ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Episode 2 :: รับหน้าที่ และ เริ่มการทำตัวสมหญิง!!
เช้าวันรุ่งขึ้น
"ฮ้าว~~~~!!" เฟรินตื่นขึ้นมาแต่เช้าตรู่ด้วยอาการสลึมสลือนิดๆ เพราเมื่อคืนกว่าจะข่มตาให้หลับได้
..ก็เพราะใครล่ะ ก็นายนั้นแหล่ะ คาโล.. เฟรินคิดในใจพลางลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัว
ปีนี้เฟรินได้อยู่ห้องเดี่ยว เพราะเธอกลับคืนร่างเดิมแล้ว และห้องของพวกเรนอนก็ไม่มีที่พอที่จะให้เธอไปนอนด้วยได้
และหลังจากทำธุระเสร็จ ก็ได้ฤกษ์ดีที่จะไปปลุกคุณนักฆ่าไร้สมอง
ก๊อกๆ เคาะครั้งแรกยังไม่มีเสียงตอบรับ... หรือว่าคาโลยังไม่มานะ เฟรินคิด
ก๊อก ก๊อก เคาะครั้งที่สองหนักขึ้นกว่าเก่าอีกนิด แต่ก็ไร้ผล ไม่มีเสียงตอบรับเลย
ก๊อก ก๊อก ก๊อก เคาะครั้งที่สามดังขึ้นอีก แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับอยู่ดี
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ตึง!!!! เคาะครั้งที่สี่ไม่ต้องรอให้มีเสียงตอบ พังประตูมันเข้าไปเลย!!!
และเป็นอย่างที่คาดไว้ ..คาโลยังไม่เสด็จมา และไอ่เพื่อนรัก~~~~~~~~ (กัดฟันพูด) ก็ยังไม่ตื่น นอนกอดผ้าห่มบ่นพึมพำถึงเรนอนคนงามของมันอยู่ได้ เฮ้อ~~ เพื่อนฉัน..
"คิล ตื่น" เฟรินเรยกคิลครั้งแรก แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับ
"คิลๆๆๆ ตื่นๆๆๆ" คราวนี้เรียกพร้อมเขย่าตัวของคิลไปด้วย แต่มันก็ยังไม่มีทีท่าว่าจัรู้สึกตัว เอาแต่บ่นงึมงำหาเรนอน
"ไอ่คิล ฉันหมดความอดทนกับนายแล้วนะ ตุ๊บ!!!" และไม่ทันขาดคำของเจ้าหญิงคนงามแห่งเดมอสและบารามอส ก็แถบโครมใส่ก้นของคิลเต็มๆ รัก
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก" คิลแหกปากร้องลั่น หลังจากที่หล่นตุ๊บ~!!! ลงมาจากเตียงนอนสุดที่รัก
"ไอ่เฟริน ทำไมต้องถีบกันด้วยวะ ปลุกดีๆ ก็ได้นี้ คนกำลังฝันดีๆ อยู่เลยนะ" คิลร้องโอดโอย บ่นกระปอดกระแปดใส่เฟริน
"แล้วแกตื่นไหมล่ะนั้นน่ะ ฉันล่ะทั้งเรียกทั้งเขย่าก็แล้วแกก็ไม่ตื่นซักที ฉันเลยรำคาญ ถีบแกตกมาอยู่อย่างนี้นี้ไง และถ้ายังไม่อยากพลาดการคัดเลือกรุ่นน้องล่ะก็นะ รีบๆ ไปเข้าห้องเลย ฉันจะได้ไปกินข้าวเร็วๆ ด้วย" เฟรินบ่นเป็นชุดก่อนจะลงไปนั่งบนเตียงของคาโล ที่ตอนนี้เจ้าตัวยังไม่มาใช้มัน
"จะไปกินข้าว รึจะไปหาใครกันแน่จ๊ะ" คิลเอ่ยเสียงล้อเลียนเฟริน ก่อนจะต้องวิ่งหลบไปเข้าห้องน้ำ เพราะฝ่าเท้างามๆ ของเจ้าหญิงแสนสวยกำลังลอยว่อนมาใส่หน้าเขาแต่ไกล
"ไอ่คิลบ้า~~!!!!" เฟรินตะโกนด่าพลางหน้าขึ้นสีชมพูระเรื่อ...
"เร็วสิ คิล ฉันหิวแล้ว" เฟรินว่าพลางลากคิลเข้าโรงอาหารดราก้อนไป แล้วไปยกถาดอาหารมาพร้อมๆ กับคิล
"จะรีบอะไรนักหนาวะ" คิลบ่นเบาๆ กับตัวเอง แต่แม่ตัวยุ่งก็ดันหูดีได้ยินเสียนี้
"รีบไปดูน้องเขาคัดเลือก อ๊ะ!! ลืมไปเลย เมื่อวานพี่โรเวนบอกให้ไปหาหน่อยน่ะ" เฟรินทำท่าเหมือนจะนึกอะไรได้ ก่อนจะหันมาบอกเพื่อนรักของตน
"เหรอ งั้นก็รีบๆ กินเข้า ไปสายเดี๋ยวพี่โรเวน จะได้เวรสมชื่อล่ะ" คิลว่าพลางยัดข้าวใส่ปากของตนอย่างรวดเร็ว
แต่ก่อนที่จะได้ยัดอีกคำเข้าไปในปากก็ต้องพ่นอาหารที่อยู่ในปากออกมาจนเกือบหมด เล่นเอาคนข้างๆ ถึงกับสดุ้ง
"อะไรไอ่คิล" เฟรินถามอย่างห่วงใยเพื่อน
"กะ... แก... แกกินโครตเรียบร้อย ละ... เลยว่ะ" คิลตอบออกมาอย่างตะกุกตะกัก
"แล้วไง" เฟรินถามอย่างงงๆ
"ก็แกไม่เคยกินเรียบร้อยอย่างนี้น่ะสิ เฮ้ย!! ใช่เฟรินตัวจริงรึปล่าววะเนี่ย ฮะ!!!" คิลร้องออกมาอย่างตกใจ ก่อนจะหันมาจับหน้าเพื่อนของตน เพื่อความแน่ชัดว่านี้ใช่ตัวจริง
"ตัวจริงสิ ถามมาได้ ช่างฉันเถอะน่า นายรีบๆ กินเข้า เดี๋ยวพี่โรเวนจะเฉ่งเอา" แล้วทั้งคู่ก็รีบทานอาหารอย่างรวดเร็ว และรีบเร่งฝีเท้าให้ไปที่หน้าโรงเรียนเอดินเบิร์ก เพราะโรเวนนัดพวกเขาที่นั้น
คิลและเฟรินมาถึงหน้าโรงเรียนภายในเวลา 15 นาที และเพราะรีบเกินไป จนทำเอาทั้งคู่หอบแฮกๆ
"อ่าว เฟรี่ คิลลี่ ทำไมหอบอย่างนั้นล่ะ" ลูคัส ถามเฟรินและคิลอย่างฉงน เพราะทั้งคู่หอบเหมือนหม..า มากๆ
"ก็... พวกเรา.. แฮ่กๆ รีบ.. มา หา พวก.. พี่ๆ นั้นแหละ.. ครับ" คิลตอบตะกุกตะกัก เพราะเขาก็เหนื่อยไม่ใช่น้อยเหมือนกัน
"หึหึ ไม่เห็นจะต้องรีบขนาดนั้นเลยนี้ กว่าจะถึงเวลาที่น้องๆ เค้าจะมาครบก็อีกตั้งนาน พี่ให้พวกเธอไปเดินเล่นก่อนก็ได้นะ" โรเวนซึ่งโผล่มาจากไหนเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ มาพูดกับพวกเฟริน ก่อนจะยิ้มขำๆ มาเป็นรางวัลแทน
"พี่โรเวร!!!!!" เฟรินร้องออกมาอย่างเหลือทน
"พี่ชื่อโรเวนไม่ใช่โรเวร เอาน่าๆๆ พี่ขอโทษที่เมื่อวานเร่งซะเช้า ก็ไม่นึกว่าเขาจะเปลี่ยนเวลาเหมือนกัน" โรเวนเอ่ยแก้ชื่อของตน ก่อนจะอธิบายเหตุผลให้ฟัง
"ครั้งนี้ขอให้เป็นครั้งสุดท้ายเถอะนะพี่" เฟรินพูดอย่างหน่ายๆ กับคนชอบแกล้ง ก่อนจะเดินไปหน้าประตูโรงเรียน ตามไปด้วยคิล
"จะว่าไปแล้ว ไอ่คาโลปีนี้มาช้าว่ะ" คิลพูดเหมือนจะบ่นๆ เสียมากกว่ากับเฟริน
"อืม แต่ฉันว่า นายหมายความว่า คาโลมาช้า ก็เท่ากับเรนอนก็ต้องมาช้าด้วย นายเลยอดได้เห็นหน้าหวานใจนายงั้นสิ" เฟรินได้ทีเอ่ยล้อเพื่อนซี้คืนอย่างรวดเร็ว
"เออ อันนี้ยอมรับว่ะ ไม่เหมือนใครบางคน คิดถึงเค้าก็ทำเป็นปากแข็งว่าไม่คิดถึง ฮะๆๆๆๆ" พูดจบ คิลก็หัวเราะออกมาอยางสุดจะกลั้น เพราะคนตรงหน้านั้นกำลังหน้าแดงขึ้นเรื่อยๆ
"อ๊ะ!! ดูนั้นสิ นั้นมันผู้หญิงคนเมื่อวานนี้นี่" เสียงกระซิบลอยมาตามลมเข้ากระทบหูของหัวขโมยและนักฆ่า
"ใช่จริงๆ ด้วย!! ว้าว~~!! อยู่ป้อมอัศวินซะด้วย อยากอยู่ป้อมอัศวินจัง" อีกเสียงดังออกมาราวกับเพ้อฝัน
"ใช่ๆๆ ขอให้ได้อยู่ด้วยเถิด~~~~!!!" เสียงแรกเอ่ยออกมาอีกครั้ง ก่อนที่เสียงสองเสียงนั้นจะหายไป เพราะเจ้าตัวตวัดสายตาไปปราม แบบโหดสุดๆ
"หึหึ ฮะๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ถะ.. ถ้าไอ่คาโลมันอยู่ด้วยนะ.. มันคงไม่แค่ส่งสายตาหรอก.. มันจะแช่แข็งไอ่เด็กพวกนั้นแน่เลยล่ะ" คิลเอ่ยออกมาอย่างขำๆ แต่คิดแล้วก็หนาว ขึ้นมาเหมือนกันแฮะ
"อะไร นายเอาฉันไปเกี่ยวอะไรด้วย" เสียงๆ หนึ่งดีงมาจากข้างหลังคิลที่ยืนหันหลังให้กับประตูโรงเรียน
"โอ๊ะ!! ปล่าวจ้า แค่พูดเล่นๆ เอง~~!" คิลพูดอย่างหวาดๆ เพราะเจ้าคนตรงหน้าเล่นส่งสายตาอาฆาตมาซะ.................... แถมยังมีรังสีความเย็นมาแต่ไกล
"ไม่เอาน่า คาโล" เสียงของเฟรินเรียกให้สายตาของคาโลกลับมาเป็นแววอ่อนโยน ก่อนที่เจ้าตัวจะเดินไปหาเฟริน
"นายกลับมาเป็นร่างเดิมแล้วเหรอ" คาโลถามยิ้มๆ เพราะเขาก็อยากให้เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้ว
"อื้อ ก็ถ้านายชอบ ฉันก็จะทำ" พูดเฟรินก็ส่งยิ้มหวานไปให้คาโล ทำเอาเจ้าตัวเกิดอาการหน้าแดงขึ้นมานิดๆ
"อืม ว่าแต่ พี่โรเวนบอกว่าให้ไปหาไม่ใช่เหรอ" คาโลพูดเตือนความจำทั้งสอง
"อุ๊ย!! ลืมไปเลย รีบไปกันเถอะ" พูดจบเฟรินก็ลากคาโลและคิลไปหาโรเวร เอ้ย!! โรเวนทันที
"หา!!!! พี่จะให้พวกผมไปช่วยต้อนรับน้องๆ ปีหนึ่ง แล้วก็จะให้พวกเราไปบอกกฏระเบียบพวกนี้นี่นะ" คิลร้องออกมาอย่างตกใจ เพราะหน้าที่นี้มันควรจะเป็นหน้าที่ของพวกพี่ๆ ปีสูงนี้นา แต่ไหง โรเวนถึงเอามาให้เด็กปีสามมาทำซะได้
"เอาน่าๆ ก็ฉันเลือกพวกนายแล้วพวกนายก็ต้องทำ" โรเวนพูดเหมือนให้กำลังใจ แต่มันดูเหมือนบังคับในสายตาของคนที่ถูกปลอบ
และ 'พวกนาย' ที่โรเวนว่านี้ก็มี เฟริน คาโล คิล โร มาทิลด้า เรนอน ครี้ด และแองเจลิน่า
พวกนี้คือพวกที่ถูกโรเวนเรียกมารับใช้ =_=""
"ก็ได้ค่ะ" พวกสี่สาวตอบรับอย่างพร้อมเพรียง ก่อนจะหันไปทางผู้ชาย เป็นเชิงว่า 'รับซะสิ'
"ก็ได้ครับ" คิลและครี้ดขานรับเสียงอ่อยๆ เพราะทั้งสองเป็นพวกอู้งาน แล้วจู่ๆ จะมาให้ทำงานเนี่ยนะ ซึ่งมันก็แตกต่างจากคาโลและโรอย่างมาก เพราะทั้งสองคนตอยรับคำอย่างฉะฉาน สมแล้วที่เป็นเชื้อพระวงศ์
"ก็ดี งั้น ครี้ด คิล เรนอน แองจี้ พวกเธออธิบายกฎนะ ส่วน เฟริน คาโล โร มาทิลด้า ประกาศห้องต่างๆ อ้อแล้วก็ คาโล บอกเรื่องการชิงตำแหน่งสภาสูงด้วยนะ เพราะพวกพี่ขี้เกียจจะเข้าไปพูดอีกรอบ นะ" โรเวนพูดแบ่งงาน ก่อนจะหันมาขอร้องแกมบังคับให้คาโลบอกเรื่องสำคัญ
"ครับๆๆ แล้วผมจะทำให้ดีที่สุดครับ" คาโลรับคำด้วยสีหน้านิ่งๆ อีกตามเคย
"อ้อ เฟริน" โรเวนเหมือนจะนึกอะไรขึ้นได้ หันไปทางเฟรินที่ส่งสายตาว่า 'มีอะไรคะ'
"อะไรเหรอคะ" เฟรินถามออกมาเพราะโรเวนไม่ยอมเอ่ยปากเสียที
"แฮ่ๆ คือว่า พี่ลืมกระดาษแบ่งห้องพัก กับใบรับสมัครตำแหน่งสภาสูงลงมาด้วยน่ะ ไปเอามาให้หน่อยได้ไหม" โรเวนพูดพลางยิ้มแหยๆ ให้เฟริน
"ห๊า~~~~~~~~!!!!! โอยตาย จะเป็นลมก่อนที่จะได้วิ่งเสียอีกนะเนี่ย พี่จะให้หนูวิ่งจากหน้าโรงเรียนขึ้นไปชั้นแปด แล้วลงไปห้องนั่งเล่นชั้นปีหนึ่งงั้นเหรอ!!!" เฟรินถามอย่างไม่แน่ใจ
"อ่าฮะ" โรเวนย้ำให้อีกครั้งอย่างยิ้มๆ
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก!!!" เฟรินร้องออกมาอย่างสุดจะทน ก่อนจะส่งสายตาเขียวปั๊ดไปให้โรเวน
To be continue......?!
.......................................
มาอัพแล้วเจ้าค่ะ ตอนนี้แต่งสด ผิดตรงไหนบอกได้นะเต้าคะ จะมาแก้ให้
จะได้อ่านออกกัน ^_^
Up date 20/07/06 11.00 pm.
แก้แล้ววววว อัพเดทล่าสุด 22.39 น.
"ฮ้าว~~~~!!" เฟรินตื่นขึ้นมาแต่เช้าตรู่ด้วยอาการสลึมสลือนิดๆ เพราเมื่อคืนกว่าจะข่มตาให้หลับได้
..ก็เพราะใครล่ะ ก็นายนั้นแหล่ะ คาโล.. เฟรินคิดในใจพลางลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัว
ปีนี้เฟรินได้อยู่ห้องเดี่ยว เพราะเธอกลับคืนร่างเดิมแล้ว และห้องของพวกเรนอนก็ไม่มีที่พอที่จะให้เธอไปนอนด้วยได้
และหลังจากทำธุระเสร็จ ก็ได้ฤกษ์ดีที่จะไปปลุกคุณนักฆ่าไร้สมอง
ก๊อกๆ เคาะครั้งแรกยังไม่มีเสียงตอบรับ... หรือว่าคาโลยังไม่มานะ เฟรินคิด
ก๊อก ก๊อก เคาะครั้งที่สองหนักขึ้นกว่าเก่าอีกนิด แต่ก็ไร้ผล ไม่มีเสียงตอบรับเลย
ก๊อก ก๊อก ก๊อก เคาะครั้งที่สามดังขึ้นอีก แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับอยู่ดี
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ตึง!!!! เคาะครั้งที่สี่ไม่ต้องรอให้มีเสียงตอบ พังประตูมันเข้าไปเลย!!!
และเป็นอย่างที่คาดไว้ ..คาโลยังไม่เสด็จมา และไอ่เพื่อนรัก~~~~~~~~ (กัดฟันพูด) ก็ยังไม่ตื่น นอนกอดผ้าห่มบ่นพึมพำถึงเรนอนคนงามของมันอยู่ได้ เฮ้อ~~ เพื่อนฉัน..
"คิล ตื่น" เฟรินเรยกคิลครั้งแรก แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับ
"คิลๆๆๆ ตื่นๆๆๆ" คราวนี้เรียกพร้อมเขย่าตัวของคิลไปด้วย แต่มันก็ยังไม่มีทีท่าว่าจัรู้สึกตัว เอาแต่บ่นงึมงำหาเรนอน
"ไอ่คิล ฉันหมดความอดทนกับนายแล้วนะ ตุ๊บ!!!" และไม่ทันขาดคำของเจ้าหญิงคนงามแห่งเดมอสและบารามอส ก็แถบโครมใส่ก้นของคิลเต็มๆ รัก
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก" คิลแหกปากร้องลั่น หลังจากที่หล่นตุ๊บ~!!! ลงมาจากเตียงนอนสุดที่รัก
"ไอ่เฟริน ทำไมต้องถีบกันด้วยวะ ปลุกดีๆ ก็ได้นี้ คนกำลังฝันดีๆ อยู่เลยนะ" คิลร้องโอดโอย บ่นกระปอดกระแปดใส่เฟริน
"แล้วแกตื่นไหมล่ะนั้นน่ะ ฉันล่ะทั้งเรียกทั้งเขย่าก็แล้วแกก็ไม่ตื่นซักที ฉันเลยรำคาญ ถีบแกตกมาอยู่อย่างนี้นี้ไง และถ้ายังไม่อยากพลาดการคัดเลือกรุ่นน้องล่ะก็นะ รีบๆ ไปเข้าห้องเลย ฉันจะได้ไปกินข้าวเร็วๆ ด้วย" เฟรินบ่นเป็นชุดก่อนจะลงไปนั่งบนเตียงของคาโล ที่ตอนนี้เจ้าตัวยังไม่มาใช้มัน
"จะไปกินข้าว รึจะไปหาใครกันแน่จ๊ะ" คิลเอ่ยเสียงล้อเลียนเฟริน ก่อนจะต้องวิ่งหลบไปเข้าห้องน้ำ เพราะฝ่าเท้างามๆ ของเจ้าหญิงแสนสวยกำลังลอยว่อนมาใส่หน้าเขาแต่ไกล
"ไอ่คิลบ้า~~!!!!" เฟรินตะโกนด่าพลางหน้าขึ้นสีชมพูระเรื่อ...
"เร็วสิ คิล ฉันหิวแล้ว" เฟรินว่าพลางลากคิลเข้าโรงอาหารดราก้อนไป แล้วไปยกถาดอาหารมาพร้อมๆ กับคิล
"จะรีบอะไรนักหนาวะ" คิลบ่นเบาๆ กับตัวเอง แต่แม่ตัวยุ่งก็ดันหูดีได้ยินเสียนี้
"รีบไปดูน้องเขาคัดเลือก อ๊ะ!! ลืมไปเลย เมื่อวานพี่โรเวนบอกให้ไปหาหน่อยน่ะ" เฟรินทำท่าเหมือนจะนึกอะไรได้ ก่อนจะหันมาบอกเพื่อนรักของตน
"เหรอ งั้นก็รีบๆ กินเข้า ไปสายเดี๋ยวพี่โรเวน จะได้เวรสมชื่อล่ะ" คิลว่าพลางยัดข้าวใส่ปากของตนอย่างรวดเร็ว
แต่ก่อนที่จะได้ยัดอีกคำเข้าไปในปากก็ต้องพ่นอาหารที่อยู่ในปากออกมาจนเกือบหมด เล่นเอาคนข้างๆ ถึงกับสดุ้ง
"อะไรไอ่คิล" เฟรินถามอย่างห่วงใยเพื่อน
"กะ... แก... แกกินโครตเรียบร้อย ละ... เลยว่ะ" คิลตอบออกมาอย่างตะกุกตะกัก
"แล้วไง" เฟรินถามอย่างงงๆ
"ก็แกไม่เคยกินเรียบร้อยอย่างนี้น่ะสิ เฮ้ย!! ใช่เฟรินตัวจริงรึปล่าววะเนี่ย ฮะ!!!" คิลร้องออกมาอย่างตกใจ ก่อนจะหันมาจับหน้าเพื่อนของตน เพื่อความแน่ชัดว่านี้ใช่ตัวจริง
"ตัวจริงสิ ถามมาได้ ช่างฉันเถอะน่า นายรีบๆ กินเข้า เดี๋ยวพี่โรเวนจะเฉ่งเอา" แล้วทั้งคู่ก็รีบทานอาหารอย่างรวดเร็ว และรีบเร่งฝีเท้าให้ไปที่หน้าโรงเรียนเอดินเบิร์ก เพราะโรเวนนัดพวกเขาที่นั้น
คิลและเฟรินมาถึงหน้าโรงเรียนภายในเวลา 15 นาที และเพราะรีบเกินไป จนทำเอาทั้งคู่หอบแฮกๆ
"อ่าว เฟรี่ คิลลี่ ทำไมหอบอย่างนั้นล่ะ" ลูคัส ถามเฟรินและคิลอย่างฉงน เพราะทั้งคู่หอบเหมือนหม..า มากๆ
"ก็... พวกเรา.. แฮ่กๆ รีบ.. มา หา พวก.. พี่ๆ นั้นแหละ.. ครับ" คิลตอบตะกุกตะกัก เพราะเขาก็เหนื่อยไม่ใช่น้อยเหมือนกัน
"หึหึ ไม่เห็นจะต้องรีบขนาดนั้นเลยนี้ กว่าจะถึงเวลาที่น้องๆ เค้าจะมาครบก็อีกตั้งนาน พี่ให้พวกเธอไปเดินเล่นก่อนก็ได้นะ" โรเวนซึ่งโผล่มาจากไหนเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ มาพูดกับพวกเฟริน ก่อนจะยิ้มขำๆ มาเป็นรางวัลแทน
"พี่โรเวร!!!!!" เฟรินร้องออกมาอย่างเหลือทน
"พี่ชื่อโรเวนไม่ใช่โรเวร เอาน่าๆๆ พี่ขอโทษที่เมื่อวานเร่งซะเช้า ก็ไม่นึกว่าเขาจะเปลี่ยนเวลาเหมือนกัน" โรเวนเอ่ยแก้ชื่อของตน ก่อนจะอธิบายเหตุผลให้ฟัง
"ครั้งนี้ขอให้เป็นครั้งสุดท้ายเถอะนะพี่" เฟรินพูดอย่างหน่ายๆ กับคนชอบแกล้ง ก่อนจะเดินไปหน้าประตูโรงเรียน ตามไปด้วยคิล
"จะว่าไปแล้ว ไอ่คาโลปีนี้มาช้าว่ะ" คิลพูดเหมือนจะบ่นๆ เสียมากกว่ากับเฟริน
"อืม แต่ฉันว่า นายหมายความว่า คาโลมาช้า ก็เท่ากับเรนอนก็ต้องมาช้าด้วย นายเลยอดได้เห็นหน้าหวานใจนายงั้นสิ" เฟรินได้ทีเอ่ยล้อเพื่อนซี้คืนอย่างรวดเร็ว
"เออ อันนี้ยอมรับว่ะ ไม่เหมือนใครบางคน คิดถึงเค้าก็ทำเป็นปากแข็งว่าไม่คิดถึง ฮะๆๆๆๆ" พูดจบ คิลก็หัวเราะออกมาอยางสุดจะกลั้น เพราะคนตรงหน้านั้นกำลังหน้าแดงขึ้นเรื่อยๆ
"อ๊ะ!! ดูนั้นสิ นั้นมันผู้หญิงคนเมื่อวานนี้นี่" เสียงกระซิบลอยมาตามลมเข้ากระทบหูของหัวขโมยและนักฆ่า
"ใช่จริงๆ ด้วย!! ว้าว~~!! อยู่ป้อมอัศวินซะด้วย อยากอยู่ป้อมอัศวินจัง" อีกเสียงดังออกมาราวกับเพ้อฝัน
"ใช่ๆๆ ขอให้ได้อยู่ด้วยเถิด~~~~!!!" เสียงแรกเอ่ยออกมาอีกครั้ง ก่อนที่เสียงสองเสียงนั้นจะหายไป เพราะเจ้าตัวตวัดสายตาไปปราม แบบโหดสุดๆ
"หึหึ ฮะๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ถะ.. ถ้าไอ่คาโลมันอยู่ด้วยนะ.. มันคงไม่แค่ส่งสายตาหรอก.. มันจะแช่แข็งไอ่เด็กพวกนั้นแน่เลยล่ะ" คิลเอ่ยออกมาอย่างขำๆ แต่คิดแล้วก็หนาว ขึ้นมาเหมือนกันแฮะ
"อะไร นายเอาฉันไปเกี่ยวอะไรด้วย" เสียงๆ หนึ่งดีงมาจากข้างหลังคิลที่ยืนหันหลังให้กับประตูโรงเรียน
"โอ๊ะ!! ปล่าวจ้า แค่พูดเล่นๆ เอง~~!" คิลพูดอย่างหวาดๆ เพราะเจ้าคนตรงหน้าเล่นส่งสายตาอาฆาตมาซะ.................... แถมยังมีรังสีความเย็นมาแต่ไกล
"ไม่เอาน่า คาโล" เสียงของเฟรินเรียกให้สายตาของคาโลกลับมาเป็นแววอ่อนโยน ก่อนที่เจ้าตัวจะเดินไปหาเฟริน
"นายกลับมาเป็นร่างเดิมแล้วเหรอ" คาโลถามยิ้มๆ เพราะเขาก็อยากให้เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้ว
"อื้อ ก็ถ้านายชอบ ฉันก็จะทำ" พูดเฟรินก็ส่งยิ้มหวานไปให้คาโล ทำเอาเจ้าตัวเกิดอาการหน้าแดงขึ้นมานิดๆ
"อืม ว่าแต่ พี่โรเวนบอกว่าให้ไปหาไม่ใช่เหรอ" คาโลพูดเตือนความจำทั้งสอง
"อุ๊ย!! ลืมไปเลย รีบไปกันเถอะ" พูดจบเฟรินก็ลากคาโลและคิลไปหาโรเวร เอ้ย!! โรเวนทันที
"หา!!!! พี่จะให้พวกผมไปช่วยต้อนรับน้องๆ ปีหนึ่ง แล้วก็จะให้พวกเราไปบอกกฏระเบียบพวกนี้นี่นะ" คิลร้องออกมาอย่างตกใจ เพราะหน้าที่นี้มันควรจะเป็นหน้าที่ของพวกพี่ๆ ปีสูงนี้นา แต่ไหง โรเวนถึงเอามาให้เด็กปีสามมาทำซะได้
"เอาน่าๆ ก็ฉันเลือกพวกนายแล้วพวกนายก็ต้องทำ" โรเวนพูดเหมือนให้กำลังใจ แต่มันดูเหมือนบังคับในสายตาของคนที่ถูกปลอบ
และ 'พวกนาย' ที่โรเวนว่านี้ก็มี เฟริน คาโล คิล โร มาทิลด้า เรนอน ครี้ด และแองเจลิน่า
พวกนี้คือพวกที่ถูกโรเวนเรียกมารับใช้ =_=""
"ก็ได้ค่ะ" พวกสี่สาวตอบรับอย่างพร้อมเพรียง ก่อนจะหันไปทางผู้ชาย เป็นเชิงว่า 'รับซะสิ'
"ก็ได้ครับ" คิลและครี้ดขานรับเสียงอ่อยๆ เพราะทั้งสองเป็นพวกอู้งาน แล้วจู่ๆ จะมาให้ทำงานเนี่ยนะ ซึ่งมันก็แตกต่างจากคาโลและโรอย่างมาก เพราะทั้งสองคนตอยรับคำอย่างฉะฉาน สมแล้วที่เป็นเชื้อพระวงศ์
"ก็ดี งั้น ครี้ด คิล เรนอน แองจี้ พวกเธออธิบายกฎนะ ส่วน เฟริน คาโล โร มาทิลด้า ประกาศห้องต่างๆ อ้อแล้วก็ คาโล บอกเรื่องการชิงตำแหน่งสภาสูงด้วยนะ เพราะพวกพี่ขี้เกียจจะเข้าไปพูดอีกรอบ นะ" โรเวนพูดแบ่งงาน ก่อนจะหันมาขอร้องแกมบังคับให้คาโลบอกเรื่องสำคัญ
"ครับๆๆ แล้วผมจะทำให้ดีที่สุดครับ" คาโลรับคำด้วยสีหน้านิ่งๆ อีกตามเคย
"อ้อ เฟริน" โรเวนเหมือนจะนึกอะไรขึ้นได้ หันไปทางเฟรินที่ส่งสายตาว่า 'มีอะไรคะ'
"อะไรเหรอคะ" เฟรินถามออกมาเพราะโรเวนไม่ยอมเอ่ยปากเสียที
"แฮ่ๆ คือว่า พี่ลืมกระดาษแบ่งห้องพัก กับใบรับสมัครตำแหน่งสภาสูงลงมาด้วยน่ะ ไปเอามาให้หน่อยได้ไหม" โรเวนพูดพลางยิ้มแหยๆ ให้เฟริน
"ห๊า~~~~~~~~!!!!! โอยตาย จะเป็นลมก่อนที่จะได้วิ่งเสียอีกนะเนี่ย พี่จะให้หนูวิ่งจากหน้าโรงเรียนขึ้นไปชั้นแปด แล้วลงไปห้องนั่งเล่นชั้นปีหนึ่งงั้นเหรอ!!!" เฟรินถามอย่างไม่แน่ใจ
"อ่าฮะ" โรเวนย้ำให้อีกครั้งอย่างยิ้มๆ
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก!!!" เฟรินร้องออกมาอย่างสุดจะทน ก่อนจะส่งสายตาเขียวปั๊ดไปให้โรเวน
To be continue......?!
.......................................
มาอัพแล้วเจ้าค่ะ ตอนนี้แต่งสด ผิดตรงไหนบอกได้นะเต้าคะ จะมาแก้ให้
จะได้อ่านออกกัน ^_^
Up date 20/07/06 11.00 pm.
แก้แล้ววววว อัพเดทล่าสุด 22.39 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น