คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : นอน +ชี้เเจงเล็กน้อย
[ยินี้อนรับ
เท็ึยะ เ้าสู่ ราว7548...]
[ทำารรวสอบพื้นที่รอบัวระยะ500เมร.....ผมสิ่มีีวิ
ำนวน5แสนน]
[เสรามท่าน้อารออาพื้นที่หรือไม่]
“้อาร”ผมอบแบบไม่้อิ
[ทำารเ็บอ...เสร็สิ้น เริ่มวาร์ปใน 5..4...3...2..1..]
วูปปปปป
อนนี้ผมอยู่ในป่าแห่หนึ่หลัาถูวาร์ปมา
เหนื่อยเป็นบ้าเลย
[ทำารรวสอบพื้นที่...]
“ไม่้อ หาที่พัีว่า ‘นานะ’ านี้เธอื่อว่านานะ ”ที่ผมั้ื่อนานะ็เพราะเสียที่ผมใ้ยินเป็นเสียผู้หิแถมยัเพราะมา้วย
[รับทราบ ทำารบันทึ้อมูล ยืนยันัวน นานะ]
[เริ่มสร้าที่พั....เสร็สิ้น]
พูบ็มีประูสีำ้าหน้าผมผมเลยเปิและเินเ้าไป
้วยวาม่วและเหนื่อยทั้ายและใผมรีบริ่ไปนอนทันที
โยไม่ไ้สัเว่ามีผู้หิอยู่ในห้อ....
***
“อืม...หลับสบายริๆ เฮ้ย!!! เธอเป็นใร มาอยู่นี้ไ้ไ” ผมลืมาื่นึ้นมา็ผมับผู้หิสูประมา
160 .ม ผมยาวถึลาหลัสีำ หน้าาน่ารัิ้มลิ่ม วาสีฟ้าู่าม
บวับุสีฟ้าามเธอามที่สุเท่าที่ผมเยเอมา..
“เธอเป็นใรหว่า..”
“เราื่อ นานะ นั่นือนามที่ท่านั้ให้” เธอสวยมาแ่ำพูไม่ี่ำทำเอาผมอยู่ในภวั์
“อ่ารับนานะผมเท็ึยะรับยินีที่ไ้รู้ั”
สวยแบบนี้มาเป็นแม่ให้ลูผมเถอะอร้อ
ผมพูุยับเธอเรื่อ่าๆสรุปไ้ว่าเธอเป็น
น้อสาวอฟราน ื่อ นานะนั้นเป็นื่อเิมอเธอในอนแรเธอแปลใมาที่ผมั้ื่อแบบเียวให้ับเธอ
เธอบอว่ามี้อวามาฟราน ‘เท็ึยะ สหาย้า
้าอฝาน้อสาว้าไว้ับเ้า้วย ลุยให้เ็มที่ละสหาย ฮาๆ’นั่นือ้อวามที่ฝามา
“เอาละ ผมว่าเราออเินทาัน่อีว่า
แล้วนานะผมมีำถาม นานะทำอะไรไ้บ้าหรอ”
“ระบบอเราสามารถเป็นไ้ทุอย่าที่ท่าน้อาร”
ำอบอเธอทำเอาผมสั้นเลยเป็นไ้ทุอย่า
“ันเป็นแม่อลูผมไ้หรือป่าวว...” ผมั้ใแล้เธอเล่นแ่ำอบที่ไ้มาลับทำให้ผม...
“เราสามารถเป็นให้ไ้ถ้าหาท่าน้อาร”
“เออือผมว่าเรา ออเินทา่อีว่า แล้วนานะ
ละออเินทา้วยันรึป่าวรับ”
“ัวเราอยู่ับท่านลอานี้และลอไป
ผู้รอบรอเรา”
“เอาเป็นว่าเราเินทาัน่อีว่า
เมือที่อยู่ใล้ๆ นี้อยู่ทาไหนหรอ”
[เมือที่ใล้ที่สุอยู่ทาเหนือ.. ]
“ห๊ะ ....?”ผมเอียอิอย่าสใสเพราะ
เสียอระบบับนานะ ล้ายัน็ริแ่ว่า
“ระบบ นานะ
นั้นเป็นัว่วยเรื่ออ้อมูลไม่เี่ยวับัว้าัว้าเป็นเหมือนับท่านแ่สามารถอาศัยอยู่ในระบบนี้ไ้เท่านั้น..”
“สรุปว่าเธอับผมสามารถอยู่้วยันที่โลภายนอไ้”
“ถู้อัวเราสามารถออไปโลภายนอไ้”
“อืม อยู่ที่นี้และีแล้วารเินทาะลำบา่อนถึเมือ
ถ้าผมถึเมือแล้วเียวเราไปเที่ยวัน”ผมบอับนานะลัวว่าสาวน้อยนนี้ะลำบา
“เราทราบแล้ว” เธอูะ้อารออไปูโลภายนอมาผมเลยำใยอมพาเธอออไปเินทา้วยัน
“ันเราออไป้วยันเถอะ”ผมพูและยิ้มให้เธอ
***
อนนี้พวเราเินทามาไ้1.มแล้ว
ูนานะะื่นเ้นและมีวามสุมาับารออมาโลภายนอเธอมอรอบไปทั่วเหมือนเ็เล็ที่พึ่เยออมาเที่ยว
ผมไ้แ่มอภาพนั้นราว้อมน์
“โอ๊ย!!!”
เธอหล้มผมรีบพุเ้าไปรับไว้เธอทันที
“ระวัน่อยสิ เป็นอะไรมารึป่าว..”ผมุเธอและูอาารอเธอทันที
ูเหมือนเธอ้อเท้าะแพล
“เรา....อโทษ โอ๊ย!!” อ้าน่ารัเินไปแล้วให้ายเถอะผมรีบสบอารมัวเอเพราะเธอหน้าแเหมือนะร้อน้ำาอเธอเริ่มนอและไหลอาบแ้มน้อยๆอเธอ
ผมรีบับน้ำาให้เธอ้วยแนเสือและปลอบเธอรวมถึารรัษา้วย
ถ้าใรมาเห็นภาพรหน้านี้้อบ้าายเป็นแน่ เพราะนนึ็เป็นห่วอีฝายอีฝา็เป็นห่วรวมถึสำนึผิลับ
ภาพอทั้สอที่มอหน้าัน ราวับโลใบนี้มีแ่2น..
“นานะ เธอลับไปพั่อนนะเียวผมเินทา่อนเียวเอ”
“แ่ว่า...ร่ายเวทย์รัษา็หายแล้ว...”
“แ่ผมเป็นห่วลับไปนอนพั่อนนะ เมือืนผมแย่ที่นอนเธอไม่ไ้นอนละนะผมทั้เป็นห่วและรู้สึผินะนี้เพราะั้นพัเพื่อผมไ้รึป่าวรับ”
ผมพูและ ยื่นหน้าเ้าไปใล้ๆเธอและระิบ้าหูอเธอ เธอเอนหัว บ ออผมหน้าอเธออนนี้แ่ำเลย
“พัสัน่อยเถอะนะนี”ผมระิบและลูบหัวเธอเบาๆ
เธอบออผมแน่นเลยและ่อยๆหลับไป
ผมพาเธอเ้า นานะรูม ปล่อยให้เธอไ้นอนพั...
เธอำมืออผมเอาไว้แน่นลัวว่าผมะาเธอไปเพราะหลายปีมาแล้วเธอไ้แ่อยู่ัวนเียวในห้อนี้
ผมือผู้ายนแรที่เ้ามาในห้อเธอพูุยับเธอ ส่วนฟรานนั้นไม่เยมาเอแ่ส้อวามมานานๆที
ารอยู่นเียวหลายปีทำเธอเหา...
ี้แ: เรื่อู่หมั้นนะรับ โลอราว7548 นั้นอยู่นละโลับโลใบใหม่ที่วันทร์พุ่นนะรับ ส่วนเรื่อที่เท็ึยะ ิ่อหาู่หมั้นนั้นเพราะั้ใะถอนหมั้นเพื่อไปโลราว7548อยู่แล้ว แถมู่หมั้นหรือมายะนั้นนิสัยเหมือนแม่อเธอ ี้หึ+หว มาเินวามำเป็นรับ อันไปนะรับสำหรับนอวย
บเเล้วรับอนอวันนี้พอี้อไป ทุระ้านอนะรับลับมา4-5ทุ่ม หรือไม่็เที่ยืน ะลับมาเเ่อน่อไปให้นะรับ ัอน.... อบุทุำลัใเเละอมเม้นนะรับ ไม่ว่าะิ ะ ม ะมาบ่น็ถือว่าเป็นารให้ำลัใผมเเละนิยายเรื่อนิะพยายามปรับปรุเนื่อเรื่อให้เเ็ม้นว่านี้ เเ็มเเน่นอน55+
ความคิดเห็น