ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : Exp.14 รอยร้าว
บทที่ 14
ในห้อโถนั่เล่นหลัอาเลเน่ินยาเ้าไปไม่นาน็ผลอยหลับ...
ึ
เสียฝีเท้าหัวหน้าพ่อบ้านอลันเินเ้ามาพร้อมผืนผ้าห่มลุมให้ร่าบาึ่นอนหลับใหลโยมีหนัสือให่ทับัวบนโฟา อลันหยิบออมาวาบนโ๊ะให้เรียบร้อย้มมอเสี้ยวหน้าามอุหนูนอนะแลมหายใสม่ำเสมอ
...วาสีม่วปรือึ้นมอเาแวบนึเหมือนหลับยัไม่สนิทแล้วหลับ่อ้วยวาม่วุน
อลันลุึ้นยืนแล้วเินไปที่ทาเ้าห้อโถ สายามอเ้านายอฤหาสน์เินออาประูบานให่ึ้นรถ้วยสีหน้านิ่รึม อลันยืนถอนหายใเหลือบมอัสเสที่ยืนเาะราวบันไอยู่บนั้นสอ้มมอามหลัท่านยุ้วยวามสสัย
ท่านยุไม่เยออาฤหาสน์ใน่วลาวัน...
พรึ่บ
เสียผ้าร่วเรียวามสนใาอลันถอนสายาาัสเสแล้วหันไปมอ้นเสีย ปรานัยน์าสีอเมทิสลึลับำลัับ้อผ่านอลันไป อลันมอามสายานั้นทำให้รู้ว่าุหนูมอามรถอท่านยุ เมื่อหันลับมาุหนู็ทิ้ัวลลับไปนอนามเิม
...
"เฮ้อ..."อาเลเน่แนบแ้มับเบาะโฟาแล้วถอนหายใ หลุบา่ำมอพื้นระเบื้อสุหรูหรา โ๊ะรหน้าเป็นไม้เนื้อี ห้อโถว้าวาที่นอาเธอับท่านพ่อ็แทบไม่มีนใ้ ฤหาสน์หลัให่ที่ทั้เียบสบและาม
แ่วามเียบสบนั้นำลัะหายไปในวันนี้...
อาเลเน่พลิัวนอนหายพลาหยิบผ้าห่มึ้นปิา เธอำไ้ว่าอาเลเน่ อลัน นาร้ายมีน้อายอยู่...เป็นน้อายเมียน้อยที่มีบทบาทือ ยุยให้พี่สาวพบับุบโยทำให้ทำร้ายนาเอและอยเปิโปวามั่วร้ายนั้น เป็นน้อายที่แ้นพี่สาว อิาพี่สาวที่มีอิสระะที่ัวเา้อมอยู่ับารถูเปรียบเทียบอยู่ในรอบอว่าที่ยุลอเวลา อาเลเน่ อลันเอ็เลียน้อายัวเอเพราะิว่าน้อายะมาแย่สมบัิ ฤหาสน์อเธอ
หลัาวันนี้ท่านแม่ะััวเออยู่ในห้อ...ส่วนอาเลเน่ อลันะหาเรื่อทำร้ายเมียน้อยและน้อาย วามสัมพันธ์ในบ้านแร้าวราวระแ้วหน้า่าอิใ
ที่เล่าเมื่อี้เป็นเรื่อราวในนิยาย...แ่อาเลเน่อนนี้เธอไม่ิว่าหน้าอย่าเธอะไปหาเรื่อทำร้ายใรไ้ ถ้านๆนั้นไม่ร้าย่อน
"แ่ท่านแม่..."อาเลเน่เลิผ้าห่มึ้นและเยหน้ามอเพาน้วยสายาัวล เธอะทำอะไรไ้บ้าไหม นอายืน้าท่านแม่...
"หุหิริ"อาเลเน่ลุึ้นนั่ยีหัวัวเออย่าัใแล้วเินออาห้อโถึ้นบันไเ้าห้อนอนัวเอเพื่อเปลี่ยนุ เธอว่าะไปออำลัให้ลืมวามเรียสัหน่อย
"ุหนู...มันอันรายนะะ มาฝึนเียวแบบนี้"สาวใ้ลินนาพูพลา้มมอุหนูในุทะมัทะแมเินนำมายัสวนว้า้วยสีหน้าัวล
"เ้า็มาฝึ้วยันสิ"อาเลเน่พูประลับไปอย่าหมอารม์ สอมือุม้ามับ ฝ่าเท้า้าววามั่น วาสีอเมทิส้อเม็ไปที่ปลายมาบแล้วเื้อาบึ้นเหนือศีรษะ
ฟ้าว!
ฟุบ!
"ทำไมู่ๆถึโผล่มาว่ะ เป็นผีรึไ!"อาเลเน่สบถพลาฟาาบไป้าน้าน้นห้าปลิวามแรลมวัาบ เธอไม่เยไ้ยินเรื่อุบิบมา่อนว่าท่านพ่อแอบมีเมียน้อยแถมยัมีลูับนาแล้ว้วย ที่สำัือ เธอไม่ิว่าท่านพ่อที่รัท่านแม่ะแอบไปทำอะไรลับหลั!
ท่านพ่อ...ท่านทำบ้าอะไร!?
ฟ้าว!
"ไปินรัผึ้มาาไหนน่ะ อาเลเน่"น้ำเสียี้เล่นวนประสาทึสิอาเลเน่ให้หลุาภวั์หันไปมอ้วยสีหน้าเรียึ นถูมอพาันสะุ้้าวถอยออห่าอย่าระแวระวัเมื่อเหลือบมอาบในมือเ็หิ
"พวนายมาทำอะไร?"อาเลเน่พูบแล้วพ่นลมหายใพรืบั่นทอนวามหุหิในใ สีหน้าพลันอ่อนลและทิ้าบล้าัว มืออี้ายลูบหน้าปรับเปลี่ยนอารม์ัวเอ่อนเินเ้าไปหาพวเลลา เอร์เน และแอนโทนี่ที่เินมาับอลัน
"อยู่บ้านมันเบื่อๆเลยมาหาเธอน่ะ"เลลาพูพลายิ้มแหย แ่ว่าอนนี้เาัอยาลับไปอยู่บ้านัวเอแล้วแหละ
"อ้อ เหรอ"อาเลเน่ไม่สนใะยืนเ็เหื่อามใบหน้าแล้วถอนหายใ
"อาเลเนู่เรียๆนะรับ เป็นอะไรรึเปล่า?"เอร์เนถามไถ่้วยสีหน้าเป็นห่ว เมื่อเินเ้ามา็พบอีฝ่ายฟาฟันาบเป็นบ้าเป็นหลัอยู่นเียวทั้ที่ปิพวเามาหาทีไรเ้าัวะอยู่ในห้อโถนั่เล่นิบาินนมับอ่านหนัสือสบายใเิบ อนแรเายัิว่าเป็นภาพหลอนะอี
"ไม่มีอะไร"อาเลเน่อบเอร์เน้วยรอยยิ้มแล้วปัาบลพื้นห้า
ึ!
...
เลลาลอบปาเหื่อสายาเหลือบมอมาบมลินไปหลายเ็น์้วยฝีมือนที่บอว่าไม่มีอะไรทีู่เหมือนะมีอะไร
"อาร์เบื่อหรอ ั้นไปเที่ยวับพวผมไหม?"แอนโทนี่ยยิ้มเหนื่อยอ่อนพลาเินเ้าไปหาอาเลเน่ที่พออายุย่าสิบสอ็สูว่าเามา ส่วนสูอแอนโทนี่อยู่แ่่วอออาเลเน่เท่านั้นเอ
"โทษทีแอน ันไม่มีอารม์"อาเลเน่พูพลายมือเสยผมหน้าปิบัวาเผยสีหน้านิ่รึมแฝวามริัผิาปิที่เรียบเยและูเื่อยา แอนโทนี่แทบสลบับออร่าเท่บาใอนรหน้า อาเลเน่ถอนหายใเอ่ย่อ"ันว่าพวนายลับบ้านไปเถอะ"
"แ่ว่า..."แอนโทนี่มอ้วยสายาเป็นห่ว
"เ้าใล่ะๆ พวันลับ็ไ้"เลลาพูัแอนโทนี่และเินไปล้ออ้วยรอยยิ้มว้า ทว่าสายาลับมอไปที่อาเลเน่เม็ "ถ้าอยาปรึษาอะไร็มาหาพวันไ้ทุเมื่อเลย"
"แ่เอร์เนับแอน็พอแล้ว"อาเลเน่มอไปที่เลลาแล้วแสยะยิ้มวนประสาท
"เอะ! แล้วเธอะเสียใ!"เลลาแยเี้ยวใส่อาเลเน่้วยวามหมั่นไส้ ่อนะสะบัหน้าผมเินหันหลัให้ ผู้หิอะไรไม่น่ารัเอาะเลย
"อย่าฝืนัวเอนะรับ"เอร์เนพู้วยสีหน้าริัแล้วเินามหลัเลลาไป
"บาย"แอนโทนี่โบมือ้วยท่าทา๋อยๆแล้วเินาไปอีน อาเลเน่มอามหลัสามเลอนลับสายาแล้วทิ้ัวนั่ลบนพื้นห้าเยหน้ามอท้อฟ้าและนบินว่อนให้ทั่วเิเาวูบไหวอย่าเหม่อลอย
เผลอแป๊บเียวะมีน้อายแล้วหรอเนี่ย อาเลเน่ิในใแล้วถอนหายใอีรั้อย่าไม่รู้ัว เธอทิ้ัวนอนลบนพื้นหลับาสัมผัสับลมเย็นในที่ร่ม่อนะผลอยหลับไป
.
.
.
"รี๊!!!"
เฮือ!
อาเลเน่สะุ้ลืมาื่นพลิาย้วยวามสับสนุน มอสาวใ้ลินนาวิ่หน้าื่นมาหา
"ุหนูื่นเร็ว่ะ! ท่านัสเสะ ับท่านยุเา..."
อาเลเน่ไม่รอฟันบเธอ็เ้าใไ้ทันทีว่า้านในเิเรื่ออะไรึ้น ร่าบาวิ่พรวพราเปิประูฝ่าวล้อมพวนใ้ที่ยืนมุูอยู่รอบๆ่าพาันหลบเธอ้วยวามใ อาเลเน่วิ่ออาลุ่มนและมอเหุาร์ุลมุนรหน้าอย่าะลึ
"ท่านทำแบบนี้ับ้าไ้ยัไ!"ัสเสเรย่ารีร้อน้ำาลอะบีร่าสูให่อนรัปานะาใ สายาเหลือบมอสรีและเ็ผู้าย้านหลัยุอลัน้วยวามเลียั แ่เหนือสิ่อื่นใือนาเลียนรหน้านาที่เอาแ่เียบปล่อยให้นาทุบีโยไม่มีำอธิบายใๆนอาสีหน้าทุ์โศ
"้าะ่าท่าน! ้าเลียท่าน!"ัสเสเรย่าพูัพ้อผลัร่ายุอลันไปนับสรี้านหลัอย่าแรนร่าบอบบาล้มล นามอท่าทาอ่อนแอนั้น้วยสายาเียแ้นพลาเื้อมมือึ้นหวัะระามันออมาให้เผิหน้าับน
หมับ
"หยุอาละวาสัที เรย่า!"ยุอลันว้ามืออนรัเอาไว้่อนะัฟันฝืนัวผลันาออไป วาู่มเ็มไป้วยระแสวามเ็บปวแ่เารู้ว่าน้อยว่าสรีรหน้าที่ำลัเผิ
"หุบปาๆๆๆ!"ัสเสเรย่าเบิาว้า้วยวามใไม่าว่านรหน้าะล้าผลันาแล้วรีร้อ้วยวามเ็บปว นาวัสายาไปมอสรีแปลหน้า้วยวามโรธเลียพลันยมือึ้นเสลูไฟลุโนึ้นมาสร้าวามหวาผวาแ่นรอบๆนระทั่นาโยนออไปรพุ่เ้าใส่ร่าบอบบา ยุอลันะลึ้วยวามาไม่ถึรีบเอื้อมมือออไปะบัลูไฟที่พุ่เ้ามาอย่าเร็ว เาิว่ามันไม่ทันาลแน่!
ทุสายามอลูไฟใล้พุ่ปะทะัวสรีแปลหน้าที่หลับารอรับะารรม ทว่า...
"อย่ามายุ่ับแม่้า!"เสียเ็ผู้ายะโนลั่นพร้อมอำนาลื่นระแทสีาวพุ่ออมาปะทะับลูไฟนหายไป ร่านใ้ที่อยู่ใล้พาันลอยหวืล้มหายหลัไปนละทิศนละทา
"รี๊!!!"เสียรีร้อัระบ
ยุอลันหันวับไปมอัสเสเรย่าที่ยืนใ้อมอลื่นวสีาวใล้เ้าหาัวนาทุะ เาพุ่ออไป้วยแรทั้หมที่มี "เรย่า!!!"
"ท่านแม่!"เสียร้อเรียใสแ้วพร้อมารปราัวอเ็หิระโนัวออมาบัร่าัสเส ่อนะโนลื่นสีาวอัระแทลอยออไป้าน้านับเสาอย่าแร ใบหน้าอ่อนเยาว์บิเบี้ยวอัว้วยวามเ็บปว
"อะ อะ อา..."ัสเสทรุเ่าลมอามร่าที่ปลิวไป้วยสีหน้าะลึ พลันน้ำาไหลลอาบแ้มมอร่าบุรสาวที่ศีรษะอาบเลือนอนร้อโอรวอย่าทรมาน หัวใอนายามเห็นภาพนั้นแทบหยุเ้น "อาเลเน่!!!"
"เรียหมอมาเร็วเ้า!"ยุอลันไ้สิพุ่ปราเ้าไปูอาเลเน่้วยมือสั่นเทา่อนะวัสายามล้าใส่เ็าย้านหลัที่ยืนนิ่้า้วยวามลัว
บับ! มันเป็นยัี้ไปไ้ยัไ!? ยุอลันำมือแน่นสะลั้นอารม์ุรุ่นภายใน ้มมอบุรสาวนอนหายใิัพยายามยับัวแ่็ล้มลไปอีนหัวที่มีเลือไหลย้อมพื้นระเ็นลมาโนหลัมืออเา
"อย่ายับัว อาร์ลีน"ยุอลันพู้วยน้ำเสียนิ่เรียบพยายามไม่ให้สั่นเรือแล้วยื่นมือออไปับมืออ่อนปวเปียอบุรสาว
"แฮ่ แฮ่"อาเลเน่พยายามปรือาึ้นมอแ่ลับเห็นภาพรหน้าเป็นสีแานไปหม แถมยัแสบาและเ็บระบมไปทั้ัว อาเลเน่เหลือบึ้นไปมอท่านแม่ที่นอนสลบไปแล้วมีนใ้มา่วยพยุ เธอหลับาลและสิ้นสิไปทั้ๆอย่านั้น...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น