คุยเรื่องงานแสดงเปียโน กับสอบของทาวฮับ - -

ก็ไม่มีอะไรมากหรอกนา แค่อยากจะเขียนไดเฉยๆ เพราะว่าเบื่อการสอบเต็มทนแล้ว

เป็นมะ? แบบว่าใกล้ช่วงสอบทีไร จารย์สั่งงานเยอะทุกที -*- ทั้งสอบย่อย เก็บคะแนน โปรเจค....จะดองไว้สั่งใกล้ๆสอบปลายภาคทำม๊ายยยย

พอปั่นเสร็จนักเรียนก็ไม่มีเวลาอ่านหนังสือ ท่านจารย์ทั้งหลายสะใจรึเปล่า? -*-

บางคนก็สอนไม่ทัน สอนจนถึงวินาทีสุดท้าย วันก่อนสอบยังสอน...อืม มหาจำเริญ


วันนี้ทาวสอบวันที่สองแล้ว พรุ่งนี้สอบวันสุดท้าย ผ่านวันมหาโหดไปแล้วสองวันก็สบายใจขึ้นแยะอ่านะ - - เหลือแค่ฟิสิกส์ กะ health น่าจะพอไปได้ - - เวลาอีกครึ่งวันก้คงไปตะแล๊ดแต๊ดแต๋อยู่ที่ไหนซักแห่ง

ส่วนเรื่องแสดงเปียโนนี่ 555+ ไหนๆก้ใส่ในหัวข้อไปแล้ว พูดถึงซะหน่อยดีกว่านะ

มันเกิดขึ้นในวันที่16กันยา ซึ่งสำหรับทาวที่สอบวันที่18 หมายความว่าทาวมีเวลาอ่านหนังสือวิบาก5วิชา(สำหรับสอบวันแรก)แค่วันเดียว?

เครียดครับพี่น้อง -*-

แสดงเปียโนก็กลัวขายหน้า กลัวทำอาจารย์ผิดหวัง แหม่ กระผมซ้อมสองเพลงนี้มีเป็นเดือนๆนะครับท่าน แต่เรื่องสอบก้ทิ้งไม่ได้ 

วันนั้นตัดสินใจแหกขี้ตาขึ้นมาแต่เช้าเพื่ออ่านชีวะ

ตีสี่กับชีวะ -*-

ท้องร้องจ๊อกๆ

ตาพร่าๆ

หัวกลวงๆ

อืม....รู้เรื่องมากมาย

สุดท้ายเลยแบกtext bookกาแล็กซี่(วิทย์-ชีวะ) มวลโคตรเยอะ ไปที่hallแสดงด้วย -*- มือซ้ายถือชุดราตรีกับรองเท้า มือขวาแบกชีวะ 55+ เดินไปในสภาพหัวกระเซิง

โชคดีที่ท่าน...ไม่มาเห็นสภาพความเป็นตัวเองของทาวในตอนนั้น - -

เริ่มแสดงบ่ายสอง ทาวไปเก้าโมง(ไปซ้อม) กะจะอ่านหนังสือตอนรอคนอื่นซ้อม แต่สุดท้าย...อ่านไม่รุเรื่อง นั่งฟังเพลง

ซ้อมไปซ้อมมาจนมือหงิก มันเป็นเพลงที่ต้องใช้พละกำลังสูงพอสมควร - - แล้วเปียโนมันก็ไม่เหมือนที่เคยเล่นๆมา

จนเลย11โมงที่นัดกัน ท่าน...ก็ไม่มาซักกะที - - 

ทาวไม่กล้าโทรไป

ท่านไม่โทรมา

ทาวเลยซ้อมต่อจนเที่ยง

และแล้วท่านครับ!!! ทั้งๆที่ยังไม่มีผู้ชมมา ก็มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามาในฮอลล์...ตรงตามกับที่ท่าน...บอกทาวเอาไว้เป๊ะๆๆๆ

สาวๆแถวหน้าที่นั่งข้างๆทาว(มานั่งพักกันที่เก้าอี้ผู้ชม)กระซิบถามกันใหญ่ว่าเขาเป็นใคร!

ทาวก็เริ่มเครียดๆ

...ใช่ป่าวฟะ -*-

แต่ซักพักน้องคนนึงก็บอกว่า เพื่อนพี่...มั้ง

เพราะพี่ชายปริศนาท่านนั้นเดินไปหานักแสดงรุ่นพี่กับกลุ่มเพื่อนที่นั่งด้านหลังหน้าตาเฉย แถมคุยกันแบบถูกคอเหมือนรู้จักกันมานับพันปี!

ทาวก็ไม่รู้ กะจะโทรหาแล้วล่ะนะ - - แต่พอน้องคนนั้นบอกว่าเป้นเพื่อนพี่แก ทาวก็เลยคิดว่าไม่ใช่

พอทาวเปลี่ยนชุดเรียบร้อย ขึ้นไปยืนที่โต๊ะขายตั๋ว

พี่ชายท่านนั้นเดินมาซื้อตั๋ว!! (พยายามพูดให้ตื่นเต้นนะเนี่ย ความจริงไม่มีอะไรเลย -*-)

เค้าถามว่า "ชื่อ(...)รึเปล่าครับ"

ทาวเลยคิดว่า ...ว๊ากกกก ใช่จริงๆๆด้วยฟะ

ทาวเลยขายตั๋วให้ท่านเรียบร้อย แต่พอขายเสร็จถามรหัสลับ(555+ มีรหัสลับ) ท่านดันทำท่าเหมือนงง

กำ...ไม่ใช่รึเนี่ย

ความรู้สึกหน้าแตกเป้นเสี่ยงๆ

ท่าทางเปนเพื่อนพี่(...)จริงๆ

จนทาวแสดงจบ โทรไป

ทายดิ...




ใช่ครับ

นั่นท่าน...เลยล่ะ! ตัวจริงเสียงจริง 

ทาวโดนเจออีกแล้ว - -

แลกกับการขายตั๋วแสดงเปียโนการกุศลช่วยหมาน้อยพิการตาดำๆในมูลนิธิ 150บาท

แต่ก้ยังดี 

เพราะเจ้าบอสมันไม่จ่ายอะไรเลย!!!

บอสมันเห็นหน้าทาวแบบไม่ต้องลงทุน - - ขนาดตอนถามว่าพี่(...)รึเปล่ามันยังให้เพื่อนเรียกให้?(รึเปล่าบอส?)

แต่ท่านทั้งสองคนมีอะไรเหมือนกันนะ ท่าน...บอส

คือ


มาไม่เคยตรงเวลาเล้ยยย!!!!!!!!

(ล้อเล่นน่าๆ ไม่ว่าไรหรอก)


จบดีกว่า ทาวจะไปอ่านหนังสือละ

บายค่ะ

(ทาว)