ลำดับตอนที่ #20
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : ชายผู้แข็งแกร่งที่สุด
"เพราะว่าเป็นระับหัวหน้าหน่วย อีทั้ฝั่อมัรศัสิทธิ์สวรร์็ไม่มีระับหัวหน้ามาเ้าร่วมารแ่ัน ามแล้ว อนุาให้ทั้ทีมสามารรถร่วมมือันไ้"
ายวัยลานในุลุมล่าว เาือรรมารอานัอันับรั้นี้!
เมื่อล่าวบ ้านล่า ทั้อลิ ออท และรอหัวหน้าหน่วย็ึ้นมาบนลานประลอพร้อมัน ใบหน้ามีวามื่นัว นี้ือารประลอับหัวหน้าหน่วย ะไม่ให้พวเาหวาหวั่นไ้อย่าไร
อมเวทย์ระับ 1 สอน ระับ 4 หนึ่น และระับ 5 หนึ่น! ะสามารถเอานะอมเวทย์ระับ 7 เพียนเียวไ้หรือไม่!
ร่าายเย้ายวนอรรอหิสาวุลุมฟ้าสั่นไหว หน้าอไ้รูปสั่นไปมา ะใบหน้าปรารอยยิ้มอ่อนๆ เธอมั่นใว่าแปส่วนว่าะสามารถเอานะนทั้ 4 ไ้ ิปัหาอย่าเียวืออโลน
วามสามารถออโลนอาะเหนือว่าอมเวทย์ระับ 5 ทั่วไป บาทีอาะเหนือว่านั้น้วย้ำ วิาออโลนนั้นแปลประหลา อีอย่าเธอไม่รู้ว่าเาไุ้่อนอะไรไว้อีรึเปล่า
ายนนี้ล่าวไ้ว่าลึลับแท้ริ
ไม่นาน
บนลานประลอ าร่อสู้็ไ้เริ่ม้นึ้น!
รอหัวหน้าเราาวเป็นฝ่ายเริ่มโมี่อน เาพลันพุ่เ้าหาหิุลุมฟ้าอย่ารวเร็ว ยานัที่ะสามารถมอทันไ้สำหรับอมเวทย์ทั่วไป แม้แ่อลิและออทยัรู้สึว่าวามเร็วนั้นยาะมอไ้ทัน
มีเพียอโลนที่สามารถับารเลื่อนไหวอรอหัวหน้าเราาวไ้
สายาออโลนวัแว่สาส่อไปมา วามเร็วนั้นอาะเร็วอยู่บ้า แ่หามีวามเร็วอย่าเียวมันะเพียพอหรือ? อโลนรีบับ้อารโมีแ่ละรั้อรอหัวหน้าเราาว
หมัแ่ละหมันั้นทรพลัและหนัหน่ว ไม่น่าเื่อว่ารอหัวหน้าเราาวนนี้นอาะมีวามเร็วไปเลิศแล้ว ารโมียัรุนแรอี้วย
อลิลอบมีเม็เหื่อผุึ้น เธอพึมพำเบาๆ "บาที นั่นอาะเป็นเวทย์เสริมพลั"
ออทประหลาใ เวทย์เสริมพลัือเวทย์พื้นานเบื้อ้นที่สุ มันเป็นเวทย์ที่มีวามสมุลที่สุ แ่ไม่มีุเ่น
เาไม่เยเห็นใรที่ฝึฝนเวทย์เสริมพลันมีระับเท่านี้มา่อน
หมัอรอหัวหน้าเราาวส่รไปที่ทรวออหิสาวุลุมฟ้า
แล่ แล่
เสียน้ำแ็แร้าว โีที่หิสาวุลุมฟ้าสร้าโล่น้ำแ็ปป้อรหน้าออเธอไ้ทันเวลา ไม่อย่านั้นหาไ้รับารโมีเมื่อรู่ บาทีอาะบาเ็บสาหัสเลย็เป็นไ้
"อนนี้ล่ะ!"
รอหัวหน้าเราาวหันลับไปมอพวอลิให้ใ้ัหวะนี้โมีเธอเลย
พริบาเียว
ร่าอรอหัวหน้าหน่วยเราาว็หายึ้นฟ้าไปและถูแทนที่้วยมัรเพลิร้อนแร วามร้อนนี้สามารถเผาไหม้อมเวทย์ทั่วๆไปไ้
อลิาฝ่ามือ ปลปล่อยมัรเพลิำราม รไปยัร่าบอบบาอรรอหิสาวุลุมฟ้า
รืนนนนน
ร่าอรรอเธอหายไปารรลอสายา
"หายไปไหนแล้ว!?
พรึบ
เมื่อปราัวอีที ผ้าลุมสีฟ้าอเธอสะบัพริ้ว ล่อลอยอยู่ลาอาาสอย่าาม รอยยิ้มอเธอราวับำลัสนุับารประลอนี้
"พายุเหมัน์ันทรา!"
ลื่นพายุรุนแรอันหนาวเหน็บสาัออทและอลิให้ถอยระเ็นไป รอหัวหน้าเราาวพอะหยั่ัวเอไม่ให้ปลิวไปามสายลมเหมัน์ไหว แม้าใล้ะไม่ิพื้นไปทุที
แ่เมื่อหิสาวุลุมฟ้าวามอรอบๆ ็พบว่าอโลนที่าว่าน่าะเป็นัวอันรายที่สุหายไป
"ายนนั้นหายไปไหน!?"
ฟรึบ!
ร่าออโลนปราอีราเบื้อหลัอหิสาว ว่าเธอะหันลับไปมอไ้ทัน าบอเา็ฟาฟันมาแล้ว
แล่!
หิสาวุลุมฟ้าาโล่น้ำแ็ไว้ไ้ทัน ถึแม้ะไม่สามารถปัป้อารโมีไ้หม็าม แ่มัน็สามารถหลีเลี่ยุสำัและไม่ทำให้เธอพ่ายแพ้
หยโลหิไหลรินา้อมือสีาวราวหยอหิสาว
"ไม่น่าเื่อว่านรุ่นหลัะมีฝีมือนานี้ ัอยาะรู้แล้วสิว่านายมีธาุแบบไหนในัว" วาามอหิสาวเป็นประาย
นที่มีฝีมือเ่นนี้ในอาาัรหาไ้ยา วามริอมเวทย์ระับ 1 ับอมเวทย์ระับ 7 เพียแ่นี้็สามารถบอไ้แล้วว่าระับพลัมันห่าันมานาไหน มันแทบะเป็นไปไม่ไ้ที่อมเวทย์เริ่ม้นะสามารถทำอันรายหรือสร้ารอย่วนเล็ๆให้ับอมเวทย์ระับสูแล้วอย่าเธอไ้ แล้วยิ่เป็นนัาบ็ยิ่แล้วให่ ไม่มีทาที่นธรรมาะใ้แท่เหล็แท่หนึ่เอานะอมเวทย์ที่มีศาสร์มามายไ้
ำถามบาำ่อเิในใอหิสาวุลุมฟ้า ทำไมายนนี้ถึไม่ฝึเวทย์มน์?
"ทำไมนายถึไ้ไม่ฝึเวทย์มน์"
หิสาวพลันถามสิ่ที่ิออไป นี้ือสิ่ที่้าาใอเธอมา นมีพรสวรร์นั้นหายา และในวันนี้็มีอีนหนึ่ที่เธอเห็นพรสวรร์ ถ้าหาอโลนยอมฝึเวทย์มน์และไปทาสายเวทย์มาว่าาบ สัวันหนึ่เาะ้อลายเป็นหัวหลัออาาัรมัรศัสิทธิ์ำรามแห่นี้อย่าแน่นอน
เมื่ออโลนและาออนยืนเียบ่าเียไหล่ัน ไม่มีใรในบรรา 3 สมาพันธ์สามารถโ่นล้มพวเาไ้อย่าแน่นอน
"าออน?" ใบหน้าออโลนมีวามสสัย ไม่ทราบว่าาออนที่ว่าเป็นใร?
หิสาวในุลุมสีฟ้าหัวเราะเบาๆ ท่วท่าทุิริยาอเธอ่ามัใายหนุ่มไ้หลายน ราวับเธอฝึทุท่วท่าริยามารยาทอสรีมาอย่ารบถ้วน
เธอล่าวเบาๆ "าออนืออมเวทย์ที่อยปป้ออาาัรนี้อยู่เบื้อหลั พลัอเาแ็แร่ที่สุในอาาัร แ็แร่มาว่าฟริ์ หัวหน้าหน่วยมัรศัสิทธิ์สวรร์อพวนาย้วย ถ้าหาะเอาฟริ์มาเทียบาออน มัน็เหมือนับเอาอมเวทย์ระับ 1 มาเทียบับอมเวทย์ระับ 7 เลย็ว่าไ้"
ไ้ยินมาถึรนี้ ใบหน้าออโลนแ็้า เม็เหื่อผุึ้น้าแ้ม
"นี่มันนานั้นเลยเหรอ!?"
เาแทบอยาะสำลัน้ำลายาย เท่าที่เารู้มา ในบรรา 7 หัวหน้าหน่วย ผู้ที่แ็แร่ที่สุือฟริ์ หัวหน้าหน่วยมัรศัสิทธิ์สวรร์ วามสามารถอหัวหน้าเา อโลนไ้ยินมามามาย สามารถป้อันเมือาศัรูไ้นับร้อยรั้ สามารถทำลายรัอิล์อมเวทย์ผิหมายให่ไ้นับสิบรั นอานี้็ยัมีพวเ็บวาิล์ย่อยอสมาพันธ์ บาที็บุ 1 ใน 3 สมาพันธ์และำันสำัๆอพวมันไปไ้บาส่วน
นี่ือผลานอายผู้ที่อโลนเ้าใว่าอนนี้แ็แร่มาที่สุในอาาัร
แ่ายที่ื่อาออนลับเหนือว่าฟริ์อย่าั้นเหรอ?
"อืม ..ถ้าะให้พู าออนเยำั อีสมาพันธ์อมเวทย์ผิหมายไ้ 2 รั้ วามริแรเริ่มแล้วในอาาัรนี้ มีสมาพันธ์อมเวทย์ผิหมาย้วยัน 6 ที่ ในอนนั้นสมาพันธ์ที่มีื่อว่าอาเวนเ้ือสมาพันธ์ที่เือบะทำลายอาาัรนี้ไ้สำเร็ นั่นเป็นอนที่าออนออไปนออาาัร แ่โีที่รั้นั้นพวเราสามารถับไล่พวมันลับไปไ้ ถึแม้พวเราะเสียนไปมา็าม แ่หลัาที่าออนลับมา เารีบลับไปามล่าอาเวนเ้ถึานทัพ้วยัวนเียว และสัหารทุนที่นั่นนหม"
"และอีรั้หนึ่ที่สมาพันธ์ผิหมายื่อ ริมมัว รุรานอาาัร ็เป็นอีรั้ที่าออนออมาปป้อและำัพวริมมัวนหมสิ้น ในอนนั้นถ้าหาไม่มีาออนพวเรา็พ่ายแพ้ไปแล้ว ไม่น่าเื่อเลยใ่ไหมล่ะว่า 2 สมาพันธ์ที่แ็แร่ที่สุในอี ลับล่มสลายไปเพราะนเพียนเียว นอานี้สมาพันธ์อีลุ่มที่ยุบไปเพราะหวาลัวาออนะมาามไล่ล่า อนนี้็เลยเหลือสมาพันธ์เล็ๆอย่า สอเปี่ยน เท่านั้น"
นี่ือเล็แล้วอย่าั้นเหรอ!? อโลนไม่อยาะเื่อหูัวเอ เมื่อรู่หิสาวุลุมฟ้าล่าวว่าสอเปี่ยนือสมาพันธ์ที่เล็แล้วอย่าั้นเหรอ!? ั้น่อนหน้านี้พวอาเวนเ้ับริมมัวมันแ็แร่มานาไหนันถึทำให้สอเปี่ยนที่ทำลายเมือะราบถูล่าวออมาว่าเป็นสมาพันธ์เล็ๆ
อโลนสู้ับอารอนในอนนั้น็ยัแทบะหมอบลานอยู่แล้ว แล้วนี่ยัมีนที่เหนือว่าเ็สาวโรินนั้นอีเหรอ!?
อโลนไม่อยาะเื่อ พลันถามทันทีว่าวามริแล้วาออนนนั้นเป็นอมเวทย์ระับไหนันแน่!
"าออน ..เป็นอมเวทย์ระับ 9"
วาออโลนเบิว้า
อมเวทย์ระับ 9 ! นี่มันไม่ใ่เทียบเท่าับหัวหน้าอหออยแห่วามายเลยเหรอ!?
"เอาล่ะ นอเรื่อมามาพอแล้ว พวเราะลับมาสู้ันไ้รึยั?"
หิสาวุลุมฟ้าส่ยิ้มน่ารัให้อโลน รู้สึีใเล็ๆที่อย่าน้อยอโลนั้ใฟัและูเหมือนเาเอ็สนใไม่น้อย
อโลนยัมีท่าที้าาอยู่ แ่อนนีู้เหมือนเาำเป็นะ้อสลัเรื่อนี้ออไป่อน อโลนั้ท่าเรียมู่โมอีรั้
หิสาวส่ยิ้ม โยไม่พูอะไร
นานสัพั เธอ้อมอวาออโลนอย่าลึึ้
"อยาะลอสู้ับเธอัว่อัวูั.."
ล่าวบ ลื่นลมเหมัน์อันหนาวเหน็บสาัร่าอออทและอลิออไปนอเวที ามแล้วเมื่อออนอเวที นๆนั้น็ะถือว่าหมสิทธิ์ไป
"ฮึ่มมม" รอหัวหน้าเราาวไม่ยอมโนัปลิว่ายๆ ะประอัวเอไว้ ะมายอมแพ้อนนี้ไ้ยัไ ไม่อย่านั้นอันับอพวเา็เป็นพอี!
หิสาวุลุมฟ้าหัวเราะเบาๆ "อย่า่อ้านเลย"
หิสาวุลุมฟ้าพลันสะบัมืออีที ร่าอายเราาวนนั้นปลิวออนอเวทีทันที
อนนี้บนลานประลอเหลือเพียอโลนและหิสาวุลุมฟ้าสอ่อสอ
วาออลิแ่ำะ้อมอหิสาวุลุมฟ้า มีวามลึล้ำอยู่ในวาอเธอ
เหมือนับว่าหิสาวุลุมฟ้าสัมผัสไ้ถึวามิอสาวน้อย เธอส่ยิ้มเบาๆ "เ้าใผิแล้ว.."
หิสาวผู้ามเย้ายวนนนี้เอ่ยปาเบาๆ "อูฝีมืออเธอหน่อยเถอะ"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น