คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : EP.TWELVE
สนามบินอินอน,โล
หลัาผ่าน่วานแ่านอเฮุนเมื่อวัน่อนแล้วอนนี้ทั้หม็พาันลับมาที่เาหลี
ระหว่าที่อยู่ในสนามบินปัิ่อนที่เฮุนมาส่ึ้นเรื่อ เวีวอนบอให้หลานายนเล็ลับมาูแลิารอพ่อัวเอ
เฮุนยัไม่ำรับปาเพราะลัวลู่หานะไม่ยอมแ่ยัไเฮุนเอะพยายามรบเร้านัวเล็นั้น
ส่วนพี่ยูรายัอยู่ปัิ่่อเพราะเธอำลัะุยเรื่อเสื้อผ้าที่ะออแบบอเลั่นใหม่ับเพื่อนที่นั่น
ประธานเวพร้อมลูสาวทั้สามนและหลานาย
หลานสะใภ้เินออมาาเทเพื่อไปยัรถที่มาอรับพวเาอยู่
“
ั้นเรา็แยย้ายันรนี้แล้วันนะ ”
เวีวอนหันไปบอ
“
รับุา ” านยอลอบรับ
เวีวอนเินไปับเวียอนพร้อมับริสที่ประออี้ิเพื่อลับบ้านระูลเว
ส่วนานยอล แบฮยอนและปาร์อิมนา็พาันลับบ้านระูลปาร์ ิมมินอับิมยอเฮแยไปบ้านระูลิม
.........................................................................
เมื่อลับมาถึบ้านระูลปาร์แล้ว
ทั้สามนพาันเินมาพัที่ห้อนั่เล็ที่มีุปาร์ีอนั่พัผ่อนอยู่
“
ลับมาแล้วหรอุอิมนา ”
ปาร์ีอเอ่ยถามภรรยาที่เินเ้ามาพร้อมลับลูายและลูสะใภ้
“ ะ
แล้ววันนีุ้ไม่ไปไหนหรือะ ”
ปาร์อิมนาเอ่ยถามพลานั่้าๆ
“
ผม็เพิ่ลับมาเอ ”
“
ุหน้าโทรมไปรึป่าวะ ุีอ ”
ภรรยานสวยเอ่ยพลาพลามือนั้นับใบหน้าผู้เป็นสามีเธอ
“ อะแห่มุแม่รับ
ะหวานันไปถึไหน ผมับแบฮยอนนั่อยู่รนี้นะรับ ” านยอลเอ่ยแวพลายิ้มให้
“
อย่าพูเลยาาน ทีเราับแบฮยอนละ ไม่เยะเรใแม่เลย ” ปาร์อิมนาหันไปีลูายเบาๆ
“
แล้ววันนี้เ้าบริษัทมั้ย านยอล ”
ปาร์ีอเอ่ยถามลูาย
“
รับุพ่อ ผมว่าะพาแบฮยอนไปื้ออที่ห้าเรา ”
“
อืม ั้น็ี หนูแบฮยอน็เลือามสบายเลยนะ พ่อไม่ว่า เ้าานยอลระเป๋ามันหนั
” ปาร์ีอเอ่ยยิ้มบอับลูสะใภ้ แบฮยอนทำไ้แ่ส่ยิ้มให้
“
ั้นผมับแบฮยอนอัว่อนนะรับ ”
านยอลพูเสร็็พานัวเล็เินออไปสวนทาับป้าอึนีที่เินเ้ามาภายในห้อนั่เล่น
“
น้ำะ ุหิ ” ป้าอึนี
ยถาน้ำเ้ามาให้
“
ป้าอึน นั่นใรัน ”
อิมนาถามึ้นเมื่อเห็นเ็ผู้หิัวเล็อายุประมาราวๆสี่วบ ที่เินามเ้ามา
“
หลานป้าเอะุหิ ื่อ นาอึล แม่อเธอเพิ่เสีย ะเป็นอะไรรึเปล่าะ
ถ้าป้าอยาะให้นาอึลอยู่ที่นี่ ”
ป้าอึนีเอ่ยถามผู้เป็นนาย
ปาร์อิมนาหันไปมอผู้เป็นสามีอเธอเพื่ออำอบ
ปาร์ีอึยิ้มให้และพยัหน้าเป็นเิอนุา ปาร์อิมนาึเอ่ยลับไป
“
ไ้อยู่แล้ว้ะป้าอึน ป้าไม่้อเรใอะไรพวเราหรอนะ
ป้าเอเป็นนเ่านแ่ที่นี่ ามสบายเลยนะหนูนาอึล ” ปาร์อิมนาเอ่ยพลายิ้มให้
“
อบุนะะ ุหิ
นาอึลมาราบุท่านับุหิสิ ”
“
อบุ่า ุท่าน ุหิ ”
เสียเล็นั้นๆเรียรอยยิ้มให้ับผู้เป็นนายทั้สอไ้อย่าี
ปาร์อิมนาพลาิว่าถ้าเธอมีหลานเธอเอ็ะมีวามสุไม่น้อย
ระหว่าเินึ้นมาบนั้นสออบ้าน
แบฮยอนรู้สึเหมือนว่าัวเอเริ่มมีอาารหน้ามืนเาเือบะพลับันไ
ถ้าไม่ไ้นัวสูประอไว้ ร่าเล็ไ้ลไปนั่เล่นีนบันไแน่นอน
“
ไหวรึป่าวแบ านว่าไปหาหมอไหมรับ ”
านยอลประอแบฮยอนเ้ามาในห้อและวานัวเล็ไว้บนเียให่
“
ไม่เป็นไรรับ สสัยแบเหนื่อยาารเินทา านยอลไปอาบน้ำเถอะนะ
ไหนบอะพาแบไปื้ออไ ”
แบฮยอนส่ายหัวเอ่ยบอว่านเอไม่เป็นอะไร
“
ื้อริๆเลยนะ ั้นแบพั่อนนะ านไปอาบน้ำแ่ัว่อน ”
แบฮยอนพยัหน้าให้่อนที่านยอละเินเ้าไปัารัวเอ
านยอละพาแบฮยอนึ้นมาที่ห้อทำานอเา่อน
เา้อเลียร์เอสารนิหน่อย
านยอลูมือแบฮยอนเ้ามาทาประู้านหลัอห้าที่ใ้เพาะผู้บริหารและพนัานเท่านั้น
านั้น็พานัวเล็ึ้นลิฟ์ผู้บริหารรไปยัห้อทำานอเา
เวลานี้เป็นเวลาทำานึไม่่อยมีพนัานมามายเท่าไหร่
เลาอเห็นเ้านายอเธอึลุึ้นเารพ่อนะทันัวเล็
“
สวัสีะท่านประธาน สวัสีะุแบฮยอน ”
เลาอยิ้มทัทาย
“
สวัสีรับเลาอ , แบรับ นี่เลาอ เป็นเลานเ่าอุพ่อานเอ ” านยอลแนะนำให้นัวเล็
“
สวัสีรับุเลาอ ”
แบฮยอนโ้ัวทัทาย
“
ยินีที่ไ้รู้ันะะุแบฮยอน เรียิันว่า อินอ็ไ้ะ อ อินอ ”
เลาสาวทีู่มีอายุน้อยว่าแม่อแบฮยอนเอ่ยพลาส่ยิ้มให้
“
ไ้รับ ุออินอ ”
แบฮยอนเอ่ย่อนะส่ยิ้มลับ
“
ุอเี๋ยวาแฟให้ผม้วยนะรับ
ส่วนอแบฮยอนอเป็นโโ้ร้อนับนมปัทาแยมสอเบอร์รี่นะรับ ” านยอลบอเลา่อนะพานัวเล็เ้าไปในห้อ
“
านยอลห้อว้าัเลย , อันนี้อะไรหรอ , แล้วอันนั้นเอามาห้อยทำไมละ ” ั้แ่แบฮยอนเ้ามาในห้อสอาเรียว็เินสำรว่าๆ
เินไปับนู้น
หยิบนี่ถามเรื่อยเปื่อยนานยอลที่นั่อ่านเอสาร้อละสายาึ้นมามอนัวเล็พลายิ้มให้ับท่าทานั้น
“
นแล้วนะเรา ”
านยอลพูแบบนั้นทำให้แบฮยอนเินเ้ามาหาที่โ๊ะและยืนอยู่้าเานแนแร่โอบเอวให้นั่ลบนัเา
“
อะ านยอล ”
แบฮยอนใ่อนที่สายาะเหลือบไปเห็นรอบรูปที่ั้อยู่รมุมอโ๊ะทำาน
มือเรียวเอื้อมไปหยิบมันเ้ามาู่อนะหันไปยิ้มให้นที่เานั่บนั
“
รูปแ่านนี่ ”
“
ใ่รับ านเอาไวู้เวลาิถึแบ ”
านยอลเอ่ยพลาเอื้อมมือมารูปปอยผมเบาๆ
“
น่ารันะเนี่ยเราอะ ”
แบฮยอนบอ่อนะเอารูปนั้นวาและหันไปึแ้มสามีัวเอเบาๆ
“
อโทษนะะ าแฟและโโ้ร้อนะ ”
เมื่อไ้ยินเสียอเลา
แบฮยอนระเ้ัวลุึ้นพร้อมส่ยิ้มให้
เลาอถือถาเรื่อื่มเินเ้ามาวาไว้บนโ๊ะ่อนะส่ยิ้มลับมาและเินออาห้อไป
“
แบเบื่อหรือเปล่ารับ ”
านยอลเอ่ยถามนัวเล็ที่นั่อ่านหนัสืออยู่บนโฟาฝั่วาอห้อ
“
ไม่นี่รับ ”
แบฮยอนลหนัสือที่อ่าน่อนะหันมาอบานยอล
“
านว่าแบไปเินเล่นในรอ็ไ้นะ
เี๋ยวานใหุ้อพาไปแล้วถ้าานทำานเสร็ะามไปนะรับ ”
“
อ่า เอาั้น็ไ้รับ ั้นานยอลรีบามมานะ ”
แบฮยอนพยัหน้าอบรับ่อนที่านยอละให้เลาอพาเาไปเินเล่นในห้าั้นล่า
แบฮยอนเินมาพร้อมับเลาอานยอล
ระหว่าทาทั้สอ็ุยันอย่าสนิทสนม
“
ุแบฮยอนนี่โีัเลยนะะ ”
เลาสาวเอ่ยระหว่ายืนรอแบฮยอนูรอเท้าอยู่มี่ร้านหนึ่
“
ยัไหรอรับุอ ” แบฮยอนหันไปถาม
“
เวลาทีุ่านยอลอยู่ับนอื่นะเป็นอีนหนึ่
แ่เวลาที่อยู่ับุแบฮยอนะน่ารัอีแบบหนึ่หนะะ
อนที่ิันเอุานยอลรั้แร น่าะประมา ุานยอลยัอยู่มัธยมปลายอยู่เลย
อนนั้นิันเพิ่มาทำานให้ับุพ่ออุานยอล
ุานยอลรั้แรที่เอน่าลัวนะะนายัเป็นเ็แท้ๆ ทั้นิ่ เียบ
สายาเรียบเยนิันเาไม่ออเลยะว่าุานยอลิอะไร
แ่อนนี้ลับแ่าาเมื่อ่อนมาราวลับนละนเลยะ ”
“
ฮะฮะ อนที่ผมเอเารั้แร็เป็นแบบทีุ่อเอแหละรับ นาเพื่อนผมยัไม่ล้าุยับานยอลเลย
มีแ่ผมเท่านั้นแหละรับที่ล้าุยับเา านยอลเามัะแสนิสัยอีส่วนหนึ่ให้เพาะแ่นที่เาสนิทหนะรับ
ถ้าเาแสแบบนั้นับุอแสว่า ุอเริ่มะสนิทับเาแล้วหละรับ ฮะฮะ ”
แบฮยอนเอ่ยยิ้มพลาหัวเราะ
“
็ะรินะะ เี๋ยวุแบฮยอนเิูามสบายนะะ
เี๋ยวิันอไปเอาเอสารเ็อ่อนนะะ ”
เลาสาวเอ่ยบอเมื่อเห็นแบฮยอนพยัหน้าอบรับเ่นนั้น เธอึเินออไป
แบฮยอนเินเล่นอยู่ามลำพั
เินเ้าร้านนี้ที ร้านนั้นที แ่เาเอ็ไม่ไ้ื้อหรอ เพราะเาอยาะรอให้านยอลมา่วยเลือ
เมื่อเินไปเรื่อยๆในหัว็พลาิว่า
นี่มัน็นานเหมือนันที่เาไม่่อยไ้มาเที่ยวห้าเลยั้แ่เรียนบ ถ้าเป็นอนที่เายัเรียนอยู่เาเอ็มัะมาเที่ยวที่นี่ับยอูบ่อยๆ
บารั้็มาับานยอลบ้า เาเอ็ไม่รู้เยรู้เลยว่าานยอลนั้นเป็นลูายอเ้าอห้าแห่นี้
เวลาานยอลมาที่นี่ทีไร็มัะอบสวมหมวและใส่เสื้อแนยาวหลวมๆทุที
อนนั้นเาเอ็ไม่เ้าใเพราะบาทีอาาศมัน็ออะร้อนบ้าแ่านยอล็ยัแ่ัวแบบนั้น
แบฮยอนเินิอะไรเรื่อยเปื่อยโยไม่ทันสัเทาเาึเินนเ้าับผู้หินหนึ่แ่ไม่ถึับแรมา
“
โอ้ย !!! เินอะไรอเธอเนี่ย
ไม่มีามอหรือไ ”
หิสาวนนั้นโวยวายึ้นมา
“
อโทษรับ อโทษรับ ุเป็นอะไรหรือเปล่า ”
แบฮยอน้มอโทษพร้อมับเอ่ยถาม
“
อโทษแล้วันหายเ็บไหมห๊ะ ” หิสาวนัล่าวเ้ามาบีบที่้อมือเล็อแบฮยอน
“
ุ ผมเ็บนะ ุรับ ”
แบฮยอนพยายามบิมือนั้นเพื่อที่้อารให้มันหลุออามือหิสาว
“
แ่นี้มันยัเ็บน้อยว่าที่เธอเินนันอีนะ ”
“
แ่ผมไม่ไ้ั้ใเินนุนี่ แล้วมัน็ไม่ไ้นแรนานั้น ”
“ แ่เธอทำันเ็บ
”
หิสาวเอ่ยบอพร้อมับบีบ้อมือให้แรึ้นนแบฮยอนรู้สึถึวามเ็บ่อนที่น้ำใสใสะเอ่อมาลอในวาสวยู่นั้น
“ เธอทำอะไร
!!!!!! ”
เสียทุ้มให่ัึ้น้าหลั่อนที่ายาวะ้าวเ้ามาระาแนหิสาวให้หลุออา้อมือเล็
“
านยอล ”
แบฮยอนหันไปมอ่อนะเอ่ยึ้นมา
“ ทะ
ทะ ... ท่านประธาน ”
เสียใอหิสาวัึ้นเมื่อเธอมอเห็นสายามนั้น้อมออย่าไม่ละสายาราวับะยี้เธอให้แหลาที่
“ เธอ
ล้า ี ยั ไ ถึ มา ทำ ร้าย ภรรยา อ ัน ”
น้ำเสียุันที่เอ่ยออมามันทำให้นฟัถึับัวสั่นไม่น้อย
“ เธอ ล้า ี ยั ไ ห้ะ ! ! ” เสียวาึ้นมานทำให้นที่ไ้ฟัถึับใหายวูบ
รวมไปถึแบฮยอนเอ้วย เาไม่เยเห็นานยอลโรธนานี้
“ ะ
ะ ันไม่ไ้ั้ใะ ” เสียสั่นๆอหิสาวนนั้นเอ่ยออมา
“ะ านยอล
ใเย็นๆ แบไม่ไ้เป็นอะไร านยอล”
แบฮยอนที่ยืนอยู่้าหลันัวสูพลาเอื้อมมือไปับแนเร่และเารู้สึเหมือนัวเอะหน้ามือีรั้
่อนที่ะเอ่ยออมาเสียอ่อน
านยอลหันลับไปมอหน้านัวเล็ที่ับแนเาไว้ท่าทานั้นเหมือนนำลัะเป็นลม
นั่นทำให้านยอลว้าแนเ้าโอบไหล่นัวเล็ประอไว้
“
แบฮยอน ” านยอลเอ่ยอย่าใ
“
ใเย็นๆ นะานยอล ”
แม้ะหน้ามืแ่ไหนแ่แบฮยอน็ยัอยาให้านยอลใเย็นล
“
ุอ ่วยสืบ้วยว่าผู้หินนี้ทำานอยู่ร้านไหนอห้าเราและบอับผู้ัารร้านให้ไล่เธอออะ
, แล้วเธอ....เธอไม่สมวรที่ะมาทำิริยาแบบนี้ไม่ว่าับใร็ามถ้าเธอยัอยู่ในุอพนัานอห้านี้
มันไม่สมวร ” านยอลเอ่ยเสียเรียบ่อนะประอแบฮยอนออไปารนั้น
านยอลพาแบฮยอนึ้นมายัห้อทำานอเา
แบฮยอนที่นั่มยามอยู่รโฟาโยมีานยอลนัุ่มมืออยู่้าๆ
“
เป็นไบ้ารับ ีึ้นมั้ย ไปหาหมอีว่านะ ”
านยอลเอ่ยอย่าเป็นห่วนทำให้แบฮยอนหันมายิ้มให้และส่ายหน้าเบาๆ
“
ไม่เป็นไรหรอานยอล สสัยแบไม่ไ้ิน้าวละมั้เลยรู้สึหน้ามืไปหน่อย ”
“
แ่านว่าแบ้อไปหาหมอนะรับ ไม่ั้น็เรียพี่มินอมา็ไ้ ” านยอลยัไม่ลละ
“
อย่ารบวนเลยรับ แ่านยอลพาแบไปทาน้าว็หายละ ” แบฮยอนอบลับ่อนะพู่อ
“
านยอล...านยอลอย่าไล่ผู้หินนั้นออเลยนะ เาอาะไม่ไ้ั้ใ็ไ้ ”
“
แ่เาทำแบเ็บนะ ูสิ้อมือแเลย ”
านยอลเอ่ยพลานิ้วยาวลูบ้อมือเล็นั้นที่มันแ่ำอย่าอ่อนโยน
“
แ่ทายา็หายแล้ว แ่ผู้หินนั้นเาอาะเรื่อเือร้อน็ไ้นะ
บาทีเาอาะเรียเลยทำอะไรลไปแบบไม่ิ นะ านยอลอย่าไล่เธอออเลย แบอละ
”
แบฮยอนส่สายาอร้ออย่าอ้อนวอน นานยอลทำไ้แ่ถอนหายใและลูบหัวนัวเล็นั้น่อนะ้มลไปูบหน้าผาอย่าเบาบา
“
เห้อออ านัใแบไม่ไ้อีแล้วสินะรับเนี่ย ”
“
อย่าิมานะรับ เราไปิน้าวันเถอะนะ อนนี้แบหายละ ”
แบฮยอนยิ้มเอ่ยออมาพร้อมับับมือหนานั้นพาเินไป
านยอลมอหลันที่เินนำหน้าแ่ยัับมือันอยู่ พลายยิ้ม
แบฮยอน็ยัเป็นแบฮยอน ถึะเยื้อบ้า นบ้า แ่็ยัใีไม่เยเปลี่ยนเลย.
Talk: มาอัพแย้ววว เนื้อเรื่อ่อน้าะยืยานไปหน่อย แ่อน่อไปะเร่ึ้นแล้ว ฮึบ ถ้ายืๆไปอีลัวนอ่านะไม่สนุ ^^ ถ้าหายไปนานอย่าเพิ่ลืมันน้าาาา อบุที่ิามเ้า้วยเน้อ
ความคิดเห็น