ตอนที่ 67 : การฆ่าครั้งแรก (รีไรท์)

เมื่อเหลือบมองไปยังชายชราคนอื่นๆ เมอร์ลินก็ไม่เห็นความแตกต่างจากพวกเขาเหล่านั้น ชายชราทั้งสี่คนนี้ล้วนมีระดับพลังเวทย์ที่อยู่ในขอบเขตนักเวทย์ 5 วงเวทย์ด้วยกันทั้งสิ้น

ชายชราร่างกำยำสูดหายใจลึกและมองเมอร์ลินด้วยสายตาดุดัน

ชายชรารู้สึกว่าเด็กน้อยคนนี้ได้สร้างความกดดันแก่เขาไม่น้อย

เด็กคนนี้คือเป็นความสำเร็จของตระกูลเซอร์เตส แต่เขาเองก็ไม่เข้าใจเช่นกันว่าทำไมเอิร์ลเซอร์เตสถึงได้ตัดสินใจแบบนี้

เมื่อเป็นคำสั่งของเจ้านาย เขาก็ไม่กล้าที่จะไม่ปฏิบัติตาม ทั้งหมดก็ให้ถือว่าเป็นโชคร้ายของเด็กคนนี้

เมอร์ลินอมยิ้มและเอ่ยขึ้นว่า

"สายเลือดครึ่งหนึ่งของข้านั้นคือเซอร์เตส ทำไมข้าถึงเดินเข้าบ้านตนเองไม่ได้" เขายังคงมีอารมณ์ที่เยือกเย็นและนิ่งสงบ

นี่ไม่ใช่สิ่งที่เด็กในวัยนี้จะทำได้ กลิ่นอายของเขานั้นมีพลังสูงส่งยิ่งกว่าผู้สูงวัยทั้งหลาย

หนึ่งในพ่อบ้านที่อยู่ด้านหลังระเบิดเสียงหัวเราะออกมาและเอ่ยแทรก

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า เจ้าเข้าใจผิดแล้ว ตั้งแต่ที่เจ้าเกิดมา มีสักครั้งหรือที่เจ้าถูกปรนนิบัติเป็นคนของตระกูลเซอร์เตส ยิ่งสถานะในตอนนี้แล้วด้วยแม่ของเจ้าถูกเนรเทศออกจากปราสาท นั่นก็เป็นข้อพิสูจน์อย่างดีว่าตระกูลเซอร์เตสนั้นไม่ต้อนรับพวกเจ้าสองแม่ลูก" น้ำเสียงของหัวหน้าพ่อบ้านคนนั้นเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน

เขานั้นไม่ได้มีเกรงกลัวในตัวของเด็กน้อย 

เป็นสมาชิกกลุ่มเหยี่ยวแล้วอย่างไร ยังไงเสียเด็กที่อยู่เบื้องหน้านี้ก็เป็นเพียงนักเวทย์ผู้หนึ่ง

สี่หัวหน้าพ่อบ้านนั้นเป็นนักเวทย์ชราที่อยู่ในขอบเขต 5 วงเวทย์เป็นเวลานาน

ไม่ว่าจะเป็นเรื่องประสบการณ์ต่อสู้หรือขอบเขตของพลัง พวกเขาย่อมเหนือกว่าเด็กน้อยที่เป็นนักเวทย์รุ่นใหม่

วงเวทย์ทั้ง 5 ของเมอร์ลินไม่มีทางแกร่งไปกว่า 5 วงเวทย์ของพวกเขาอย่างแน่นอน

"พวกเจ้านั้นช่างเป็นตาแก่ที่ดื้อดาน เจ้ากล้าที่จะพูดเรื่องของแม่ข้า เห็นทีวันนี้ข้าคงต้องลงมือสั่งสอนขี้ข้าที่เลี้ยงไม่เชื่องเสียแล้ว" เมอร์ลินมองไปที่ชายชราทั้งสี่และเอ่ย

เมอร์ลินใช้มือสัมผัสไปที่แหวนเวทย์ของเขา ไม้พลองธรรมดาก็พลันปรากฏอยู่ในมือเขา

สำหรับชายแก่เหล่านี้เขาไม่จำเป็นต้องใช้ลองกินุส

ทันทีที่ไม้พลองอยู่ในมือของเมอร์ลิน โดยรอบของไม้พลองนั้นก็ห่อหุ้มด้วยพลังเวทย์ลม

ไม้พลองนั้นปรากฏลมหมุนอยู่โดยรอบ จนทำให้อากาศโดยรอบนั้นถูกผลักออกไป

สี่หัวหน้าพ่อบ้านนั้นปรากฏสีหน้าไม่สู้ดี เมื่อเมอร์ลินเรียกอาวุธของเขาออกมา

แม้ว่าพวกเขาจะตรวจสอบแล้วว่านั่นคือไม้พลองธรรมดาอันหนึ่ง แต่พลังเวทย์ลมที่ปรากฏโดยรอบนั้นต้องทำให้พวกเขาถึงกับต้องขมวดคิ้ว

โดยปกติแล้วการใช้พลังเวทย์เคลือบอาวุธนั้นมีใช้อย่างแพร่หลาย มันสามารถพบได้ทั่วไป  แต่การเคลือบพลังเวทย์โดยที่เกิดธาตุประจำตัวควบแน่นนั้นหาได้ยาก

มันมักจะพบกับผู้มีที่พลังเวทย์ตั้งแต่นักรบเวทย์ขึ้นไปเท่านั้น

แต่ทว่าพวกเขาได้ตรวจสอบอย่างแน่ชัดแล้วว่าเมอร์ลินนั้นเป็นเพียงนักเวทย์ 5 วงเวทย์อย่างแน่นอน

การที่เขาสามารถควบแน่นพลังธาตุให้ก่อเกิดรูปร่างได้แบบนี้จึงทำให้พวกเขาไม่รักษาสีหน้าเอาไว้ได้

"เจ้าต้องการที่จะขัดขืน" หัวพ่อบ้านร่างกำยำพูดออกมาอย่างขึงขัง

ทันใดนั้นเองร่างของหัวหน้าพ่อบ้านทั้งสามคนก็เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว พวกเขาพุ่งเข้าโจมตีเมอร์ลิน

หัวหน้าพ่อบ้านที่ผอมแห้งนั้นกระโดดขึ้นไปด้านบนและยิงเหรียญจำนวนหนึ่งออกมา

เหรียญเหล่านี้เป็นเหรียญธรรมดา แต่มันกลับเต็มไปด้วยพลังเวทย์ธาตุลมห่อหุ้มไว้

เวทย์ธาตุลมนั้นช่วยเสริมพลังโจมตีเมื่อมันถูกยิงออกมา

ปัง! ปัง! ปัง!

เหรียญเหล่านั้นจึงเคลื่อนที่รวดเร็วเป็นอย่างมาก มันรวดเร็วเสียยิ่งกว่าลูกศรดอกหนึ่งที่ถูกยิงออกมาอย่างเต็มแรงด้วยซ้ำ

เมอร์ลินขมวดคิ้วย่นเข้าหากัน ความเร็วของเหรียญนั้นไม่ธรรมดา มันสามารถคุกคามเขาได้

ส่วนปลายของไม้พลองถูกมือข้างหนึ่งหนึ่งของเมอร์ลินบังคับชี้มันออกไปยังทิศทางของเหรียญอย่างรวดเร็ว

ปัง ปัง ปัง!

ปลายของไม้พลองนั้นปะทะกับเหรียญจำนวนหนึ่งอย่างรุนแรงและแม่นยำ

เหรียญหนึ่งที่หล่นลงมาถูกเมอร์ลินบังคับมันให้ลอยมาอยู่ในมือ

เมอร์ลินทำการโต้กลับอย่างรวดเร็ว

เหรียญที่ถูกในมือนั้นถูกพลังธาตุลมอันเข้มข้นเคลือบเอาไว้ ไม่เท่านั้นมันยังแฝงไปด้วยพลังธาตุมืดอีกด้วย

เมอร์ลินใช้ธาตุลมเพื่อเสริมความรวดเร็วและใช้ธาตุมืดเพื่อเสริมด้านความรุนแรง

ปัง!

เหรียญนั้นถูกยิงออกไปอย่างรุนแรงด้วยมือของเมอร์ลิน เหรียญถูกยิงไปปรากฏอยู่ในรูปแบบของคลื่นพลังที่ทะลุทะลวง

หัวหน้าพ่อบ้านร่างผอมนั้นรับรู้ถึงอันตราย เขารีบทำการหลบหลีกโจมตีนี้ทันที

แต่น่าเสียดายที่การยิงเหรียญของเมอร์ลินนั้นไม่ใช่การยิงธรรมดา เหรียญนั้นถูกเคลือบด้วยพลังของเมอร์ลิน และมันก็ถูกควบคุมโดยเมอร์ลิน

มือเล็กของเมอร์ลินนั้นสะบัดเล็กน้อย

เหรียญอันน่ากลัวนั้นก็หักเหไปในทิศทางที่เมอร์ลินต้องการ

หัวหน้าพ่อบ้านร่างผอมจึงไม่อาจหลีกหนีอำนาจของเมอร์ลินได้พ้น

ปัง!

เหรียญอันทรงพลังนั้นปะทะเข้ากับแผ่นหลังของหัวหน้าพ่อบ้านร่างผอม

เหรียญนั้นสามารถทะลวงร่างของหัวหน้าพ่อบ้านร่างผอมได้ แต่เมอร์ลินได้ยับยั้งพลังของเขาเอาไว้

ผลจากธาตุความมืดนั้นทำให้หัวหน้าพ่อบ้านบาดเจ็บอย่างรุนแรงจนไม่สามารถขยับตัวได้ เขานั้นหมดสภาพในการต่อสู้ในทันที

เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นภายในไม่กี่วินาที

เมื่อหัวหน้าพ่อบ้านคนอื่นๆ รู้สึกตัว ร่างของหัวหน้าพ่อบ้านร่างผอมนั้นก็ล่วงลงมาอย่างสิ้นสภาพแล้ว

หลายคนมองการกระทำของเมอร์ลินด้วยความตื่นตะลึงและอ้าปากค้าง

หัวหน้าพ่อบ้านอีกสองคนที่พุ่งตัวออกไปเมื่อครู่ คนหนึ่งมีรูปร่างกำยำและอีกคนมีรูปร่างสูงเพรียว

ตอนนี้พวกเขาทั้งสองได้ร่ายเวทย์ของพวกเขาเสร็จสิ้นแล้ว สองหัวหน้าพ่อบ้านปลดปล่อยพลังเวทย์ออกมาอย่างเกรี้ยวกราด คนหนึ่งมีพลังเวทย์ธาตุดินและอีกคนหนึ่งธาตุน้ำแข็ง

พวกเขาระเบิดพลังเวทย์อันหนาแน่นออกมาข่มขวัญเมอร์ลิน

เสียงหึ่งๆ ของวงเวทย์บ่มเพาะดังออกมาอย่างดุร้าย

แขนของหัวหน้าพ่อบ้านร่างใหญ่นั้นถูกย้อมไปด้วยเปลวเพลิง พลังเวทย์ของเขานั้นเผาผลาญอากาศจนร้อนระอุ

ส่วนหัวหน้าพ่อบ้านร่างสูงอีกคนหนึ่งขาของเขานั้นถูกน้ำแข็งเกาะกุม ส่วนขาของเขาได้กลายเป็นน้ำแข็งอย่างสมบูรณ์ ไอเย็นแผ่ออกมาจนอากาศนั้นหนาวเย็น

พวกเขาทั้งสองยังไม่ใช่นักรบเวทย์จึงทำให้การร่ายเวทย์นั้นเชื่องช้า แผนของพวกเขาคือหัวหน้าพ่อบ้านร่างผอมที่ใช้เวทย์ธาตุลมนั้นโจมตีก่อนเพื่อถ่วงเวลาในการร่ายเวทย์

แต่เหตุการณ์กลับไม่เป็นอย่างที่คิด หน้าพ่อบ้านร่างผอมนั้นถูกจัดการอย่างรวดเร็วก่อนที่พวกเขาจะร่ายเวทย์แล้วเสร็จ

เมอร์ลินลงมืออย่างโหดร้ายและจัดการทุกอย่างได้รวดเร็วเกินไป

มิหนำซ้ำเขายังรอให้เหล่าชายชราร่ายเวทย์จนเสร็จ ราวกับว่าต้องการเหยียดหยาม

ดวงตาสีน้ำเงินของเด็กน้อยนั้นสร้างแรงกดดันและความเยือกเย็นให้แก่ชายชราทั้งสอง

“อย่าดูถูกพวกเราให้มากนัก” หัวหน้าพ่อบ้านร่างสูงตะโกนออกมาอย่างรุนแรง

ร่างทั้งสองของสองหัวหน้าพ่อบ้านหายไปจากตรงนั้นทันที

ในหลายวันที่ผ่านมานั้นเมอร์ลินได้ตัดสินใจหยุดการบ่มเพาะพลังปราณเซียนและเริ่มที่จะบ่มเพาะพลังเวทย์ เมื่อผ่านเหตุการณ์ต่างๆ มา เขานั้นรู้ว่าฝีมือของตนเองนั้นยังไม่เพียงพอที่จะทำให้ชีวิตเขานั้นปลอดภัย

ขอบเขตก่อลำต้นและขอบเขตนักเวทย์นั้นยังไม่เพียงพอสำหรับเขา มันยังมีคนเก่งอีกมากที่สามารถทำอันตรายเขาได้ เขาจึงเริ่มทำการบ่มเพาะพลังเวทย์อย่างจริงจัง

ภายในขอบเขต 5 วงเวทย์บ่มเพาะสีเทานั้นคือจุดสูงสุดของขั้นนักเวทย์ เขายังขาดพลังเวทย์อีกจำนวนหนึ่งและความเข้าใจในเวทมนต์เพื่อทะลวงสู่ดินแดนของนักรบเวทย์

หลังจากที่ได้ทำการบ่มเพาะวงเวทย์เสร็จสิ้น เมอร์ลินจึงเลือกที่จะทำความเข้าใจในเวทมนต์ของตนเองแขนงหนึ่ง

เขาเลือกที่จะทำความเข้าใจเกี่ยวกับเวทมนต์ธาตุลม ภายในหนังสือที่เขาคัดลอกมาและภายในดวงตาเลเมเกทันนั้นมีเรื่องราวที่กล่าวถึงเวทมนต์ธาตุลมอยู่มาก

เมอร์ลินนั้นมีวัตถุดิบที่ดีอยู่แล้ว สิ่งที่เขายังขาดอยู่ก็คือความเข้าใจ

หลายวันมานี้ตลอดทางการเดินทางของเขา เขาจึงได้ใช้สมาธิส่วนหนึ่งจดจ่ออยู่กับการทำความเข้าใจในเวทมนต์ธาตุลม และมันก็เป็นเรื่องดีที่เขาสามารถสร้างความเข้าใจในเวทมนต์ธาตุลมได้มากขึ้น

จนเมอร์ลินรู้สึกถึงบางอย่างกำลังเติบโตอยู่ในจักรวาลหัวใจของเขา ลักษณะของมันเหมือนต้นอ่อนต้นหนึ่งที่เขาสัมผัสได้อย่างเบาบาง

พลังของดวงตาเลเมเกทันนั้นได้เพิ่มประสาทสัมผัสจับการรับรู้ภายนอกของเขาได้ไวขึ้น

ทันทีที่สองหัวหน้าพ่อบ้านโจมตีเข้ามาพร้อมกัน เมอร์ลินก็รับรู้ว่าพวกเขาทั้งสองคนนั้นจู่โจมกันมาคนละด้าน

เมอร์ลินทำการควงไม้พลองที่เต็มไปด้วยธาตุลมและกระแทกมันลงที่พื้นดินอย่างรุนแรง

ปัง!

ดวงตาสีน้ำเงินของเมอร์ลินส่องประกายเย็นวาบออกมา

ไม้พลองเมื่อสัมผัสกับพื้นดินนั้นมันได้สร้างคลื่นแรงกดดันที่รุนแรง คลื่นพลังนั้นแผ่ขยายออกไปเป็นวงกว้าง และภายใต้คลื่นพลังนั้นก็ได้สร้างใบมีดสายลมที่หมุนเกลียวพุ่งออกมารอบทิศทาง

ซูม!

สองหัวหน้าพ่อบ้านถูกคลื่นกระแทกจู่โจมอย่างไม่ทันตั้งตัวจนถอยแล้วถอยอีก

เอื้อก!

จนในที่สุดร่างของสองหัวหน้าพ่อบ้านนั้นก็กระเด็นออกไปคนละทิศละทาง ไม่เท่านั้นคมมีดสายลมยังสร้างบาดแผลทั่วร่างให้แก่พวกเขา

“มันจะไม่จบเพียงเท่านี้” หัวหน้าพ่อบ้านร่างกำยำพูดออกมาอย่างกัดฟัน

เขายันตัวลุกขึ้นมาอย่างรวดเร็วและพุ่งเข้าหาเมอร์ลินอีกครั้งหนึ่ง

หัวหน้าพ่อบ้านร่างกำยำชกกำปั้นที่เต็มไปด้วยเปลวเพลิงของเขาออกไป พลังเปลวเพลิงนั้นแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก มันกระทั่งสามารถหลอมละลายเหล็กทั้งแท่งได้

เดิมทีหัวหน้าพ่อบ้านร่างกำยำนั้นรับผิดชอบเรื่องการตีอาวุธให้กับตระกูลเซอร์เตสอยู่แล้ว พลังธาตุไฟของเขาจึงได้แข็งแกร่งและยอดเยี่ยมเป็นอย่างมาก

ตูม!

เมอร์ลินขยับร่างกายของเขาเพียงเล็กน้อย เขาใช้ปลายไม้พลองของเขาสะกัดกำปั้นที่เต็มไปด้วยเปลวเพลิงนั้นได้อย่างแม่นยำ ไม่จบเพียงเท่านั้นเขาได้ทำการบิดหมุนไม้พลองของเขา และนั้นก็ทำให้เกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด

สายลมที่ล้อมรอบไม้พลองนั้นถูกเมอร์ลินควบคุมให้ไปอยู่เพียงจุดเดียว

ส่วนปลายของไม้พลองนั้นจึงเต็มไปด้วยพลังของธาตุลมอันแข็งแกร่ง บวกด้วยพลังขีดจำกัดทางสายเลือดของเมอร์ลินแล้วก็ทำให้พลังธาตุลมนั้นทวีความรุนแรงมากยิ่งขึ้น

ซูม!

เมอร์ลินสร้างพายุที่รุนแรงไว้ที่ส่วนปลายของไม้พลอง เมื่อมันปะทะกับกำปั้นเพลิงของหัวหน้าพ่อบ้านร่างสูง นั่นจึงทำให้เปลวเพลิงนั้นย้อนกลับ

พลังเพลิงถูกหลอมรวมกับพลังลม พลังเพลิงที่ย้อนกลับไปนั้นจึงแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้นเท่าทวี

เหตุการณ์กลับตาลปัตร เมอร์ลินใช้พลังของศัตรูทำร้ายศัตรู

เปลวเพลิงได้ถูกชักนำให้ย้อนกลับไปหาเจ้าของ และปัญหาที่เพิ่มขึ้นคือเปลวเพลิงนั้นดันมีความร้อนที่เพิ่มมากกว่าเดิมหลายเท่า

อ๊าก!

หัวหน้าพ่อบ้านร่างใหญ่ถูกเปลวเพลิงโจมตีย้อนกลับ ร่างของเขานั้นถูกเผาจนบางส่วนเป็นสีดำ เขานั้นดิ้นทุรนทุรายไปกับพื้นและหมดสภาพการต่อสู้ในที่สุด

 ทันใดนั้นเองหัวหน้าพ่อบ้านร่างสูงนั้นก็ได้โจมตีเมอร์ลินทีเผลอ เขาลอบเข้ามายังด้านหลังของเมอร์ลินและใช้ขาน้ำแข็งของเขาถีบเมอร์ลินเข้าไปเต็มแรง

ปัง!

เมอร์ลินนั้นเสียการทรงตัวและก้าวออกไปด้านหน้าหลายก้าว แผ่นหลังของเขานั้นถูกน้ำแข็งเกาะกุม

หากเป็นคนอื่นน้ำแข็งนี้อาจทำให้เขาคนนั้นเคลื่อนไหวได้เชื่องช้าลงและหากเป็นผู้อ่อนแอเขาคนนั้นอาจจะทำให้ถูกน้ำแข็งเกาะกุมจนหยุดการเคลื่อนไหว

แต่เหตุการณ์เหล่านั้นล้วนใช้ไม่ได้กับเมอร์ลิน เด็กน้อยทำการระเบิดพลังธาตุมืดออกมา คุณสมบัติที่แข็งแกร่งของธาตุมืดนั้นคือการดูดกลืน น้ำแข็งเหล่านี้จึงถูกพลังธาตุมืดดูดกลืนจะสลายไปในพริบตา

เมอร์ลินพลิกตัวกลับและหันไปมองหัวหน้าพ่อบ้านร่างสูงด้วยสายตาที่เย็นเยือก

สายตาของเด็กน้อยนั้นถึงกับทำให้หัวหน้าพ่อบ้านร่างสูงหยุดชะงัก วูบหนึ่งของความรู้สึกนั้นทำให้เขารู้สึกหวาดกลัว

 “ผู้ที่ลอบทำร้ายข้านั้นจะต้องรู้สึกเสียใจกับการกระทำนั้น” เมอร์ลินมองและเอ่ยอย่างเย็นชา

คำพูดของเด็กน้อยนั้นทำให้หัวใจของหัวหน้าพ่อบ้านร่างสูงนั้นถึงกับสั่นสะท้าน

พริบตาร่างของเมอร์ลินก็หายไปจากสายตาของหัวหน้าพ่อบ้าน

หัวหน้าพ่อบ้านร่างสูงนั้นรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวของอากาศที่อยู่ด้านข้าง

ทันใดนั้นเองร่างของเมอร์ลินก็ปรากฏ ไม้พลองที่อยู่ในมือนั้นโจมตีเข้าใส่หัวหน้าพ่อบ้านร่างสูงทันที

ปัง ปัง ปัง!

หัวหน้าพ่อบ้านร่างสูงนั้นพลิกตัวและใช้ขาของเขารับทุกการโจมตีของเมอร์ลิน

แต่ทุกครั้งที่ขาน้ำแข็งของเขาปะทะกับไม้พลองนั้นทำให้เขาถึงกับสั่นสะท้าน

เมื่อสังเกตดูให้ดี หัวหน้าพ่อบ้านก็พบว่าขาน้ำแข็งของเขานั้นเกิดรอยแตกร้าว เขาจึงจัดสินใจถอยกลับในทันที

เมอร์ลินจงใจให้หัวหน้าพ่อบ้านนั้นล่าถอย เขามองอย่างเย็นชาและเอ่ยออกมาช้าๆ ว่า

“ข้าจะทำลายขานั้นทิ้งซะ”

หัวหน้าพ่อบ้านร่างสูงเมื่อได้ยินก็ถึงกับรักษาสีหน้าเอาไว้ไม่ได้ เขานั้นรวบรวมความกล้าเอ่ยออกไป

“เจ้าเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม เจ้านั้นคือความด่างพร้อยของตระกูลเซอร์เตส หากวันนั้นท่านวิชเชอร์ไม่เอ่ยปากห้ามไว้ เจ้าและแม่แพศย่าของเจ้าคงไม่รอดมาถึงวันนี้”

เมอร์ลินถึงกับขมวดคิ้วย่นเมื่อได้ยินคำพูดนี้

วิชเชอร์คือผู้เป็นบิดาของร่างนี้

ในถ้อยคำที่กล่าวออกมานั้นแฝงความนัยน์บางอย่าง เหตุใดวิชเชอร์จึงต้องเอ่ยปากห้าม และเหตุใดหัวหน้าพ่อบ้านร่างสูงถึงเรียกเมย์ว่าแพศย่า

“เจ้ากำลังพูดถึงเรื่องอะไร” เมอร์ลินเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

หัวหน้าพ่อบ้านร่างสูงนั้นระเบิดเสียงหัวเราะออกมาและมองไปที่เมอร์ลินอย่างจริงจัง สายตาของเขานั้นเต็มไปด้วยความคับแค้น

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ต่อให้ตายเจ้าก็ไม่มีวันได้รู้ เจ้าขยะที่น่าสมเพศ”

จบคำหัวหน้าพ่อบ้านร่างสูงก็ระเบิดพลังของมาอย่างบ้าคลั่ง พลังเวทย์ของเขานั้นเพิ่มขึ้นสูงเป็นอย่างมาก พลังนี้เกินขอบเขตของนักเวทย์และมันกำลังเพิ่มขึ้นในขอบเขตนักรบเวทย์

“คาร์ก นั่นเจ้าคิดจะทำบ้าอะไร หยุดเดี๋ยวนี้นะ”

เมอร์เร่ที่เงียบอยู่นานได้เอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าที่ตกใจ

การกระทำของคาร์กนั้นเมื่อมองให้ดีจะเห็นว่าเขานั้นกำลังทำสิ่งที่บ้าเป็นอย่างมาก

ภายในจักรวาลหัวใจของชายชราร่างสูงนั้นกำลังเผาผลาญวงเวทย์บ่มเพาะทั้งห้าของตนเอง

คาร์กกำลังทำในสิ่งที่บ้าคลั่ง เขาเผาผลาญวงเวทย์บ่มเพาะของตนเองเพื่อเพิ่มพูนพลังเวทย์

เมื่อวงเวทย์บ่มเพาะถูกทำลาย จักรวาลหัวใจก็จะล่มสลาย วงจรหัวใจของเขาก็จะดับสิ้น

เขากำลังทำการฆ่าตัวตาย

สายตาของคาร์กนั้นมองเมอร์ลินด้วยความเกลียดชัง ส่วนหนึ่งในความลับนั้นทำให้เขานั้นมีความแค้นกับสองแม่ลูกนี้เป็นอย่างมาก

หากเมย์ไม่ได้อยู่ในความดูแลของอาเธอร์ วันที่เธอก้าวออกจากปราสาทไปเธออาจจะไม่มีชีวิตอยู่แล้วก็เป็นได้

คาร์กสะสมความแค้นของตัวเองไว้นับหลายปี และมันกำลังจะปะทุขึ้นในวันนี้

พลังของคาร์กเพิ่มขึ้นกะทันหันจนอากาศโดยรอบเกิดรอยแตกร้าว วงเวทย์บ่มเพาะของเขาถูกเผาไหม้อย่างต่อเนื่อง เขานั้นพร้อมที่จะตายไปกับเมอร์ลิน

“เมอร์เร่ ยังไงวันนี้ข้าจะปลดปล่อยความแค้นของข้า หากปล่อยให้เด็กคนนี้เติบโตต่อไป โอกาสของข้าจะไม่มีอีกแล้ว”

“ตายไปซะ”

ซูม!

รอบตัวของคาร์กปรากฏน้ำแข็งรูปวงแหวนจำนวนมาก อากาศนั้นกระเพื่อมเป็นละลอกคลื่นด้วยพลังของเขา

คาร์กพุ่งตัวปล่อยลูกเตะของเขาออกไป รอบตัวของเขาปรากฏวงแหวนน้ำแข็งรวมกันจะเป็นเกล็ดน้ำแข็งอันมหึมา มันคือรูปแบบการโจมตีของขอบเขตนักรบเวทย์

คาร์กทุ่มหมดตัวกับการโจมตีนี้ของเขา

เมอร์ลินส่ายหน้าช้าๆ และยกยิ้มที่มุมปาก

“เจ้าประเมินตัวเองสูงเกินไป”

เมอร์ลินสะบัดมือผ่านอากาศ และเล็งไปที่คาร์ก

บอลเวทย์ธาตุลมและธาตุมืดหลอมรวมกันปรากฏข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

ด้วยความเข้าใจและสำนึกรู้ของเขานั้นทำให้การใช้เวทมนต์ของเขานั้นมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าเดิม

บอลเวทย์ทั้งสองนั้นกลายเป็นก้อนพลังสายฟ้าสีดำอย่างสมบูรณ์

มันถูกยิงออกไปอย่างรวดเร็วและรุนแรง

ปัง!

ทันทีที่การโจมตีของทั้งสองปะทะกันก็เกิดการระเบิดของพลังอย่างรุนแรง

สายลมอันไร้รูปรอย พัดผันผวนอย่างบ้าคลั่ง

การปะทะนี้รุนแรงเป็นอย่างมาก เมื่อภาพของฝุ่นควันจางหาย ร่างของคาร์กก็กลายเป็นกองเศษเนื้อกองหนึ่ง

นี่คือการฆ่าคนครั้งแรกของเมอร์ลินนับตั้งแต่มาเยือนโลกแห่งนี้

ในอดีตเขานั้นคุ้นชินกับการฆ่า การฆ่าในครั้งนี้จึงไม่นับเป็นอันใดเลยสำหรับเขา

สายตาของเด็กน้อยยังคงเต็มไปด้วยความเย็นชา

เขาสามารถเป็นคนสบายๆ ในยามที่อารมณ์ดี และเขาสามารถเป็นคนดุร้ายได้ในยามที่มีคนหันคมดาบเข้าหาเขา

การด่าเมย์ว่าแพศย่านั้นเป็นคำที่รุนแรง นี่คือผลลัพธ์ของคนที่กล้าที่จะยั่วยุอารมณ์ของเขา

แม้เขาจะยังไม่รู้เบื้องลึกในถ้อยคำของคาร์ก แต่มันก็ไม่ยากที่จะสืบหาความจริง

อย่างน้อยๆ คนหนึ่งที่รู้ความจริงและตอบคำถามของเขาได้ดีที่สุดก็คือคนใกล้ตัวของเขา เขาสามารถถามหาความจริงจากเมย์ได้ มันไม่จำเป็นเลยที่จะเปลืองน้ำลายไปกับคนเหล่านี้

เมอร์ลินเริ่มที่จะก้าวเดินต่อไป แต่ทันใดนั้นเองชายชราที่ยืนดูเหตุการณ์มาตั้งแต่ต้นจนจบก็ได้นำตัวออกมาขวางเขาไม่ให้เดินได้ต่อไป

เมอร์ลินหยุดเดินและมองเมอร์เร่ด้วยใบหน้าที่เย็นชา

“เมอร์เร่” เด็กน้อยกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ

หากเป็นคนอื่นที่ได้ฟังคงต้องรู้สึกสั่นสะท้านกับน้ำเสียงนี้ แต่มันกลับไม่ใช่ชายชราคนนี้

เมอร์เร่มองตรงไปที่เมอร์ลินด้วยสายตาที่หนักแน่นและจริงจัง