แถลงการณ์ฉบับที่หนึ่ง ว่าด้วยการขอบคุณน้องชาย
จะว่าไปน้องเราคนนี้หน้าตาก็ดูดีนา เครี้ยกๆ
ชมกันเองว่างั้นอ่านะ
ตั้งแต่จำความได้ ก็หลายปีอยู่ที่ฮู้จักกัน
ด้วยเหตุการณ์บางอย่างทำให้ฮีมาร่วมภารกิจนี้
'ปกกบฏรักทะเลทราย' แม้มันจะไม่ได้ตีพิมพ์แล้ว
แต่ก็อยากขอบคุณไว้ตรงนี้ ‘ขอบคุณมากที่สละเวลาและเสียเวลามานั่งทำให้’
จำได้ว่า คราวก่อน ‘แค้นรักในรอยทราย’
เค้าก็เป็นคนให้อิมเมท ‘เอล ลาฮาร์’
ดูไบเป็นอะไรที่เขาไปมา เพราะมีรุ่นพี่ทำงานที่นั่น เลยไปมันซะ
ตอนนั้นเลยให้นิยายเล่มนั้นไป(แค้นรัก) จนเขาพูดว่า ‘ไว้ปกหน้าจะทำให้เอาป่าวๆ’
จำได้ว่า (จำอีกแระ) น้องฉันคนนี้ทำงานออกแบบดีไซน์อะ กราฟฟิคถนัดนักแล
เลยได้ปกที่มีอิมเมท ก็สถานที่ที่เขาไปมาอีกนั้นแระ อินตะระเดีย ทัชมาฮาล์
แต่ไปๆมาๆ ก็เปลี่ยนล่ะ
รู้สึกว่าสถานที่รักบันลือโลกนี้จะเยอะจัด มีคนเอาไปใช้ทำปกมามากแล้ว
อันนี้เป็นปกสีฟ้า เพราะส่วนตัวชอบอะ
แต่คนทำชักจะชอบอีกสี ‘แดง’
มันดูร้อนแรงว่างั้นอ่านะ
ตอนนั้นเกิดอาการหลายใจ จนเจ้าเหมี่ยวแฟนมินบอกว่า...
‘เมียริคเอาสีแดงเหอะ เพราะไงเรื่องนี้มันไม่ได้หวานแหววเลยนะ’
‘พ่อขนมหวานพี่อะ(ซาลิม) มันโฉด ชั่วในสันดานเหมือนคนเขียนนะพี่ แอบหื่นด้วยนั่น’
สีแดงไปเล้ย
เข้าทางน้องชาย จัดไปเล้ย แต่บทสรุปมันก็ไม่ได้พิมพ์ เศร้าไป
แต่ไงก็อยากให้เครดิตน้องชายไว้
เราเกิดมาร่วมงานกันนะวะเฮ้ย แม้จะไปไม่ถึงฝัน
อย่างน้อยก็ได้รู้จักคำนี้ ‘สวยดีนะ,ไฮโซมาก,ดูดีมีชาติตระกูล’
เอ่อ อันที่จริงก็มีอีกปกที่น้องทำแล้วได้เอาไปใช้อ่านะ
ถ้าจำไม่ผิด ปกคุณพิมพ์นรา หรือ ติยภัทรอะ
‘สุดรอยทราย ใต้เงาจันทร์’
ปกนี้เริ่ดมาก เป็นอะไรที่ไฮโซลากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
แวะไปดูได้ที่เวบคัมออน น้องฉันทำให้แหละ ฮี่ๆ
ทุ่มทุนทำเลยนั่น ขนาดปกพี่มันเอง แก้แล้วแก้อีก แลดูจะคุ้มเหนื่อยไหมนั่น
แต่รู้สึกดีนะ จากคำพูดนี้ ‘จักต้องเต็มที่กะงานอะ’
น้องฉันช่างเป็นคนดีเจงๆ กระซิกๆ ห่างไกลจากพี่มันมาก(ฉัน)
ซึ่งดูเป็นคนเลวๆ ชั่วๆ ไงไม่รู้ เครี้ยกๆ
ขอบคุณมากนะ ขอบคุณจริงๆนะ 'ป้อ'
ผู้ใดผ่านไปผ่านมาแล้วอ่านไดรี่ฉบับแถลงการณ์ที่หนึ่งนี้
สนใจก็ติดต่อได้นะ คนทำปกหน้าตาดีเหมือนฝีในมือเลยนะ (ฝีมือ)
อิอิ
ส่วนเรื่องกบฏรักตอนนี้อยู่ในขั้นตอนว่างงานอะ
เครี้ยกๆๆๆๆๆ
เศร้าไป กระซิกๆ
แต่ก็ดีไปอย่าง หลายๆอย่างทำให้เกิดคำนี้ ‘เรียนรู้’
เรียนรู้กับทุกๆเรื่อง
เรียนรู้กะคำว่า ‘งาน’ และ ‘ใจ’
บนโลกเบี้ยวๆ บูดๆ เน่าๆ
มีหลากหลาย
แต่นั่นละทุกอย่างเกิดจากใจ
เหมือนตอนนี้ ที่อยากบอกพ่อปากแหลมมากว่า...
กลับดาวมุนกันเต๊อะที่รัก
เค้าเบื่อมากกะการเจอของแปลกๆ อ่า
เรากลับดาวของเราดีไหม
เมื่อไหร่ตะเองจะมารับเค้าซักที รอนานแล้วนา
มามะ มารับเค้าไปดาวมุนกัน
จะรอนะมนุษย์ดาวมุน
รักจ้า รักคนอ่านด้วยแน๊~
ปล. ถ้ามีความเคลื่อนไหว จะมาอัพแถลงการณ์ฉบับที่สองน้า ฮา
ขอตัวไปกินสาหร่ายเถ้าแก่น้อยก่อน พี่ริคซื้อมาฝาก ก๊ากกกกก
ผาดโผน.
ความคิดเห็น
PS. ...หันมองรอบกาย... ท้องฟ้าสีฟ้า พระอาทิตย์สีแดง ใบไม้สีเขียว ...แล้วเราสีอะไร... หรือแปรเปลี่ยนไป ตามสีสันรายรอบตัว [...ยังคงเป็น sirena...]