คนคลั่งเงินณโลกนิยายรักน้ำเน่า - นิยาย คนคลั่งเงินณโลกนิยายรักน้ำเน่า : Dek-D.com - Writer
×

    คนคลั่งเงินณโลกนิยายรักน้ำเน่า

    โดย Sanpuan

    ความรักของข้าคือเงินทองกองเท่าภูเขาเจ้าจะไปรู้อะไรยัยนางร้ายเบอร์2ตามพระเอกของหล่อนต่อไปเถอะย่ะ ข้าจะพานางร้ายเบอร์1ไปหาเงินก่อนนางเป็นตัวเงินตัวทองของข้า นางเอกอย่างเจ้าก็ถอยไปเลยไปชิ่วๆ

    ผู้เข้าชมรวม

    12,313

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    37

    ผู้เข้าชมรวม


    12.31K

    ความคิดเห็น


    95

    คนติดตาม


    276
    จำนวนตอน :  26 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  7 พ.ย. 62 / 09:26 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    เมโยสาวน้อยติดเกมส์มีอาชีพเกมเมอร์ทำอะไรไม่เป็น โดนเสี่ยเท เลยพันตัวมาหาเงินเพื่อกลับไปใช้ชีวิตแบบนี้ดๆที่ตัวต้องการพอรู้ตัวอีกทีจากสาวน้อยกลายเป็นสาวใหญ่ คลั่งการหาเงินไปสะเเล้วเพราะรักเงินมากเลยทำงานหนัก ล้มหัวฟาดเตาเเก๊ส เเล้วมาโผล่ที่ต่างโลกกลายเป็นสาวน้อยหน้าตากากๆ เเถมยากจนข้นเเค้นสุดๆ 

    ร่างผอมกะหร่องเเล้วป่วยเป็นอิสุกอิใส โดนเชดหัวออกจากตระกูล มีเเม่เป็นเมียน้อยลำดับที่9แต่ก่อนเป็นสาวใช้ แต่หน้าตาพอใช้ได้ถูกจับขึ้นเตียงขืนใจเพราะพ่อเมาเหล้า

    ถึงพูดว่าเมียน้อยแต่สิทธิที่ภรรยาพึงได้กลับไม่มี เพราะเเม่ไม่สวยเท่าไหร่เลยมีฐานะคนใช้เช่นเดิมส่วนสาวน้อยชิวอิงถึงจะมีพ่อเป็นเจ้าของบ้าน ก็ไม่ได้ถูกเอ็นดูเท่าลูกๆคนอื่นๆ 
    ด้วยหน้าตาก็กาก พลังยุทธก็ไม่มี เป็นคนกากที่เเท้ทรูไม่ต้องสืบจริงๆ พอป่วยก็ถูกใส่ร้ายว่าเป็นโรคร้ายเเรง ถูกจับโยนออกนอกตระกูลพร้อมมารดา ระหกระเหเร่ร่อนมายังบ้านเก่าที่จะพังไม่พังเเหล่ของเเม่ที่ชายป่าติดกับเขตป่าอสูรลมหวรที่อันตราย

    เเนะนำน้องเมโย
    ...............

    ฉันเป็นนี้ดที่อยากหลุดพ้นจากคำว่ามนุษย์เงินเดือน
    พยายามหาเงินไว้เยอะๆเพื่อจะได้กลับมาเปิดร้านเกมส์ที่บ้านนอกและอยู่กับเกมส์ที่รักไปวันๆจนสิ้นอายุขัย


    ไม่ต้องไปเชือดเฉือนกับสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าหัวหน้า
    ไม่ต้องใช้สมองที่มีอันน้อยนิดเอาอกเอาใจเพื่อนร่วมงานไม่ให้ถูกเเบนจากกลุ่ม ไม่ต้องแต่งหน้าให้สวยทั้งที่แพ้เครื่องสำอาง 
           ทุกสิ่งทุกอย่างที่พูดมาฉันทำมันด้วยความอดทน อ้ากกกเมื่อไหร่กันที่ฉันไม่เป็นตัวฉัน ก่อนหน้านี้ฉันเอาแต่เล่นเกมส์อย่างมีความสุขแท้ๆ  

    ฉันมีอาชีพเป็นเกมเมอร์หญิง เอาจริงๆฉันก็เอาเเต่เล่นเกม เสพมังงะ บางทีก็อ่านโดจิน และดูอนิเมะ ด้วยหน้าตาดีอาชีพเสริมอีกแย่างของฉันก็คือเมียน้อย เงินดีกว่าพนักงานเงินเดือนเป็นไหนๆ พอรู้ตัวอีกทีอายุฉันก็ปาไป26แล้วให้ตายเหอะ 


    ไอ้เสี่ยหน้า-มันเริ่มเบื่อฉันที่ไม่มีความสามารถอะไรเลย เเถมมีสกิลเพ้อฝัน พูดจาฟั่นเฟือนตามอนิเมะที่เรียกว่าโมเอะลืมไปว่าอายุตัวเองเลยวัยที่จะมาทำแบบนี่สะแล้ว  มันเลยเลิกกับฉันด้วยเหตผลที่ว่า เศรษฐกิจม่ายลี เงินก็เริ่มน้อย ลื้อเอาไปเท่านี้ไปตั้งตัวน่ะ อั้วะ เลี้ยงลื้อม่ายหวายเเล่วจีงๆ 
    รอรัฐบาลคนนี้ลงจากตำแหน่งเมื่อไหร่ อั้วะจะติกต่อลื้ออีกทีน่า

    จะเลิกกันเกี่ยวอะไรกับรัฐบาล?
    ด้วยความหัวร้อนเลยเอาเงินปึกนั้นฟาดหน้าเสี่ยเข้าให้ มาคิดอีกทีกูนี่มัน ควายย!เห็นๆ เงินน่ะโว้ย 

    ตอนนี้เลยต้องมาทำงานเป็นเบ้ที่บนริษัทแห่งนึงรับเงินเป็นรายวันเเทน ทำงาน8ชม. อีก6ชม.ทำงานเป็นผช.กุ้กที่ร้าน อร่อยตายห่า โอ้ยชีวิต กว่าจะคิดได้ว่าเงินมันสำคัญ ก็แก่ซะเเล้ว หน้าตาเหี่ยวๆเอาไปล่าเสี่ยเงินหนาไม่ได้อีกแล้วเลยจบที่จุดจบเเบบนี้ใง

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น