ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    India-Indie ซุบซิบกับสะใภ้อินเดีย

    ลำดับตอนที่ #186 : เซอร์ไพรส์จากความขี้เกียจ

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.4K
      17
      7 ม.ค. 60

    #ซุบซิบกับสะใภ้อินเดีย
    ผลของการดองอาบน้ำ+ดองการแต่งตัว แล้วเกี่ยวอะไรกับอาหาร อยากรู้รึ...มาสิ...จะเล่าให้ฟัง

    คือ ช่วงหน้าหนาวอากาศที่บังกาลอร์ค่อนข้างเย็น 12-14 องศาในเวลากลางคืน 22-26 องศาในเวลากลางวัน การอาบน้ำตอนเช้าอีห่านประสบพบเจอมาตอนพ่อแม่สามีมาอยู่ด้วย 1 อาทิตย์ น้ำเย็นมากกก โดนหน้าทีเหมือนมีคนเอาแผ่นน้ำแข็งมาตบหน้าจนชา เครื่องทำน้ำอุ่นก็ทำงานช้า เวลาไม่คอยท่า ถ้าออกจากห้องนอนช้าก็กลัวพ่อแม่สามีคิดว่าลูกสะใภ้ไทยตื่นสายขี้เกียจ (ปกติจะออกจากห้องนอนราวๆ 7 โมงครึ่ง) ถ้าไม่ค่อยมีเวลาก็จะรีบอาบน้ำก่อนเครื่องทำน้ำอุ่นทำงาน คราวนี้พอพ่อแม่สามีกลับไปแล้ว อีห่านก็จะอาบน้ำช่วงบ่ายๆ ราวๆ 2 โมง- 4 โมงเย็น

    ตะกี้ตอน 2 โมงกว่าๆ อีห่านก็ไปอาบน้ำ แต่ยังไม่แต่งหน้าแต่งตัวพอออกมาจากห้องน้ำ นุ่งผ้าขนหนู นั่งพิมพ์งาน เล่นเฟสบุ๊คไปตามเรื่องตามราว พอตอน 4 โมง จู่ๆสัญญาณแจ้งเตือน GPS ในมือถือเตือน อีห่านก็เอะใจ เพราะปกติสัญญาณ GPS จะแจ้งเตือนเมื่อสามีออกไปจากที่พักและกลับมาถึงที่พัก เลยหยิบขึ้นมาดู ปรากฏว่าหน้าจอเตือน ว่า...สามีกลับมาถึงที่พักแล้ว อีห่านก็แบบ ฉิบหาย! นี่มันยังไม่ถึงเวลากลับนี่หว่า ปกติจะกลับมาราวๆ 6 โมงเย็น อีห่านนี่แบบกระโดดออกจากเตียงเลย

    รีบไปแต่งตัวก่อนอันดับแรก เสื้อที่เลือกไว้เป็นเสื้อแขนกุด คอเว้า กะใส่อยู่ในที่พัก ไม่ได้ออกไปไหน สวมเสร็จ ยังไม่ทันจะคว้ากางเกงเลกกิ้งมาใส่

    ออดดัง!

    เย็ดเข้!!!!!

    สามีกลับมาแล้ว อีห่านก็รีบใส่เลกกิ้ง ผู้หญิงอย่างเราน่าจะรู้ดีว่ากางเกงเลกกิ้งมันเป็นกางเกงผ้าบางแนบเนื้อ เวลาใส่ต้องค่อยๆละมุนละไม เพราะถ้ารีบมันจะติดนั่นนี่ตามจุดต่างๆ นั่นล่ะ...อีห่านรีบมาก ลนลาน แหย่ขา แม่งเสือกขาไม่โผล่อีก ต้องเอื้อมลงไปช่วยจับช่วยดึง พอสวมอีกข้างได้ก็รีบกระโพลกกระเพลกไปยังประตู โดยไม่ลืมคว้าผ้าขนหนูไปคลุมไหล่เพื่อความสุภาพด้วย เพราะใจนึงก็ไม่มั่นใจว่าคนที่กดออดเป็นสามีไหม มองจอมอนิเตอร์แล้วไม่เห็นคน อาจเป็นพวกพนักงานมาส่งของ เนื่องจากสามีชอบสั่งของออนไลน์แทบทุกวัน

    พอไปถึงประตูก็ค่อยๆแง้ม สรุปเป็นสามีจริงๆ แต่เหลือบไปด้านหลังสามีเยื้องออกไปเห็นผู้ชายอินเดียอีกคน คาดว่าเป็นเพื่อนที่ทำงานสามี อีห่านเลยรีบวิ่งกลับเข้าห้องนอน ถอดเสื้อแขนกุดคอเว้าออกแล้วเลือกชุดใหม่จะใส่ อีสามีเดินตามเข้ามาบอกว่า "นั่นเพื่อนฉันเอง"

    เออ! กูรู้แล้ววววววว

    อีห่านตอบไป "ฉันเพิ่งอาบน้ำเสร็จ แต่งตัวไม่สุภาพ" (จริงๆอาบเสร็จนานแล้ว แต่ดองไว้ไม่แต่งตัว) สามีก็เออออเดินออกไปคุยกับเพื่อนสักพักก่อนกลับเข้ามาใหม่ "เดี๋ยวฉันจะกลับไปทำงานต่อ แค่ซื้ออาหารเที่ยงมาฝากเธอเท่านั้น...ไปล่ะนะ" พูดจบก็เดินออกไป อีห่านได้ยินเสียงปิดประตูเลยค่อยๆชะโงกหน้าออกไปมองจากห้องนอน พบว่าสามีกับเพื่อนออกไปแล้ว โล่งใจ ก่อนกลับเข้ามาดูตัวเองในกระจก อื้อหือ... แต่งตัวครึ่งๆกลางๆไม่พอ หน้าไม่แต่ง ผมแม่งกระเซอะกระเซิงมาก.... ดีแล้วที่เพื่อนมึงไม่เห็นกู เสื่อมเสียชื่อเสียงหญิงไทยหมด

    พอแต่งหน้าแต่งตัวหวีผมเสร็จอีห่านก็เช็ค GPS พบว่า สามีไปกินข้าวเที่ยงกับเพื่อนมาก่อนหน้าแถวบริษัท แล้วคงซื้อห่อกลับมาฝากอีห่านนั่นเอง ออกไปดูอาหารเที่ยงที่สามีซื้อมาฝาก เป็นกุ้งเผ็ดของโปรดอีห่าน กับ ไก่ย่าง อร่อยดี....

    โถ! มีน้ำใจคิดถึงเมีย ไปกินอาหารเที่ยงกับเพื่อนก็ยังซื้อห่อกลับมาให้เมีย นั่งรถจากแถวบริษัทย้อนกลับมาที่พัก แต่ถ้ามึงจะพาเพื่อนมาด้วยช่วยบอกกูล่วงหน้าหน่อย (กระโดดเตะเสยปลายคางสามี)
    ...................................
    #ยังดีเครื่องบรรณาการอร่อย #ไม่งั้นจะจับไปขังคุกขี้ห่านสักสามวัน



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×