ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    MARKBAM ♡ ツ Are you Ok? 『คือแบมโอเค!! 』

    ลำดับตอนที่ #9 : CHAPTER 9: สรุปชอบหรือไม่ชอบวะ?

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 3.34K
      23
      30 ก.ย. 58




    <<<<แนว้เกาหลี ใสๆ 5555555
    CR.SHL


    "บอสต้วน...คนงี่เง่า!"

    9

    สรุปชอบหรือไม่ชอบวะ?

                อ่า...ผมว่าแล้วว่าพวกคุณน่าจะหลุดมาจากตอนที่แปดใช่มั้ยละ...

                จะมาอ่าน NC ผมใช่มั้ยละ...

                หึ...

                ความจริงที่แสนโหดร้ายมันปรากฏอยู่นี่แล้วไง!!!

                “อ่อกกก~”บอสที่ก้มหน้าอยู่กับส้วมในห้องน้ำนี้ทำให้ผมต้องถอนหายใจยาวถึงยโสธร อันที่จริงอยากจะวิ่งกรี๊ดไปยโสธรที่นั่นด้วยซ้ำ (;_;)

                แบ๋มมันช้ำรัก...

                แบ๋มมันตัวซวย...

                แบ๋มอยากกอดแม่แล้ว (;_;)

    .           แม่ปลาบู่จ๋า อีแบ๋มอดกินผู้ชายอีกแล้ว...        

                หมดยังอ่ะบอส หนูง่วงเต็มทีละ

                บอสเงยหน้าขึ้นมาจากโถส้วมผมเดินๆผฝังตรงข้ามเพื่อกดให้เศษอ้วกนั้นลงไปกับน้ำ บอสกลั้วปากก่อนจะพรวดน้ำออกมาเบาๆ

                ไม่ใช่ว่าทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดีหรอกนะ...

                เอาเป็นว่าเรากำลังจะเต้นจ้ำบ้ะกันอยู่แล้วแต่ไม่ติดที่ว่า..

     

                อ้วกกก...

              ‘บอส! อ้วกทำไมเนี่ย!’

              ‘แบ๋ม...กูไม่ไหวแล้ว

              ‘ไม่ไหวก็ไปห้องน้ำด่วนสิโว้ยยยยย!’

     

                //ตัดภาพมาที่ปัจจุบัน

                เรื่องมันก็เป็นอย่างนั้นแหละฮะท่านผู้ชม ไม่คิดว่าบอสมันจะเมาหนักขนาดนี้ถึงอาการจะแสดงออกมาไม่มากนักแต่อ้วกกับกลิ่นเหล้าเนี่ยมาเต็ม (;_;)

                แถมเริ่มจะแผลงฤทธิ์นิดๆด้วย...

                ผมเดินหาทิชชูในห้องก่อนจะเด็ดมันมาสองสามแผ่นและเช็ดตรงที่มุมปากของคนตัวสูงเพื่อซับน้ำที่มันเต็มหน้าเต็มตาไปหมดแต่ยังไม่ทันได้เช็ดอะไรข้อมือผมก็โดนยั้งไว้เสียก่อน บอสนั่นเองที่คว้าไว้แถมทำหน้าทำตาโคตรกลุ้มกลิ่มและโคตรกะล่อน

                เฮ้ย...ไม่เอานะเว้ย

                แบ๋มไม่อยากได้กับคนที่พร้อมจะอ้วกตลอดเวลา (;_;)

                ม่ายยยยยยย!

                “เดี๋ยวหนูเช็ดตัวให้ บอสไปนอนเหอะผมบอกพร้อมดันร่างของคนขี้เมาไปที่เตียงก่อนจะผลักให้ล้มนอน บอสก็ทำตามอย่างว่าง่ายเหมือนกะเด็กสามสี่ขวบที่ทำทุกอย่างเพื่อขนม ผมเดินวนหาเสื้อยืดของตัวเองที่ตกอยู่อยู่ใต้เตียงก่อนจะคว้ามันมาเพื่อใส่เสื้อผ้าก่อน อยู่แบบนี้มันร้อนๆหนาวๆ (-///-)

                กะละมังที่บรรจุด้วยน้ำอุ่นขนาดพอดีนั้นถูกวางไว้บนพื้นของห้อง ผ้าเช็ดตัวแสนนุ่มนิ่มชุ่มไปด้วยน้ำผมกำลังเช็ดตัวให้คนขี้เมาหวังว่าจะสร่างไปได้บ้างส่วนคนโดนเช็ดก็ยิ้มกับตัวเองและมันก็เหมือนผมนั่งเช็ดตัวอยู่ในโรงพยาบาลบ้า (;_;)

                เอาผ้าเช็ดตัวยัดปากตัวเองตายแม่มมมม!!!

                “บอสอ่ะ กินทำไมเนี่ยเหล้ากินแล้วก็เป็นแบบนี้มันใช่มั้ยล่ะผมเอ่ยถามเบาๆท่ามกลางความเงียบ บอสสะลึมสะลือขึ้นมาตอบผมแต่ไม่รู้ภาษา ทำไรก็นึกถึงสุขภาพมั่งดิ ไม่มีหนูไม่มีใครดูแลนะเว้ย...

                “อือ...มึงก็อยู่กับกูตลอดกูจะกลัวไรวะ

                “ก็หนูอาจจะไม่ได้อยู่กับบอสตลอดไง เดี๋ยวพอหนูมีครอบครัวมีผัวก็จะออกแล้ว

                “ผัวมึงก็กูนี่ไงมึงยังจะย้ายไปไหนอีกล่ะ...ฮึๆๆ

                ยัง...ยังมีหัวเราะในลำคออีก ตีตัวลายดีมั้ยเนี่ย! พูดแบบนี้คนมันเขินนะเว้ย! เหอะ!

                “บอสชอบหนูไงล่ะ?”

                แหน่ะ หวานล้อมแม่งเลย...ฮี่ๆๆๆ

    .           เปล่า

                ตอบในทันทีครับท่านผู้ชม! กูจะกินผ้าเช็ดตัวตายจริงๆนะเว้ย! T^T

                ใช่เซ่! แบ๋มมันไม่สวยยย ไม่เอ็กซ์แตกกกก ไม่มีนมมมมมม!

                เชอะ! เอื้อยงอนสามนาที!

                “ก็นั่นแหละ...เงียบไปเลย ชอบก็ไม่ได้ชอบยังจะต้องมาเช็ดตัวให้อีก ลำบาก!”

                “หึ...บางครั้งที่กูเจอหน้ามึงในทุกๆเช้า กูดีใจนะ มากด้วย หัวใจงี้เต้นรัวเลย...จู่ๆคนขี้เมาตรงหน้าผมก็เพ้ออะไรออกมานั่นเรียกจุดสนใจให้ผมทันที มันอาจจะเรียบๆแต่จุดยิ้มให้ผมได้อย่างไม่น่าเชื่อ หัวใจผมเต้นรัวมาก ตอนนี้... กูอยากจะแขวนกุญแจมือกูกับมึงไว้ อยากจับมึงเข้ามากอดให้หายซ่า...ไม่ให้มึงไปแรดกับผู้ชายคนอื่น...

                “โห...เวอร์...

                “วันนั้นที่กูไม่ทำอะไรแบบนั้นกับมึง...กูกลัว...กูกลัวว่าถ้ากูพรากมึงไปแล้วมึงยังจะรักกูอยู่หรือเปล่า...

                “…”

                “วันนั้นที่มึงทำขนม กูอยากจะลากมึงออกมาจากตรงนั้น....อยากจะตีก้นมึงให้หายแก่น...

                “คิดว่ากูไม่หึงอ่ะ ถามกูยัง?”

                “…”

                “กูรู้นะว่ามึงแอบประชดกูที่กูไม่หึงมึง..

                “อือ

                “แต่คิดมากทำไมวะ...คนที่เราให้ความสำคัญมันก็ต้องอยู่ในใจดิ

                นั่งบิดมือแรงมาก ณ จุดๆนี้ครับ -////-

                มึงเล่นมาอยู่ในใจกูตลอดแบบนี้ กูจะไม่หวั่นไหวได้ไงวะ? หรือมึงไม่ไม่หวั่นไหวเลย?”

                “…”

                หวั่นไหวเหี้ยๆแหละ ไม่งั้นจะมาอยู่ในสภาพแบบนี้เหรอ...

                แล้วก็นะ...ไอ้เรื่องประชดกูให้หึงมึงอะ ไม่ต้อง..เพราะกูเป็นคนขี้หึงโคตร...

                “...บ้า

                “คนสำคัญของกูกูจะรักษาให้ดีที่สุด นอกจากพ่อกับแม่กู กูก็คิดว่าจะปล่อยมึงไปไม่ได้...

                “…”

                “มึงคือคนสำคัญ คือคนพิเศษ ทำให้กูมีความรู้สึกในชีวิต...ทำให้ชีวิตกูดูน่าอยู่ขึ้นเพราะแค่มีมึงเข้ามาเท่านั้น...

                “อือ

                “เพราะฉะนั้น...มึงต้องเชื่อมั่นว่าถ้ากูให้ความสำคัญกับใคร...กูจะดูแลเค้าให้ดี...ที่สุด

                “อย่าทำตัวน่ารักดิ พูดงี้ปล้ำทีได้ป่ะ?”

                ผมพูดอย่างติดตลกทั้งๆที่ในใจตอนนี้มันสุมไปด้วยไฟร้อนมากมายที่นับไม่ถ้วน คำพูดที่บอสพูดออกมานั้นมันกลับมีอิทธิพลต่อจิตใจผมยิ่งนัก...คนบ้าอะไรวะมาสารภาพรักในตอนที่ตัวเองเมาเนี่ย! มันใช่ป่ะ! คือคนเขินมันก็ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหนไง! เข้าใจหน่อย...

                “กูคิดว่ากูอาจจะ....

                “จะ?”

                “จะชอ...อาจจะชอ...มึง...

                “พูดอะไรของบอสวะ ฟังไม่รู้เรื่อง

                “กูอาจจะชอบมึงก็ได้...

                เสียงแผ่วเบาราวกับคขนนกนั้นเป็นเสียงที่ดับทุกอย่างภายในห้องไม่เว้นแต่ลมหายใจของผม! หน้าผมร้อนเป็นไฟมากเลยตอนนี้! หรือผมจะเป็นไข้! ใช่ผมต้องไข้ขึ้นแน่เลย โอ๊ย ตายๆๆๆ บอสหลับปุ๋ยไปแล้วหลังจากพ่นคำสารพัดมากมายออกมา เล่นให้ผมเขินอยู่คนเดียวอย่างงี้มันก็ไม่แฟร์ดิ! ผมโน้มหน้าลงไปที่เตียงก่อนจะประทับริมฝีปากตัวเองที่แก้มร้อนๆนั่น

                จุ๊บ!

                ฝันดีฝันถึงหนูด้วยนะบอส...

                แต่ก็นะ...

                กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด!!!//ลงไปนอนแดดิ้นกับพื้นอย่างสงบ

                ก็ทำตัวให้หนูขุดหลุมฝังตัวเองให้ลึกไปมากกว่านี้อีกขนาดนี้...

                หนูก็ชอบบอสตายเลยอ่ะ...

                #ตายอย่าสงบ ฝากชุบทีเอื้อยมีใบ (-///////-)

     

                เช้าอันสดใสที่เหมาะจิไปสวนสนุก!

                ศึกล่าจูบของผมกับบอสมันเริ่มต้นขึ้นแล้ว!

                บอสอ่า ขอมอร์นิ่งคิสทีนึงดิ นะๆๆๆ!”ผมในชุดเสื้อยืดกางเกงสามส่วนนั้นวิ่งไล่ตามไอ้บอสที่อยู่ในชุดลำลองสบายๆสไตล์คุณชายเหมาะกับเช้าวันใหม่ แต่เดี๋ยวก่อน! ตื่นมาขอมอร์นิ่งคิสมั่งเหอะ! “มาเร็วบอส จู๊บบบบบบ~

                พลั่ก!

                “โอ๊ย! บอสอ่ะ ถีบทำไมเนี่ย! (;_;)ผมที่นอนแอ้งแม้งอยู่กับพื้นกุมท้องน้อยตัวเองเบาๆ

                จูบอะไรของมึง ตื่นมาก็วิปริตเลยนะอีแบ๋ม!”

                “ทีเมื่อวานยังบอกชอบหนูได้เลย!”

                อึก...

                บอสเบิกตากว้างขึ้นเล็กน้อยก่อนจะขยี้ผมของตัวเองให้มันฟูฟ่องไปหมดไม่มีทรงแห่งความหล่อเหลือยู่แม้แต่นิดเดียว

                กูไม่ได้พูด!”

                “บอสพูด! บอสพูดว่า กูอาจจะชอบมึง!’ ”

                “โอเคกูยอมรับว่ากูพูดแต่...มึงตั้งสติดีๆนะแบ๋ม...

                “ว่าร้ะ?”

                “ที่กูพูดไปอะ...กูไม่รู้ กูเมา...

                “ฮะ!?”

                “อย่าถือคนบ้าอย่าว่าคนเมา มึงจำไว้ด้วยอีแบ๋ม กูไม่ได้ชอบมึง!!!”

                แล้วบอสก็เดินหัวเสียออกจากห้องไปเลย แถมมีบ่นด้วยว่าไม่น่าไปกินเหล้าอย่างนู้นอย่างนี้...ส่วนผมก็นอนอ้าปากค้างวิญญาณออกจากร่างลอยไปประเทศไทยแล้วเรียบร้อย..

                ทำไมเอ่าะ...ทำไมพระเจ้าแกล้งแบ๋มขนาดนี้...

                ขยี้หัวตัวเองแรงๆสักที! โอ๊ย เซ็งๆๆๆ!

                อ๊ากกกกกกก!!!

                แล้วทำไมบอสมันต้องเมาตอนพูดด้วยวะ!

                ว้ากกกกกกกกกก!!! #กรีดร้องหนักมาก

                เอาค่าเขินเมื่อคืนของหนูมาเลยนะบอส!!!! ไอ้คนงี่เง่า!!!






    (ที่ว่างข้างล่างนี้ไรท์ยอมให้ลีดเดอร์เลือกอะไรสักอย่างนึงมาปาใส่บ้านไรท์ได้ค่ะ 5555555555555555)


    1 หรือ 2


















    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×