คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่10
วรอ์สูประทับยืนพระหัถ์ทั้สอ้าไว่พระปฤษา์ พลาทอพระเนรไปยัท้อฟ้าที่บันี้แสสีส้มอาบทาไปทั่ว ระเบียว้าถูัเป็นโ๊ะเสวยั่วราว วามปรารถนาในพระทัยเป็นริ เมื่อาิสาอยู่ที่นี่ับพระอ์ แม้เธอะไม่เยมีใรัพระอ์็าม แ่อย่าน้อยแ่มีโอาสไ้ใล้ิับเธอพระอ์็มีวามสุเหลือเิน
“ฝ่าบาท”
“ผมอยาใหุ้ไ้เห็นว่าพระอาทิย์บพื้นทรายามมาแ่ไหน” รัสพลาทรแย้มพระโอษ์ละมุนให้หิสาว ่อนะทรเลื่อนเ้าอี้ให้เธอ
“ามมาเพะ”
“อาหารอไนอัล รสาิร้อนแรเพราะมีเรื่อเทศเยอะ แ่าน่าะทานไ้ เพราะปิ็ทานรสัอยู่แล้ว” หิสาวร้าวในอเมื่อไ้ยินวามใส่พระทัยาเ้าายฮาริ อีทั้สรรพนามที่ใ้เหมือนับ่วเวลาที่เยใ้ีวิร่วมัน
“อบพระทัยเพะ”
“ำเป็นที่้อห่าเหินเหมือนเป็นนอื่นนไลัน้วยหรือา เมื่อ่อนายัเรียพี่ว่าพี่ลา” พระสุรเสียนุ่มนวลสั่นลอนหัวใวเล็ ำแพหนาที่สร้าึ้นระเทือนอย่ารุนแร
“ฝ่าบาท ือเ้าาย หม่อมันเป็นเพียสามันเพะ”
“พี่้อทำยัไถึะลบวามิแบบนี้ออไปใอาาไ้”
“เราไม่อาเปลี่ยนวามริไ้หรอเพะ” พระโอษ์เหยียหยัน
“นั่นนะินะ เปลี่ยนวามริไม่ไ้ แ่เราสามารถทำสิ่ที่เราิให้เป็นริไ้” รัสมุ่มั่น โอาสที่าิสาะออมาสู่โลว้าแบบนี้ไม่มี่ายๆ และอนนี้เธออยู่ับพระอ์
“พี่ถามไ้ไหมว่าามาทำอะไรที่ัสมาล” พระสุรเสียราบเรียบ พลาัอาหารประทานให้เธอ
“หม่อมันมีเหุผลอหม่อมัน ออภัยที่ไม่อาบอฝ่าบาทไ้เพะ”
“ลุเพรทราบหรือเปล่าว่าาอยู่ที่นี่”
“ลุเพรทราบว่าหม่อมันมาที่ไนอัลเพะ”
ทรพยัพัร์่อนะวนสนทนาเรื่ออื่น ุประส์อหิสาวเป็นเรื่อที่พระอ์้อ้นหา แ่อนนี้พระอ์อยาัวเวลาแห่วามสุเอาไว้เสีย่อน ละวาเรื่อทุอย่าออาพระทัย
ความคิดเห็น