ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 3 ,, 14 กรกฎาคม
14 กรกฎาคม
หญิงสาววางไดอารี่ของเธอลงบนโต๊ะ พลางนึกถึงเหตุการณ์ตลอดที่ผ่านมานับ 2 อาทิตย์
ความเป็นพี่ชาย กับ น้องสาว ที่พี่คลื่นมีให้เธอนั้น แม้จะทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง แล้วความรู้สึกเดิมก็ยังสร้างแผลให้เธอ.........
เขาจำเธอไม่ได้...................
เขาไม่เคยรู้.......ตลอดเวลานับ 10 ปี เธอเฝ้ารอที่จะได้พบกับเขาอีกสักครั้ง และเมื่อที่เธอได้มีโอกาสมาพบกลับเขา โชคชะตากลับทำให้เขาจำเธอไม่ได้.........แม้เพียงนิดเดียว............................
ตอนนี้......เธอเป็นได้แค่เพียงน้องสาวที่แสนดีของเขา..................ไม่ใช่คนรักในสมัยเด็ก..............เหมือนแต่ก่อน........................
\" คิดอะไรเหม่อๆอยู่อีกเนี่ย \" เสียงคุ้นเคยดังขึ้นด้านหลังของเธอ
เขา...........อีกแล้ว......................................
\" ไม่เป็นไรค่ะ แค่คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย \" ดอกแก้วยิ้มให้ชายหนุ่ม ทำเอาชายหนุ่มกระตุกวูบ...........................
รอยยิ้มนี้...............เหมือนเขาเคยเห็นมาก่อน.......................
\" โอ๊ย ! \" ชายหนุ่มทรุดตัววูบ เมื่อศีรษะเกิดปวดขึ้นมากระทันหัน จากการใช้ความคิดมากเกินไป............
\" พี่คลื่นเป็นอะไรคะ \" ดอกแก้วรีบเข้ามาดูอาการของลูกคลื่น ลูกคลื่นเงยหน้าขึ้นมาแล้วยิ้มให้เชิงว่าไม่เป็นไร
\" ไม่เป็นไรหรอกครับ พี่แค่ใช้ความคิดมากไปหน่อย หมอบอกว่าถ้าใช้ความคิดมากพี่จะปวดหัว \" ชายหนุ่มยิ้มบางๆให้
\" อ๋อ ค่ะ \" หญิงสาวโล่งใจมากขึ้นเมื่อเขาไม่เป็นอะไรมาก \" แล้วพี่คลื่นมาหาแก้ว มีอะไรเหรอคะ \"
\" อ้อ.....\" ชายหนุ่มร้อง \" พี่มาหายัยขวัญน่ะ.. แม่พี่ให้พี่เอาของมาให้แม่ของขวัญน่ะ....... \" เขาชูถุงกระดาษในมือให้เธอดู
\" อ่าค่ะ \" หญิงสาวรับคำ...แม้ในใจจะผิดหวังลึกๆ....
เราจะไปหวังอะไรมาก..............เราก็แค่คนรู้จักของเขาก็เท่านั้นเอง.................
\" พี่ฝากไว้กับแก้วก่อนก็ได้ค่ะ.......เดี๋ยวแก้วบอกขวัญให้........... \" หญิงสาวบอก
\" ขอบใจแก้วมากนะ.....\" ชายหนุ่มยิ้มกว้างก่อนส่งถุงกระดาษให้ \" แก้วเนี่ยน่ารักจริงๆ .....พี่ไปก่อนนะ เดี๋ยวเพื่อนพี่รอนาน......\"
หญิงสาวยิ้มน้อยๆ กับคำชมของเขา พลางหน้าแดงขึ้นทุกที \" ค่ะ..... \"
ชายหนุ่มโบกมือลา ก่อนจะพูดคำพูดสุดท้ายก่อนวิ่งไป
\" อย่าคิดอะไรเหม่อมากล่ะ..........พี่เป็นห่วง \"
ดอกแก้วยิ่งดีใจกับคำพูดของเขา แม้จะต้องเตือนตัวเองว่าที่เขาเป็นห่วงเธอเพราะว่าเห็นเธอเป็นน้องสาวคนนึงเท่านั้นเอง.......
หญิงสาวหน้าสลดลงไป พลางตัดพ้อในใจ ............คำพูดที่ไม่มีใครจะได้ยิน คำพูดนี้มีเพียงแค่ใจเธอเท่านั้นที่รับรู้......................
จะมีมั้ย.......สักวัน..........ที่เค้าคนนี้จะเห็นเธอมากกว่าน้องสาว........มากกว่าคนรู้จัก..........แต่เห็นเธอเป็นคนคนนึง..........ที่รักเขาจริงๆ................และรักเขามานานแสนนาน.....................................
\" คนนั้นใครวะ คลื่น \" คีย์ เพื่อนของเขาถามขึ้น พลางมองไปที่หญิงสาวที่นั่งเหม่ออยู่
\" ชื่อดอกแก้ว เพื่อนยัยขวัญ...........\" ลูกคลื่นตอบ พลางมองไปที่หญิงสาว
เหม่อทั้งวันเลย....................หญิงสาวคนนี้...........................
\" ทำไมหน้าตาดูเหม่อๆก็ไม่รู้วะ \" คีย์ถาม ชายหนุ่มยักไหล่ก่อนตอบ
\" ไม่รู้ว่ะ เจอทีไรก็เหม่อแบบนี้ตลอด มึงก็เห็นนี่นา ที่งานวันเกิดเขาน่ะ......\" ลูกคลื่นตอบ
\" วันนั้นกูไม่ได้ไปโว้ย ....... ความจริงหน้าตาก็น่ารักดีนะ...........น่าเข้าไปทัก \" คีย์มองไปที่ดอกแก้ว ราวกับเจอของเล่นชิ้นใหม่
\" อย่าไปเล่นกับน้องสาวกูนะเว้ย \" ลูกคลื่นรีบห้ามปราม
\" อันแน่.......น้องสาวเรอะ............. \" คีย์พูดออกมาอย่างรู้ทัน
\" เอ๊า ก็เพื่อนยัยขวัญ กูนับเป็นน้องสาวหมดแหล่ะ.......\" ชายหนุ่มรีบแก้ตัว
\" แต่ท่าทางคนนี้.........มึงสนใจเป็นพิเศษนี่หว่า..........\"
\" อะไร แค่กูสนิทกว่าน้องคนอื่นๆเนี่ยนะ \" ลูกคลื่นแก้ต่าง แม้ในใจจะนึกอีกอย่างนึง
เพียงแต่น้องคนนี้.................มีอะไรบางอย่างที่ผูกพันกับเขามาก่อน..............................
ที่เขาเองก็ตอบไม่ได้ว่า.................ผูกพันเรื่องอะไร.......................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น