ตอนที่ 3 : เจ๊ากันตรงไหน!
เมื่อคืนผมแทบไม่ได้นอน เพราะต้องขี่มอเตอร์ไซค์ตระเวนไปเกือบทั่วกรุงเทพฯเพื่อห้ามฟิล์มไม่ให้ก่อ เรื่องอะไรอีก มือถือก็ดันไม่เปิดกว่าจะหาเจอปาไปตีสอง พวกมันกำลังรวมกลุ่มเตรียมลุยพอดี ถ้ามาช้ากว่านี้อีกนิดมีหวังหน้าผมต้องไม่มีที่ให้ยัยนั่นชกแน่ๆ TT^TT
เช้าวันนี้ไม่มีข่าวหน้าหนึ่งเกี่ยวกับ D@rK-DeviL ( อีกต่อไป ) เพราะผมสั่งห้ามเด็ดขาด แต่มีเสียงวิพากษ์วิจารณ์ไปทั่วโรงเรียนอีกตามเคย =_=***
“เห็นหน้าพี่จีมั้ย นั่นอะ...เขาลือกันว่าไปทำสาวท้องแล้วไม่รับผิดชอบ คราวนี้ผู้หญิงคนนั้นมีแฟนอยู่แล้ว พอผู้ชายรู้เลยมาอัดพี่จีซะน่วมเลย...” ( ตูล่ะอยากรู้จริงๆ ใครมันเป็นคนปล่อยข่าวลือพวกนี้ฟะ!!! )
“จริงอะ โหย...นึกว่าพี่จีจะชั่วธรรมดา แบบนี้ต้องเรียกโคตรชั่วเลยนะเนี่ย...” ( ขอบใจมาก!!! นี่ถ้าไม่ติดว่าวันนี้ตูทัศนวิสัยไม่ดีมองอะไรไม่ค่อยเห็นนะ พ่อจะเหยียบให้จมธรณี!!! )
ผมเดินเข้าห้องเรียนอย่างเซ็งห่าน เพื่อนแต่ละคนก็ไม่มีใครเอ่ยปากถามเพียงแต่วันนี้มองด้วยความสนใจเล็กน้อย และแน่นอนว่า...
“เฮ้ย...จี แกจะไปคอสเพลย์ที่ไหนวะ?” ไอ้โอ๊คทักทายอย่างร่าเริง
“คอสฯห่า...นอะไร จะบ้าเหรอ!” ผมถามกลับไปอย่างหงุดหงิด
“เอ้า...คอสฯเป็นช่วงช่วงไงล่ะ ฮ่าๆๆ ขอบตาดำปี๋...” กวน Teen ได้ใจ!!!
“ช่วงช่วงบ้านแกรนด์ฟาเทอร์เอ็งสิ!!!” ผมตอกกลับไป
“งั้นก็คอสฯเดธโน้ตใช่เปล่า เป็นแอลแน่ๆเลยแบบนี้ ฮ่าๆๆ” โอ๊คหัวเราะร่วน รู้สึกคันไม้คันมือยิกๆยังไงพิกล =_=*
“พอๆ!!! ไม่ได้คอสห่า...นอะไรทั้งนั้น แต่ฉันโดนยัยครีมต่อยต่างหาก”
“ครีมต่อย...? เฮ้ย!!! บ้าน่า...เขาออกจะพูดน้อย เรียบร้อย ขี้อายขนาดนั้น...” โอ๊คไม่เชื่อในสิ่งที่ผมพูด
“ถ้าไม่ได้ต่อย แล้วไอ้รอยบนหน้าฉันมันคืออะไรวะ ห๊ะ!!!” ผมชี้ให้ดูรอยคล้ำบนดวงตาเหมือนแพนด้าให้มันดู
“เอ้า...แกอาจไปชกต่อยกับอันธพาลที่ไหนก็ได้นี่หว่า ไม่เห็นต้องไปโทษผู้หญิงเลย” ตูอยากร้องไห้ TT^TT
“ฉันไม่ได้โกหกนะเว้ย ยัยครีมต่อยฉันจริงๆ ทำไมแกไม่เชื่อฉันวะ...ไม่รู้หรือไงว่ายัยนั่นเป็นน้องสาวคิว!!!”
“รู้...แต่ว่าไม่เชื่อแก ฉันเจอเธอตั้งหลายครั้งไม่เห็นจะก้าวร้าวอะไรเหมือนที่แกบอกเลย...”
“เอ้า...เมื่อวานแกยังทำท่าเหมือนจะเชื่อเลย ว่า...ฉันโดนน้องสาวคิวต่อยมา...”
“ก็ใช่...แต่ฉันไม่รู้ว่าคิวมีน้องสาวกี่คน แกอาจจะโดนน้องสาวอีกคนต่อยก็ได้ แต่ถ้าบอกว่าเป็นครีมเนี่ย...อิมพอตสิเบิ้ลว่ะ...” น้ำตาเหมือนจะไหลออกมา TT^TT คำพูดตูมันไม่น่าเชื่อถือขนาดนั้นเลยเหร้อ!!!
“เออๆ...เอาเถอะ เอ่อ...แล้วทำไมแกไม่บอกฉัน ว่ารู้จักครีมน้องสาวของคิววะ จะได้ไม่ต้องไปพึ่งพาไอ้ฟิล์มให้มันไปก่อเรื่องก่อราว”
“เอ้า...ครีมเขาไม่ได้เกี่ยวอะไรกับ D@rK-DeviL นี่หว่า สมาชิกแก๊งค์ก็ไม่ใช่ แถมไม่เคยเข้าไปยุ่งย่าม หรือแกจะเถียงว่าตลอดระยะเวลาที่ Evil-Dragon ปะทะกับ D@rK-DeviL แกเคยเห็นครีมมาปะปนด้วย พี่ก็พี่...น้องก็น้อง แกอย่าเอามารวมกันสิ...” คำพูดโอ๊คทำเอาผมเถียงไม่ออก เป็นจังหวะที่ฟิล์มเดินเข้ามาพอดี หนอยๆ...ไอ้ตัวแสบ =_=* ตายยากจริงๆ
“มานี่เลยไอ้ฟิล์ม เมื่อวานทำไมแกไม่ยอมมาวะ?” โอ๊คกวักมือเรียกเพื่อนร่วมแก๊งค์
“ง่วงน่ะสิ ต้องไปปฏิบัติภารกิจยามค่ำคืน กว่าจะหนีตำรวจ กว่าจะกลับถึงบ้าน ต้องนอนพักผ่อนเอาแรงหน่อย” ฟิล์มตอบด้วยสีหน้าและน้ำเสียงปกติ เหมือนไม่ได้สำนึกว่าตัวเองไปก่อคดีอะไรเอาไว้บ้าง
“จะว่าไปเช้าวันนี้ไม่เห็นข่าวเลย...” โอ๊คพึมพำขึ้นมา
“ก็แน่ล่ะ...อยู่ดีๆเมื่อคืนไอ้จีมันบึ่งรถไปห้ามไว้...อดสนุกเลย ฉันเลยตื่นเช้ามาโรงเรียนได้เนี่ย” เช้าบ้านเอ็งสิ นี่มันจะสิบโมงแล้ว =_=*
“ฮ่าๆๆ...อย่าบอกนะเว้ยไอ้จี ว่าแกกลัวโดนน้องสาวคิวอะไรนั่น...อัดอีก” โอ๊คพูดพลางหัวเราะ
“เออสิ...แกไม่ได้โดนต่อยแบบฉันนี่หว่า...” ผมตอบไป
“ห๊ะ...แกโดนน้องสาวคิวต่อยเหรอ อ๊ะ...เพิ่งสังเกตแฮะ ตาคล้ำเป็นแพนด้าเชียว มิน่าล่ะ...ถึงได้ตาลีตาเหลือกมาห้ามฉัน” ฟิล์มหัวเราะเบาๆพลางจิ้มรอยช้ำนั้น ผมรีบปัดมือมันออกเพื่อรักษาสวัสดิภาพของตัวเอง =_=*
“ดูแต่ตา มืออย่าต้อง” ผมบอกอย่างหงุดหงิด ไอ้พวกนี้มือบอนจริงๆ!!! แต่อย่างน้อยคำพูดฟิล์มฟังดูเหมือนจะเชื่อในคำพูดผม
“ว่าแต่น้องสาวคิวคนไหนวะ?” ฟิล์มถาม
“เอ้า...ก็ยัยครีมไง” ผมตอบกลับไป
“บ้าน่า...ครีมออกจะน่ารัก ไม่มีทางไปต่อยแกได้หรอกไอ้มั่ว” TT^TT ตกลงไม่มีใครเป็นพวกตูเลยใช่มั้ยเนี่ย
“แกพูดเหมือนรู้จักยัยนั่นดี” ผมโวยวาย
“แน่นอน...ไอ้โอ๊คไปรับแนนที่โรงเรียนทีไร ฉันก็ไปกับมันเกือบตลอด เจอครีมเป็นสิบๆครั้งไม่เห็นเธอจะลุกไปต่อยตีกับใครเลย แกเมาหรือเปล่า...น้องสาวคิวคนไหนกันแน่ห๊ะ!” ฟิล์มถามกลับมา
“ก็คนนี้แหละเว้ย...ฉันไม่รู้หรอกว่าไอ้คิวมีน้องสาวกี่คน แต่ยังไงๆเป็นยัยครีมชัวร์ๆ” ผมยืนยันคำพูดหวังให้ใครสักคนเชื่อหรือไขว้เขว้ก็ยังดี แต่ทว่า...
“เฮ้ย!!!ไอ้จี...แกยอมรับมาเถอะ ว่าที่แกมาห้ามฉันไม่ให้ก่อเรื่องต่อเพราะกลัวโดนจับ” ฟิล์มตบไหล่ซ้ายผม
“ใช่ๆ...แล้วแกก็ยอมรับมาเถอะ ว่า...คนที่ต่อยแกคือใครสักคนใน D@rK-DeviL ที่มาห้ามไม่ให้ก่อเรื่อง” โอ๊คตบไหล่ขวา ฮือออ...เอาเถอะ ผมจะไม่พูดอะไรอีกแล้ว โลกนี้ช่างไม่มีความยุติธรรมมมม!!!
วันนี้รู้สึกมันหดหู่พิกล แม้จะมีเพื่อนๆในแก๊งค์หลายคนห้อมล้อมปลอบใจเรื่องรอยบนใบหน้า แต่ผมก็รู้สึกว่าไม่มีใครเข้าใจจิตใจผมเลยสักคน TT^TT
“จี...คนแก๊งค์ไหนต่อยแก เดี๋ยวฉันไปลุยให้”
“เฮ้ย!!! ไม่ต้องกลัวเว้ย D@rK-DeviL ก็เถอะ มาลองกันอีกสักตั้ง พวกนั้นมันสนิมเกาะแล้วสู้เราไม่ได้หรอก”
“มันเล่นสกปรกใช่มั้ย คงหลายคนรุมสินะ นายถึงได้เจ็บขนาดนี้” แต่ละคนพูดกันไปต่างๆนาๆ ใครจะรู้ล่ะว่าสาเหตุจริงๆคือ ยัยตัวเล็กหน่อมแน้มที่แกล้งแอ๊บแบ้วอยู่ในโรงเรียนสตรีล้วนด้วยท่าทางคุณ หนูสุดๆนั่นแหละที่เป็นคนทำผม TT^TT
ดูเหมือนโอ๊คกับฟิล์มจะรับรู้ความซึมเศร้าเหงาหงอยของผมได้ พวกมันเลยเอ่ยปากชักชวนกันไปกินเลี้ยงที่ร้านหมูกระทะแห่งหนึ่ง ( เลี้ยงปลอบใจหรือเลี้ยงฉลองที่ตูโดนต่อยฟะ =_=* )
“เดี๋ยวฉันเลี้ยงแกเองจี!!!” ฟิล์มตบไหล่ผม เฮอะ...ขโมยของได้เงินมาเป็นแสนๆ ทุ่มทุนสร้างกับหัวหน้าแก๊งค์ด้วยหมูกระทะหัวละเจ็ดสิบเก้าบาท =_=*
ทันทีที่โรงเรียนเลิกพวก Evil-Dragon นับสิบก็ทะลักทลายออกนอกโรงเรียน O.S.I ราวกับเด็กเยาวชนหนีจากบ้านเมตตา =_=” พวกเรารั้งท้ายสักหน่อย เพราะมัวแต่งุ่มง่ามเอามอเตอร์ไซค์เลยให้พวกลูกน้องไปจองโต๊ะจองร้านไว้ก่อน
“รีบๆไปเถอะ...เดี๋ยวพวกมันเขมือบหมดร้านก่อน” ผมตะโกนบอกโอ๊คกับฟิล์มอย่างร่าเริง ขี่มอเตอร์ไซค์แซงหน้าทั้งคู่ ในขณะที่กำลังจะโผล่พ้นโรงเรียนก็ต้องเบรกเอี้ยดเมื่อพบ คุณหนูจอมแอ๊บแบ้วยืนอยู่ตรงประตูรั้ว อ้ากกกก!!! ตามมาหลอกมาหลอนอีกแล้ว นี่ตูไปทำอะไรไม่ดีไม่งามอีกหรือไง ห๊ะ!!!
“ธะ...เธอมาที่นี่ทำไมอะ?” ซวยชิบ...รู้งี้ใส่หมวกกันน็อกก่อนก็ดี ยัยนี่จะได้จำไม่ได้ ครีมหันมามองฉันแล้วทำหน้าเบ้เล็กน้อย
“ไม่ได้มาหานายก็แล้วกันย่ะ” อ้าว...แล้วมาทำไมฟะ =_=” ขณะนั้นเองโอ๊คกับฟิล์มก็ขี่มอเตอร์ไซค์ตามมาจอดข้างๆ...
“ครีม...มาได้ไงเนี่ย?” โอ๊คทักทาย...
“อ้าว...ครีมไม่ได้เจอกันตั้งนาน มาทำอะไรที่นี่อะ?” ฟิล์มทักทายเธออย่างสนิทสนม ผมมองยัยครีมที่แก้มขาวๆค่อยๆแดงระเรื่อเป็นสีชมพูเหมือนขนมไข่ย้อมสีวัน ไหว้เจ้า =_=”
“วันนี้ที่โรงเรียนมีสอนทำพายแอปเปิ้ล ครีมเลยทำเอามาให้โอ๊คกับฟิล์มลองกิน” ครีมพูดพลางยื่นถุงพายให้ฟิล์ม...ปากบอกให้สองคนแต่มีถุงเดียวครับท่านผู้ ชม...
“เฮอะ...ทำยังกับเด็กญี่ปุ่น” ผมพึมพำลอยๆ เขามีแต่ให้โรงเรียนเดียวกัน ยัยนี่ลงทุนให้ข้ามโรงเรียน ครีมแสร้งทำเป็นไม่ได้ยินทั้งๆที่ผมเห็นหางตาเธอกระตุกเล็กๆ
“ขอบใจนะ...น่ากินจัง” ฟิล์มพูดพลางส่งถุงให้โอ๊คถือ
“เออจริงสิ...พวกเรากำลังจะไปกินเลี้ยงที่ร้านหมูกระทะ ครีมไปด้วยกันมั้ย?” โอ๊คเอ่ยชวน หญิงสาวทำหน้างุนงงเล็กๆขึ้นมา
“กินเลี้ยงเนื่องในโอกาสอะไรเหรอค่ะ?”
“ก็ไอ้จีมันโดนใครไม่รู้ต่อยมาเนี่ย เลยจะพาไปเลี้ยงปลอบใจ ว่าไง...ไปด้วยกันมั้ย?” ฟิล์มตอบพร้อมชักชวน ตูอยากบ้า...พวกมันจะรู้มั้ยว่ากำลังชวนตัวการนัมเบอร์วันอยู่เนี่ย!!! ครีมไม่ตอบแต่หัวเราะคิกคักเบาๆ สะใจสินะ...=_=”
“แถมไอ้จีมันยังแอบใส่ร้ายครีมด้วยนะ ว่าโดนครีมต่อย...” โอ๊คบอกพลางหัวเราะ หญิงสาวชะงักไปชั่วครู่แล้วหันมาจ้องจิกผมก่อนหันไปยิ้มใส่ให้ทั้งคู่
“ไม่เป็นไรค่ะ มีรถทางบ้านรอรับครีมอยู่ ฟิล์มกับโอ๊คไปเถอะ...” เธอเอ่ยบอกพร้อมรอยยิ้มหวานพิมพ์ใจ
“เอางั้นเหรอ...งั้นไปกันเถอะ” ฟิล์มบอกพวกเรา แต่ทว่า...หญิงสาวพูดขัดขึ้นมา
“เอ่อ...จีอยู่ก่อนได้มั้ย” นั่นไง...บรรลัยแล้ว!!!
“อ้าว...ครีม ทำงี้ได้ไงเนี่ย รั้งไว้แต่จีน่าน้อยใจจัง” ไอ้ฟิล์มม่อได้ม่ออีก แต่ดูเหมือนเธอจะชอบ
“อย่าน้อยใจสิ ครีมแค่มีธุระอะไรนิดหน่อยจะคุยกับจีน่ะค่ะ” เธอตอบ
“โอเคจ้า งั้นไปกันก่อนเถอะโอ๊ค” ฟิล์มบอกเพื่อนชายอีกคน แล้วทั้งคู่ก็บึ่งมอเตอร์ไซค์จากผมไป TT^TT แง!!! ไอ้เลว...ปล่อยตูไว้กับยัยตัวอันตรายได้ไงฟะ!!!
เมื่อฟิล์มกับโอ๊คลาลับหายจากสายตา ครีมก็หันมายิ้มให้ผมพลางหันมาเอ่ยด้วยน้ำเสียงหวานๆกึ่งบังคับจิตใจว่า
“จีไปคุยกับครีมตรงนั้นหน่อยสิ” หล่อนชี้ไปทางซอกหลืบเล็กๆห่างจากโรงเรียนนิดหน่อย ( ทำไมเวลาเจอยัยนี่ทีไร ต้องมีซอกหลืบซอกใจให้รู้สึกกระอั่กกระอ่วนทุกที TT^TT ) ผมกลืนน้ำลายอย่างยากเย็น ใจอยากปฏิเสธแต่หน้ากลับพยักแล้วเดินตามไปอย่างว่าง่ายจนถึงหลืบมหาภัย TT^TT
“คุยตรงหน้าโรงเรียนก็ได้นี่ เธอเคยมาอาละวาดไม่เห็นต้องกลัวคนจำได้เลย” ผมบอกหญิงสาว
“จะบ้าเหรอ วันนั้นฉันใส่ชุดนอกมา วันนี้ใส่ชุดนักเรียนขืนไปทำอะไรรุ่มร่ามก็แย่สิยะ!!” ครีมตวาดก่อนกระชากคอเสื้อผม
“แล้วนายกล้ามากเลยนะ บอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าเอาเรื่องที่ฉันทะเลาะกับนายไปเล่าให้ใครฟัง!!! ทำไมไม่จำห๊ะ!!!” เธอตวาด ทั้งๆที่เป็นเสียงแหลมๆเล็กๆแต่กลับทำให้ผมขาสั้นได้ไม่ยาก =[]=”
“ฉะ...ฉันหลุดปากไป ขอโทษด้วยนะ” แล้วทำไมตูต้องขอโทษฟะ!!!!
“อย่าให้มีเหตุการณ์แบบนั้นอีกละกัน” เธอปล่อยคอเสื้อผมแล้วทำท่าจะเดินออกไป ผมรู้สึกคาใจอะไรบางอย่างเลยเอ่ยปากถาม
“เธอชอบฟิล์มเหรอ?” ครีมชะงัก อ้ากก...สงสัยเป็นคำถามไม่ควรแน่ๆเลย ทว่า...หล่อนกลับหน้าแดงขึ้นมา...
“นายรู้ได้ยังไง?” อ้าว...เฮ้ย ไปถูกทาง =_=”
“กะ...ก็...ฉันเห็นเธอให้ขนมมันก็รู้แล้ว อีกอย่างโอ๊คมีแฟนแล้ว เธอจะมาชอบฉันก็คงยาก เหลือไอ้ฟิล์มคนเดียว” ผมสันนิษฐานราวกับตัวเองเป็นโคนัน
“ก็คงใช่...” เธอยอมรับ หึหึ...เข้าทางแล้วเว้ย!!!
“ฉันจะเอาไปแฉ!!! ถึงคนราวกับตัวเองเป็นพระเจ้าทั้งๆที่มีข้อต่อรองแค่เนี้ย!
“นี่...นายกล้าต่อรองกับฉันเหรอ คิดว่าตัวเองเป็นใครกันห๊ะ!!!” ครีมหักนิ้วดังกร็อบแกร็บ ก่อนจะง้างหมัดขึ้น ย้ากกก!!!
“หยุดดด!!!” ผมร้องบอก เอามือสองข้างยันมือเล็กๆนั้นไว้
“อ๋อ...กล้าสู้เหร้อ!!!” น้ำเสียงสูงเข้าไปใหญ่!! TT^TT
“ปะ...เปล่า แต่เธอดูหน้าฉันเนี่ย มันไม่มีที่เหลือให้ชกแล้วเห็นมั้ย ทั้งแก้ม ทั้งตา จะเอายังไงอีกแม่คู๊ณ!!!” ผมเอ่ยด้วยน้ำเสียงเหมือนจะร้องไห้
“อืม...นั่นสินะ งั้นลดโทษให้!!!” พูดจบหล่อนก็กระทืบลงไปบนเท้าผม ปึ้กก!!! อ้ากกก ผมกระเด้งกระโดดไปมา เธอหัวเราะเบาๆแล้วเอ่ย
“จำไว้ว่าอย่าได้คิดมาข่มขู่ฉัน!!! ถ้านายเอาเรื่องทะเลาะหรือเรื่องที่ฉันชอบฟิล์มไปบอกใครละก็นายตายแน่!!! ออ...แต่ฉันจะอนุเคราะห์อะไรให้สักหน่อย ถ้านายทำได้ฉันจะไม่หาเรื่องนายอีก แต่ห้ามวุ่นวายกับฉันอีก เข้าใจมั้ย!!!” ฉันเห็นเธอวุ่นวายกับฉันอยู่คนเดียวเนี่ย TT^TT ผมร่ำไห้ในใจพร้อมเท้าที่ปวดแปล็บๆ...
“เข้าใจจ้า...” รู้สึกตัวเองโง่ที่สุดในชีวิตก็วันนี้ แทนที่จะได้ต่อรองกลับกลายเป็นข้อผูกมัดเพิ่มขึ้น
“แค่นั้นล่ะ ถ้าทำได้ก็เจ๊ากันไป” เธอเอ่ยพลางเดินออกไปด้วยท่าทางเรียบร้อย เปิดประตูรถลีมูซีนที่จอดปิดทางเข้าหลืบตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ ( ทำเป็นขบวนการเหร้อ!!! =[]=” ) ก่อนเข้าไปในรถเธอหันมาส่งยิ้มโบกมือบ๊ายบายแล้วจากไปทิ้งให้ผมเอ๋อรับ ประทาน สรุปที่ผ่านๆมาเนี่ยมันเจ๊ากันตรงไหนวะ!!!
ที่ร้านหมูกระทะเต็มไปด้วยบรรดาลูกสมุนในแก๊งค์ Evil-Dragon ทันทีที่ผมมาถึงพวกมันก็เฮต้อนรับผลักดันให้ไปนั่งหัวโต๊ะเพราะตำแหน่งหัว หน้า ( หรือว่าให้จ่ายเงินฟะ =_=” )
“มาช้าจังเลยนะแก เอ้า...ทำไมเดินกระเผลกๆแบบนั้นล่ะ?” โอ๊คเอ่ยถามด้วยความสงสัย
“เอ่อ...พอดีฉันสะดุดก้อนหินระหว่างที่มาน่ะ” ผมตอบกลับไป
“จะบ้าเหรอ แกขี่มอเตอร์ไซค์มา ไม่ได้เดินมาสักหน่อย” ไอ้โอ๊คขัด =_=*
“เออ...พอดีตอนจอดรอไฟแดง เอาเท้าลงแล้วรถข้างๆมันขับเหยียบ Teen พอใจยัง!” ผมสวนกลับไปอย่างประชดประชัน แต่ดูเหมือนมันจะเชื่อ =_=***
“ไม่จำป้ายทะเบียนไว้วะ จะได้ไปอัดให้ยับ...” โอ๊คตอบด้วยน้ำเสียงโมโห ( อยากจะบ้าตาย ทำไมเพื่อนฝูงตูมันไอคิวสูงกันเหลือเกินนน )
“เฮ้ย...คุยเรื่องอะไรเครียดๆกันอยู่ได้ นี่ๆฉันชวนน้องแพรกับน้องว่านมาด้วย” ฟิล์มพูดพลางดึงสองสาวดาวโรงเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่สี่ของ O.S.I มานั่งข้างผมกับมัน
“พี่จี...มากินเลี้ยงทั้งทีไม่เห็นชวนแพรเลย...” น้องแพรงอแง อ๊ายยย...ผู้หญิงมันต้องแบบนี้เซ่!!!
“โอ๋ๆๆ...ไว้คราวหน้าจะชวนนะจ้ะ” ผมปลอบสาวน้อยน่ารักที่นั่งข้างๆ เธอทำหน้างอนิดหน่อยแต่ก็ยิ้มเล็กๆเมื่อผมง้อ เฮ้อ...ให้ความรู้สึกดีหลังพบผู้หญิงอย่างยัยครีมสุดๆเลย...ส่วนฟิล์มก็อิ อ๊างกับน้องว่านรองดาวโรงเรียน ผลัดกันป้อนหมูที่ย่างสุกๆดิบๆอย่างเอร็ดอร่อย =_=”
“พี่จีไปโดนใครต่อยมาคะเนี่ย เจ็บหรือเปล่า...?” น้องแพรเอานิ้วเรียวบางแตะเบาๆที่ขอบตาแพนด้า แม้จะเจ็บที่โดนสัมผัสแต่ก็รู้สึกดี >//<
“ไม่เจ็บจ้ะ คนอย่างพี่ถึกจะตาย” ( ไม่งั้นไม่ได้มาสองรอยหรอก =_=” )
“ไม่จริงหรอกต้องเจ็บแน่ๆเลย มามะ...เดี๋ยวแพรเป่าให้” น้องแพรเป่าเบาๆที่ตาผม >///< ท่ามกลางเสียงแซวจากบรรดาลูกน้องและโอ๊ค...
“เฮอะ...หมั่นไส้!!!”
“ช่วยไม่ได้ ก็แกมีแฟนแล้วนี่หว่า ทำไมไม่พาแนนมาล่ะ?” ผมเอ่ยถามกึ่งเยาะเย้ยหน่อยๆ
“โหย...รายนั้นเขาคุณหนู เลิกเรียนเสร็จก็กลับบ้านเลย ไม่มีทางมาเตร็ดเตร่แบบพวกเราหรอก” โอ๊คพูดพลางคีบกุ้งมากินอย่างกร่อยๆ
“พี่จีกินอะไรมั้ย เดี๋ยวแพรคีบให้” น้องแพรถาม ผมเลยชี้ส่งเดชไปที่กระทะ หุหุ...น้องแพรคีบอะไรมาก็กินทั้งนั้นแหละ ทว่า...
“อ้าม...อ้าปากเร็วสิพี่จี” เธอคีบมันหมูที่วางบนกระทะให้หล่อลื่นมาจ่อปากผม =_=***
“แพร...สาบานได้นะว่าที่สอบขึ้นมาถึงมอสี่ได้เนี่ย ไม่ได้ลอกข้อสอบ หรือใช้เส้นอะไร” ไอคิวต่ำจริงๆ =_=” น้องแพรฟังพลางหัวเราะร่วน...
“ฮ่าๆๆ...แพรล้อเล่นน่า เอ้า...นี่ต่างหาก อ้าปากเร็วพี่จี” เธอพูดพลางคีบปลาหมึกชิ้นโต ผมเลยสวาปามตามคำเรียกร้องแม้จะเจ็บแผลที่มุมปากนิดหน่อยแต่ก็เปี่ยมไปด้วย ความสุข >//< โดยมีสายตาริษยาของโอ๊คที่ส่งมาให้ผมกับฟิล์มเป็นระยะๆ แต่พวกเราทำเป็นไม่เห็นจู๋จี๋กับสาวๆต่อไป
สี่ทุ่มกว่า...การกินหมูกระทะก็เสร็จสิ้น พวกเราทยอยไปที่มอเตอร์ไซค์ซึ่งจอดไว้ตรงลานว่างข้างร้าน ฟิล์มกอดคอน้องว่านอี๋อ๋อคลอเคลียพลางหันมาเอ่ยกับผม
“เฮ้ย...ไว้เจอกันวันพรุ่งนี้...” มันพูดพลางขึ้นมอเตอร์ไซค์โดยมีน้องว่านซ้อนท้ายแล้วขี่จากไป ทิ้งให้ผมอยู่กับน้องแพรสองคน ( จริงๆมีอีกหลายคนแถวนั้นแต่ไม่นับ =_=” )
“พี่จี...ไปส่งแพรที่บ้านนะ”
“จ้าๆ...มันต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว พี่จะปล่อยให้แพรกลับคนเดียวได้ไงล่ะ” ผมตอบพลางขึ้นไปนั่งบนมอเตอร์ไซค์กำลังสวมหมวกกันน็อก โดยมีน้องแพรซ้อนท้าย เธอโอบเอวผมไว้กำชับ
“พี่จีวันนี้ที่บ้านแพรไม่มีใครอยู่ล่ะ เราไม่ได้อยู่ด้วยกันสองคนมาตั้งนานแล้วนะ...” เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงเบาๆแต่ผมก็ได้ยิน...
“อืม...พี่ก็คิดว่าอย่างนั้น...” ผมตอบสั้นๆแต่เป็นอันรู้กันว่าข้อเสนอนี้ไม่ได้ถูกปฏิเสธนั่นเอง แม้ผมจะไม่ได้คบใครแต่ก็มีผู้หญิงผ่านเข้ามาหลายคน และน้องแพรก็เป็นหนึ่งในนั้นเช่นกัน...
+ +
เมื่อคืนผมแทบไม่ได้นอน เพราะต้องขี่มอเตอร์ไซค์ตระเวนไปเกือบทั่วกรุงเทพฯเพื่อห้ามฟิล์มไม่ให้ก่อ เรื่องอะไรอีก มือถือก็ดันไม่เปิดกว่าจะหาเจอปาไปตีสอง พวกมันกำลังรวมกลุ่มเตรียมลุยพอดี ถ้ามาช้ากว่านี้อีกนิดมีหวังหน้าผมต้องไม่มีที่ให้ยัยนั่นชกแน่ๆ TT^TT
เช้าวันนี้ไม่มีข่าวหน้าหนึ่งเกี่ยวกับ D@rK-DeviL ( อีกต่อไป ) เพราะผมสั่งห้ามเด็ดขาด แต่มีเสียงวิพากษ์วิจารณ์ไปทั่วโรงเรียนอีกตามเคย =_=***
“เห็นหน้าพี่จีมั้ย นั่นอะ...เขาลือกันว่าไปทำสาวท้องแล้วไม่รับผิดชอบ คราวนี้ผู้หญิงคนนั้นมีแฟนอยู่แล้ว พอผู้ชายรู้เลยมาอัดพี่จีซะน่วมเลย...” ( ตูล่ะอยากรู้จริงๆ ใครมันเป็นคนปล่อยข่าวลือพวกนี้ฟะ!!! )
“จริงอะ โหย...นึกว่าพี่จีจะชั่วธรรมดา แบบนี้ต้องเรียกโคตรชั่วเลยนะเนี่ย...” ( ขอบใจมาก!!! นี่ถ้าไม่ติดว่าวันนี้ตูทัศนวิสัยไม่ดีมองอะไรไม่ค่อยเห็นนะ พ่อจะเหยียบให้จมธรณี!!! )
ผมเดินเข้าห้องเรียนอย่างเซ็งห่าน เพื่อนแต่ละคนก็ไม่มีใครเอ่ยปากถามเพียงแต่วันนี้มองด้วยความสนใจเล็กน้อย และแน่นอนว่า...
“เฮ้ย...จี แกจะไปคอสเพลย์ที่ไหนวะ?” ไอ้โอ๊คทักทายอย่างร่าเริง
“คอสฯห่า...นอะไร จะบ้าเหรอ!” ผมถามกลับไปอย่างหงุดหงิด
“เอ้า...คอสฯเป็นช่วงช่วงไงล่ะ ฮ่าๆๆ ขอบตาดำปี๋...” กวน Teen ได้ใจ!!!
“ช่วงช่วงบ้านแกรนด์ฟาเทอร์เอ็งสิ!!!” ผมตอกกลับไป
“งั้นก็คอสฯเดธโน้ตใช่เปล่า เป็นแอลแน่ๆเลยแบบนี้ ฮ่าๆๆ” โอ๊คหัวเราะร่วน รู้สึกคันไม้คันมือยิกๆยังไงพิกล =_=*
“พอๆ!!! ไม่ได้คอสห่า...นอะไรทั้งนั้น แต่ฉันโดนยัยครีมต่อยต่างหาก”
“ครีมต่อย...? เฮ้ย!!! บ้าน่า...เขาออกจะพูดน้อย เรียบร้อย ขี้อายขนาดนั้น...” โอ๊คไม่เชื่อในสิ่งที่ผมพูด
“ถ้าไม่ได้ต่อย แล้วไอ้รอยบนหน้าฉันมันคืออะไรวะ ห๊ะ!!!” ผมชี้ให้ดูรอยคล้ำบนดวงตาเหมือนแพนด้าให้มันดู
“เอ้า...แกอาจไปชกต่อยกับอันธพาลที่ไหนก็ได้นี่หว่า ไม่เห็นต้องไปโทษผู้หญิงเลย” ตูอยากร้องไห้ TT^TT
“ฉันไม่ได้โกหกนะเว้ย ยัยครีมต่อยฉันจริงๆ ทำไมแกไม่เชื่อฉันวะ...ไม่รู้หรือไงว่ายัยนั่นเป็นน้องสาวคิว!!!”
“รู้...แต่ว่าไม่เชื่อแก ฉันเจอเธอตั้งหลายครั้งไม่เห็นจะก้าวร้าวอะไรเหมือนที่แกบอกเลย...”
“เอ้า...เมื่อวานแกยังทำท่าเหมือนจะเชื่อเลย ว่า...ฉันโดนน้องสาวคิวต่อยมา...”
“ก็ใช่...แต่ฉันไม่รู้ว่าคิวมีน้องสาวกี่คน แกอาจจะโดนน้องสาวอีกคนต่อยก็ได้ แต่ถ้าบอกว่าเป็นครีมเนี่ย...อิมพอตสิเบิ้ลว่ะ...” น้ำตาเหมือนจะไหลออกมา TT^TT คำพูดตูมันไม่น่าเชื่อถือขนาดนั้นเลยเหร้อ!!!
“เออๆ...เอาเถอะ เอ่อ...แล้วทำไมแกไม่บอกฉัน ว่ารู้จักครีมน้องสาวของคิววะ จะได้ไม่ต้องไปพึ่งพาไอ้ฟิล์มให้มันไปก่อเรื่องก่อราว”
“เอ้า...ครีมเขาไม่ได้เกี่ยวอะไรกับ D@rK-DeviL นี่หว่า สมาชิกแก๊งค์ก็ไม่ใช่ แถมไม่เคยเข้าไปยุ่งย่าม หรือแกจะเถียงว่าตลอดระยะเวลาที่ Evil-Dragon ปะทะกับ D@rK-DeviL แกเคยเห็นครีมมาปะปนด้วย พี่ก็พี่...น้องก็น้อง แกอย่าเอามารวมกันสิ...” คำพูดโอ๊คทำเอาผมเถียงไม่ออก เป็นจังหวะที่ฟิล์มเดินเข้ามาพอดี หนอยๆ...ไอ้ตัวแสบ =_=* ตายยากจริงๆ
“มานี่เลยไอ้ฟิล์ม เมื่อวานทำไมแกไม่ยอมมาวะ?” โอ๊คกวักมือเรียกเพื่อนร่วมแก๊งค์
“ง่วงน่ะสิ ต้องไปปฏิบัติภารกิจยามค่ำคืน กว่าจะหนีตำรวจ กว่าจะกลับถึงบ้าน ต้องนอนพักผ่อนเอาแรงหน่อย” ฟิล์มตอบด้วยสีหน้าและน้ำเสียงปกติ เหมือนไม่ได้สำนึกว่าตัวเองไปก่อคดีอะไรเอาไว้บ้าง
“จะว่าไปเช้าวันนี้ไม่เห็นข่าวเลย...” โอ๊คพึมพำขึ้นมา
“ก็แน่ล่ะ...อยู่ดีๆเมื่อคืนไอ้จีมันบึ่งรถไปห้ามไว้...อดสนุกเลย ฉันเลยตื่นเช้ามาโรงเรียนได้เนี่ย” เช้าบ้านเอ็งสิ นี่มันจะสิบโมงแล้ว =_=*
“ฮ่าๆๆ...อย่าบอกนะเว้ยไอ้จี ว่าแกกลัวโดนน้องสาวคิวอะไรนั่น...อัดอีก” โอ๊คพูดพลางหัวเราะ
“เออสิ...แกไม่ได้โดนต่อยแบบฉันนี่หว่า...” ผมตอบไป
“ห๊ะ...แกโดนน้องสาวคิวต่อยเหรอ อ๊ะ...เพิ่งสังเกตแฮะ ตาคล้ำเป็นแพนด้าเชียว มิน่าล่ะ...ถึงได้ตาลีตาเหลือกมาห้ามฉัน” ฟิล์มหัวเราะเบาๆพลางจิ้มรอยช้ำนั้น ผมรีบปัดมือมันออกเพื่อรักษาสวัสดิภาพของตัวเอง =_=*
“ดูแต่ตา มืออย่าต้อง” ผมบอกอย่างหงุดหงิด ไอ้พวกนี้มือบอนจริงๆ!!! แต่อย่างน้อยคำพูดฟิล์มฟังดูเหมือนจะเชื่อในคำพูดผม
“ว่าแต่น้องสาวคิวคนไหนวะ?” ฟิล์มถาม
“เอ้า...ก็ยัยครีมไง” ผมตอบกลับไป
“บ้าน่า...ครีมออกจะน่ารัก ไม่มีทางไปต่อยแกได้หรอกไอ้มั่ว” TT^TT ตกลงไม่มีใครเป็นพวกตูเลยใช่มั้ยเนี่ย
“แกพูดเหมือนรู้จักยัยนั่นดี” ผมโวยวาย
“แน่นอน...ไอ้โอ๊คไปรับแนนที่โรงเรียนทีไร ฉันก็ไปกับมันเกือบตลอด เจอครีมเป็นสิบๆครั้งไม่เห็นเธอจะลุกไปต่อยตีกับใครเลย แกเมาหรือเปล่า...น้องสาวคิวคนไหนกันแน่ห๊ะ!” ฟิล์มถามกลับมา
“ก็คนนี้แหละเว้ย...ฉันไม่รู้หรอกว่าไอ้คิวมีน้องสาวกี่คน แต่ยังไงๆเป็นยัยครีมชัวร์ๆ” ผมยืนยันคำพูดหวังให้ใครสักคนเชื่อหรือไขว้เขว้ก็ยังดี แต่ทว่า...
“เฮ้ย!!!ไอ้จี...แกยอมรับมาเถอะ ว่าที่แกมาห้ามฉันไม่ให้ก่อเรื่องต่อเพราะกลัวโดนจับ” ฟิล์มตบไหล่ซ้ายผม
“ใช่ๆ...แล้วแกก็ยอมรับมาเถอะ ว่า...คนที่ต่อยแกคือใครสักคนใน D@rK-DeviL ที่มาห้ามไม่ให้ก่อเรื่อง” โอ๊คตบไหล่ขวา ฮือออ...เอาเถอะ ผมจะไม่พูดอะไรอีกแล้ว โลกนี้ช่างไม่มีความยุติธรรมมมม!!!
วันนี้รู้สึกมันหดหู่พิกล แม้จะมีเพื่อนๆในแก๊งค์หลายคนห้อมล้อมปลอบใจเรื่องรอยบนใบหน้า แต่ผมก็รู้สึกว่าไม่มีใครเข้าใจจิตใจผมเลยสักคน TT^TT
“จี...คนแก๊งค์ไหนต่อยแก เดี๋ยวฉันไปลุยให้”
“เฮ้ย!!! ไม่ต้องกลัวเว้ย D@rK-DeviL ก็เถอะ มาลองกันอีกสักตั้ง พวกนั้นมันสนิมเกาะแล้วสู้เราไม่ได้หรอก”
“มันเล่นสกปรกใช่มั้ย คงหลายคนรุมสินะ นายถึงได้เจ็บขนาดนี้” แต่ละคนพูดกันไปต่างๆนาๆ ใครจะรู้ล่ะว่าสาเหตุจริงๆคือ ยัยตัวเล็กหน่อมแน้มที่แกล้งแอ๊บแบ้วอยู่ในโรงเรียนสตรีล้วนด้วยท่าทางคุณ หนูสุดๆนั่นแหละที่เป็นคนทำผม TT^TT
ดูเหมือนโอ๊คกับฟิล์มจะรับรู้ความซึมเศร้าเหงาหงอยของผมได้ พวกมันเลยเอ่ยปากชักชวนกันไปกินเลี้ยงที่ร้านหมูกระทะแห่งหนึ่ง ( เลี้ยงปลอบใจหรือเลี้ยงฉลองที่ตูโดนต่อยฟะ =_=* )
“เดี๋ยวฉันเลี้ยงแกเองจี!!!” ฟิล์มตบไหล่ผม เฮอะ...ขโมยของได้เงินมาเป็นแสนๆ ทุ่มทุนสร้างกับหัวหน้าแก๊งค์ด้วยหมูกระทะหัวละเจ็ดสิบเก้าบาท =_=*
ทันทีที่โรงเรียนเลิกพวก Evil-Dragon นับสิบก็ทะลักทลายออกนอกโรงเรียน O.S.I ราวกับเด็กเยาวชนหนีจากบ้านเมตตา =_=” พวกเรารั้งท้ายสักหน่อย เพราะมัวแต่งุ่มง่ามเอามอเตอร์ไซค์เลยให้พวกลูกน้องไปจองโต๊ะจองร้านไว้ก่อน
“รีบๆไปเถอะ...เดี๋ยวพวกมันเขมือบหมดร้านก่อน” ผมตะโกนบอกโอ๊คกับฟิล์มอย่างร่าเริง ขี่มอเตอร์ไซค์แซงหน้าทั้งคู่ ในขณะที่กำลังจะโผล่พ้นโรงเรียนก็ต้องเบรกเอี้ยดเมื่อพบ คุณหนูจอมแอ๊บแบ้วยืนอยู่ตรงประตูรั้ว อ้ากกกก!!! ตามมาหลอกมาหลอนอีกแล้ว นี่ตูไปทำอะไรไม่ดีไม่งามอีกหรือไง ห๊ะ!!!
“ธะ...เธอมาที่นี่ทำไมอะ?” ซวยชิบ...รู้งี้ใส่หมวกกันน็อกก่อนก็ดี ยัยนี่จะได้จำไม่ได้ ครีมหันมามองฉันแล้วทำหน้าเบ้เล็กน้อย
“ไม่ได้มาหานายก็แล้วกันย่ะ” อ้าว...แล้วมาทำไมฟะ =_=” ขณะนั้นเองโอ๊คกับฟิล์มก็ขี่มอเตอร์ไซค์ตามมาจอดข้างๆ...
“ครีม...มาได้ไงเนี่ย?” โอ๊คทักทาย...
“อ้าว...ครีมไม่ได้เจอกันตั้งนาน มาทำอะไรที่นี่อะ?” ฟิล์มทักทายเธออย่างสนิทสนม ผมมองยัยครีมที่แก้มขาวๆค่อยๆแดงระเรื่อเป็นสีชมพูเหมือนขนมไข่ย้อมสีวัน ไหว้เจ้า =_=”
“วันนี้ที่โรงเรียนมีสอนทำพายแอปเปิ้ล ครีมเลยทำเอามาให้โอ๊คกับฟิล์มลองกิน” ครีมพูดพลางยื่นถุงพายให้ฟิล์ม...ปากบอกให้สองคนแต่มีถุงเดียวครับท่านผู้ ชม...
“เฮอะ...ทำยังกับเด็กญี่ปุ่น” ผมพึมพำลอยๆ เขามีแต่ให้โรงเรียนเดียวกัน ยัยนี่ลงทุนให้ข้ามโรงเรียน ครีมแสร้งทำเป็นไม่ได้ยินทั้งๆที่ผมเห็นหางตาเธอกระตุกเล็กๆ
“ขอบใจนะ...น่ากินจัง” ฟิล์มพูดพลางส่งถุงให้โอ๊คถือ
“เออจริงสิ...พวกเรากำลังจะไปกินเลี้ยงที่ร้านหมูกระทะ ครีมไปด้วยกันมั้ย?” โอ๊คเอ่ยชวน หญิงสาวทำหน้างุนงงเล็กๆขึ้นมา
“กินเลี้ยงเนื่องในโอกาสอะไรเหรอค่ะ?”
“ก็ไอ้จีมันโดนใครไม่รู้ต่อยมาเนี่ย เลยจะพาไปเลี้ยงปลอบใจ ว่าไง...ไปด้วยกันมั้ย?” ฟิล์มตอบพร้อมชักชวน ตูอยากบ้า...พวกมันจะรู้มั้ยว่ากำลังชวนตัวการนัมเบอร์วันอยู่เนี่ย!!! ครีมไม่ตอบแต่หัวเราะคิกคักเบาๆ สะใจสินะ...=_=”
“แถมไอ้จีมันยังแอบใส่ร้ายครีมด้วยนะ ว่าโดนครีมต่อย...” โอ๊คบอกพลางหัวเราะ หญิงสาวชะงักไปชั่วครู่แล้วหันมาจ้องจิกผมก่อนหันไปยิ้มใส่ให้ทั้งคู่
“ไม่เป็นไรค่ะ มีรถทางบ้านรอรับครีมอยู่ ฟิล์มกับโอ๊คไปเถอะ...” เธอเอ่ยบอกพร้อมรอยยิ้มหวานพิมพ์ใจ
“เอางั้นเหรอ...งั้นไปกันเถอะ” ฟิล์มบอกพวกเรา แต่ทว่า...หญิงสาวพูดขัดขึ้นมา
“เอ่อ...จีอยู่ก่อนได้มั้ย” นั่นไง...บรรลัยแล้ว!!!
“อ้าว...ครีม ทำงี้ได้ไงเนี่ย รั้งไว้แต่จีน่าน้อยใจจัง” ไอ้ฟิล์มม่อได้ม่ออีก แต่ดูเหมือนเธอจะชอบ
“อย่าน้อยใจสิ ครีมแค่มีธุระอะไรนิดหน่อยจะคุยกับจีน่ะค่ะ” เธอตอบ
“โอเคจ้า งั้นไปกันก่อนเถอะโอ๊ค” ฟิล์มบอกเพื่อนชายอีกคน แล้วทั้งคู่ก็บึ่งมอเตอร์ไซค์จากผมไป TT^TT แง!!! ไอ้เลว...ปล่อยตูไว้กับยัยตัวอันตรายได้ไงฟะ!!!
เมื่อฟิล์มกับโอ๊คลาลับหายจากสายตา ครีมก็หันมายิ้มให้ผมพลางหันมาเอ่ยด้วยน้ำเสียงหวานๆกึ่งบังคับจิตใจว่า
“จีไปคุยกับครีมตรงนั้นหน่อยสิ” หล่อนชี้ไปทางซอกหลืบเล็กๆห่างจากโรงเรียนนิดหน่อย ( ทำไมเวลาเจอยัยนี่ทีไร ต้องมีซอกหลืบซอกใจให้รู้สึกกระอั่กกระอ่วนทุกที TT^TT ) ผมกลืนน้ำลายอย่างยากเย็น ใจอยากปฏิเสธแต่หน้ากลับพยักแล้วเดินตามไปอย่างว่าง่ายจนถึงหลืบมหาภัย TT^TT
“คุยตรงหน้าโรงเรียนก็ได้นี่ เธอเคยมาอาละวาดไม่เห็นต้องกลัวคนจำได้เลย” ผมบอกหญิงสาว
“จะบ้าเหรอ วันนั้นฉันใส่ชุดนอกมา วันนี้ใส่ชุดนักเรียนขืนไปทำอะไรรุ่มร่ามก็แย่สิยะ!!” ครีมตวาดก่อนกระชากคอเสื้อผม
“แล้วนายกล้ามากเลยนะ บอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าเอาเรื่องที่ฉันทะเลาะกับนายไปเล่าให้ใครฟัง!!! ทำไมไม่จำห๊ะ!!!” เธอตวาด ทั้งๆที่เป็นเสียงแหลมๆเล็กๆแต่กลับทำให้ผมขาสั้นได้ไม่ยาก =[]=”
“ฉะ...ฉันหลุดปากไป ขอโทษด้วยนะ” แล้วทำไมตูต้องขอโทษฟะ!!!!
“อย่าให้มีเหตุการณ์แบบนั้นอีกละกัน” เธอปล่อยคอเสื้อผมแล้วทำท่าจะเดินออกไป ผมรู้สึกคาใจอะไรบางอย่างเลยเอ่ยปากถาม
“เธอชอบฟิล์มเหรอ?” ครีมชะงัก อ้ากก...สงสัยเป็นคำถามไม่ควรแน่ๆเลย ทว่า...หล่อนกลับหน้าแดงขึ้นมา...
“นายรู้ได้ยังไง?” อ้าว...เฮ้ย ไปถูกทาง =_=”
“กะ...ก็...ฉันเห็นเธอให้ขนมมันก็รู้แล้ว อีกอย่างโอ๊คมีแฟนแล้ว เธอจะมาชอบฉันก็คงยาก เหลือไอ้ฟิล์มคนเดียว” ผมสันนิษฐานราวกับตัวเองเป็นโคนัน
“ก็คงใช่...” เธอยอมรับ หึหึ...เข้าทางแล้วเว้ย!!!
“ฉันจะเอาไปแฉ!!! ถึงคนราวกับตัวเองเป็นพระเจ้าทั้งๆที่มีข้อต่อรองแค่เนี้ย!
“นี่...นายกล้าต่อรองกับฉันเหรอ คิดว่าตัวเองเป็นใครกันห๊ะ!!!” ครีมหักนิ้วดังกร็อบแกร็บ ก่อนจะง้างหมัดขึ้น ย้ากกก!!!
“หยุดดด!!!” ผมร้องบอก เอามือสองข้างยันมือเล็กๆนั้นไว้
“อ๋อ...กล้าสู้เหร้อ!!!” น้ำเสียงสูงเข้าไปใหญ่!! TT^TT
“ปะ...เปล่า แต่เธอดูหน้าฉันเนี่ย มันไม่มีที่เหลือให้ชกแล้วเห็นมั้ย ทั้งแก้ม ทั้งตา จะเอายังไงอีกแม่คู๊ณ!!!” ผมเอ่ยด้วยน้ำเสียงเหมือนจะร้องไห้
“อืม...นั่นสินะ งั้นลดโทษให้!!!” พูดจบหล่อนก็กระทืบลงไปบนเท้าผม ปึ้กก!!! อ้ากกก ผมกระเด้งกระโดดไปมา เธอหัวเราะเบาๆแล้วเอ่ย
“จำไว้ว่าอย่าได้คิดมาข่มขู่ฉัน!!! ถ้านายเอาเรื่องทะเลาะหรือเรื่องที่ฉันชอบฟิล์มไปบอกใครละก็นายตายแน่!!! ออ...แต่ฉันจะอนุเคราะห์อะไรให้สักหน่อย ถ้านายทำได้ฉันจะไม่หาเรื่องนายอีก แต่ห้ามวุ่นวายกับฉันอีก เข้าใจมั้ย!!!” ฉันเห็นเธอวุ่นวายกับฉันอยู่คนเดียวเนี่ย TT^TT ผมร่ำไห้ในใจพร้อมเท้าที่ปวดแปล็บๆ...
“เข้าใจจ้า...” รู้สึกตัวเองโง่ที่สุดในชีวิตก็วันนี้ แทนที่จะได้ต่อรองกลับกลายเป็นข้อผูกมัดเพิ่มขึ้น
“แค่นั้นล่ะ ถ้าทำได้ก็เจ๊ากันไป” เธอเอ่ยพลางเดินออกไปด้วยท่าทางเรียบร้อย เปิดประตูรถลีมูซีนที่จอดปิดทางเข้าหลืบตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ ( ทำเป็นขบวนการเหร้อ!!! =[]=” ) ก่อนเข้าไปในรถเธอหันมาส่งยิ้มโบกมือบ๊ายบายแล้วจากไปทิ้งให้ผมเอ๋อรับ ประทาน สรุปที่ผ่านๆมาเนี่ยมันเจ๊ากันตรงไหนวะ!!!
ที่ร้านหมูกระทะเต็มไปด้วยบรรดาลูกสมุนในแก๊งค์ Evil-Dragon ทันทีที่ผมมาถึงพวกมันก็เฮต้อนรับผลักดันให้ไปนั่งหัวโต๊ะเพราะตำแหน่งหัว หน้า ( หรือว่าให้จ่ายเงินฟะ =_=” )
“มาช้าจังเลยนะแก เอ้า...ทำไมเดินกระเผลกๆแบบนั้นล่ะ?” โอ๊คเอ่ยถามด้วยความสงสัย
“เอ่อ...พอดีฉันสะดุดก้อนหินระหว่างที่มาน่ะ” ผมตอบกลับไป
“จะบ้าเหรอ แกขี่มอเตอร์ไซค์มา ไม่ได้เดินมาสักหน่อย” ไอ้โอ๊คขัด =_=*
“เออ...พอดีตอนจอดรอไฟแดง เอาเท้าลงแล้วรถข้างๆมันขับเหยียบ Teen พอใจยัง!” ผมสวนกลับไปอย่างประชดประชัน แต่ดูเหมือนมันจะเชื่อ =_=***
“ไม่จำป้ายทะเบียนไว้วะ จะได้ไปอัดให้ยับ...” โอ๊คตอบด้วยน้ำเสียงโมโห ( อยากจะบ้าตาย ทำไมเพื่อนฝูงตูมันไอคิวสูงกันเหลือเกินนน )
“เฮ้ย...คุยเรื่องอะไรเครียดๆกันอยู่ได้ นี่ๆฉันชวนน้องแพรกับน้องว่านมาด้วย” ฟิล์มพูดพลางดึงสองสาวดาวโรงเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่สี่ของ O.S.I มานั่งข้างผมกับมัน
“พี่จี...มากินเลี้ยงทั้งทีไม่เห็นชวนแพรเลย...” น้องแพรงอแง อ๊ายยย...ผู้หญิงมันต้องแบบนี้เซ่!!!
“โอ๋ๆๆ...ไว้คราวหน้าจะชวนนะจ้ะ” ผมปลอบสาวน้อยน่ารักที่นั่งข้างๆ เธอทำหน้างอนิดหน่อยแต่ก็ยิ้มเล็กๆเมื่อผมง้อ เฮ้อ...ให้ความรู้สึกดีหลังพบผู้หญิงอย่างยัยครีมสุดๆเลย...ส่วนฟิล์มก็อิ อ๊างกับน้องว่านรองดาวโรงเรียน ผลัดกันป้อนหมูที่ย่างสุกๆดิบๆอย่างเอร็ดอร่อย =_=”
“พี่จีไปโดนใครต่อยมาคะเนี่ย เจ็บหรือเปล่า...?” น้องแพรเอานิ้วเรียวบางแตะเบาๆที่ขอบตาแพนด้า แม้จะเจ็บที่โดนสัมผัสแต่ก็รู้สึกดี >//<
“ไม่เจ็บจ้ะ คนอย่างพี่ถึกจะตาย” ( ไม่งั้นไม่ได้มาสองรอยหรอก =_=” )
“ไม่จริงหรอกต้องเจ็บแน่ๆเลย มามะ...เดี๋ยวแพรเป่าให้” น้องแพรเป่าเบาๆที่ตาผม >///< ท่ามกลางเสียงแซวจากบรรดาลูกน้องและโอ๊ค...
“เฮอะ...หมั่นไส้!!!”
“ช่วยไม่ได้ ก็แกมีแฟนแล้วนี่หว่า ทำไมไม่พาแนนมาล่ะ?” ผมเอ่ยถามกึ่งเยาะเย้ยหน่อยๆ
“โหย...รายนั้นเขาคุณหนู เลิกเรียนเสร็จก็กลับบ้านเลย ไม่มีทางมาเตร็ดเตร่แบบพวกเราหรอก” โอ๊คพูดพลางคีบกุ้งมากินอย่างกร่อยๆ
“พี่จีกินอะไรมั้ย เดี๋ยวแพรคีบให้” น้องแพรถาม ผมเลยชี้ส่งเดชไปที่กระทะ หุหุ...น้องแพรคีบอะไรมาก็กินทั้งนั้นแหละ ทว่า...
“อ้าม...อ้าปากเร็วสิพี่จี” เธอคีบมันหมูที่วางบนกระทะให้หล่อลื่นมาจ่อปากผม =_=***
“แพร...สาบานได้นะว่าที่สอบขึ้นมาถึงมอสี่ได้เนี่ย ไม่ได้ลอกข้อสอบ หรือใช้เส้นอะไร” ไอคิวต่ำจริงๆ =_=” น้องแพรฟังพลางหัวเราะร่วน...
“ฮ่าๆๆ...แพรล้อเล่นน่า เอ้า...นี่ต่างหาก อ้าปากเร็วพี่จี” เธอพูดพลางคีบปลาหมึกชิ้นโต ผมเลยสวาปามตามคำเรียกร้องแม้จะเจ็บแผลที่มุมปากนิดหน่อยแต่ก็เปี่ยมไปด้วย ความสุข >//< โดยมีสายตาริษยาของโอ๊คที่ส่งมาให้ผมกับฟิล์มเป็นระยะๆ แต่พวกเราทำเป็นไม่เห็นจู๋จี๋กับสาวๆต่อไป
สี่ทุ่มกว่า...การกินหมูกระทะก็เสร็จสิ้น พวกเราทยอยไปที่มอเตอร์ไซค์ซึ่งจอดไว้ตรงลานว่างข้างร้าน ฟิล์มกอดคอน้องว่านอี๋อ๋อคลอเคลียพลางหันมาเอ่ยกับผม
“เฮ้ย...ไว้เจอกันวันพรุ่งนี้...” มันพูดพลางขึ้นมอเตอร์ไซค์โดยมีน้องว่านซ้อนท้ายแล้วขี่จากไป ทิ้งให้ผมอยู่กับน้องแพรสองคน ( จริงๆมีอีกหลายคนแถวนั้นแต่ไม่นับ =_=” )
“พี่จี...ไปส่งแพรที่บ้านนะ”
“จ้าๆ...มันต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว พี่จะปล่อยให้แพรกลับคนเดียวได้ไงล่ะ” ผมตอบพลางขึ้นไปนั่งบนมอเตอร์ไซค์กำลังสวมหมวกกันน็อก โดยมีน้องแพรซ้อนท้าย เธอโอบเอวผมไว้กำชับ
“พี่จีวันนี้ที่บ้านแพรไม่มีใครอยู่ล่ะ เราไม่ได้อยู่ด้วยกันสองคนมาตั้งนานแล้วนะ...” เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงเบาๆแต่ผมก็ได้ยิน...
“อืม...พี่ก็คิดว่าอย่างนั้น...” ผมตอบสั้นๆแต่เป็นอันรู้กันว่าข้อเสนอนี้ไม่ได้ถูกปฏิเสธนั่นเอง แม้ผมจะไม่ได้คบใครแต่ก็มีผู้หญิงผ่านเข้ามาหลายคน และน้องแพรก็เป็นหนึ่งในนั้นเช่นกัน...
+ +
ความคิดเห็น