สุภาพบุรุษสีเทา - นิยาย สุภาพบุรุษสีเทา : Dek-D.com - Writer
×

    สุภาพบุรุษสีเทา

    "คุณอย่ามองผมด้วยสายตาชื่นชมแบบนั้นเลย ผมไม่ใช่คนดีอย่างที่คุณคิด กรรมชั่วของผมชดใช้ยังไงก็คงไม่หมด แต่ผมจะพยายามลดมันให้น้อยลง...เพื่อคุณ"

    ผู้เข้าชมรวม

    408

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    6

    ผู้เข้าชมรวม


    408

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    2
    จำนวนตอน : 10 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  25 มี.ค. 66 / 13:36 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


     


     

       หากสีขาวเป็นสัญลักษณ์ของคุณงามความดีและสีดำเป็นสัญลักษณ์แห่งความชั่วร้าย ใครกันที่สามารถยืนอยู่ในวงกลมสีขาวหรือวงกลมสีดำไปตลอดชีวิตได้ ต่อให้คนดีที่สุดก็ยังมีแปดเปื้อน หรือคนเลวที่สุดก็ยังมีกรรมดีหลงเหลือ 

         'นภดล' ตำรวจหนุ่มอนาคตไกลผู้ยึดมั่นในความดีแต่ชะตาชีวิตกลับพลิกผันให้เขาเข้าสู่ด้านมืดของสังคม 

         'พิภพ' นายแพทย์หนุ่มผู้เติบโตมาบนเส้นทางทมิฬแต่พยายามกลับตัวกลับใจเป็นคนดีเพื่อให้หลุดพ้นอดีตของตน

        ด้วยความกรุณาของฟ้าเบื้องบน  พวกเขาจึงได้พบ 'กัษษากร' หญิงสาวที่ถูกลิขิตให้เป็นดั่งแสงสว่างในชีวิตสีเทาๆของสุภาพบุรุษทั้งสอง 

        เรื่องราวความรักแบบหวานปนขม ซึ้งปนเศร้าจึงอุบัติขึ้น เมื่อมีผู้สมหวังย่อมต้องมีผู้ผิดหวัง ใครคือคนที่พระจันทร์จะส่องแสงลงมาติดตามได้ในนิยายรักเรื่อง 'สุภาพบุรุษสีเทา'


     

    ปล.ขอให้อ่านอย่างมีความสุขนะคะ


     

    *นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงบทบาทสมมุติเท่านั้น ตัวละครในเรื่องไม่พาดพิงบุคคลใด


     

    ตัวอย่างในเรื่อง


     

         "ฉันว่าฉันพูดชัดแล้วนะคะว่าถ้าไม่จำเป็นเราอย่าเจอกันอีกเลย"ทำไมเขาจะจำไม่ได้ หล่อนสั่งเขาชัดถ้อยชัดคำแล้วหลังจากที่เขาจูบหล่อน แต่ผู้กองหนุ่มไม่คิดจะทำตามอยู่แล้ว

         "เห็นทีคงจะไม่ได้"

         "ทำไมจะไม่ได้คะ คุณบอกเองว่าผู้หญิงน่ารำคาญ เพราะฉะนั้นคุณก็อยู่ห่างๆไม่ต้องมายุ่งกับฉัน" คนฟังทำหน้าคิดตามที่หล่อนพูด

         "ผู้หญิงก็น่ารำคาญจริงๆนั่นแหล่ะ แต่ผมยกเว้นคุณไว้คนนึง"

         "ยกเว้นอย่างไรคะ" หล่อนไม่เข้าใจเขาเลยจริงๆ

         "ก็ถึงคุณจะน่ารำคาญแต่ผมก็อยากยุ่งกับคุณไง" ใบหน้าขาวเนียนของหล่อนเป็นสีแดงระเรื่อเมื่อได้ยินเขาบอกมา

         "แต่ฉันไม่อยากยุ่งกับคุณ" หล่อนก้มมองพื้นไม่กล้าสบตาเขาเพราะนภดลมองหล่อนด้วยสายตาที่หล่อนไม่เข้าใจ แต่รับรู้ได้ว่าอ่อนโยนลงกว่าเก่ามาก

         "คุณบุหลัน เรื่องที่ผมจูบคุณ มันไม่ใช่แค่อารมณ์ชั่ววูบ ผมตั้งใจ"

         "ตั้งใจหรือคะ"

         "ใช่ ผมไม่ชอบเวลาที่คุณชื่นชมผู้ชายคนอื่น"

         "คุณอยากพูดอะไรกันแน่"

         "อย่างน้อยคุณจะได้จดจำว่าจูบแรกของคุณเกิดจากความตั้งใจของผม ไม่ใช่แค่ความเผลอไผล" คุณฟังยิ่งหน้าแดงเข้าไปใหญ่ นี่เขารู้ได้อย่างไรว่านั่นเป็นครั้งแรกของหล่อน

         "คุ...คุณ ทราบหรือคะ" น้ำเสียงของหล่อนเริ่มตะกุกตะกัก

         "ผมเป็นผู้ชายอกสามศอกนะคุณ จูบอ่อนหัดอย่างคุณ ทำไมผมจะไม่รู้"


     


     

    มี E-book แล้วนะคะ

        

    ฝากผลงานอีกเรื่องของต้นครามด้วยนะคะ


     


     

     


     


     


     


     


     


     

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น