คนที่ใช่ในเวลาที่ผิด :The right man at the worng time

Ep.2 

#คบกัน

ตั้งแต่พี่มารุตแชทมาวันนั้นก็เป็นเวลา3สัปดาห์ได้มั้งที่พี่แกเงียบหายไป ไม่โพส ไม่ออน ไม่อัพเดตอะไรเลย

(มีความแอบส่องเฟส ทุกคนก็เคยเป็นใช่มั้ย^_^") แอบคิดถึงอยู่นะ^_^ นั่งย้อนอ่านแชทเดิมๆที่พี่เค้าทักมา มันก็น่ารักดีนะ>//< 

มีสิทธิ์อะไรไปคิดถึงเค้าเนี่ย ไม่ได้เป็นอะไรกับเค้าซักหน่อย

ซิลวี่:นั่งเหม่อแต่เช้าเชียวนะยะหล่อน!!! ชะนี!ผีพราย!!!

ผ้าแพร:รอแชทผู้อยู่ล่ะสิ

โอ๊ย เบื่อจังเลยอีพวกรู้ทันเนี่ย -_-'

ซิลวี่:"นี่ พระพรายชั้นว่าแกอ่ะ ไม่ต้องรอพี่เค้าหรอกนะ"

แล้วผ้าแพรก็สะกิดนางซิลวี่ จะสะกิดกันเพื่อ!!-_-"

ทำไมวะ ทำไมบอกว่าไม่ต้องรอ งงในงง?

ผ้าแพร:ซิลวี่ แกจะชงทำไมเนี่ย"

ซิลวี่:บอกมันตอนนี้ยังพอทันนะแก

ผ้าแพร:แกก็บอกดิ ชั้นไม่กล้าอ่ะ

ซิลวี่:ชั้นก็ไม่กล้าว่ะ แกแหละบอก

ผ้าแพร:แกนั่นแหละ แกกัดมันบ่อยจะตาย บอกดิ เกริ่นแต่    แรกแล้วนิ

พระพราย:เฮ้!! พวกแกสองคนน่ะ มีอะไรป่ะ ยุกยิกๆอยู่นั่นแหละ เอาก้นมาด้วยป่ะจร๊ะ นั่งดิ เกี่ยงกันยุได้ 

ซิลวี่:แกะนั่นแหละบอก

ผ้าแพรา:แกนั่นแหละ

พระพราย:ซิลวี่!!!!

ซิลวี่:อะไร!!!>O<

พระพราย:ตกใจทำไม? มีอะไรจะพูดกับชั้น เกริ่นรัยไว้ พูดดิ

ผ้าแพร:ดื่มน้ำก่อนแก แล้วใจเย็นๆ

ชงมาแบบนี้ ยังงัยกันเเน่เนี่ย ตะหงิดๆ นะว้อยยยย -_-"

ซิลวี่:คือ...งี้..แก.....

พระพราย:อ๋อ... เป็นแบบนี้นี่เอง

ซิลวี่:ยังไม่ได้เล่า!!! ดอกทอง!!!!

พระพราย:เอ้าหรอ? โทษทีแก 555

ซิลวี่:ชั้นไม่เล่าแล้ว!!!ผ้าแพร แกเล่าต่อเลย อารมณ์เสีย

พระพราย:วร้ายยยย!!! กะเทยวีนนนน!! เจ้าค่าาาเอ้ย กะเทยวีนนน555 >_<

ซิลวี่:ไปหาอ่อยผู้ดีกว่าไม่คุยกับพวกชะนีแล้ว

พระพราย:ไปเล้ยยยย!!! อย่าลืมเอาผู้มาฝากด้วยนร้าาา!55

ซิลวี่:โนสน!โนแคร์!! x_x

 ผ้าแพร:แก..ก็..ไปแหย่นางอยู่ได้ 

คือ นางซิลวี่เนี่ย นางจะไม่ชอบให้ใครขัดนางเวลานางจะพูดงัย พอเราขัดนางก็จะอารมณ์เสีย

โนสน โนเเคร์เหมือนกันค่ะ555

แอบสงสารนางอ่ะ

ผ้าแพร:คือ...งี้แก อย่าขัดนะ จะเล่าละ

5555 อะเครๆไม่ขัด อยากรู้เหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น เกริ่นไว้ตั้งนาน เนอะ คนอ่านเค้าก็รอ

ผ้าแพร:ที่พี่รุตเค้าหายไปเป็น2อาทิตย์3อาทิตย์อ่ะ ได้ข่าวแว่วๆมาว่าพึ่งเลิกกับแฟนจร้าาาา แกก็เลยตัดขาดจากโลกโซเชียล คงจะทำใจไม่ได้มั้งแก 

เลิก! กับ! แฟน! แล้วที่มาคุยกับเรานี่คือ? 

เอิ่มมมม -_-"

คั่นเวลาหรอ T_T

พูดยังไม่ทันขาดคำ เจ้าตัวเดินมาละจร้าาาาา ได้เจอตัวเป็นๆก็วันนี้อ่ะ เพราะปกติก็อยู่แต่ในห้องแชท เค้ามาหาใครนะ มาหาเรารึเปล่า มาหาเรารึเปล่า แอบดีใจนิดนึงนะที่พี่เค้าเลิกกะแฟนอ่ะ  อย่ามองเราแบบนั้น เราออกจะโลกสวย 555(ตรงไหน-_-")

มารุต:พระพราย พี่ขอคุยกับเราหน่อยดิ

>//< ไม่กล้าสบตา หล่ออ่ะ คนอะไรน่ารักชิปหาย หล่อควายล้ม วัวตาย หล่อขนาดนี้ทำไมเลิกกับแฟนได้นะ

แฟนพี่เค้าต้องสวยแน่ๆเลย 

ผ้าแพร:เอ่อ... แก ชั้นไปหาซิลวี่ก่อนนะ ขอตัวนะคร้าาา ^_^

พระพราย:เฮ้ยแก ได้ไงเนี่ย รอก่อนดิ

มารุต:เดี๋ยวดิ!พระพราย!

อุ้ปส์!!  ผู้ชายจับมือ ผู้!ชาย!จับ!มือ!!

ตึกตักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ>//< ใจสั่นเป็นจังหวะสามช่าเลยจร้าาาา

พระพราย:พี่! มือ...ค่ะ..^_^"

แล้วพี่รุตก็รีบปล่อยมือเรา มือไม้ปลาหมึกเหมือนกันนะเนี่ย

มารุต:พระพราย พี่ชอบเราอ่ะ เราลองมาคบกันดูมั้ย^_^

อึ้ง! สตั๊น! >//< กรี๊ดๆๆๆๆๆ แต่อย่าพึ่งดีใจไปนะ พระพราย พี่เค้าพึ่งเลิกกับแฟนนะ อย่าลืมสิ 

พระพราย:เมื่อกี๊... พี่พูดว่างัยนะ >//<

มารุต:พี่ ชอบ เธอ เรา มา คบ กัน มั้ย ครับ

พระพราย:แต่..... พี่มีแฟนแล้วไม่ใช่หรอ?

มารุต:พี่เลิกละ

พระพราย:ทำไมถึงเลิกกับเค้าอ่ะพี่

มารุต:พี่ไม่อยากพูดถึงอ่ะ 

มารุต:ตกลงเอาไง จะคบไม่คบ

มารุต:เงียบแบบนี้ แสดงว่า ตกลงนะ 

มารุต:เราเป็นแฟนพี่ละนะ^_^

เฮ้ย!! ไฟล์บังคับเลยหรอ พึ่งจะคุยกันเมื่อ3อาทิตย์ที่แล้วเอง เร็วไปมั้ย โหหหห รุก แบบตั้งตัวไม่ทันเลยอ่ะ

พระพราย:เฮ้ย!! ได้งัย เร็วไปป่าวพี่ พึ่งคุย จะคบกันแล้วเนี่ยนะ

มารุต:ก็พี่ชอบน้องอ่ะ ตกลงละนะ ^_^

หนูก็ชอบพี่เหมือนกัน >//< อร๊ายยยยย อยากพูดแบบนี้ออกไป แต่ไม่กล้า มันดูไม่งาม555 

มารุต:เดี๋ยวตอนเย็นพี่ทักหานะ ตอบด้วย พี่ไปเรียนละ^_^

แอร๊ยยยย!!! >//< มีลูบหัวด้วยง่าาาาาา

แล้วเค้าก็เดินจากไป ปล่อยให้เรายืนตาค้างคนเดียวเลย

โอ๊ยยย!!!ทำไมเค้าน่ารักแบบนี้นะ หนูแพ้ในความหล่อ ความเท่ พี่จังเลย 

ตอนเย็น

.

.

.

ติ๊ง!!!

มารุต ได้เปลี่ยนสีของการแชท 

อ๊ากกก!!!!แชทสีชมพูที่ชั้นใฝ่ฝัน

ติ๊ง!!!

มารุต ได้ตั้งค่าอิโมจิเป็นรูปหัวใจ

อ๊ากกก!!!อิโมจิรูปหัวใจด้วย นี่เราไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย สิ่งที่เราเคยมโนไว้ก่อนเข้ามหาลัยว่าอยากมีโมเม้นท์แบบนี้ เฮ้ย ตื่นๆๆ แกฝันไปพระพราย ตื่นๆๆ โอ๊ยเขินๆๆๆๆ >//<

ต่อๆๆ

.

.

.

มารุต ได้ตั้งชื่อเล่นของคุณเป็น พระพรายผู้หญิงของมารุต????❤❤

เขินไปอี๊กกกก!!! >//< 

ติ๊ง!!!

มารุต:ทำไรอยู่ค้าบบ

:ทานข้าวยัง

:อาบน้ำยัง

:นอนยังง่ะ

:คิดถึงนะ 

:คิดถึงพี่ป่าว^_^

มาเป็นชุดเลยจร้าาาา งุ้ย!! เขิน >//< เขินเป็นบ้าเลย คนอะไรเอาใจใส่ดีแท้ (มีความมโน) ตอบงัยดีอ่าาาา

พระพราย:เอิ่มมมม.....

:ไม่ได้ทำอะไรค่ะ

:ทานแล้ว

:อาบน้ำละค่ะ

:ยังไม่นอน????

: .....>//<  >//< 

ที่ไม่ตอบคือ เขินจร้าาาา

มารุต: >//< คือรัยหราาาาา เขินใช่ป่ะ?

พระพราย:อื้ม.....  >//< 

พระพราย:หนูง่วงแล้วอ่ะพี่

มารุต:มานอนห้องพี่ก็ได้นะ

พระพราย:พี่มารุตตตตต!!!!

มารุต:จ๋าาาาาา ว่างัย

พระพราย:ทำไมชอบอ่อย

มารุต:อยากให้หนูมาชิม

พระพราย:ง่ะ >//<

มารุต:คิดถึงอ่ะ

มารุต:คิดถึงที่สุดเลย

พระพราย: .....>//<

พระพราย:หนูนอนดีกว่า

มารุต:หนุนแขนพี่ได้นะ มันอาจจะไม่นุ่มเท่าหมอน รับรองน้องจะไม่หนาว

พระพราย:เลี่ยนอ่ะพี่ ฝันดีนะคะ^_^

มารุต:อย่าลืมฝันถึงพี่บ้างนะ ^_^

มารุต:รักนะครับ พระพรายผู้หญิงของผม^_^

ต่อๆ

.

.

.

หลังจากนั้นเราก็คุยกันไปเรื่อยๆ ซึ่งพี่เค้าก็บอกกับเราว่าตอนนี้โสด มีแค่เราคนเดียว คิดดูสิ คนธรรมดาๆอย่างเราที่ไม่เคยมีแฟนกับเค้าแล้วมาคบกับหนุ่มฮอตประจำคณะวิศวะ อ่ะ เราตกหลุมรักพี่เค้าแบบหัวปักหัวปำเลยล่ะ

  ความใฝ่ฝันที่อยากจะมีแฟนแล้วมีโมเม้นตื่นขึ้นมามีแชทเด้งปลุก ก่อนนอนก็มีแชทเด้งบอกฝันดี มีแชทเป็นสีชมพู มีอิโมจิรูปหัวใจ มันได้เกิดขึ้นแล้วจริงๆ

  ความสัมพันธ์ของเรากับพี่เค้าก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ แต่พี่เค้าก็ยังไม่เปิดตัวที่ว่าคบกับเราอย่างเป็นทางการ บางทีเราก็สงสัยนะว่าทำไม พี่เค้าไม่ลงรูปเรา เวลาเราแท้กโพสไป พี่เค้าก็ลบแท้กทุกครั้ง ไม่มาโพสหน้าวอลเรา เราไปโพสหน้าวอลก็ลบออก มีแต่แชทอย่างเดียว ไม่ค่อยมาหาเราเลยด้วยซ้ำ สถานะในเฟสบุ๊คก็ไม่เปลี่ยน จนบางทีเราแอบน้อยใจนะ แต่ก็ได้แต่เก็บความรู้สึกเอาไว้ พี่เค้าบอกกับเราว่ามีเราแค่คนเดียว ที่ไม่เปิดตัวเพราะกลัวเรตติ้งจะตก ก็ใช่สินะ พี่เค้าเป็นหนุ่มฮอตของคณะนี่ เรามันแค่นักศึกษาธรรมดาๆคนนึง 

  พักหลังๆเราคุยกันน้อยลง จากที่เคยเอาใจใส่เรามากๆ  

ก็กลับกลายเป็นน้อยลง บอกกับเราว่า เรียนเหนื่อยบ้างล่ะ เพลียบ้างล่ะ หาว่าเรางี่เง่าบ้างล่ะ ทั้งๆที่ยังไม่ได้ทำอะไรเลย ฟังดูเหมือนคนโง่เนาะ เหมือนกำลังโดนหลอกให้รักยังงัยไม่รู้ แต่จะทำยังงัยได้ล่ะ ก็คนมันรักไปแล้ว