Nimbus
ดู Blog ทั้งหมด

กลอน+เพลง+เนื้อ

เขียนโดย Nimbus
สับสน...ฉงนจิต
เราคิด...อย่างไร...กันแน่หนอ
เพียงแค่...หลงไหล...ใช่ชอบพอ
หรือจะ...เป็นรัก...ที่เฝ้าคอย

เมื่อพบเจอเธอต้องคอยเฝ้ามอง
     หายมัวหมองเมื่อเธอสุขสนาน

รอยยิ้มเธอเปรียบดังเช่นสายธาร
      คอยรดผ่านดังน้ำทิพย์ชโลมใจ

เสียงหัวเราะของเธอไม่อ่อนหวาน
      ไม่กังวาลไม่เพราะไม่สดใส
แต่กลับทำให้ฉันนั้นพิมพ์ใจ
       เห็นเมื่อไหร่เป็นต้องคอยยิ้มตาม

ฉันมองเธอได้แค่ตรงมุมนี้
       คอยหวังดีแม้เธอไม่เคยเห็น
คอยห่วงหาอาทรณ์อยู่เช้าเย็น
       เธอยังไม่เห็นไม่เคยเอาใส่ใจ

ใจฉันมันเจ็บแล้วไม่เคยจำ
       ให้เธอย่ำเหยียบซ้ำอยู่มิหาย
เพราะรักเธอจึงไม่กลัวแม้ตัวตาย
        ถึงชีพวายแต่ใจยังรักเธอ.



ที่ฉันรู้:บอย โกสิยพงษ์

ทุกครั้ง คุณเคยมีความจริงสิ่งที่ปิดบังไม่มีใครรู้
ไม่ว่าเรื่องจะเล็กหรือใหญ่
เก็บซ่อนไว้ภายใน
เจอใครก็ต้องทำเป็นเฉย
แต่ส่วนตัวนั้นอยากเปิดเผย
คือสิ่งที่ฉันนั้นเป็นอยู่

เป็นความจริงที่ไม่อยากให้มันเป็นจริง
ต่อให้ฉันนั้นทำทุกสิ่งเธอก็ไม่หันกลับมามองดู

อยากจะขอซักอย่าง
อยากขอร้องซักอย่าง
อยากจะขอให้เหลือหนทางให้ฉันนั้นเดินได้อยู่
โปรดอย่าถามกันเลย
อย่าเพิ่งถามฉันเลย
เรื่องราวของเราทั้งคู่

ไม่อยากจะพูด จะบอก
ไม่มีเหตุผลจะตอบฉันเองยังไม่เคยคาดคิด
ไม่เคยรู้
เขาไม่รักฉันแล้ว
คือสิ่งที่ฉันรู้

น้ำข้างในดวงตา
มันคอยเอ่อมาเวลามีคนถาม
เรื่องราวเกิดขึ้นเมื่อไร
เหตุผลนั้นเป็นไง
อยากจะอยู่ลำพังเฉยเฉย
ไม่กล้าที่จะเปิดเผย
.เพราะฉันเองก็เสียใจอยู่

เพราะความจริงที่ไม่อยากให้มันเป็นจริง
ต่อให้ฉันนั้นทำทุกสิ่งเธอก็ไม่หันกลับมามองดู

อยากจะขอซักอย่าง
อยากขอร้องซักอย่าง
อยากจะขอให้เหลือหนทางให้ฉันนั้นเดินได้อยู่
โปรดอย่าถามกันเลย
อย่าเพิ่งถามฉันเลย
เรื่องราวของเราทั้งคู่

ฉันไม่รู้เกิดขึ้นเมื่อไร
ฉันไม่รู้ต้นเหตุเพราะใคร

ฉันไม่รู้ฉันผิดหรือไม่
ฉันนั้นยังไม่รู้

ความคิดเห็น

ยังไม่มีความคิดเห็น