ผมอ่านิยาย (วาย) ในเว็บเด็กดี นี่ก็เป็นเรื่องที่สองครับที่ผมยกขึ้นหิ้งว่าสุดยอด
เรื่องราวที่ ถ่ายทอดผ่าน พระเอก และนายเอกเป็นการ แสดงอารมณ์และความรู้สึกที่แสดงออกมาจากใจจริงๆของตัวละคร ราวกับว่าเขาคนนั้นมีชีวิตจริงๆ และต้องยอมรับว่าไรท์เตอร์เป็นคนเขียนที่ใช้วัตถุดิบรอบตัว มาเป็นตัวสื่อ ใช้ธรรมชาติเป็นตัวสัญลักษณ์์แสดงความสัมพันธ์และความรู้สึกได้ดีเยี่ยมเลยครับ ซึ่งบางสิ่งผมอ่านไปมันทำให้ผมคิดได้ แบบนึกไม่ถึง ส่วนคำพูดที่ดูหยาบโลนอาจจะไม่ถูกใจใครหลายๆคน แต่ผมกลับคิดว่้า นี่แหละเขาก็คน ทำให้มีความเป็นปุถุชนไม่ใช่คุณชาย
มุมมอง ตัวละคร คาแรคเตอร์ที่ไรท์เตอร์ได้ เสกขึ้นมานั้น ทุกตัวมีรูปแบบในแนวทางของตัวเอง ที่เป็นไปตามเส้นทางนั้นๆ ทำให้ดูราวกับว่าทุกคนมีวิถีและความสนใจเฉพาะตัว
(พี่โอ๊ค นี่บทน้อยไปหน่อยน่ะครับ ดูแข็งไปนิด คุณคิดว่าผมชอบพี่โอ๊ค หรอ ป่าวครับ แค่ชะตาชีวิตเราคล้ายๆกัน ทั้งนิสัย และ ในเรื่องปัญหาหัวใจ ติดตรงที่ คนที่ผมชอบ น่ารักน้อยกว่ากาย ฮ่าๆๆๆ)
สรุปคือ ผมอยากบอกว่า ทุกคำที่ไรท์เตอร์ ได้จัดสรรเอาไว้ มันเป็นการถ่ายทอดอารมณ์ ของความรักที่หลากหลายรูปแบบ เช่น การบรรยายสีหน้าที่มีรอยยิ้ม ที่ทำให้ผมอ่านๆไปยัง เผลอยิ้มตาม ( ใครมาเห็นนี่คงหาว่า ผมบ้าไปแล้ว) แล้วชื่อคาแรคเตอร์ที่เป็นไทยนี่แหละครับ มันจเะป็นตัวดึงอารมณ์ผู้อ่านให้นึกถึงคนใกล้ตัวที่ชื่อประมาณนี้ครับ
ผมจะรอติดตามผลงานเป็นแฟนคลับต่อไปน่ะครับ คุณไรท์เตอร์ผู้น่ารัก (เหมือนขอเป็นแฟนป่ะเนี่ยฮ่าๆๆๆๆ)
ป.ล.1 เรื่องนี้เพื่อนแนะนำ เธอบอกว่าคล้ายชีวิตผม(เฮียโอ๊ค)ต้องไปขอบคุณเธอ
ป.ล. 2 เรื่องนี้ทำให้ผมทำใจที่จะยอมรับความจริงในความรัก ที่มีให้คนคนหนึ่ง
และขณะเดียวกันก็ทำให้ผมเปิดใจรับคนที่เขารักผมจริงๆ
ป.ล. 3 ผมคิดว่าไรท์เตอร์เป็นนักเขียนรางวัล ซีไรท์ได้เลย
ป.ล.4 พิมพ์ตกหล่นนิดหน่อยครับ อาจจะเนื่องสายตาที่โหดร้าย
ขอบคุณความรู้สึกดีๆที่มอบให้น่ะครับ ^ . ^ |