ้าอยู่)
คุยไปหัวใจเต้นไป นาตเค้นความเขาหมดเลย
แล้วก็คุยเรื่องโน่นเรื่องนี่ไปเรื่อยเปื่อย 555
ความประทับใจก็เลยเกิดขึ้น เขาสักจนรู้ว่านาตเป็นนักเขียน
อย่างอ่านนิยายนาต นาตเลยเอากลอนโนอาห์ให้
ก็คุยกันจนได้นัดกันไปเดินเล่นด้วยกันวันอาทิตย์

When you were a little girl…
เมื่อครั้งที่คุณยังเป็นเด็
Sunday 14th February 2010
ก็ไปเดินกัน 2 ชั่วโมง
พูดกันตลอดเลย แต่จำไรไม่ค่อยได้หรอก
เบลออากาศเย็นมาก 555
หิมะตกตลอดเลยเวลาเราเดิน นาตใกล้มีรอบเดือน
ร่างกายก็ง๊อกแง๊กหน่อย เหนื่อย TOT หัวเราขาวหมดเลย
หิมะตกใส่ จะบอกว่าก่อนออกไปเดินเล่นกับเขา
นาตเปิดประตูบ้านออกมาเจอคนที่เคยชอบมาก่อนด้วย
เขามาขี่ม้ากับยาย =O= ก็โบกมือให้แล้วรีบเ่ผ่นเลย 55

Monday 15th February 2010
วันเกิดพี่สาว นาตไปเดินคนเดียวตอนกลางวัน
และกลับมารู้ข่าวว่าเขาป่วย (น่าสงสารจัง)
ตอนเย็นนาตไปเที่ยวกับยัย Adrea เพื่อนบ้าน
และน้องสาวแก สนุกดี โดนสองสาวพี่น้อง(รุ่นเดียวกับแม่)
ลากไปเต้น โดนถ่ายวีดีโอด้วย วีดีโอท้องถิ่น อาจจะได้ออกทีวี
แต่นาตไม่ได้ดูหรอก 555 ถ้าหากไม่ขี้เกียจจะเอาภาพที่ถ่ายได้มาลงรอบหลัง
มีอะไรเกิดขึ้นหลายอย่าง ที่ทำให้นาตรู้สึกว่ามันเปลี่ยนไป
รู้สึกขอบคุณเพื่อนๆ ครอบครัว และทุกคนที่ทำให้นาตมีวันนี้
ได้มีโอกาสได้รับรู้ความรู้สึกนี้ ที่คิดว่าอยากรู้สึกมานาน "Free"
ตอนแรกในวันเกิดคิดว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นเสียแล้ว ในที่สุด
ก็ได้รู้สึกปลดปล่อยสักที แม้ว่าตอนนี้จะยังทำอะไรอย่างอื่นไม่ไ้ด้มาก
แต่ก็คิดว่าจะพยายามต่อไปให้ถึงที่สุด ทำวันนี้และทุกๆ วัน
ให้ได้ดีในแบบของมัน หากมีเรื่องเสียใจหรือหดหู่เกิดขึ้นกับนาต
คงจะต้องขอพื้นที่ส่วนนี้ไว้ระบายหน่อยละกัน 555

ตอนไปเดินฟังเพลงไปด้วย ถ่ายรูปไปด้วย ก็โอเคนะ
อากาศสดใสมาก ถ่ายรูปเยอะมาก เดินไปอย่างไร้ความรู้สึก



คิดถึงผึ้ง T_T ทำไมเด็กคนนี้ถึงมีอิทธิพลกับนาตขนาดนี้นะ
แค่เด็กตัวเล็กๆ ทำไมเวลานั่งมองเขาถึงไม่รู้สึกเบื่อเลย
แค่หมั่นไส้และอยากเตะออกนอกหน้าต่าง 5555 (รักประสาอะไรวะ)
ตอนเขาเกิด จำได้ว่านาตเคยรู้สึกเคืองๆ เหมือนอิจฉาเขา ที่ได้ไปเกิด
เป็นลูกแม่เขา ตอนนั้นนาตรักแม่เขาไง 555 รักแบบเหมือนแม่คนที่สี่
(แม่เยอะมาก) รักเหมือนเพื่อน รักเหมือนพี่สาว ไม่คิดว่าจะมีเขา
ตั้งตัวไม่ติด ทุกวันนี้ "รักเขาแล้ว" ยัยเด็กตัวเล็กๆ เด็กที่ทำให้นาต
มีแรงบันดาลใจสร้างนิยายขึ้นมาหลายๆ เรื่อง
มอลลี่ เมย์
อเล็กซิส
ต้นกล้า
และตัวละครเด็กหลายๆ ตัว
นาตอิงความซน แก่นแก้ว กล้าหาญ มาจากเด็กผู้หญิงคนนี้
ผึ้ง...เด็กผู้หญิงที่ทำให้หัวใจของทุกคนชุ่มฉ่ำเหมือนต้นไม้
ที่เพิ่งได้รับน้ำฝนมาหล่อเลี้ยง (เน่าจริง) ก็มันน่ารักอ่ะ
น่าหยิก น่าเตะ น่ากอด และรัด 5555



เพลง A1 ขึ้นพอดีเลยไปเขียนบนนั้น เดี๋ยวค่อยเอาปากกามาขีดฆ่า
คำว่า "Girlfriend" ออกแล้วเปลี่ยนเป็น "Boyfriend" ได้ไหม 555
สาวๆ อยากเอารูปนี้ไปใช้กับใครก็ตามสบายเลยนะคะ 5555



ชอบอ่ะ วันที่ 15 วันเกิดพี่สาว อากาศดีมาก
แต่วันวาเลนไทน์หิมะตกมาก TOT มืดหม่นและหนาว
วันเกิดนาตก็มืดหม่น 5555



นาตชอบถ่ายรูปต้นไม้ที่ยืนอยู่โดดเดี่ยว ไม่ได้รู้สึกเดียวดายอะไรนะ
แต่ว่า...เขาจะโดดเด่นท่ามกลางหมู่หิมะและแสงแดด สวยดีออก



อืม...



เป็นนำพุ ที่นาตชอบมานั่งอ่านหนังสือ พัก เวลาฤดูใบไม้ผลิ
หรือฤดูร้อน ปั่นจักรยานมา ไม่เคยมาฤดูหนาวเลย นี่ครั้งแรกที่เดินมาทางนี้
ขอบคุณพระอาทิตย์ที่ส่องแสง ลากนาตออกจากบ้านได้ 555



หมดแล้ว ชอบภาพนี้เหมือนกัน



สำหรับทุกคนที่ทำให้รู้ว่าโลกนี้ยังมีความรักหลงเหลืออยู่ 555
(ก่อนหน้านั้นเธอคิดว่าอะไรล่ะ) 5555
แบบว่าโดนเพื่อนถามมาว่า "เธอเป็นตัวอะไร ฟอกเลือดด้วยหัวใจรึเปล่า"
เท่านั้นแหละ...เกททันที 5555