โรงเรียนมหาโจร

ลำดับตอนที่ #42 : บทเรียนที่ 37 GOD’S STRENGHT พลังของพระเจ้า ?

                               บทเรียนที่ 37    GOD’S  STRENGHT  พลังของพระเจ้า  ?

เสียงพลุพร้อมกับเสียงดนตรีจากขบวนพาเหรดดังไปทั่วสนามของโรงเรียนไอแซก พร้อมกับนักเรียนจากหลายสถาบันที่ยืนเรียงกันเป็นแถวเพื่อรอร่วมพิธีเปิดการประลองระหว่างสถาบัน ซึ่งกำลังจะเริ่มขึ้น

วาถูกจับแยกออกจากนักเรียนคนอื่นให้ไปเข้าแถวหน้าๆ เพราะเขาเป็นตัวแทนที่จะได้ไปแข่งขันปิงปอง และการประลองอาวุธระหว่างสถาบัน 

วันนี้เขาใส่ชุดประจำโรงเรียนอับดุล อินเตอร์ ซึ่งในตอนแรกเขาก็ไม่คิดว่าโรงเรียนนี้จะมีชุดประจำโรงเรียนเหมือนโรงเรียนอื่น จึงทำให้วารู้สึกประหลาดใจพอๆกับภูมิใจที่ได้ใส่ชุดประจำโรงเรียนเลยทีเดียว

เครื่องแบบประจำโรงเรียนอับดุล อินเตอร์นั้นเป็นเครื่องแบบเรียบๆ โดยชุดของนักเรียนชายจะเป็นเสื้อเชิ้ตสีขาวแขนสามส่วน ที่อกด้านขวาติดไว้ด้วยเข็มโรงเรียน พร้อมกับเน๊คไทค์สีดำที่ปลายสุดมีตราสัญลักษณ์ประจำโรงเรียนอยู่ พร้อมเข็มขัดหนังสีดำที่หัวเข็มขัดก็มีตราประจำโรงเรียนอยู่อีกเช่นกัน กางเกงขายาวสีดำ และปิดท้ายด้วยรองเท้าหนังสีดำ

วาอยากจะเอามือล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงเพื่อให้มือของเขารู้สึกอุ่นขึ้นมาบ้าง  แม้เขาจะสวมเสื้อหนาวสีดำของโรงเรียนไว้แล้วก็ตามแต่นั่นดูเหมือนจะไม่ได้ช่วยอะไรมากนัก เพราะเขาไม่สามารถรูดซิบปิดหน้าอกได้ ทั้งนี้เพราะทางโรงเรียนถือว่าเป็นการไม่ให้การเคารพต่อสถาบันอื่น   ทำให้วารู้ว่าแม้โรงเรียนอับดุลจะไม่ใส่เครื่องแบบในเวลาปกติ แต่ถึงเวลาสำคัญๆเมื่อใส่แล้วก็ต้องรักษาไว้ซึ่งกฎอย่างถึงที่สุด  เรียกได้ว่า อาจจะเคร่งกว่าหลายๆโรงเรียนด้วยซ้ำ

หิมะตกมาเรื่อยๆตั้งแต่เมื่อวันก่อนแล้ว  แต่โชคยังดีที่วันนี้ดูเหมือนจะหนาวน้อยกว่าเมื่อวันก่อน และหิมะยังคงตกอย่างเบาบาง  

วาเหลือบหันไปมองพรีสไซที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็พบว่านิ่งคล้ายกลายเป็นรูปปั้นไปแล้ว ทำให้อดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้ และดูเหมือนพรีสไซจะเห็นเข้า ชำเลืองตาหันไปค้อนวาผ่านกรอบแว่น แต่ก็ไม่ได้พูดต่อว่าอะไร คงเพราะรู้ว่าอยู่ช่วงพิธีกระมัง 

แถวที่วาเข้าอยู่นั้นเป็นแถวของตัวแทนที่จะไปแข่งขันปิงปอง ซึ่งอยู่คนละที่กับพวกตัวแทนประลองอาวุธ  ทำให้วาอดเห็นโซเฟียในชุดเครื่องแบบโรงเรียน  เพราะวันนี้เขาต้องตื่นแต่เช้า ไหนจะต้องรีบจัดของให้เรียบร้อย ทั้งยังการแต่งเครื่องแบบครั้งแรกของเขา แม้ว่าเมื่อสองวันก่อนตอนที่เครื่องแบบถูกส่งมาที่ห้องของเขานั้น  เขาจะได้ลองใส่ดูแล้วบ้างก็ตาม และยังต้องรีบไปขึ้นรถตู้ที่ทางชมรมปิงปองจัดให้เป็นพิเศษอีกต่างหาก โดยนักเรียนที่ไปทำการแข่งนั้นทางโรงเรียนจะจัดรถพิเศษให้ ส่วนนักเรียนที่ไม่ได้แข่งนั้นจะถูกจัดให้ไปขึ้นรถทัวร์ 

โซเฟีย ดีว่า ไซโคร แนชก็คงจะได้ขึ้นรถตู้เช่นเดียวกับวา แต่สถานที่นัดหมายคงจะเป็นคนละที่กัน และเมื่อลงจากรถทุกอย่างก็ดูวุ่นวายไปหมด แต่ก็ไม่น่าแปลกเพราะนี่เป็นการรวมตัวของโรงเรียนหลายสถาบันอย่างน้อยก็คงไม่ต่ำกว่าสิบสถาบัน  เรื่องจำนวนคนนั้นไม่จำเป็นต้องพูดถึง

ขณะที่วากำลังเริ่มนึกถึงลมดำว่าอาจจะยืนอยู่ถัดจากเขาไปไม่มากนักก็ได้ยินเสียงจามของนักเรียนต่างโรงเรียนที่ยืนถัดไปทางซ้ายของเขา พอหันไปก็พบว่านักเรียนชายคนนั้นหันมามองเขาเช่นกัน ไม่ทราบเพราะอายหรืออารมณ์เสีย  นักเรียนชายคนนั้นหันกลับไปพร้อมยืนเชิดหน้าขึ้นทันที

‘คนอะไรก็ไม่รู้เก๊กเป็นบ้า ’

นักเรียนชายคนนั้นใส่ด้วยแว่นสีฟ้ากรอบดำอันใหญ่ ตัวสูงกว่าวาเล็กน้อย เครื่องแบบโรงเรียนนี้วาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นโรงเรียนอะไร

เสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีขาวผูกด้วยไทค์แดงที่กระเป๋าเสื้อด้านซ้ายมีตราสัญลักษณ์โรงเรียนรูปร่างคล้ายไฟ เข็มขัดสีน้ำตาลที่หัวเข็มขัดก็มีตราสัญลักษณ์ของโรงเรียนอีกเช่นกัน สวมกางเกงสีครีมออกน้ำตาล แต่ที่สะดุดตาที่สุดน่าจะเป็นรองเท้าผ้าใบสีแดง ความจริงวาไม่ค่อยรู้จักโรงเรียนอะไรมากนักหรอก ฉะนั้นเรื่องเครื่องแบบเลยไม่ต้องพูดถึงว่าจะรู้

‘ เฮอะ ช่างเถอะ ตอนแข่งเดี๋ยวก็คงรู้เองนั่นละ ’ คิดขึ้นมาเช่นนี้ร่างกายก็รู้สึกว่ามีไฟลุกโชนขึ้นมาทำให้ลืมความหนาวไปชั่วขณะ  ก่อนที่สัญญาณแตรจะถูกเป่าขึ้น และครูใหญ่ประจำโรงเรียนไอแซก -  ท่านด๊อกเตอร์ไอแซกที่สามจะค่อยๆก้าวขึ้นมาบนปรัมพิธีด้านหน้า

วามองเห็นหน้าด๊อกเตอร์ไอแซกที่สามไม่ค่อยชัดนัก อาจะเป็นเพราะเขาอยู่ตรงกับธงโรงเรียนที่แต่ละโรงเรียนจะถือโดยประธานนักเรียนแต่ละโรงเรียนที่หัวแถวหน้าสุดพอดี

แต่มองจากที่วายืนอยู่นั้นด๊อกเตอร์ไอแซกก็มีสีหน้าที่อ่อนโยน และดูใจดีอยู่ไม่น้อย ทำให้วาอดจะเอะใจขึ้นมาไม่ได้ว่า ตั้งแต่เขาเข้าเรียนมาเขาเองก็ยังไม่เคยเห็นหน้าครูใหญ่ประจำโรงเรียนอับดุล อินเตอร์เลย

‘ ขอกล่าวสวัสดีแก่คณาจารย์ และศิษย์รักจากสถาบันทั้งหลาย ขอยินดีต้อนรับสู่งานประลองสถาบัน ’

ด๊อกเตอร์ไอแซกเว้นวรรค พร้อมเสียงปรบมือต้อนรับ

‘ ในปีนี้เป็นเกรียติอย่างยิ่งที่ทางเราโรงเรียนไอแซกได้รับมอบเกรียติให้เป็นประธานจัดการแข่งประลองระหว่างสถาบันทั้งหลาย ’

วายืนฟังด๊อกเตอร์ไอแซกพูดด้วยความสนใจ คงเพราะใบหน้าที่ยิ้มแย้มประกอบกับการพูดที่อบอุ่นชวนฟัง ซึ่งแม้จะกล่าวอย่างช้าๆ และมีหิมะตกอยู่ก็ชวนให้คล้อยตามจนลืมความหนาวไปได้  แต่ขณะที่ยืนฟังอยู่นั้น วาก็ต้องหันไปทางซ้ายอย่างไม่ทันตั้งใจเพราะเสียงหาวอย่างดังจากเจ้านักเรียนแว่นฟ้าคนเดิม

คราวนี้เจ้าหมอนั่นหันมาสบหน้าวาคล้ายไม่พอใจเล็กน้อย แต่วาไม่คิดจะหาเรื่องยุ่งยากด้วยจึงแกล้งทำเป็นไม่รู้ ไม่เห็นหันกลับไปฟังด๊อกเตอร์ไอแซกต่อ

“ เฮ้ แกน่ะ ”

วายังคงยืนฟังด๊อกเตอร์ไอแซกต่อ  คิดเสียว่าไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น  จนกระทั่ง……..

“ ไม่ได้ยินเรอะไง ! ”

เจ้าแว่นฟ้าเดินมาสะกิดวา ทั้งๆที่ทุกคนยังคงยืนสงบนิ่ง   วาหันกลับไปพร้อมกับทำหน้าสงสัย

“ หือ ว่าไง ”

เจ้าแว่นฟ้ายิ้มกวนๆ ก่อนจะถามคำถามขึ้น

“ แกแข่งปิงปองระหว่างสถาบันด้วยใช่ไหม ”

ความจริงวาก็อยากจะตอบตรงๆอยู่หรอก  แต่เมื่อเห็นท่าทางกวนๆแบบนี้แล้วมันก็อดไม่ได้ที่จะกวนกลับ เดี๋ยวจะหาว่า ‘ โซเฟียไม่สั่งสอน ’

“ ไม่ใช่…….. ” วาหันกลับไปยิ้ม ก่อนที่จะพูดคำต่อไป “ มั้ง ! ”

ไม่ทราบว่าถูกใจ หรือเพราะฉุนกึกขึ้นมา เจ้าแว่นฟ้าหัวเราะออกมาก่อนที่หน้าจะเปลี่ยนสีจนเกือบจะคล้ายสีไทค์ของเขา

“ ดี ดีมาก ” เจ้าแว่นฟ้าคล้ายพยายามควบคุมอารมณ์ตัวเอง ก่อนจะยิ้มกวนๆ “ หวังว่าแกคงจะไม่แพ้ก่อนจะเจอชั้นก็แล้วกัน ”

วาไม่กล่าวอะไร นอกจากหันหน้ากลับไปมองด๊อกเตอร์ไอแซกพร้อมกับสะเหยะยิ้มอย่างไม่สนใจ  ทำให้เจ้าแว่นฟ้าเกิดอาการฉุนกึกขึ้นมาทันที

“ หนอย มันจะมากไปแล้วนะ ” เจ้าแว่นฟ้าทำท่าจะกระซากไทค์ของวา  ซึ่งวาก็แค่หันมาทำหน้ากวนๆใส่เท่านั้น  แต่ก่อนที่อะไรจะเกิดขึ้นนั้น………….

‘ โป๊ก ’

กำปั้นหนึ่งทุบลงที่หัวของเจ้าแว่นฟ้า  พร้อมกับคำกล่าวขอโทษจากสาวน่ารักในชุดไทค์แดง กระโปรงแดง

“ ขออภัยด้วยนะค่ะ ” เธอก้มหัวขอโทษวาก่อนที่จะรีบลากเจ้าแว่นฟ้ากลับเข้าแถวเหมือนเดิม  ทำให้วาอดที่จะขำไม่ได้ทั้งๆที่อารมณ์ของเขาเพิ่งจะหงุดหงิดไป

เจ้าแว่นฟ้าดูท่าจะไม่กล้าขัดขืนหล่อนแต่อย่างใด ยืนนิ่งกับที่เหมือนเดิมเพียงแต่ส่งสายตามาให้วา  ซึ่งวาก็ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นไป  และเหตุการณ์เมื่อครู่ก็ทำให้วาพบว่าเขาพลาดประโยคเด็ดๆของด๊อกเตอร์ไอแซกไปเกือบหมด

“ เอาละสุดท้ายนี้ขอให้งานประลองระหว่างสถาบันครั้งนี้เป็นไปได้ด้วยดี และขอให้ศิษย์รักของครูทุกคนแข่งขันกันอย่างขาวสะอาด  ให้การแข่งสอนอะไรเรามากกว่าคำว่า ชัยชนะ ดังเช่นคำพูดของด๊อกเตอร์ไอแซกที่หนึ่งเคยกล่าวเอาไว้ ” พร้อมกับแบมือสองข้างมองขึ้นบนท้องฟ้า “ การแข่งที่สกปรกแล้วชนะร้อยครั้ง สู้การแข่งที่ขาวสะอาดแล้วแพ้เพียงรั้งเดียวก็ไม่ได้ ขอให้ทุกคนโชคดี สวัสดี…………. ”

                                หลังจากพิธีเปิดการประลองเสร็จสิ้นลง ไม่ว่าจะเป็นการจุดคบไฟ หรือจะเป็นขบวนพาเหรดแล้ว  วาก็พบว่าวันนี้เขายังไม่ต้องแข่งปิงปอง ซึ่งความจริงโซลินเคยบอกไว้นานแล้ว แต่วาตื่นเต้นจนลืมไปเสียสนิท  ถึงอย่างไรก็ตามเขาก็จำเป็นต้องไปดูการแข่งตอนบ่ายเพื่อศึกษาแนวทางในการรับมือโรงเรียนอื่นไว้  และในวันรุ่งขึ้นค่อยถึงคิวที่เขาค่อยแข่ง

ในตอนนี้แม้วาจะอยู่ในห้องพักนักกีฬาปิงปอง ซึ่งดูหรูหราราวกับโรงแรม และทันสมัยผิดกับรูปลักษณ์ภายนอกของตึกโดยทั่วไปของโรงเรียนไอแซกก็ตาม แต่เขากลับรู้สึกจิตใจพลุกพล่านอย่างไรก็ไม่รู้ บางครั้งการรอคอยก็ทำให้รู้สึกลำบากใจได้เช่นกัน  ความรู้สึกนี้เป็นความรู้สึกเดียวกันกับก่อนที่จะเขาจะได้ขึ้นไปยังบนเวทีประกวดวงดนตรี

วาอดที่จะคิดไม่ได้ว่า ในหนึ่งสัปดาห์ของการประลองระหว่างสถาบันนั้นเขาจะได้มาในฐานะผู้แข่งขันปิงปองจนถึงวันที่เท่าไหร่กัน  หรือว่าเขาอาจจะได้อยู่ถึงเพียงแค่วันพรุ่งนี้เท่านั้น  และความคิดก็ถูกขัดด้วยเสียงโทรศัพท์มือถือของเขา

วาหยิบมันออกมาจากเป้จากนั้นก็พบว่า คนที่โทรมาคือ โซเฟียนั่นเอง

“ ฮัลโหล ว่ายังไง ? ”

“ นั่นนายอยู่ไหนน่ะ โทรไปตั้งนานทำไมไม่รับ ?! ” เสียงโซเฟียดังไม่ค่อยชัดนัก คงเพราะเสียงผู้คนรอบข้าง และเสียงดนตรีรอบๆโรงเรียนดังแข่ง

“  เออคือเรื่องนั้น………. ตอนนี้อยู่ที่ห้องพักของฮอล์หนึ่ง ” วาเกาหัวอย่างงงๆ

“ หา ว่าอะไรนะ ?! ”

“ อยู่ที่ห้องพักของฮอล์หนึ่ง ! ” วาตะโกน “ ได้ยินไหมๆ ”

“ อืม โอเค แต่วันนี้นายไม่ต้องแข่งไม่ใช่หรอ ”

วาส่ายหัวให้ตัวเอง เมื่อคิดว่าขนาดโซเฟียยังจำได้ แต่ตัวเขาเองดันลืมเสียสนิท

“ อ่อ อืม ใช่ไม่ต้องแข่งน่ะ แต่คงต้องรอดูการแข่งตอนบ่าย ”

“ ถ้าอย่างนั้นตอนนี้ว่างไหม การแข่งประลองอาวุธรอบแรกใกล้จะเริ่มแล้ว คือ รุ่นพี่เพิ่งไปจับสลากมา และทีมเราก็ต้องแข่งเป็นทีมแรกด้วย ”  เมื่อกล่าวถึงตอนี้วาก็พบว่าน้ำเสียงของโซเฟียแฝงแววตื่นเต้น ระคนกับความกระวนกระวายอย่างบอกไม่ถูก  และเมื่อวาได้ยินคำว่า ‘ ทีมแรก ’ ก็ต้องสะดุ้งลุกขึ้นจากเตียงทันที

“ เธอว่าอะไรนะ ทีมเราต้องแข่งเป็นทีมแรกอย่างนั้นหรอ ?! ”

“ ใช่แล้วละ ถ้าว่างก็รีบมาหน่อยก็ดี เผื่อไว้  มาหาตรงข้างเวทีเลยก็แล้วกันนะ แล้วก็ๆ อย่าลืมเอาบัตรนักกีฬาให้เขาดูละ แค่นี้ก่อนนะ………”

วารีบก้มดูนาฬิกาข้อมือของเขาทันที และก็พบว่านี่เป็นเวลาสิบโมงครึ่งแล้ว  ซึ่งก็หมายความว่าตั้งแต่เขาเอนตัวลงบนเตียงของพักเขาก็เผลอหลับไปเกือบชั่วโมงเลยทีเดียว

เขารีบจัดแจงกับชุดของเขาให้เรียบร้อยจากนั้นก็ผูกไทค์ให้เข้าที่ พร้อมกับวิ่งไปมาหยิบของใส่เป้ให้เรียบร้อย

“ เฮ้ เป็นอะไรของนายน่ะ ” พรีสไซที่อ่านหนังสือพิมพ์อยู่ถามอย่างประหลาดใจ

“ คือ ว่าทีมประลองอาวุธของเรากำลังจะแข่งน่ะสิ ” วาตอบขณะกำลังวิ่งไปมา  เขาไม่ชอบความรู้สึกนี้เท่าไหร่ ความรู้สึกเมื่อตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าอะไรกำลังรีบเร่งไปหมด  แต่ก็อีกนั่นละเพราะตัวเขาเองเผลอหลับไปโดยไม่ยอมโทรถามโซเฟียก่อน

ความจริงวาเองก็รู้ว่าตอนสิบโมงจะเป็นเวลาที่การแข่งประลองอาวุธจะเริ่มขึ้น แต่เขาก็เผลอหลับไปจนได้ แถมยังหลับสนิทอีกเสียด้วย

“ อ่อ มิน่าละโทรศัพท์นายถึงดังบ่อยขนาดนั้น   ถ้าอย่างนั้นก็รีบไปเถอะ เดี๋ยวชั้นจะบอกโซลีนให้ก็แล้วกัน แต่อย่ามาสายละ ขืนมาไม่ทันดูการแข่งปิงปองตอนบ่าย โซลีนเอานายตายแน่ ” พรีสไซจิบกาแฟอย่างใจเย็น  วารีบจนลืมแม้จะต่อว่าทำไมไม่ยอมรับโทรศัพท์ ?!

“ อืม ขอบใจนะ ” วาก้มหัวพร้อมออกตัววิ่งทันที

“ เฮ้ ! ” พรีสไซหยิบเสื้อหนาวให้กับวา “ นายลืมเสื้อหนาวน่ะ ”

วารับมาพร้อมกับสวมใส่อย่างรวดเร็ว

“ ไปนะ ”

“ โชคดีเพื่อน ” พรีสไซโบกมือก่อนจะนั่งลงจิบกาแฟ และอ่านหนังสือพิมพ์ต่อไปเรื่อยๆ  ‘ อ่าส์…บรรยากาศแบบนี้แหละที่ชั้นชอบที่สุด ’

                              วาวิ่งออกจากฮอล์หนึ่งโดยไม่ทันจะคิดว่า ห้องแข่งประลองอาวุธนั้นไปทางไหน   ขณะกำลังจะโทรถามโซเฟียก็เกือบชนกับหญิงสาวผมขาวสั้นในเสื้อคลุมสีน้ำเงิน  แต่วาก็ดันเผลอไปสะดุดกับชายเสื้อคลุมของหล่อนจนหกล้มเข้าจนได้

“ เป็นอะไรรึเปล่าค่ะ ” หญิงสาวถามอย่างสงบ

“ มะ ไม่เป็นไรครับ ” ความจริงวารู้สึกอายมากกว่า และก็รีบถามออกไปโดยไม่ทันคิดว่าแถวนี้มันห้องพักนักกีฬาปิงปอง

“ เออ คือ รู้ไหมครับว่าห้องแข่งประลองอาวุธไปทางไหน ”

หญิงสาวยิ้มพร้อมกับชี้ไปทางตรงกันข้ามกับที่วาวิ่งมาเลย

“ ห้องแข่งประลองอาวุธไปทางนั้นค่ะ ตรงไปแล้วลงไปชั้นล่างทางขวามือนะค่ะ ดูเหมือนว่าใกล้จะเริ่มแล้วมั่งค่ะ ”

“ ขอบคุณมากครับ ”  วารีบแจ่นไปทันที ทิ้งให้หญิงสาวยืนงงอยู่อย่างนั้น

ห้องแข่งขันประลองอาวุธก็ยังคงเป็นห้องเดิม  เพียงแต่ที่ทำให้วาหาทางไม่ถูกคงเพราะนักเรียนมากหน้าหลายตาจากต่างโรงเรียนเดินอยู่เต็มไปหมด  แถมยังป้ายนู้นป้ายนี่เต็มไปหมด หนำซ้ำเขายังเพิ่งตื่นอีกด้วย

‘ ใหญ่ใช่เล่นนะโรงเรียนนี้ เล่นเอาเหนื่อยเลยให้ตายสิ ’

แต่ในที่สุดเขาก็มาถึงจนได้  และก็ดูเหมือนว่าห้องประลองอาวุธครั้งนี้จะต่างจากครั้งก่อนไปมาก  ทั้งแสงสีที่เปิดอย่างอลังการ ผู้คนที่มาชมการประลองที่นั่งกันอยู่เต็มอัศจรรย์ อากาศที่หนาวเย็นกว่าเดิม และก็เวที !!!

“ แฮ่กๆ ” วาหอบ ก่อนที่จะรีบวิ่งต่อพร้อมยื่นบัตรนักกีฬาให้กับนักเรียนไอแซกที่ยืนคุมทางเข้าข้างเวทีอยู่  พร้อมรับคำกล่าวเตือนอีกครั้ง  ‘ รีบหน่อยนะครับ ทีมคุณกำลังจะแข่งแล้ว ’

“ แหะๆ นึกว่าจะไม่ทันซะแล้ว ” โซเฟียในชุดเครื่องแบบ ( เสื้อเชิ้ตแขนสั้น ตรงปกเสื้อเป็นสีดำติดกระดุมพร้อมไทค์สีดำ และเข็มขัดสีดำเช่นเดียวกับนักเรียนชาย กระโปรงสั้นสีดำ ) ใส่เสื้อกันหนาวโรงเรียนคลุมอีกทีหนึ่ง นั่งไขว้ห้าง กอดอกทำหน้านิ่งใส่วา ซึ่งวาเองก็รีบจนไม่ทันจะสังเกตว่าโซเฟียดูเข้าชุดอย่างมากพอแต่งเครื่องแบบ

“ ขอโทษคร๊าบๆ ” วายิ้มอย่างอดไม่ได้  ก่อนจะหันไปทักทายดีว่าที่อยู่ในชุดเสื้อคลุมสีเพลิงประจำชมรมจ้าวกระบี่ของเขา “ อ่อ สวัสดี ดีว่า แล้ว เออ…….. ”

วาหันซ้ายหันขวา ก่อนจะถามถึงไซโคร แนช

“ แล้วรุ่นพี่ละ ”

โซเฟียยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ พร้อมกับชี้ตรงไปยังเวที และนั่นทำให้วาถึงกับตกใจสุดขีด

“ หา รุ่นพี่แข่งตั้งแต่คู่แรกเลยหรอเนี่ย ?! ”

ไซโคร แนชพร้อมด้วยเครื่องป้องกันเต็มยศยืนนิ่งอยู่บนเวที ดูเหมือนจะไม่ทันสังเกตว่า วามาถึงแล้ว หรือไม่ก็ไม่มีเวลาที่จะให้สังเกตแล้วก็ได้ เพราะ…………….

‘ ตึง !!! ’

คู่ต่อสู้ของอีกโรงเรียนกระโดดขึ้นบนเวที เสียงที่ดังขึ้นไม่ได้เกิดจากร่างที่สัมผัสกับพื้น แต่เป็นเสียงของดาบยักษ์ที่ปักลงกับพื้นเวทีนั่นเอง

ดาบยักษ์ที่หน้าตาดูคุ้นเป็นอย่างมาก  และเมื่อมองรอดช่องหมวกป้องกันไปก็พบว่า คนๆนั้นก็คือ สเวน อัศวินนักฆ่า ประธานชมรมอัศวิน แห่งโรงเรียนไอแซกนั่นเอง ซึ่งความจริงหากวามองไปบนบอร์ดการแข่งก็จะเห็นได้เช่นกัน

นี่ก็เท่ากับว่า โรงเรียนเจ้าภาพได้แข่งเป็นโรงเรียนแรก ซึ่งหากแพ้มาก็คงจะดูเสียหน้าอยู่บ้าง

“ แล้วคู่ต่อไปเป็นใครกัน ?! ” วารีบถามอย่าตื่นเต้น  เขาคิดว่าถ้าไม่ใช่ดีว่าก็น่าจะเป็นโซเฟีย และยิ่งภาวนาว่าคงจะไม่ใช่ตัวของเขาเอง  แต่คำตอบที่ได้ยินนั้นยิ่งทำให้รู้สึกผิดคาดเป็นอย่างยิ่ง

“ ไม่มี” คำตอบสั้นๆจากโซเฟีย

“ ทำไมถึงไม่มีละ ”  วาถึงกับตกใจ หรือว่าจะแข่งจนเหลือคู่สุดท้ายไปแล้ว ?!

“ ก็เพราะนี่เป็นการแข่งโดยใช้กฎพิเศษนะสิ ” โซเฟียรีบอธิบาย เมื่อเห็นวาเริ่มทำหน้างง  “ การแข่งกฎพิเศษจะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อฝ่ายที่ทายหัวเหรียญชนะเลือกที่จะยื่นข้อเสนอให้แข่งกฎพิเศษที่มีอยู่ในบรรดากฎพิเศษที่อนุญาตให้มีแทนที่จะเลือกกำหนดตัวทีมลงแข่ง หรือเลือกรูปแบบเวทีแข่ง ต่อฝ่ายที่แพ้และหากฝ่ายที่แพ้ยอมรับข้อเสนอก็จะเริ่มแข่งโดยใช้กฎพิเศษทันทีโดยฝ่ายที่แพ้อาจจะได้สิทธิพิเศษเพิ่มจากการใช้กฎพิเศษ เช่น เพิ่มพลังชีวิตเล็กน้อย หรือเพิ่มค่าเกราะเป็นต้น แต่หากไม่ยอมรับฝ่ายชนะจะต้องเสี่ยงทายหัวเหรียญกับฝ่ายแพ้อีกครั้ง และหากทายถูกฝ่ายแพ้ก็จะต้องยอมรับกฎพิเศษแต่โดยดีโดยคราวนี้จะไม่ได้สิทธิพิเศษใดๆเลย ”

“ ฟังดูสนุกดีนะ แต่ก็วุ่นวายแฮะ ถ้าอย่างนั้นกฎพิเศษครั้งนี้คืออะไรละ ? ”

“ กฎพิเศษที่สเวนเสนอก็คือ การแข่งขันโดยตัดสินแบบตัวต่อตัว ” โซเฟียพยายามกล่าวท่ามกลางเสียงปรบมือ และเสียงเชียร์ที่เริ่มจะดังขึ้น  “ แล้วรุ่นพี่ก็เลือกที่จะรับข้อเสนอ แถมยังขอเป็นคนแข่งเองด้วยละ และความจริงฝั่งเราก็มีสิทธิที่จะได้เลือกสิทธิพิเศษบางอย่างด้วย แต่รุ่นพี่ไม่ยอมเอา การแข่งครั้งนี้เลยเป็นการตัดสินไปเลยละว่าใครจะอยู่จะไป โดยจะให้พลังชีวิตไปคนละ 5,000 หน่วย ”

วายิ้มแห้งๆ ถึงแม้เขาจะเชื่อมั่นในตัวไซโคร แนช แต่คู่ต่อสู้ที่อยู่ตรงหน้านั้น วายังคงจำได้ได้ดีว่า ครั้งก่อนแค่สเวนวาดดาบยักษ์หนึ่งครั้งก็เก็บผู้เข้าแข่งโรงเรียนเดียวกันได้อย่างสบายๆ  ไหนจะดาบยักษ์ที่ดูทรงพลังนั่นอีก ที่ดูๆแล้วยังไงก็หนักไม่น้อยไปกว่าสิบกิโลแน่ๆ แต่กลับสามารถถือได้ด้วยมือเพียงข้างเดียว  บวกกับได้ข่าวว่าสเวนก็มีพลังลมปราณสายฟ้าเช่นเดียวกันกับไซโคร แนชอีก นับว่าครั้งนี้มาถึงก็เจอคู่ต่อสู้ที่พอจะทำให้เขากลับไปเป็นคนเชียร์แทนคนแข่งเลยก็ว่าได้

“ นายว่าใครจะชนะหรอ ” วาอดสงสัยไม่ได้ หันไปทางดีว่า และก็สังเกตพบว่า ดีว่าดูซีดไปลงเยอะ ทั้งๆที่ไม่ได้พบกันแค่สองสามวันแท้ๆ

ดีว่าหันมายิ้มนิ่งๆให้กับวา

“ ไม่รู้สิครับ ” ความจริงในหัวดีว่าตอนนี้ไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้สักเท่าไหร่  การเห็นได้สเวนครั้งนี้ทำให้เขานึกถึงภาพเหตุการณ์ในวันนั้น  วันที่ผู้หญิงคนนั้น หรือซากุระเข้าไปขวางกลางระหว่างจี ดาบคลั่งและสเวน  ภาพดาบยักษ์ที่ถูกสกัดได้อย่างง่ายดาย……..

  และนั่นทำให้ดีว่ายิ่งคิดว่า หากแค่สเวนเขาไม่อาจเอาชนะได้ ก็ไม่ต้องไปสู้กับซากุระแล้ว  ความจริงศึกครั้งนี้เขาต้องการจะเป็นคนแข่งเองด้วยซ้ำ  เพียงแต่ว่าหนึ่งคือ ไซโคร แนช ถึงกับออกปากเองว่าจะขอเป็นคนสู้ และทางฝั่งนั้นก็คงอยากจะสู้กับไซโคร แนชเสียมากกว่า  และอีกหนึ่งคือ ดีว่าในตอนนี้ไม่มั่นใจว่าเขาจะสามารถเอาชนะสเวนได้ หรือพูดง่ายๆก็คือ เขาไม่มั่นใจพอที่จะเอาอนาคตทีมมาฝากไว้ที่ตัวเขาเองอีกแล้ว  ความมั่นใจของเขาหายไปตั้งแต่ถูกกลืนกินพลังของกระบี่สุญญากาศ และซัดสะท้อนกลับมาใส่เขาตั้งแต่วันนั้นแล้ว

เมื่อคิดถึงตรงนี้ดีว่าก็ก้มมองมือที่สั่นเทาของเขา  ทิ้งให้วายืนงงต้องเดินไปนั่งสงบจิตสงบใจข้างๆโซเฟียแทน

“ ฝั่งนั้นท่าทางอยากจะสู้กับรุ่นพี่มากเลยละ ”

“ ขนาดนั้นเชียว ” วาสนใจขึ้นมาทันที

“ แน่นอนละ ก็ความจริงตอนแรกดีว่าจะเป็นคนไปสู้ด้วยแล้ว  แต่สเวนบอกว่าถ้าไม่ใช่รุ่นพี่ก็ไม่ขอใช้กฎพิเศษ ดุเดือดจริงๆเนอะว่ามะ แหะๆ ”  โซเฟียหัวเราะ ความจริงเธอเองก็ตื่นเต้นไม่แพ้วาเช่นกัน

และแล้วทุกอย่างก็ถูกเบรกด้วยเสียงของนักประกาศโรงเรียนไอแซก

“ ขอต้อนรับทุกท่านเข้าสู่การประลองอาวุธระหว่างสถาบันรอบแรกครับ………” เสียงกล่าวสงบนิ่งผิดกับเด็กชายนักประกาศขาประจำ เพียงแต่ความสามารถไม่การปลุกเร้าอารมณ์นั้นไม่แพ้กันเลยแม้แต่น้อย  ชายนักประกาศในชุดทักซีโด้ค่อยๆเดินขึ้นมาบนเวที

“ เอาละครับ หลังจากผู้เข้าแข่งขันของเราได้จับสลาก และทายหัวเหรียญกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ก็ถึงเวลาที่การแข่งจะเริ่มขึ้นแล้ว โดยรอบแรกนั้นเป็นการแข่งขันระหว่างทีมมิราเคิลจากโรงเรียนอับดุล อินเตอร์ และทีมสามอัศวินจากโรงเรียนไอแซก ซึ่งทีมสามอัศวินเลือกที่จะใช้สิทธิพิเศษในการเลือกที่จะประลองตัวต่อตัว โดยทางทีมมิราเคิลก็ตกลงรับข้อเสนอ แต่ไม่ขอรับสิทธิพิเศษ  การแข่งครั้งนี้ผู้เข้าแข่งขันจึงมีพลังชีวิตจำนวน 5000 หน่วยเท่ากันทั้งคู่ ” จากนั้นหันกลับไปมองคณะกรรมการที่นั่งดูอยู่ที่โต๊ะ พร้อมกับผู้คุมกฎ ซึ่งคอยดูแลหากคณะกรรมสั่งให้ยุติการตัดสิน ผู้คุมกฎจะรีบเข้าไปห้ามผู้แข่งทันที หากไม่ยอมปฎิบัติตาม

เมื่อเห็นว่าทางคณะกรรมการ และผู้คุมกฎพร้อมแล้ว ชายนักประกาศก็กล่าวเสียงเรียบๆที่ชวนให้ทุกผู้คนตื่นเต้นขึ้นมาทันที

“ ทุกอย่างพร้อมแล้ว ขอเริ่มการแข่งขันประลองอาวุธระหว่างสถาบันรอบแรก คู่ตัดสิน ได้ ณ บัดนี้ ………..”

เสียงเชียร์ดังขึ้นในทันที และส่วนใหญ่จะเป็นเสียงเชียร์ทางด้านโรงเรียนไอแซกเสียมากกว่า ซึ่งก็ไม่น่าแปลกใจเพราะเป็นโรงเรียนเจ้าภาพ

สเวนมองตรงไปยังไซโคร แนชเพื่อดูว่าไซโคร แนชจะมาไม้ไหน  แต่ก็เห็นไซโคร แนชยังคงยืนสงบนิ่งเหมือนในทุกๆครั้ง

“ ไม่คิดมาก่อนเลยว่าจะได้พบกันเร็วขนาดนี้นะเจ้าชายสายฟ้า………”

ไม่มีการตอบโต้จากไซโคร แนช ซึ่งความจริงในใจไซโคร แนชตอนนี้เพียงขึ้นถึงแค่เรื่องเดียวเท่านั้น  ข้อความที่ส่งเข้ามาในคอมพิวเตอร์ของเขา  ข้อความที่น่าจะมีเพียงคนเดียวที่เขียนได้  แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง แล้วตอนนี้เธออยู่ที่ไหนกัน  เธอเห็นหรือเปล่าว่าเรากำลังจะแข่งอยู่  และนี่ก็เป็นเหตุผลที่ไซโคร แนชจะต้องเอาชนะให้ได้ 

“ เธออยู่ที่ไหนกัน……..” ไซโคร แนชก้มพึมพำกับตัวเอง ไม่มีท่าทีว่าจะต่อสู้แต่อย่างใด ซึ่งนั่นทำให้สเวนโมโหขึ้นมาทันที

“ ชักดาบของคุณขึ้นมา ! ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าผมไม่เกรงใจนะ ” สเวนจับดาบยักษ์ชี้ใส่หน้าไซโคร แนช  มือขวาที่ชี้ดาบนั้นไม่มีการไหวติงเลยแม้แต่น้อย ดาบยักษ์ที่น่าจะมีน้ำหนักมากกว่าสิบกิโล แต่กลับถือได้ราวกับเป็นของที่ไม่มีน้ำหนัก ช่างน่ากลัวเสียจริงๆ…………

แต่ไซโคร แนชก็ยังคงเอาแต่ก้มหน้า คราวจริงเขาหวังว่าจะได้พบกับเจ้าของข้อความก่อนการแข่ง  หรือแค่เหลียวมองไปพบก็ยังดี  แต่เมื่อไม่พบแม้แต่เงาจึงทำให้เขารู้สึกผิดหวังเป็นอย่างมาก

 และในที่สุดสเวนก็เรียกสติของไซโคร แนชกลับมาให้ โดยการบุกเข้าโจมตีเขาในทันที

“ เฮอะ พวกนักสู้ศักดิ์สิทธิจอมอวดดี ชอบดูถูกว่าอัศวินอย่างเรากระจอก  คุณเองก็เช่นกันสินะ  ถึงไม่ยอมแม้แต่จะรับพลังชีวิตพิเศษ  ไม่ยอมแม้จะจับดาบขึ้นมาสู้  จะดูถูกกันไปถึงไหน !!! ”

สเวนวิ่งเข้าหาไซโคร แนชแม้จะไม่รวดเร็วแต่ก็นับว่าสุดยอดมากสำหรับคนที่ต้องถืออาวุธที่มีน้ำหนักขนาดนั้น

ไซโคร แนชเมื่อได้สติ ซ้ำยังได้ยินคำพูดเช่นนี้ ประกอบกับอารมณ์ผิดหวังที่กำลังพลุกพล่านก็ระเบิดพลังลมปราณออกมาทันที

‘ เช้ง ’

ดาบคู่ของไซโคร แนชถูกชักออกมาสกัดดาบยักษ์ของสเวนไว้ได้ทัน  แต่ไซโคร แนชก็ถึงกับต้องเซถอยไปเนื่องเพราะพลังอันมหาศาลของสเวน

“ นี่เจ้ากำลังเข้าใจอะไรผิดอยู่รึเปล่า ” ไซโคร แนชกล่าวขณะพยายามรวบรวมกำลังเพื่อยันดาบยักษ์นั้นกลับไป  “ จะนักสู้ศักดิ์สิทธิ หรือไม่ใช่ก็ตาม…………”

ไซโคร แนชกัดฟัน พลังของสเวนนั้นมีมากกว่าที่เขาคิดไว้จริงๆ

“ คนเราน่ะอย่าไปสนใจคำคนให้มากนักเข้าใจไหม !!! ”

สเวนถูกดันกลับไป และตามติดด้วยดาบคู่ที่ตวัดใส่  ทำให้สเวนต้องถอยออกไปในทันที

“ ไม่เลวนี่ ไม่คิดว่าจะสามารถรับดาบของผมได้ด้วย  สมแล้วที่เป็นถึงพาลาดิน ”  

ไซโคร แนชไม่ตอบตามแบบฉบับของเขา  เขาหอบหายใจเล็กน้อย ก่อนที่แววตาจะเปลี่ยนเป็นเริ่มเอาจริงขึ้นมาบ้างแล้ว  คู่ต่อสู้ของเขาในครั้งนี้ไม่เหมือนที่ผ่านๆมา เป็นคู่ต่อสู้ที่จะประมาทไม่ได้เลย  ความรู้สึกในการต่อสู้ครั้งนี้เหมือนกับตอนที่เขาสู้กับดีว่าเลยทีเดียว  เพียงแต่ดีว่านั้นเป็นคู่ต่อสู้ที่เน้นความเร็ว และกระบวนท่า  ส่วนสเวนนั้นเป็นคู่ต่อสู้ที่เน้นพลังทำลาย และพลังป้องกันที่สูง

และก็ดูเหมือนว่ากฎพิเศษที่ใช้การต่อสู้แบบตัวต่อตัวจะให้ประโชยน์แก่สเวนไม่น้อย ทั้งนี้เพราะพละพลังอันมหาศาลหากได้พลังชีวิตที่มากกว่าปกติถึง 2000 หน่วยก็จะสามารถดึงเกมให้เข้ากับรูปแบบการต่อสู้ของสเวนได้เป็นอย่างดี

แต่ในตอนนี้ก็ไม่มีเวลาให้คิดอะไรอีกแล้ว นอกจากลุยมันลูกเดียว

“ เอาละนะ ” ไซโคร แนชตวัดดาบคู่ไปมาด้วยความรวดเร็ว ก่อนที่จะประสานเป็นรูปกางเขน สายฟ้าปรากฏขึ้นมาบนดาบคู่ของเขา  ส่งเสียงเปรี้ยงปร้างข่มขวัญทุกผู้คนในทันที

“ ดี…. แล้วผมจะทำให้รู้เองว่า พวกนักสู้ศักดิ์สิทธิแล้วความจริงนั้นก็ไม่ได้มีอะไรไปมากกว่าความหยิ่งยโสเท่านั้น ”

แล้วไซโคร แนชก็พุ่งเข้าหาสเวนด้วยความรวดเร็ว ไม่ยอมให้สเวนตั้งตัวได้ ดาบคู่กระหน่ำฟันใส่สเวนอย่างไม่ยั้งมือ  แต่สเวนแม้จะถูกกระหน่ำโจมตีใส่แต่ดาบยักษ์ก็ยังคงปัดไปมาป้องกันดาบคู่อันรวดเร็วของไซโคร แนชได้ และถึงแม้บางจังหวะจะไม่สามารถรับดาบคู่ได้หมด สเวนก็ใช้เพียงแขนซ้ายในการปัดดาบคู่นั้นออกไป ซึ่งเสียพลังชีวิตไปเพียงแค่ 5- 10 เท่านั้นเอง   การโจมตีของไซโคร แนชครั้งนี้จึงเหมือนกับไร้ผลเมื่ออยู่ต่อหน้าสเวน   

สเวนขณะที่ป้องกันการโจมตีไปเรื่อยๆนั้นก็อาศัยจังหวะวูบหนึ่ง รีบดันตัวถอยออกมาพร้อมกับวาดดาบยักษ์เข้าใส่ไซโคร แนช

ไซโคร แนชที่ระวังตัวอยู่ก่อนแล้วก็นำดาบคู่ยกขึ้นกันการโจมตีทันที  แต่ด้วยการรับมือที่กระทันหันบวกกับพลังทำลายที่ทรงอานุภาพ ก็ทำให้เขากระเด็นถอยหลังเกือบจะล้มลงกับพื้นเลยทีเดียว

สเวนพาดดาบยักษ์บนบ่าก่อนที่จะกวักมือเป็นสัญญาณเรียกไซโคร แนขที่นั่งยองๆให้ลุกขึ้นมาสู้ใหม่

                        “ ช่างเป็นการต่อสู้ที่น่าเบื่อจริงๆนะ นายว่ามะ ” เกก้าดันที่นั่งดูอยู่พูดขึ้นกับไซเมต 

“ ยังหรอก หมอนั่นยังไม่ได้ใช้พลังลมปราณสายฟ้าเลยนะ ” ไซเมตกล่าวขึ้น สายตาจดจ่อไปยังเวที

“ นายหมายถึง เจ้าชายอย่างนั้นรึ ? ”

“ ไม่ใช่ ” ไซเมตส่ายหน้า พร้อมกับชี้ไปยังสเวน “ เจ้าหมอนั่นต่างหาก ดาบยักษ์ที่มันถือในตอนนี้นั้นไม่ใช่ถือได้เพราะพลังลมปราณสายฟ้าหรอกนะ แต่เป็นเพราะผลแห่งการฝึกฝนต่างหาก ”

“ นายดูออกอย่างนั้นเรอะ ” เกก้าดีนทำหน้าสงสัย ไม่เคยคิดว่ามาก่อนว่าไซเมตจะดูเรื่องที่เขาดูไม่ออกได้

ไซเมตไม่ได้ตอบ แต่มองไปยังเวที ส่วนเกก้าดีนนั้นเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งก็กล่าวขึ้น

“ ถ้าอย่างนั้นนายจะบอกว่า ถ้าหากไอ้บ้านั่นใช้พลังลมปราณสายฟ้าขึ้นละมาก็…………….”

“ ว่ายังไงครับ จะเอาจริงกันได้หรือยังละ ” สเวนกล่าวท้าทาย

ไซโคร แนชเริ่มยิ้มออกมาแล้ว ไม่ทราบเพราะเริ่มตึงมือ หรือเพราะอะไรกันแน่  ลุกขึ้นยืนด้วยความรวดเร็ว พร้อมกับประสานดาบเป็นไม้กางเขนอีกครั้ง

“ ข้าแด่เทพสายฟ้า ฮามาเอ๋ย โปรดมอบความว่องไวให้กับข้า รีเฟรกโหมด ออน !!! ”

เมื่อกล่าวจบคล้ายมีสายฟ้าผ่าลงบนดาบคู่ของไซโคร แนชก่อนที่ร่างของไซโคร แนชจะหายไป  ทิ้งให้สเวนต้องตะลึง เตรียมรับมือในทันที แต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว

ไซโคร แนชฟันใส่สเวนห้าดาบด้วยความเร็วสูง แม้กระทั่งสเวนเองก็ไม่ทันได้ตั้งรับ

“ สะ สุดยอดเลย เร็วเป็นบ้า ” วาอุทาน ส่วนดีว่าได้แต่เบิกตามองอย่างสนใจ  ความเร็วนั่นเป้นความเร็วระดับเดียวกันกับเมื่อตอนสู้กับเขาเลยทีเดียว  ความเร็วที่สามารถเทียบกับกระบวนท่าวายุ พิชิตอัสนี ไม่สิอาจจะเร็วกว่าก็เป็นได้

นี่คงเป็นเพราะคราวนี้ไซโคร แนชจงใจโคจรลมปราณสายฟ้า และใช้พลังรีเฟรก ซึ่งก็คือ การใช้ลมปราณสายฟ้าสั่งการสมองให้เกิดปฎิกิริยารีเฟรกที่จะทำให้ร่างกายเคลื่อนไหวได้อย่างรวดเร็ว (ปฎิกิริยารีเฟรก คือ ปฎิกิริยาตอบโต้อัตโนมัติ โดยร่างกายจะทำงานโดยไม่ต้องผ่านการสั่งการของสมอง) แต่การใช้ปฎิกิริยารีเฟรกแบบนี้อาจทำให้เป็นอันตรายต่อสมองจนถึงขั้นเป็นอัมพาตได้ ซึ่ง ถ้าไม่จำเป็นจริงๆคงไม่ใช้ออกมาแน่นอน

สเวนแม้จะถูกโจมตีอย่างหนักหน่วง และรวดเร็วแต่ก็ไม่ได้ตกใจจนขาดสติ กลับกันยังคงยืนรับการโจมตีอย่างเยือกเย็นราวกับคาดคำนวณไว้ก่อนแล้ว ว่าคงมีลูกไม้แบบนี้ออกมาบ้าง  ดังนั้นสเวนจึงค่อยๆรวบรวมพลังหมุนดาบยักษ์วาดออกเป็นวงเพื่อไล่การโจมตีของไซโคร แนชให้ถอยออกไป

แต่ก็ไม่เป็นผลดาบยักษ์ขณะกำลังจะวาดขึ้นก็ถูกดาบคู่ฟันใส่กระแทกลงกับพื้น จากนั้นสเวนก็ถูกโจมตีใส่อีกหลายดาบ  ยังดีที่สเวนใช้แขนซ้ายปัดป้องไว้ได้บ้าง

การโจมตีของไซโคร แนชรวดเร็ว และหนักหน่วงจนแม้แต่สเวนเองก็อดที่จะยอมรับในความสามารถไม่ได้  พลังชีวิตของสเวนลดลงอย่างรวดเร็ว  สร้างความตื่นตระหนกให้แก่เหล่านักเรียนไอแซกเป็นอย่างยิ่ง

“ รุ่นพี่ !!! ”

“ สเวนอย่าแพ้เขานะ ”

เสียงเหล่ารุ่นน้อง รวมทั้งนักเรียนไอแซก และเพื่อนร่วมทีมตะโกนให้กำลังใจสเวนที่กำลังเสียท่า  แต่สเวนก็ยังคงยิ้มได้

“ ไม่ต้องห่วง ผมไม่มีทางแพ้หรอก โรงเรียนไอแซกจะต้องชนะ !!! ”

จากนั้นกำมือซ้ายไว้บนอก ดูเหมือนจะเป็นการโคจรลมปราณสายฟ้า และทันใดนั้นเอง……..

‘ ก๊อด สแปชเชอร์ ! ’

สายฟ้าปรากฏขึ้นมาบนดาบยักษ์ในพริบตา ก่อนที่ดาบยักษ์นั้นจะถูกวาดออกด้วยความรวดเร็ว

พริบตานั้นแม้แต่เกก้าดีนก็ถึงกับต้องเบิกตากว้างขึ้นวูบหนึ่ง

 ไซโคร แนชที่ไม่คาดคิดมาก่อน  ทำได้เพียงแค่ยกดาบในมือขวาขึ้นมาตั้งรับ แต่ก็ถูกดาบยักษ์ของสเวนวาดใส่บริเวณไหล่กระเด็นออกไปไกล ล้มลงนอนกับพื้นทันที  พลังชีวิตลดลงไปถึง 1000 หน่วยเลยทีเดียว

ไซโคร แนชรู้สึกที่ไหล่ขวาชาด้านไปหมด มือที่กำดาบข้างขวาคล้ายไม่สามารถสั่งการได้

สเวนนั้นหอบหายใจเล็กน้อย ดูเหมือนจะใช้กำลังไปพอสมควร

“ คุณพลาดท่าเสียแล้วเจ้าชาย ฮ่าๆ ดูเหมือนว่าแขนขวานั่นคงจะไม่สามรถใช้การได้สักพักแล้วละนะ ” สเวนกล่าวอย่างรู้ดี ใช่แล้ว….ใครที่โดนดาบยักษ์อันทรงพลังนั่นฟันเข้าแม้จะอยู่ในเกราะป้องกัน แต่หากสู้ต่อได้ก็นับว่าเก่งแล้ว  และถึงแม้จะสู้ได้แต่อย่างน้อยส่วนที่โดนโจมตีเข้าก็คงไม่สามารถใช้การได้สักพัก  ไม่แน่ว่าอาจจะใช้การไม่ได้เป็นสัปดาห์เลยทีเดียว  เพราะความบอบช้ำนั้นจัดได้ว่ารุนแรงมากทีเดียว

ไซโคร แนชกัดฟันแน่น  ความเจ็บปวดบริเวณไหล่ขวานับว่ารุนแรงพอสมควรเลยทีเดียว

“ รุ่นพี่…….. ” วาที่ดูอยู่ถึงกับใจหายไปเลยทีเดียว  เขาไม่เคยเห็นไซโคร แนชได้รับความบาดเจ็บถึงขนาดนี้มาก่อน  แต่ก็หารู้ไม่ว่านี่เป็นเพียงแค่การเริ่มต้นเท่านั้น

สเวนไม่เข้าไปโจมตีต่อ คงเพราะศักดิ์ศรีของอัศวิน  ที่ไม่ยอมทำร้ายคนที่กำลังล้มอยู่ก็เป็นได้

“ ลุกขึ้นมาครับ ผมไม่อยากทำร้ายคนที่กำลังล้มอยู่ ”

ไซโคร แนชพยายามลองควบคุมมือข้างขวาให้ขยับไปเก็บดาบที่ตกอยู่ขึ้นมาให้ได้แต่ก็ไม่เป็นผล  แขนขวาของเขาไม่สามารถใช้การได้แล้วตอนนี้

ด้วยเหตุนี้ไซโคร แนชจึงใช้มือซ้ายหยิบดาบเล่มนั้นขึ้นจากนั้นค่อยๆเก็บคืนฝักดาบด้านขวาบริเวณข้างๆเอว  จากนั้นลุกขึ้นใช้มือซ้ายชูดาบชี้ไปยังสเวน ทั้งๆที่แขนขวายังคงห้อยตกอยู่อย่างนั้น

“ เข้า มา เลย ”

สเวนยักไหล่ก่อนที่จะพุ่งเข้าหาไซโคร แนชอีกครั้งหนึ่ง  จากนั้นตวัดดาบด้วยความรวดเร็ว แต่ก็พบว่าไซโคร แนชหายไปแล้ว และบนสันคอก็รู้สึกชาวูบ ร่างเซล้มลงไปในทันที

“ ลุกขึ้นมาสิ ข้าก็ไม่อยากจะซ้ำคนล้มอยู่เช่นกัน ”

ไซโคร แนชยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย จากนั้นกล่าวขึ้นเมื่อเห็นท่าทีงงๆของสเวน

“ อย่าลืมสิว่า รีเฟรกโหมดของข้ายังคงเปิดอยู่น่ะ ”

สเวนไม่กล่าวอะไร กัดฟันใช้ดาบยักษ์ยันตัวลุกขึ้นทันที  ร่างกายรู้สึกวิงเวียนนิดหน่อย  การโจมตีของไซโคร แนชเมื่อสักครู่จงใจฟันใส่สันคอเพื่อให้สเวนรู้สึกมึนงง จะได้สร้างโอกาสให้การต่อสู้ในสภาพที่แขนขวาไม่สามารถใช้การได้ให้ได้เปรียบขึ้นมาบ้าง

สเวนส่ายหัวสลัดความมึนงงออกไปจากนั้นตวัดดาบยักษ์ใส่ไซโคร แนชอีกครั้ง  แต่แล้วก็เหมือนเดิมไซโคร แนชหายไปพร้อมกับฟันใส่สองดาบ  ก่อนที่จะหลบดาบยักษ์ของสเวนไปอีกครั้งหนึ่ง

‘ ขืนเป็นอย่างนี้ต่อไป เราแย่แน่ ที่จริงก็ไม่อยากจะใช้เจ้านั่นเลยจริงๆ ’

สเวนเกร็งพลังลมปราณ สายฟ้าปรากฏขึ้นบนดาบยักษ์อีกครั้ง

‘ ก๊อด สแปชเชอร์ ’

ดาบยักษ์ถูกวาดหมุนออกเป็นวงกว้างด้วยความรวดเร็ว แต่ครั้งนี้ไซโคร แนชไม่ยอมพลาดท่าเป็นครั้งที่สองก้มตัวลงหลบดาบยักษ์ได้อย่างหวุดหวิด  สเวนที่เห็นก็แทงดาบลงใส่ไซโคร แนช แต่ไซโคร แนชก็หมุนตัวจากนั้นใช้เรี่ยวแรงที่มีอยู่ตวัดดาบในมือซ้ายใส่สันเท้าทั้งสองของสเวน  จากนั้นหมุนตัวไปกับพื้นเพื่ออกห่างจากสเวนให้เร็วที่สุด

สเวนนั้นแม้จะแข็งแกร่งในเรื่องของพละพลัง แต่เมื่อใช้ท่าก๊อด สแปชเชอร์ซึ่งต้องหมุนตัวขณะใช้ดาบยักษ์ทำให้ศูนย์ของร่างกายตัวหมุนไปตามดาบ และยิ่งหยุดท่ากะทันหันเพื่อจะโจมตีใส่ไซโคร แนชที่กลิ้งอยู่แล้ว  เมื่อโดนโจมตีใส่สันเท้าทั้งสองด้วยความรุนแรงก็หงายตัวล้มลงในทันที 

‘ ตึง ’

สเวนแม้จะล้มลง แต่ในมือยังคงกำดาบยักษ์แน่น  ไซโคร แนชยืนขึ้นหายใจเข้าเพื่อรอรับการโจมตีครั้งต่อไป 

“ หึ กระจอกชะมัด ” เกก้าดันสะเหยะยิ้มอย่างดูถูก 

ไซเมตที่เห็นเกก้าดีนดูถูกสเวนก็รีบค้านขึ้นมาทันที

“ เรายังว่ายังหรอกนะ นั่นยังไม่ใช่ทั้งหมดของเจ้านั่นหรอก ”

“ จะบอกว่ามันยังไม่ได้ใช้พลังลมปราณสายฟ้าอีกอย่างนั้นหรอ ?! ” เกก้าดีนประหลาดใจอีกครั้ง

“ จริงอยู่ที่ว่าท่านั่นเป็นท่าที่ใช้พลังลมปราณสายฟ้าเพิ่มพลังให้กับตัวเอง  แต่นั่นยังไม่ใช่ทั้งหมดหรอกนะ ”

ไซเมตไม่กล่าวอะไรต่อ  ได้แต่มองไปยังเวที  ตาของไซเมตกระตุกขึ้นเล็กน้อยเมื่อสเวนลุกขึ้นมายืนพร้อมกับกำมือซ้ายขึ้นอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ต่างจากครั้งก่อนเนื่องจากครั้งนี้มือซ้ายที่กำขึ้นมานั้นสั่นอย่างรุนแรง  ราวกับกำลังรวบรวมพลังลมปราณทั้งหมดขึ้นมาไว้ในมือ

“ ถ้าไม่จำเป็นก็ไม่อยากที่จะใช้เลย  แต่ดูเหมือนว่าคุณจะทำให้ผมต้องเอาจริงแล้วละนะ ”

สเวนโคจรลมปราณสายฟ้า มือซ้ายที่กำอยู่สั่นขึ้นจนน่ากลัว  ไซโคร แนชแม้คิดจะเข้าไปหยุดยั้งก็ไม่ทันการณ์เสียแล้ว 

จากนั้นแขนขวาที่เอาดาบยักษ์ยันไว้กับพื้นก็ค่อยๆชูดาบขึ้นมาขนานกับตัวราวกับเป็นของเล่นเบาๆ  บนดาบยักษ์ปรากฎสายฟ้าขึ้นอย่างเห็นได้ชัดส่งเสียงเปรี้ยงปร้างขึ้นราวกับความโกรธแค้นของเทพเจ้า

“ สายฟ้าเอ๋ย จงมาสถิต ณ ดาบของข้า  พละพลังแห่งพระเจ้า จงมาสถิต ณ ร่างของข้า ณ บัดนี้ !!! ”

‘ ก๊อด สเต้นช์ !!! ’

จากนั้นมือซ้ายก็ชูขึ้นเหนือฟ้า

“ โอ้ววววว !!! ”

ร่างกายของสเวนคล้ายมีพลังเพิ่มขึ้นสิบเท่าตัว ดาบยักษ์ถูกตวัดขึ้นฟ้าอย่างรวดเร็ว และกระแทกลงใส่พื้นเวที ทำให้พื้นเวทีถึงกับเป็นรอยบาดลึกลงไปเลยทีเดียว  แม้แต่ไซโคร แนชที่ยืนห่างออกไปยังสัมผัสได้ถึงพลังที่เพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว จากพื้นที่สั่นสะเทือนจากการกระแทกดาบของสเวน

ไซโคร แนชไม่เสียเวลาตะลึงแต่อย่างใดรีบตั้งดาบขึ้น พร้อมรับการโจมตีของสเวน แต่คราวนี้ไม่เหมือนที่ผ่านมา  สเวนวิ่งเข้ามาไซโคร แนชอย่างรวดเร็วราวกับไม่ได้ถือดาบยักษ์นั้นอยู่ในมือ ซึ่งหากเป็นคนอื่นคงจะไม่สามารถหลบได้ทันแล้ว  แต่ยังดีที่ไซโคร แนชใช้รีเฟรกโหมดอยู่จึงสามารถหลบการวาดดาบของสเวนได้ทัน แต่ถึงกระนั้นดาบยักษ์ที่วาดอยู่ก็หยุดกระทันหัน  ตวัดติดตามไซโคร แนชที่พุ่งถอยหลังไปอย่างทันถ่วงที  ทำให้ไซโคร แนชต้องกระเด็นไปล้มลงอีกครั้ง

ไซโคร แนชรู้สึกข้อมือซ้ายคล้ายจะหัก แรงโจมตีอันมหาศาลเมื่อสักครู่นี้ไม่ธรรมดาจริงๆ ขืนโดนเข้าไปเต็มๆมีหวังแพ้แน่นอน

ไซโคร แนชพยายามรีบลุกขึ้นให้เร็วที่สุด เพราะว่าสเวนไม่หยุดรอให้เขาลุกขึ้นอีกต่อไปแล้ว  ดาบยักษ์ฟาดลงใส่พื้นห่างจากตัวไซโคร แนชไปเพียงไม่กี่เซนต์เท่านั้น  ไซโร แนชที่ลุกไม่ทันรีบกลิ้งตัวไปกับพื้นให้เร็วที่สุด

ดาบยักษ์ฟันใส่ไซโคร แนชอย่างบ้าคลั่ง ถึงกับทำให้ไซโคร แนชแทบจะหายใจไม่ทัน

“ ขอโทษด้วยนะครับ แต่ผมจะต้องชนะเท่านั้น ! เมื่ออยู่ต่อหน้าก๊อด สเต้นช์แล้วก็ไม่มีอะไรจะหยุดผมได้อีกแล้ว !!! ”

ไซโคร แนชจะลุกก็ลุกไม่ได้  ได้แต่กลิ้งตัวไปมา บางครั้งสเวนก็ฟาดดาบไปดักหน้าเขาด้วย 

‘ แขนขวายิ่งกลิ้งไปกลิ้งมายิ่งรู้สึกเจ็บขึ้นเรื่อยๆ อย่างนี้ไม่ได้การณ์แน่ๆ ’ ไซโคร แนชพยายามคิดหาหนทาง  การกลิ้งหลบไปหลบมาไม่เพียงทำให้แขนขวาเจ็บแปลบขึ้นมากกว่าเดิม  แต่ยิ่งทำให้หัวสมองรู้สึกมึนงงด้วย  โดยเฉพาะเวลาที่หน้าหันเข้าหาพื้น  แม้จะเป็นเพียงชั่ววูบแต่เขาไม่มีทางู้ได้เลยว่าสเวนจะโจมตีต่อทางด้านไหน  จึงได้แต่อาศัยรีเฟรกโหมดช่วยตัดสินใจขณะที่สเวนลงดาบแล้ว ซึ่งหากพลาดไปเพียงเล็กน้อยด้วยพลังอันมหาศาลที่มากกว่าเดิมถึงสิบเท่าตัวแล้ว เพียงดาบเดียวก็สามารถจัดการไซโคร แนชได้อย่างแน่นอน

เกก้าดีนที่ดูอยู่ถึงกับอดที่จะกัดฟันแค้นไม่ได้

“ อะไรกัน นี่น่ะหรือคู่ต่อสู้ที่คู่ควรของผม !!! ”

จี ดาบคลั่งที่ได้ยินถึงกับอดไม่ได้ที่จะต่อว่า

“ ชิ ! อะไรกัน แกจะโกรธแค้นอะไรกับมันมากมาย หา ?! ”

เกก้าดีนถึงกับตวัดหน้าไปหาจี ดาบคลั่งด้วยความโกรธ

“ แกไม่รู้เรื่องก็หุบปากไปซะ ! ”

ไซเมตถึงกับต้องถอนหายใจ รีบเข้าไปห้ามทั้งคู่

“ เอาน่าๆ เรื่องแค่นี้อย่ามาทะเลาะกันเองสิ ให้ตายสิ พวกนายนี่ละนะ ดูๆไปเถอะ ”

และก่อนที่ทั้งคู่จะทะเลาะกันนั้นก็เกิดเหตุการณ์เปลี่ยนแปลงบนเวทีขึ้น ทำให้เกก้าดีนต้องลืมความหงุดหงิดไปในทันที

ขณะที่สเวนฟาดดาบยักษ์ใส่ไซโคร แนชนั่นเอง  ไซโคร แนชคล้ายไม่สามารถขยับตัวได้วูบหนึ่งเห็นชัดว่าไซโคร แนชไม่สามารถหลบการจู่โจมครั้งนี้ได้แน่ๆแล้ว

ภาพเหตุการณ์สำหรับไซโคร แนชคล้ายเป็นภาพช้าๆ ดาบยักษ์ค่อยๆฟาดลงมาใส่เขาระยะห่างเพียงไม่กี่นิ้วเท่านั้น  มือซ้ายของไซโคร แนชกุมดาบแน่นจากนั้นเสือกปลายดาบแทงเข้าใส่ท้องของสเวน  ก่อนที่ดาบยักษ์จะห่างจากหน้าของเขาเพียงไม่กี่เซนต์เท่านั้นและ………

‘ ตึง !!! ’

                  ___________________________________________