SA RANG HAY YO อยากบอกให้รู้ว่ารัก(Fic TVXQ/Yaoi)

เรื่องราวของเด็กหนุ่มทั้ง 5 คนที่รวมตัวมาเป็นวงบอยแบนด์นาม ดงบังชินกิ
กว่าพวกเขาจะมาถึงจุดนี้ ใครจะรับรู้ได้ว่า
เด็กหนุ่มทั้ง 5 คน ที่ต่างมาจากต่างที่ต่างทาง
พวกเขา...เจ็บปวดมามากแค่ไหน

 

คิมแจจุง
เด็กหนุ่มผู้มีใบหน้าโศกเศร้าและดวงตารื้นน้ำ ความจริงอันแสนปวดร้าวที่ได้รับรู้จากครอบครัว ทำให้หัวใจดวงนั้นถูกทำร้ายจนบอบช้ำอย่างแสนสาหัสจนแทบไม่เหลือหนทางเยียวยารักษา 
สีฟ้า - - - - > น้ำแข็ง แทนหัวใจที่เย็นเยียบและเปราะบาง รอคอยวันเวลาที่ความอบอุ่นจะเข้ามาหล่อหลอมให้กลายเป็นสายน้ำอ่อนโยน
 


จองยุนโฮ
เด็กหนุ่มหน้าคม เจ้าของรอยยิ้มอันแสนอบอุ่น  ยุนโฮมาจากครอบครัวร่ำรวยที่ไม่อาจหาความอบอุ่นในครอบครัวได้ เขาจึงสัญญากับตัวว่าจะไม่ยอมให้ใครเจ็บปวดเหมือนที่เขาต้องได้รับจากครอบครัว
สีน้ำตาล - - - - > ดิน แทนผู้โอบอุ้มทุกชีวิต ผู้ให้ความอบอุ่น ความปลอดภัย และประคองให้ทุกชีวิตดำรงอยู่



 พักยูชอน
เมื่อตัดสินใจเดินตามความฝันทำให้ยูชอนต้องละทิ้งครอบครัวที่อเมริกามาอยู่คนละซีกโลก ยูชอนจึงปกปิดความเจ็บปวดข้างในให้อยู่ภายใต้รอยยิ้มนุ่มนวลที่แสดงออกมา
สีเหลือง - - - - > แสงแดด แทนแสงตะวันที่สาดส่อง นำแสงสว่างสู่ทุกชีวิต ความนุ่มนวลที่สัมผัสได้แม้ว่าพื้นฟ้าจะอึมครึม



คิมจุนซู
เด็กหนุ่มเจ้าของรอยยิ้มสดใสและความซุกซนที่สร้างหัวเราะให้ทุกๆคน  ใครบ้างจะรู้ว่าความร่าเริงนั้นเป็นเพียงแค่หน้ากากที่จุนซูเอาไว้บดบังความเจ็บปวดภายในไว้เท่านั้น
สีม่วง - - - - > หนึ่งในสีรุ้งกินน้ำ แทนความงดงามที่เรียกรอยยิ้มละไม จนผู้คนเผลอลืมไปว่าก่อนสายรุ้งจะทอดตัวยาว ท้องฟ้าต้องมืดมัวเพราะพายุฝนสักเพียงไร



ชิมชางมิน
ชางมินต้องจากครอบครัวมาตั้งแต่อายุยังน้อย ทำให้เขาพยายามเป็นน้องที่ดีของพี่ๆเพื่อหวังได้รับความอบอุ่นจากพี่ๆมาทดแทน ทั้งๆที่รู้ว่ามันไม่อาจทดแทนกันได้..
สีเขียวอ่อน - - - - > ต้นกล้าอ่อน แทนความบอบบางที่รอคอยความแข็งแกร่งจากพื้นดินและแสงแดดเพื่อเติบโต  และความมั่นคงเช่นรากกล้าที่ค่อยๆยั่งรากลึกลงแผ่นดินในยามที่ยอดไม้ไขว่คว้าหาแสงแดด









"แจจุง..คนเรามีมืออยู่สองข้าง ข้างนึงเพื่อรับ และอีกข้างเพื่อให้ สำหรับฉัน หากต้องยื่นมือให้นาย ฉันจะมีมือสองข้างที่เหมือนกัน นายเข้าใจที่ฉันพูดใช่มั๊ย?"


" แจจุง..ถ้านายไม่มีใครที่จะเป็นที่พึ่งพาได้..
ชั้น..จองยุนโฮคนนี้ จะเป็นคนๆนั้น คนที่เป็นหลักให้นายพึ่งพาได้..Forever "



อย่ากลัวที่จะกอดฉัน..
อย่าหนีถ้าฉันจะกอดนาย..
อย่าแคร์สายตาใครถ้าเราอยู่ด้วยกัน..
อย่าแคร์คำพูดใคร พวกเค้าห้ามการกระทำเราไม่ได้..เหมือนกับที่พวกเค้าบังคับหัวใจของเราไม่ได้..




"อย่าหยุดยิ้มนะ จุนซู และนายต้องงอนฉันบ่อยๆด้วย...
เพราะนายคือสิ่งเดียวที่ฉันพร้อมจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้นายกลับมาอยู่ข้างๆ"




นิยาย คือสิ่งที่อยู่ในจินตนาการและไม่มีทางเป็นจริง แต่พวกคุณก็รู้ใช่มั๊ยว่าสิ่งใดที่นำเรามาพบกัน? สิ่งใดที่ทำให้พวกคุณเลือกเข้ามาอ่านนิยายของผม
เปล่าหรอก ไม่ใช่เพราะพวกคุณคิดว่าผมแต่งนิยายได้ถูกใจคุณหรอก

แต่เหตุผลเป็นเพราะพวกคุณเชื่อและศรัทธาต่างหาก คุณเชื่อในความรักของพวกเค้า ความบริสุทธิ์ในความรู้สึกที่พวกเค้ามีให้กัน    

มองรูปข้างบนอีกครั้งสิครับ  มองและบอกผมว่า คุณเห็นอะไร?
คุณอาจมองเห็นแค่การกระทำธรรมดาๆระหว่างความเป็นเพื่อนของพวกเค้า  อันนั้นผมไม่เถียง

แต่ผมอยากให้คุณมองรูปด้วยหัวใจ มองให้เห็นความรู้สึกที่แฝงอยู่ในรูปธรรมดาๆ


ผมหวังว่า ไม่สิ ผมรู้ต่างหาก  ผมรู้ว่า คุณ..จะมองเห็น..เหมือนที่ผมมองเห็น


ยินดีต้อนรับสู่ความรักบริสุทธิ์ของพวกเค้านะครับ (^__^)


PS. รูปคู่รูปแรกคือรูปที่ทำให้ผมแน่ใจในความสัมพันธ์ของพวกเค้า ผมคิดว่าพวกคุณจะต้องเจอรูปที่ทำให้คุณรู้สึกแบบเดียวกับผมบ้างนะครับ