เพียงใจที่รักและภักดี

 

  

“หากฉันจะมีความรัก นั่นไม่ใช่เพราะฉันได้พบกับคนที่สมบูรณ์แบบ แต่เป็นเพราะฉันมองเห็นคนไม่สมบูรณ์แบบเป็นคนที่สมบูรณ์แบบที่สุดในใจของฉันต่างหากเล่า”

อรุณ อิศเรศรังสรรค์

เ พี ย ง ใ จ ที่ รั ก แ ล ะ ภั ก ดี

เมื่อเกียรติยศในฐานะนัดดาของกษัตริย์คือสิ่งที่แรกที่พึงต้องรักษา 

‘ท่านชายอรุณ อิศเรศรังสรรค์’ จึงถูกครอบครัวหล่อหลอมให้ทรงดำเนินชีวิตอยู่แต่ในกรอบ 

มีฐานันดรศักดิ์แบกไว้บนบ่าเสมอ จนได้พบกับ ‘รังรอง’ 

ผู้หญิงธรรมดาๆ แต่กลับทำให้ชีวิตที่แสนน่าเบื่อของท่านชายมีอันต้องเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล

.

.

พระนามของ ‘หม่อมเจ้าอรุณ อิศเรศรังสรรค์’ เจ้าของ ‘วังเพลินภิรมย์’ เห็นจะเป็นพระนามที่โก้ที่สุดในวงสนทนาของบรรดาสาวสังคมในเวลานี้ ท่านชายทรงมีพักตร์สวย เนตรคมกล้าสะกดสายตา บุคลิกงามสง่า ร่ำรวยด้วยรูปสมบัติและทรัพย์สมบัติ ทรงสมบูรณ์แบบถึงเพียงนั้น จึงยากจะหาอิสตรีที่งามพร้อมคู่ควรเสมอท่านมาประดับบารมี

ใครๆต่างก็พูดกันว่าคู่ชีวิตของท่านชายจะต้องเป็นสตรีที่มีความงดงามประดุจนางบุษบา มีความรู้รอบด้าน เก่งการบ้านการเรือน และต้องมีหน้ามีตาเฉิดฉายในสังคมให้สมกับเป็นคู่บุญคู่บารมี

แต่ทว่าในความเป็นจริง ท่านชายกลับประทานความรักให้แก่ผู้หญิงธรรมดาๆคนหนึ่ง ที่ไม่มีอะไรเฉียดใกล้ความสมบูรณ์แบบเลยจนนิดเดียว

รังรอง เศรษฐกร บุตรสาวพระยาเทพ เศรษฐกร เธอเป็นลูกที่เกิดจากภรรยาคนที่ ๒ 

เธอ... ซึ่งไม่ใช่คนสวยจนจับจิต แต่มองดูแล้วน่ารักน่าทะนุดถนอม เธอไม่เก่งการบ้านการเรือน ไม่ชอบเย็บปักถักร้อย ไม่มีเสน่ห์ปลายจวัก ชอบทำแต่เรื่องเหลวๆ เล่นสนุกไปวันๆ แต่เหตุไฉน...ท่านชายจึงหลงรักในความธรรมดา ที่ไม่ธรรมดาของเธอจนหมดหัวใจ

รังรอง เศรษฐกรคนนี้ เธอมีดีอะไรกันแน่หนอ?

มาร่วมค้นหาความรักที่แสนอบอุ่นระหว่างนางสาวรังรอง เศรษฐกร และหม่อมเจ้าอรุณ อิศเรศรังสรรค์ได้ใน

‘เ พี ย ง ใ จ ที่ รั ก แ ล ะ ภั ก ดี’   

 

.

.

รังรองนั้นมีใจรักท่านชายอยู่มาก แต่ก่อนร่อนชะไรเธอเป็นเพียงเด็กผู้หญิงแก่นเซี้ยวที่ไม่สู้จะสนใจเรื่องความสวยความงามเท่าใดนัก แต่พอมีท่านชายกลับทำให้เธอลุกขึ้นมาเปลี่ยนแปลงตัวเองแลรักสวยรักงามมากขึ้น 

นี่น่ะหรือ... อานุภาพแห่งความรัก นับตั้งแต่วันที่ท่านชายหายเงียบไป รังรองก็รู้แน่แล้วว่าเธอมีความรักให้แก่ท่านชายอย่างแน่นหนัก นั่นเพราะทรงทำให้รังรองปั่นป่วนหัวใจเหลือจะกล่าว เวลามีท่านอยู่ใกล้ๆหัวใจก็สุขจนล้นปรี่ แต่หากเมื่อใดที่ท่านห่างร้างไกล หัวใจของรังรองกลับเจ็บปวดเหลือแสน

ความรักนั้นมีหน้าตาเป็นเช่นนี้เองหรือ... เป็นสิ่งที่ยามมีอยู่นั้นแสนสวยงาม หากแต่ยามที่รักจากไป... สิ่งที่ยังคงเหลือกลับมีเพียงแค่ความมืดมนอนธการปกคลุมอยู่ในหัวใจอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

เสียงรถยนต์ดังกระหึ่มอยู่หน้าเรือนบ่งบอกให้รังรองรู้ว่าทรงเสด็จมาถึงแล้ว เธอยิ้มให้กับตัวเองในกระจกเงาแล้วก้าวออกจากห้องนอน ลงจากเรือนไปหาท่าน ท่านชายอรุณคนโก้ยืนพิงองค์ไว้กับรถ กรสองข้างยกขึ้นกอดอก บาทข้างหนึ่งไขว้ไว้กับบาทอีกข้าง พร้อมกับประทานรอยยิ้มแสนอบอุ่นมาให้เธอ คนทั้งคู่สบตากันนิ่งนาน นานจนท่านชายทรงสรวลออกมา ทรงมองรังรองด้วยเนตรซึ้งก่อนจะเอ่ยคำสั้นๆที่ทำให้หัวใจของเด็กสาวพองโตด้วยความสุขล้น

"สุขสันต์วันเกิด...รังรองของฉัน"