Dont invite me #อย่าชวนไปเตะบอล

ศรัณย์ ภูวเดชการ ชื่อเล่น สิงห์

เด็กม.4ที่พึ่งเข้ามาใหม่ในโรงเรียน เป็นเด็กขี้เล่น ร่าเริง บ้านก็ไม่ได้รวยมาก แต่ขี้หลีสาวขั้นเทพ หน้าตาก็ออกจะดีหน่อย แต่ก็ไม่ถึงกับหล่อมาก ส่วนสูงก็กลางๆแค่182cm แล้วก็ซกมกนิดๆตามประสาผู้ชาย ไม่สูบบุหรี่ ไม่เล่นกล้าม แต่ก็ไม่ได้ลงพุง ชอบเตะบอล ชอบทำอะไรพิเรนทร์ ตรรกะในหัวก็แปลก เลยชอบทำอะไรแปลกๆที่สนุก ยิ่งเวลาได้แกล้งพี่ทัพคนแปลก นี่สนุกที่สุดของชีวิตสิงห์เลยล่ะ:)

"ผมชอบเตะบอลนะ แต่ชอบก็เพราะมีพี่อยู่ด้วย"

จอมทัพ วจนโชติกุล ชื่อเล่น ทัพ

นักเรียนเตรียมสอบชั้นม.6 เป็นผู้ชายตัวสูงกลางๆ175cm ผิวปกติตามคนเอเชียทั่วไปแต่ก็ไม่ได้ขาวมาก แต่ผิวดีและใสจนใครๆต่างอิจฉา ส่วนมากคนรู้จักก็จะทราบกันอยู่แล้วว่าทัพนั้นชอบผู้ชาย แต่ก็ไม่ได้มีท่าทีรังเกียจ อีกทั้งทัพยังไม่ได้ออกสาว แค่ชอบผู้ชายก็เท่านั้น แต่อย่างเพื่อนร่วมชั้นที่กล้ามก็ไม่มี หน้าตาก็เห่ย บอกตรงๆ ไม่มีซักคนที่สนใจ

"ก็บอกว่าไม่ได้ชอบชายแท้ไงวะ!!!"

V

V

V

"มีอารมณ์กับหนังโป๊ที่มีแต่ผู้ชายเนี่ยนะ?"

"อืม ก็เป็นเกย์"

"งั้นพี่ไปเตะบอลกับผมป้ะ?"

#อย่าชวนไปเตะบอล

V

V

V

Warning

นิยายเรื่องนี้เป็นชายรักชาย

ถ้าไม่ใช่แนวกดออกเลยค่ะ

ไม่เน้นดราม่า รับประกันความขี้อ่อยของพระเอกและความตีมึนของนายเอก

แนะนำว่าควรมีหมอนเผื่อไว้หลายๆใบ

เพราะบางทีก็อาจจะเขินจนขาดได้

V

V

V

ชอบกดไลค์ ใช่กดเฟบ!!

คอมเม้นติชม/ให้กำลังใจได้เลยนะค้า♡♡

ฝากเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของทุกคนด้วยนะคะ><!!

Ps.เรื่องนี้ไม่มีการปิดตอนค่ะ:)^^