ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Raintear Falling Down

    ลำดับตอนที่ #2 : -Profile I- The Supernatural Family : Notte

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 120
      0
      4 มิ.ย. 59

    BESILLANT

    ใบสมัคร

    บทที่ต้องการ ; ภูติลม ลูกคนที่ 3

    รูป ;


    บุคลิกลักษณะ ; ผมสีขาว นัยน์ตาสีเทา ผิวขาวซีด หน้านิ่งเหมือนคนตายด้าน สูง 172 ซม. สวมเสื้อที่ใหญ่กว่าตัวเล็กน้อย เเขนเสื้อยาวกว่ามือ(มันมีบ้างอย่างอยู่!) มองเเล้วให้บรรยากาศเฉื่อยชา

    ชื่อ ; นอตต์ / Notte

    นามสกุล -

    เผ่าพันธุ์ ; ภูติ

    อายุ ; -

    เพศ ; ชาย

    ธาตุ ลม

    อุปนิสัย ;

              เป็นคนเงียบๆ ฉลาดเป็นกรด เเต่วิธีการพูดชวนทะเลาะโดยไม่ตั้งใจ(ง่ายๆคือพูดตรงไป)+กับสีหน้านิ่งเฉยของเขามันทำให้ในสายตาของคนอื่นเหมือนเขากำลังกวนใส่อยู่ เเต่หากเรื่องที่เขาไม่ชอบใจเขาจะพูดเยอะมาก มีเหตุผล ใจเย็น ออกเเนวเก็บกด คิดอะไรไม่บอกคนอื่นเก็บไว้คนเดียว หน้านิ่งเเต่เเอบเเฝงไปด้วยความรู้สึกอันหลากหลาย ทั้งเอาเเต่ใจ เเละเเอบใจอ่อนเล็กน้อย(?) บางครั้งเผลอหลุดสีหน้าไปเล็กน้อย(ต้องเพ่งหน่อยถึงจะรู้)เเละตีหน้านิ่งกลับอย่างรวดเร็ว

              รักคนสำคัญยิ่งชีพเเต่กลับไม่เปิดเผย ชอบปกป้องลับหลังมากกว่าเป็นเหตุให้คนอื่นไม่เข้าใจเเละสงสัยว่าเขาทำอะไรกันเเน่ หากสิ่งใดเป็นของรักของเขา เขาจะไม่ยอมให้ใครทำอะไรได้เด็ดขาด(ขี้หวงนั่นเอง) เรื่องใดเป็นความลับเขาจะเก็บมันให้ลึกยิ่งกว่าใต้มหาสมุทรไม่หลุดปากออกไปง่ายๆ

              เวลาเขาเศร้าหรืออยู่คนเดียวมักจะไปหาที่เงียบๆนั่งอยู่คนเดียวเเล้วร้องเพลง(หากไม่มีใครบอกให้เขาร้อง เขาจะไม่ร้องเพลงต่อหน้าผู้อื่นถ้าไม่จำเป็น) เเต่หากไปไหนไม่ได้ก็จะเล่นต่อไพ่ ลูกบิดไม่ก็จิ๊กซอว์อยู่ในห้อง เขาเก็บอาวุธไว้ในเเขนเสื้อคือคาตาร์(ใช้ได้ทุกเมื่อ) ไม่ชอบให้ใครก้าวก่ายหรือข้ามเส้นที่เขาขีดไว้ทำให้เผลอใช้กำลังไปบ้าง(?)

    ประวัติส่วนตัว ;

              นอตต์ไม่ค่อยอยู่นิ่งหากเผลอละสายตาไปเขาก็พร้อมจะหายตัวไปได้ทุกเมื่อ เช่นเวลาทะเลาะกับใครหรือคิดหนีนอตต์มักจะตัดปัญหาด้วยวิธีนี้เสมอ หลังจากที่หนีมาเขามักไปที่ป่า ในสถานที่สุดสงบนั้นเขาจะร้องเพลงออกมา จนกระทั้งวันหนึ่งมีใครบ้างคนเผลอเข้าไปในป่านั้นเเล้วได้ยินเสียงคนร้องเพลง คนๆนั้นตามเสียงของนอตต์มา จนได้เจอกับเขา เมื่อนอตต์รู้ตัวก็หลุดตกใจเเล้วหนีไป

              ในวันถัดมาเขาก็มาที่ป่าเเห่งนี้อีกครั้ง วันนี้เขาไม่ประมาทสำรวจรอบๆก่อน เเละเเล้วก็พบกับคนๆนั้นอีกจนได้ ทำให้เขาคิดหนีอีกครั้ง เเต่สุดท้ายก็โดนฉุดเพราะเธอจับเเขนเสื้อเขาไว้ทัน.... หลังจากนั้นก็ถกเถียงกันพักใหญ่ ทำให้นอตต์เริ่มหงุดหงิดจนเผลอตะคอกออกไป เเต่คนที่ถูกตะหวาดใส่กลับไม่ได้มีท่าทีโกรธอะไร เเต่กลับบอกว่าชอบเสียงของเขา ทำให้นอตต์ทำอะไรไม่ถูกเเล้วยอมพูดคุยด้วยเเต่โดยดี(มีคนเคยบอกว่าเกลียดเสียงของเขา เพราะสมัยเด็กเขาโกรธคนๆหนึ่งมากทำให้นอตต์ใช้เสียงของเขาทำร้ายคนอื่นไป)

              เวลาผ่านไปทั้งคู่ก็เป็นเพื่อนสนิทที่ไว้เนื้อเชื่อใจกันได้ ทั้งสองมักมาพบกันที่ป่า คนๆนั้นเป็นคนที่รู้ว่านอตต์คิดอะไรอยู่ภายใต้สีหน้านิ่งเฉยของเขาเเละเป็นคนๆเดียวที่นอตต์ยอมร้องเพลงให้ฟังโดยง่าย เเละเป็นคนที่เขาเปิดใจให้มากที่สุด

    (ใส่เพิ่มได้นะคะ เราใส่เเค่เรื่องราวส่วนหนึ่ง ไม่ค่อยอยากเขียนที่เกี่ยวกับครอบครัวมาก เดี๋ยวจะเชื่อมเรื่องยาก)

    ความสามารถพิเศษ ;

              - ร้องเพลงได้เพราะมาก(เเต่ไม่ค่อยมีใครรู้ เป็นผู้ชายเเต่ใช่ว่าจะร้องเพลงไม่ได้นะ!!) อารมณ์เเละความรู้สึกของเขามีผลกับเพลงที่เขาร้อง เเละเมื่อเขาร้องออกมาหากใครได้ยินก็จะมีผลกันคนๆนั้นเช่นกัน ทั้งรักษา เยียวยา ทำให้เศร้า หรือโจมตีก็ได้

    อาวุธที่ถนัด ; (ไล่จากถนัด&ชอบที่สุด)

             -กาตาร์/คาตาร์(อ่านได้สองเเบบ//ตามภาพ)

              -ลวด & มีสั้น

              -ดาบ & เคียว

    อื่นๆ ; เออ....เรารวบรัดไปหน่อยรึเปล่านะ? เเต่ก็ไม่อยากใส่เยอะด้วยสิ....เดี๋ยวจะลำบาก เเล้วก็....ถึงนอตต์จะดูเหมือนเป็นคนเข้าใจยาก เเต่หากรู้จักตัวตนของเขาเเล้ว...เขานั้นจะเข้าใจง่ายมากเลยค่ะ.....เอาเป็นว่ามีอะไรอยากทราบเพิ่มก็ถามมาได้นะคะ เเชทลับสะดวกที่สุดค่ะ จะเพิ่มหรือต้มยำทำเเกงหรือจับย้ายบทก็ไม่ว่ากันค่ะ ขอฝากด้วยนะคะ...

    ขอให้โชคดีทุกท่านค่ะ!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×