คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : EP.FOUR
..... บ้านบยอน ......
“ลับมาแล้ว รับบบ”
เสียแบฮยอนัึ้นหลัาที่
“ ลับมาแล้วหรอ ลู เหนื่อยรึป่าว ทำไมไม่พัอยู่บ้านละห้ะ”
บยอน ฮยอนอา เอ่ยล่าวับลูายนเล็
“ อยู่บ้าน็เบื่อรับแม่ อีอย่า ็ไม่ไ้ใ้แรอะไรมามายนี่รั
“้า้า นี่แม่บัับอะไรเราไม่ไ้เลยสิ
“อย่าิแบบนั้นสิรับ แบว่าแบไปอาบน้ำีว่า ะไ้มาินับ้าวแสนอร่
“ รีบๆเลยนะ ่อนทีุ่พ่อะลับมา ”
แบฮยอนยิ้มให้ับผู้เป็นแม่
ิ้่อ ิ๊่อ
“แบบอม ไปูหน่อย ว่าใรมา ”
เสียอผู้เป็นแม่ัึ้น ทำให้แบบอมที่นัู่ทีวีอยู่ที่ห้อรับแ ลุึ้นเินไปเปิประูบ้านูว่
“ อ้าว านยอล มาไ้ไ ”
แบบอมถามผู้มาใหม่อย่าสสัย
“ ับรถมารับ ”
านยอลอบ ่อนที่ะี้นิ้วไปที่รถยน์
“ วนีนนะน้อเย”
“ แหะๆ ให้ผมเ้าไปไ้ยัรับ พี่าย ”
านยอลหัวเราะแห้ๆให้ับพี่
“ อ้าว านยอล ”
ฮยอนอาเอ่ยทัเมื่อเห็นลู
“ สวัสีรับุแม่ ”
านยอลยืนึ้นโ้ัวให้ผู้เป็
“ แบอยู่บนห้อหน่ะ ไปอาบน้ำนานละยัไม่ลมาเลย านยอล็เอาอึ้นไปเ็บสิ แล้ว่อยลมาทาน้าวันนะ ”
“ รับุแม่ ”
านยอลอบรับ่อนะยระเป๋า เินรไปยัห้อนอนอแบฮยอน
มือให่เปิประูห้อนอนอย่
มือให่พลาลูบหัวน้อยๆอนั
“ แบ แบฮยอน แบฮยอนรับ ”
มือให่ที่อนแรลูบหัวอยู่็
“ อือออ ... อืออ อย่าวน ”
เสียุวเล็ๆที่พูึ้
“ ื่นไ้แล้ว หมูน้อยยย ื่นเร็วววรับ นี่ านยอลมาหาแบแล้วน้า ”
มือใหุ่มหน้าอร่าเล็ส่
“ ื้อออ วนริเลยย แบ่ว านยอลอย่าวนสิ ือออ .... านยอล านยอลหรอ ..... านยอล!! ”
ร่าเล็ในทีแรที่ยัอยู่
“ อย่ายี้าสิ มันไม่ีนะ ”
มือให่ว้ามือเล็ไปอบุมไว้
“ มาไ้ไอ่ะ ไม่ทำานหรอ ” แบฮยอนที่ั้สิไ้็
“ านับรถมา แล้ว็ เลียร์านแล้ว็เลยมาหาแบไ ”
“ ิถึัเลยย านยอล ือออออ ”
ร่าเล็ลุึ้นอานยอล
“ ิถึ เหมือนันรับ ”
านยอลออบร่าเล็ที่อยู่
“ านยอล ”
“ หื้อ ”
“ แบหิวแล้ว ”
หม หมันวามโรแมนินี้ านยอลไ้แ่ส่ายหัว แ่็ยอมลายอและพานัวเล็
หลัาิน้าวับรอบรั
แร๊....
“ ยัไม่นอนอีหรอานยอล ”
แบฮยอนที่เพิ่อาบน้ำเสร็ ออมา็เห็นานยอลนั่อ่านหนั
“ ยั านรอแบ อยานอนพร้อมแบ ”
านยอลอบลับพร้อมับส่ยิ้
“ านยอล ”
“ รับ ”
“ านยอลอยามีลูมั้ย ”
“ อยามีสิ านอยามีลูับแบ เี๋ยวนี้ผู้าย็ั้ท้อไ้
านยอลบอ มือ็ยัเ็ผมให้ แบฮยอน่อ
“ ็ริ แ่.... แ่มันไม่ใ่ับแบ ”
น้ำเสียทีู่เล็
“ แบะบอานว่า แบมีลูไม่ไ้หรอ ”
แบฮยอนพยัหน้าแทนำอบ านยอลมอเห็นสายาอแบฮยอนู
“ แบ ”
านยอลเอื้อมมือเ้าไปอบุมมื
“ แบ ฟัานนะ ถึแบะมีลูไม่ไ้็ไม่เห็
านยอลพูปลอบใแบฮยอน ่
่อนที่านยอละิอะไรไปมาว่
“ ฮ่าๆๆ านยอลูห่อยเลยอะ ิิิ ”
แบฮยอนหัวเราะออมาอย่าอารม์
“ เมื่อี้ยัทำหน้าเหมือนะร้
านยอลที่ยัะูอยู่ับสิ่ที่เิึ้น
“านยอล แบมีอะไระบอ ”
“ มีอะไรอย่านั้นหรอ หื้ม ”
“ วามริแบ็มีลูไม่ไ้แหละ แ่อนนี้แบมีไ้แล้วน้าาา ”
“ านไม่เ้าใอะ ่วยอธิบายให้มันฟั่ายๆหน่
“ แบไปรวร่าายับพี่หมอมินอมาเมื่อสี่เือน่อน "
านยอลรุ่นิับสิ่ที่แบฮยอนำลัะสื่อให้ับเา
" ทำไมานไม่เห็นรู้เรื่อเลยละ "
" ็หลัาที่เลียานแ่เสร็านยอล็ลับไปทำานนี่ านยอละไปรู้อะไรเล่า "
แบฮยอนเอ่ยน้ำเสียิอนนิหน่อย
" านอโทษรับ แล้วพี่มินอว่ายัไบ้า "
" แบถามพี่หมอว่าแบสามารถมีลูไ้ไหม พี่หมอ็บอว่าริๆอนนี้ผู้าย็สามารถท้อไ้ แ่แบท้อไม่ไ้ "
" แล้วแบทำยัไรับ หื้ม "
" แบ็อให้พี่หมอ่วย พี่หมอ็บอให้ปลูถ่ายเนื้อเยื่อในร่าายหน่ะ "
" แล้วแบไม่ลัวหรอรับ "
านยอลถามอย่าห่วใย มือพลาลูบบนหลัมืออนัวเล็
" รั้แรที่พี่หมอบอ ให้แบผ่าั แบ็ลัวนะ แ่ถ้าทำแล้ว มันทำให้เราสอนมีลูไ้ วามลัวอแบ็หายไปแล้วหละานยอล แบเอ็อยาเอร์ไพร์ทานยอล้วย "
" านอโทษนะรับที่ไม่ไ้อยู่้าแบ านอโทษที่มัวสนใแ่าน านอโทษนะแบฮยอน "
านยอลพูอโทษพร้อมับึนัวเล็เ้าไปอ
" ไม่้ออโทษหรอานยอล านยอลไม่ผิเลยนะ ถึานยอละไม่ไ้อยู่้าแบในวันนั้น แ่มีุแม่านยอลมา็เหมือนมีานยอลอยู่้าๆแล้วรับ "
แบฮยอนที่อยู่ในอ้อมออานยอล็พลาใ้มือเล็ลูบหลัปลอบในัวให่
" ุแม่็รู้เรื่อนี้หรอรับ "
านยอลผละออานัวเล็เพื่อ้อารำอบ แบฮยอน็พยัหน้าเป็นำอบให้ับานยอล
" ทำไมุแม่ไม่เห็นบอานเรื่อนี้เลย แล้วนอื่นมีใรรู้บ้ารับ "
" แบเป็นนอใหุ้แม่ปิเรื่อนี้ไว้รับ ส่วนนอื่นที่รู้็มีแ่รอบรัวแบ ุแม่ พี่หมอ แล้ว็ุหมอแ "
" เห้อออ านอยาะอนแบริๆนะที่ทุนรู้แ่านไม่รู้ "
านยอลทำหน้ายู่ เอ่ย้วยน้ำเสียเรียบๆิอนหน่อย นทำให้นัวเล็ลอบยิ้ม พลายมือึ้นมาบีบแ้มานยอลทั้สอ้า
" อย่าอนเลยน้าาาาา านยอลนหล่ออแบฮยอน "
" แบ้อโนานลโทษเี๋ยวนี้เลยรับ "
านยอลหันมาสบาแบฮยอน นัวให่ยยิ้มมุมปา แววาเ้าเล่ห์มันทำให้แบฮยอนรู้สึนลุ
" ะ..านะทำไร "
านยอล้มหน้าลมาระิบ้าหูนัวเล็อย่าเบาว่า
" ทำลูรับ "
นัวเล็เมื่อฟัำที่านยอลบอ็รีบผละัวห่าาานยอล ่อนที่ะหยิเ้าที่แนให่นานยอลร้อ
" โอ้ยยยยย เ็บ เ็บ านเ็บ แบ "
" อย่าหวัเลยรับ เพราะ ุหมอแบอว่า ให้ิรรมหนัๆ เสียใ้วยนะานยอล "
แบฮยอนยิ้มพร้อมับหยัิ้วให้านยอล
" โถ่แบ "
" นอนรับ แบ่วแล้ว อย่าลืมปิไฟนะรับ "
แบฮยอนบอแบบนั้นเสร็็ล้มัวลนอนึผ้าห่ม ห่มาย่อนะหลับาล
านยอลมอนัวเล็ที่นอนอยู่็ถอนหายใ ่อนลุึ้นเินไปปิไฟแล้วล้มลนอน้านัวเล็ ่อนะหอมแ้ม แล้วบอฝันี ืนนี้านยอล็ทำไ้แ่นอนอแบฮยอน.
Talk: มาอัพอนที่ 4 แล้ว่าาา มีวามไร้สาระมา 55555 ไรท์อบุทุนที่เ้ามาอ่านน้าาาา ินนาารอไรท์อ่อนมา ิไม่่อยออเลย ่อไปะพยายามแ่ให้ีว่าเิมน้าาา อิอิ
มีำไหนผิบอไรท์ไ้เลยน้า ่วนี้พิมพ์ในโทรศัพท์อาะมีผิพลาบ้า ออภัย้วยน้าาา
เป็นำลัใให้ัน้วยนะะ ❤️
ิแฮแท๊ไ้. #ficcbonlyu
ความคิดเห็น