เทพแห่งการเปลี่ยนแปลงผู้บุกแดนฮันเตอร์ - นิยาย เทพแห่งการเปลี่ยนแปลงผู้บุกแดนฮันเตอร์ : Dek-D.com - Writer
×

    เทพแห่งการเปลี่ยนแปลงผู้บุกแดนฮันเตอร์

    โดย myru2

    สวัสดีผมมิซึกิทากามิผู้ที่ใช้พลังแห่งความว่างเปล่าตอนนี้ผมได้ใช้พลังในการเปลี่ยนแปลงของผมลองใช้"Gate"วาปมายังโลกหนึ่งซึ้งโลกนี้มีสิ่งที่เรียกว่าฮันเตอร์

    ผู้เข้าชมรวม

    1,268

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    1.26K

    ความคิดเห็น


    8

    คนติดตาม


    60
    จำนวนตอน : 14 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  18 พ.ค. 62 / 13:22 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    สวัสดีผมมิซึกิทากามิผู้ที่ใช้พลังแห่งความว่างเปล่าตอนนี้ผมได้ใช้พลังในการเปลี่ยนแปลงของผมลองใช้"Gate"วาปมายังโลกหนึ่งซึ้งโลกนี้มีสิ่งที่เรียกว่าฮันเตอร์ซึ้งผมขออธิบายก่อนนะครับฮันเตอร์ก็เหมือนกับทหารรับจ้างนั้นแหละ(มั้ง)ซึ้งในโลกนี้ผมจะไม่ใช้พลังจนเวอร์เกินไปเพราะความสามารถของผมมันยังบอกได้ไม่ชัดเจนเพราะความสามารถของผมแต่ก่อนมันคือพลังแห่งการเปลี่ยนแปลงแต่อานุภาพของมันสูงเกินไปเลยทำให้แหกกฎต่างๆออกจนได้กลายเป็นพลังแห่งความว่างเปล่าพลังที่ไม่มีที่สิ้นสุดพลังที่เหนือความคาดหมายที่ถูกมอบโดยพระเจ้าผู้มีความหวังให้คนที่ได้รับพลังแสดงรอยยิ้มแห่งความสุขออกมาก่อนพระเจ้าจะตายเขาเลยอยากส่งต่ออำนาจให้ทากามิเพราะเขาคือคนที่ถูกเลือกโดยความว่างเปล่าโดยพลังแห่งจินตนาการ "สวัสดีนายท่านตอนนี้เรากำลังอยู่ในพลังของนายท่าน"เสียงของเด็กผู้หญิงที่กำลังพูดอยู่ในสมองของทากามิ "อ่ะ....จริงสิตอนนี้ฉันวาปมายังอีกโลกหนึ่งหนินึกว่าจะทำไม่ได้ซะแล้ว"ทากามิพูดพลางปาดเหงือ "เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ....แต่ส่วนเรื่องการไปเกิดใหม่ของนายท่านดิฉันได้เตรียมทุกอย่างไว้แล้วค่ะจะส่งนายท่านไปเกิดใน38.75นาทีส่วนเวลาที่เหลือดิฉันจะขออธิบายเกี่ยวกับร่างของนายท่านในโลกนั้นก่อน.....ซึ้งในโลกนั้นนายท่านจะมีชื่อว่า...ทากามิ ฟรีคส์ ซึ้งท่านจะเป็นพี่ของกอร์น ฟรีคส์ 2วันจากวันคลอด....ส่วนเรื่องข้อมูลต่างๆในเรื่องภาษาความรู้พื้นฐานดิฉันได้จัดการเรียบร้อยแล้วค่ะแล้วก็รูปร่างของท่านในโลกนี้ดิฉันเป็นคนปรับแต่งเองหวังว่าจะถูกใจนายท่านนะค่ะ....แล้วเจอกันค่ะนายท่าน"หลังเร็นพูดเสร็จร่างของทากามิก็ถูกแสงสีฟ้าคลุมและหายไป... "โอ้ยยย...ทำไมรู้สึกปวดหัวจัง...สงสัยลงมาแรงและทำไมมันมืดยังงี้...."ทากามิพูดพร้อมพยายามขยับตาแต่ทำไม่ได้เนื่องจากเปลือกตามันหนักเกินไปจนเขาดิ้นรนจนเปิดมันออกและเขาก็พบกับแสงพุ่งเข้ามาที่ตาจนทำให้น้ำตาใหลเลยล่ะ "เอะ....มือเราทำไมเล็กจัง....แล้วนี้มัน....หรือว่าเร็นบังอาจ...คิดจะส่งมาก็ให้มันโตกว่านี้ไม่ได้หร่าาา"ทากามิคิดในใจและเหมือนจะร้องไห้จนเขาเหลือบเห็นเด็กคนที่นอนอยู่ข้างๆกำลังร้องไห้เป็นตายอยู่และเขารู้เลยว่านั้นคือกอร์นแน่นอน ไว้เจอกันตอนที่1นะครับบาย

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น