Perfect Twain บังเอิญ โลกกลม พรหมลิขิต {END}

Perfect Twain 

บังเอิญ โลกกลม พรหมลิขิต 

#ทีมKarnnakon

"ตัวเล็กน่ารัก... น่าเอาฉิบหายเลยว่ะ"

ผัวะ!

     อะไรนะ? นิยาม'ซิตคอมสไตล์แบบอย่างที่ดีค่ามากกว่าการรุมทันฑ์'น่ะหรอ จำได้และยังยึดถืออยู่สิครับ โอ๊ะ...แต่คนที่พูดประโยคนั้นตอนนี้ก็แค่ลงไปนอนปากจุมปุ๊กกับเศษขี้ดิน มีใครอยากลองดีอีกคนไหมล่ะ?

     เรื่องมันเริ่มจากความไม่เอาไหนของไอ้ซุยที่ทิ้งงานการปล่อยให้ผมจัดการโซโล่เดี่ยวอยู่คนเดียว เพราะเหตุนี้ไง เหตุนี้ผมถึงคิดถึงพี่ชายที่พลัดพลากและดีดตัวลุกฮือขึ้นมาตามหาเขาอีกครั้ง อายุอานามมากขึ้นสกิลทุกอย่างก็ดีขึ้น ล่วงรู้มาได้ว่าพี่ชายตัวเองหนีไปกบดานอยู่ที่กระบี่ แล้วจะรออะไรล่ะครับ! ไปตามกระชากคอเสื้อมาชกสักสองทีให้หายคิดถึงซะหน่อย

     เออลืมเท้าความ ขอแฟตแบล็คกลับไปสักนิด ผมเรียนอยู่ปีหกคณะสัตวแพทย์ กำลังจะไปฝึกงานที่สถาบันวิจัยและพัฒนาพันธุ์สัตว์น้ำจังหวัดกระบี่ซึ่งกูว่ายน้ำไม่เป็นครับท่าน! ที่เลือกที่นี่เพราะจะไปตามหาพี่ชายที่หายไป เฮ้อ...ว่ายน้ำไม่เป็นก็ต้องฝึก การฝึกก็ต้องมีครูฝึก และมันจะเพอร์เฟคมากถ้าหากครูฝึกไม่ได้เป็นคนเดียวกันกับที่ลั่นวาจาว่าอยากจะเอาผม!!

     ให้ตายสิพับผ่า! เขาบอกว่าเจอกันครั้งแรกเรียกว่าบังเอิญ ครั้งที่สองเรียกว่าโลกกลม ครั้งที่สามเรีนกว่าพรหมลิขิต หึ บังเอิญ โลกกลม พรหมลิขิต... สำหรับมึงน่ะบังเอิญ โลกกลม พรหมเช็ดตีนโว้ยไอ้ครูเกย์เถื่อนเอ้ย!!!

     อัพทุกวันอาทิตย์นะค้าาา แต่ถ้าวันไหนเกิดเหตุสุดวิสัยต้องเลื่อนจะแจ้งใน

     FB:Kaoled

     IG:Kaoled (เล่นไอจีมากกว่า)

       ขอบคุณนักอ่านทุกคนนะคะ<3 ไม่มีทุกคนก็ไม่มีP'ไรท์และลูกๆ อย่างนี้แน่ แหะๆ คลอดออกมาอีกคนแล้วเนอะ ยังไงก็ขอฝากติดตามลูกซิตคอมและลูกโตรอนหรือพี่โตของน้องซิตด้วยนะคะ 

    รักทุโคคคคคคค 

      Kaoled