ช่วยด้วยครับ ผมเกิดใหม่ (END)

ถ้านี้คือนรก ผมก็คงจะหมดกรรมแล้วเพราะไม่รู้สึกร้อนเลยสักนิด ผู้ชายที่ยืนเด่นสง่าอยู่ตรงหน้าก็ไม่ได้ขมวดคิ้วอย่างโกธเคียงกันแล้วด้วย แต่ทางที่เขาชี้ให้ไปกลับเต็มไปด้วยซากสัตว์เน่า " มาสิท่าน " เสียงบุรุษที่เคยเจอตอนมาที่นี้ครั้งแรกได้เอ่ยขึ้น ผมค่อยๆเดินตามเขาไปช้าๆ จนผ่านซากสัตว์ตายที่น่าสะอิดสะเอียงยิ่งนัก " เราจะไปไหน " ผมถามบุรุษไร้ชื่อเขาตัวสูงใหญ่แต่หลังค้อมเล็กน้อยใต้ผ้าคลุมสีดำปกปิดมิดชิดจนเห็นแค่ริมฝีปากที่แห้งอย่างกับขาดนํ้ามาหลายสิบปี "กลับสู่ที่เดิม" เขากล่าว กลับเหรอ? "ไปเกิดเหรอ ทำไมละ กรรมผมหมดแล้วใช่ไหม" ผมเอ่ยถามอย่างอยากรู้ แต่เขาเพียงหันมองเล็กน้อยก่อนจะยื่นเนื้อชิ้นใหญ่ให้เจ้าหมาสามหัวที่ไม่เป็นมิตรกับทุกสิ่งบนโลกเอาสะเลย ผมเดินผ่านมันมาอย่างสบายๆเพราะเราเคยเจอกันแล้วหลายครั้ง ก็นะ พอคิดจะหนีออกจากนรกทีไรก็เจอมันทุกที เจอบ่อยกว่าหม้อกะทะทองแดงหม้อใหญ่เสียอีกเพราะผมคิดจะหนีตลอดเวลานะสิ ใครจะอยากอยู่ละวะ ผมเดินมาเรื่อยๆจนถึงเรือรับส่งวิญญาณบาป พอขึ้นมานั่งบนเรือได้ชายคนนั้นก็ออกพายเรือทันที ท่ามกลางแม่นํ้าแห่งวิญญาณที่โหยหวน วิญญาณพวกนี้เป็นวิญญาณบาปที่ไม่มีโอกาสเกิดใหม่หรือหลุดพ้น ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมพวกเขาถึงเอาแต่ว่ายไปว่ายมาอยู่ที่เดิมพร้อมส่งเสียงน่ารำคาญให้ตามลงไปซํ้าๆ " ท่านจะได้เกิดใหม่ ในตระกูลที่ดีเพราะถึงกรรมจะมีแต่ใช่ว่าจะหมดบุญ" ชายพายเรือว่า ผมพยักหน้า ถ้าถามว่าผมทำกรรมอะไรก็ขอตอบเลยว่า ผมเป็นเซียนพนันผมเกิดในบ่อนเพราะแม่เป็นอีตัวที่นั้น พอโตก็เริ่มทำงานช่วยแม่ จะว่าผมไม่เคยเจอโลกข้างนอกก็ใช่ ผมหลอกผีพนันมาติดกับและทำให้พวกนั้นล้มละลายมาก็เยอะ แม้แต่งานฆ่าคนเพื่อท้วงหนี้ผมก็ทำจนอายุมาที่เลขสาม ใครจะไปคิดว่าจะได้รับโอกาสเป็นมือขวาของเจ้าของคาสิโนมาเฟียที่ยิ่งใหญ่จนไม่อาจไปเทียบได้ เงินทองบ้านรถทุกอย่างผมได้มาและอิสระของแม่ก็ด้วย นายให้ผมทุกอย่างและเอ็นดูผมเหมือนน้องชายคนหนึ่ง ผมเคารพและภักดีต่อนายมากท่านเป็นเหมือนแสงสว่าง จนกระทั้งผมหลงรักภรรยาของนาย ใช่ ฟังไม่ผิดหรอก ผู้หญิงตัวเล็กๆที่ถูกส่งมาขัดดอกแต่กลับเข้มแข็งจนน่าชื่นชม แววตาคำพูดการกระทำเต็มไปด้วยความมั่นใจแต่ถึงอย่างนั้นกลับอ่อนโยนจนน่าเหลือเชื่อ และเพราะอย่างนั้นนายถึงรักเธอเหมือนที่ผม รัก เราสนิทกันขึ้นเพราะนายให้ผมคอยขับรถให้เธอไปรับไปส่ง บางวันเรากินข้าวด้วยกัน หัวเราะด้วยกันจนกลายเป็นความรักแต่นั้น กลับเป็นจุดเริ่มต้นเล็กๆของเรื่องราวทั้งหมด ผมตายเพราะสละชีวิตเพื่อนาย ผู้หญิงที่ผมรักเธอรอดในอ้อมกอดของนาย ภาพสุดท้ายที่ผมจำได้คือนาย ที่กอดเธอไว้แน่นโดยไม่หันมามองผม .......