NARUTO ชีวิตของฉันมีอยู่เพื่อรักเธอ

NARUTO 

ชีวิตของฉันมีอยู่เพื่อรักเธอ

ความโหดร้ายที่ได้พานพบมันเป็นเพียง..

อารมณ์ช่วงหนึ่งที่ตกอยู่ในความมืดมน 

แต่หลังจากที่ผ่านมันไป 

ฟ้าจะกลับมาสว่างสดใส

เหมือนเคย.. 

แล้วท้องฟ้าของเขาจะสดใส

เหมือนเธอได้ไหมนะ..?

............................................................

Character

(Takahachi Zerena)

ทาคาฮาชิ เซรีนะ 

รูปร่างลักษณะ : ผมยาวสลวยสีดำ 

ดวงตาสีส้มประกายทอง

บิดา : อุจิวะ ทาคาชิ / ทาคาฮาชิ ทาคาชิ

มารดา : เซนจู คามินะ / ทาคาฮาชิ คามินะ

***ตระกูลทาคาฮาชิ***

     ความเป็นมา : เนื่องจากการที่สายเลือดของตระกูลที่เคยเป็นศัตรูคู่อาฆาตกัน มาแต่งงานกัน ทำให้คนในตระกูลทั้งสอง ไม่สามารถยอมรับได้ อุจิวะ ทาคาชิและเซนจู คามินะ จึงเปลี่ยนนามสกุลนำหน้าให้เป็นทาคาฮาชิ ซึ่งทำให้ทั้งสองกลายเป็นสองคนแรกที่ใช้นามสกุลนี้ 

.....................................

Intro

"พ่อคะ แม่คะ พี่มินะ.."

     ภายในบ้านที่เงียบสงัด ยามค่ำคืนที่หนาวเย็น บรรยากาศที่ดูเงียบผิดปกติ สภาพอากาศที่เงียบจนแปลกไป

"หายไปไหนกันนะ"

     เด็กสาวอายุเพียง 3 ขวบ เดินลงจากชั้น 2 ของบ้านลงมายังชั้นล่าง แต่ก่อนที่เธอจะเดินไปยังห้องนั่งเล่นเธอกับได้ยินเสียงคนคุยกัน เธอจึงแอบแง้มประตูห้องนั่งเล่นจึงได้เห็นภาพที่แสนจะโหดร้าย

"!!!"

     ภาพเบื้องหน้าคือภาพที่พ่อและแม่ของเธอนอนอาบกองเลือดแต่พวกเค้าทั้งสองยังคงหายใจ และพยายามพูดกับคนที่น่าจะเป็น    'ผู้ลงมือสังหาร' ทั้งสองคน คนของราก..

"ท ทำ แบบนี้ ทำ ม ไม.."

     เสียงของผู้เป็นพ่อของเธอเอ่ยถามเจ้าคนจากหน่วยรากที่ลงมือกับพ่อและแม่ของเธอได้ลง

"เพราะพวกคุณเป็นอุปสรรคของท่านดันโซ พวกคุณจึงสมควรตาย"

     เด็กสาวนั่งฟังทั้งน้ำตา ร้องไห้ออกมาอย่างเงียบๆ จนมีเสียงหนึ่งแทรกขึ้นมา..

     ไม่นะ!!

"พ่อคะ แม่คะ หนูกลับมาแล้วค่ะ!!!"

"ไม่!!! ทาคามินะ หนีไปลูก!!"

     เสียงของแม่ตะโกนด้วยความตกใจ แต่เหมือนจะไม่ทันแล้วเมื่อพี่สาวของเธอเปิดประตูห้องนั่งเล่นอีกด้านออกแล้ว ..ไม่ได้นะ ไม่ ทำไม ทำไมต้องเป็นครอบครัวฉัน ไม่นะ พี่คะ ไม่.. ในหัวของเธอก้องไปด้วยเสียงจากจิตใจที่กำลังสั่นไหวและ แค้นใจ ความรู้สึกโกรธ ทำให้เธอเกิดคลุ้มคลั่งและ..

"ไม่!!! อย่ามาแตะต้องพี่สาวฉันนะ!!!!" 

ฟรึบ!

"อ้ากกก!!!"

     เธอพุ่งตัวออกไปพร้อมกับแย่งดาบที่หน่วยรากคนนั้นถืออยู่และลงมือฟาดฟัดเค้าอย่างเลือดเย็น ตอนนี้ไม่มีใครควบคุมเธอได้อีกแล้ว ยิ่งเธอเห็นร่างของพี่สาวที่นอนร้องไห้ ร่างกายเต็มไปด้วยเลือดที่เกิดจากการโดนฟัน ความโกรธยิ่งทำให้เธอคลุ้มคลั่งและอาละวาดจนหน่วยเสริมของหน่วยรากเข้ามา

"ตอนแรกพวกเรากะจะไว้ชีวิตหนูนะ แต่ดูเหมือนว่า คงจะต้องฆ่าทิ้งด้วยแล้วล่ะ"

     หน่วยเสริม 3 คน วิ่งเข้ามาเพื่อจะสังหารเด็กสาวที่กำลังคลุ้มคลั่ง แต่ดูแล้วแค่สามคงรับมือไม่ไหว.. ผ่านไปเพียง 1 นาที เค้าทั้ง 3 คนก็กลายเป็นศพโดยสมบูรณ์

"..."

     ไร้ซึ่งเสียงเอ่ยจากเด็กสาว เนื้อตัวของเธอเต็มไปด้วยเลือด เธอทิ้งดาบและเดินเข้าไปหาพ่อแม่ของเธอ

"ลูก.."

"หนูเหนื่อยจังค่ะพ่อ แม่คะ.."

     เธอพูดเสียงแผ่วพร้อมกับหันไปมองแม่ของเธอที่ตอนนี้กลายเป็นร่างไร้วิญญาณไปซะแล้ว

"ฮึก.. หนูขอโทษ"

"ไม่เป็นไรนะลูก อึก อย่าเสียใจไปเลยนะ       พ พ่อรู้ว่าลูกทำได้ ..มีชีวิตต่อไปแทนพวกเราด้วยนะ เซรีนะ"

     เค้าหยิบคุไนข้างๆร่างมาใส่มือพร้อมกับจับมือเด็กสาวไว้แล้วใช้คุไนเล่มนั่นแทงทะลุหน้าอกของเค้าไป..

"เท่านี้ ลูกก็จะเบิกเนตรนั้นได้แล้วนะ ลาก่อน ลูกสาวของพ่อ.."

"ฮืออ พ่อคะ หนูรักพ่อนะคะ ฮึก"

     เด็กสาวนั่งร้องไห้กอดศพของผู้เป็นพ่อและแม่อย่างเสียใจ เธอไม่เหลือใครแล้ว.. แต่ พี่สาวของเธอล่ะ? เธอหันไปมองยังร่างของพี่สาว

"พี่คะ.."

"เซรีน พี่ก็คงจะไม่ไหวแล้วล่ะ อึก ดูแลตัวเองดีๆนะ อย่าดื้อจนป่วยเข้าใจไหม ต่อจากนี้พี่คงอยู่บ่นเราไม่ได้แล้วนะ อย่าโทษตัวเองล่ะ ทำตามที่สัญญากับพ่อด้วย ส่วนของพี่ หลังจากที่พี่ไม่อยู่แล้ว เอาดวงตาของพี่เก็บใส่กล่องที่พี่เคยให้เราดู จำได้ไหม แล้วเก็บรักษาให้ดี เพราะพี่เชื่อว่าสักวัน เราต้องได้ใช้มันนะ เฮ้อ เหนื่อยจัง พี่คงต้องพักแล้วล่ะ ฝันดีนะ น้องสาวที่รักของพี่"

     หลังจากพูดจบหญิงสาวก็หมดลมและจากไปอย่างสงบพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้่าที่มอบให้กับน้องสาวของเธอเป็นครั้งสุดท้าย

"..."

     เด็กสาวเงียบหลังจากที่ได้ฟังพี่สาวของเธอจบ เธอทำตามที่พี่ของเธอบอก ถ้าเป็นเด็กคนอื่นคงไม่กล้าที่จะทำอะไรแบบนี้แล้วล่ะ แต่สำหรับเธอตอนนี้กลายเป็นเรื่องที่ดูชิวๆไปแล้ว แค่ควักตาของพี่สาว มันไม่ได้โหดร้ายเท่ากับที่เธอทำลงไปก่อนหน้านี้.. หลักจากทำทุกอย่างตามที่พี่สาวขอเสร็จ เธอก็เดินไปตรงกลางระหว่างร่างของทุกคนในบ้าน และนอนลงท่ามกลางพื้นที่เต็มไปด้วยเลือด และหลับตาลงด้วยความอ่อนแรงก่อนที่สติของเธอจะดับไป..

ติดตามตอนแรก... เร็วๆนี้...