ตรวนพิชิตรัก (จบแล้ว)

เด็กที่เกิดมาเป็นลูกของใครอย่างนั้นหรือเสียงที่เธอฟังตั้งแต่ท้องจนบัดนี้ลูกชายของเธอสามขวบไปแล้ว “คุณลุงเขาไม่ใช่พ่อคับ เขาเป็นป๋า พี่คิวรู้” “ป๋า? ลูกรู้หรือ” “พี่คิวรู้ ป๋าก็คือคนที่มาชอบแม่กัญไงครับ"

--------------------------

“พวกลุงทำผิดกฎ มันต้องโหนมา” เด็กชายคิวานนท์รีบวิ่งไปดักหน้าทันที 

“ฉันเหนื่อย ไม่โหนหรอก”

“แม่กันบอกว่า ถ้าเหนื่อยให้พัก”

“ฉันนั่งพักกับนายได้ไหม” ร่างเล็กที่นั่งอยู่บนขอนไม้เล็กมองคนตัวโตนิ่งอย่างชั่งใจ “ทำไม มองหน้าฉันแบบนั้น นายไม่อยากให้ฉันนั่งก็บอกฉันได้”

“เปล่าครับ”

“ลุงจะคิ้วเข้มทำไมครับ” ความคิดที่กำลังพลุ่งพล่านสะดุดลงเมื่อได้ยินประโยคนั้น

“คิ้วเข้ม”

“ใช่ครับ ลุงโกรธผมหรือ ต้องทำคิ้วเข้มเหมือนแม่กันตอนผมดื้อ" “ผมไม่ดื้อน่ะ”

“ใช่ นายไม่ดื้อ นายชื่ออะไร”

“ผมชื่อ คิวานนท์ ลูซีเฟอร์ น้อมทิศครับ” ชื่อที่ถูกเอ่ยเสมือนท่องจำทำให้เขาอมยิ้มรับ ลูกครึ่ง บิดาของไอเจ้าหนูคงจะรักเจ้าเด็กนี้มากทีเดียว

“ฉันได้ยินว่า นายชื่อ พี่คิว นายมีชื่อ ภาษาอังกฤษไหม ลูซีเฟอร์”

“ไม่ได้”

“ฮึ”ไม่ถึงเรียกไม่ได้ แม่นายห้ามหรือ”

“ไม่ครับ แม่กันบอกว่า ให้เรียก ให้เรียก พี่คิว ผมจะกลับแล้ว”

“ง่วงนอนแล้วหรือ”

“เปล่า ผมคิดถึงแม่กัน”

----------------------------------------

คริสโตเฟอร์ อคิราห์ แมคโคเรียล

แค่เด็กคนเดียวเขาก็ปวดหัวจะแย่อยู่แล้ว ไหนจะแม่เด็กอีก เขาต้องไม่ยอมแพ้ คนอย่างคริสโตเฟอร์ไม่มีคำว่าแพ้

          กัญญา น้อมทิศ

การที่ต้องอดทนต่อคำติฉินนินทา คำครหาที่ถูกพูดถึงไม่เคยเป็นผลสักนิด จะมีอยู่อย่างเดียวกลัว หากลูกชายสุดรักถาม ว่าเป็นลูกใคร เธอจะตอบคำถามนั้นอย่างไร

เด็กชายคิวานนท์ ลูซีเฟอร์ น้อมทิศ

“นายเป็นลูกใคร” “ไม่รู้ฮะ แม่กัญไม่ได้บอก”